Γιατί δεν δοκιμάζουμε κι εμείς επιτέλους το «πλαίσιο αμοιβαιότητας» στους γείτονες;

Να εφαρμόσουμε τις λογικές της Άγκυρας

Το ότι η τουρκική πολιτική διαθέτει στρατηγική, βάθος, πλήθος λύσεων και ενεργειών, το ότι επίσης εφαρμόζεται ανεξαρτήτου κυβερνήσεως και διαθέτει μεγάλο βάθος χρόνου, είναι γνωστά σε όλους μας.
Όπως επίσης γνωστό είναι πως η εφαρμογή των επιλογών της πολιτικής της Άγκυρας έχει «χρεωθεί» σε ικανότατους πολιτικούς, που διαθέτουν εθνικό όραμα για την Τουρκία και επιθυμούν να την τοποθετήσουν σε υψηλούς θώκους διεθνώς, αναβιβάζοντάς την σε παγκόσμια υπερδύναμη και όχι απλά περιφερειακή δύναμη ελέω αναδοχής…
Η τουρκική πονηριά θα έπρεπε να έχει παραδειγματίσει εδώ και καιρό τους Έλληνες πολιτικούς, να τους έχει διδάξει και να τους έχει βελτιώσει, βγάζοντάς τους από το τέλμα του τυχαίου πολιτικού γεγονότος, των αποφάσεων που αντιμετωπίζουν καταστάσεις απρόβλεπτες και της γενικότερης πολιτικής των χαμηλών τόνων.

Οι Έλληνες πολιτικοί οφείλουν πρώτιστα να προσαρμοσθούν στις ανάγκες των καιρών και μέσα από τις διεθνείς ζυμώσεις να εκμεταλλευτούν ή να δημιουργήσουν συγκυρίες προκειμένου να αναδείξουν την Ελλάδα ως αυτάρκη δύναμη και ως χώρα υπολογίσιμη στη διεθνή πολιτική σκηνή, αντιγράφοντας, αν χρειαστεί τακτικές και πρακτικές των γειτόνων Τούρκων.
Είναι γνωστό πως οι Τουρκικές αρχές δεν επιτρέπουν την συντήρηση κτιριακών εγκαταστάσεων των διαφόρων μειονοτήτων. Μέσα σε αυτό το γενικότερο πλαίσιο της τουρκικής πολιτικής (που υποτίθεται ότι εφαρμόζει δημοκρατικές πολιτικές και ταυτόχρονα επιθυμεί και την είσοδό της στην Ευρώπη), ο Τούρκος υπουργός Πολιτισμού Ε. Γκιουνάι «έριξε» την ιδέα να μετατραπούν σε… μουσεία τα εγκαταλειμμένα μειονοτικά σχολεία της Τουρκίας. Να σημειωθεί πως μόνο στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης βρίσκονται περίπου 50 τέτοια σχολεία, τα οποία είναι σχεδόν ετοιμόρροπα, από τη στιγμή που οι τουρκικές αρχές δεν δίνουν άδειες για επισκευές ή συντηρήσεις των κτιρίων αυτών. Κάποια μάλιστα από αυτά τα κτίρια συνεχίζουν να τα κρατούν «ενεργά» με έναν διευθυντή ως υπάλληλο, προκειμένου να μην απαιτήσουν οι μειονότητες αλλαγή χρήσης για περαιτέρω αξιοποίησή τους!!!
Έτσι, παμπόνηρα σκεφτόμενος ο υπουργός Πολιτισμού κ. Γκιουνάι, πρότεινε την λύση μετατροπής των συγκεκριμένων κτιρίων σε… μουσεία, έτσι ώστε να περάσουν στην δικαιοδοσία του υπουργείου Πολιτισμού. Όσο αφορά το αργότερα, έχει ο Αλλάχ…
Αλήθεια, έχουν σκεφτεί οι Έλληνες πολιτικοί να εφαρμόσουν την πολιτική αμοιβαιότητας προς την Τουρκία και να μετατρέψουν όλα τα μειονοτικά σχολεία σε… πισίνες και να τα μεταβιβάσουν στο υπουργείο Αθλητισμού;
Ως πότε θα υπάρχει ο ραγιαδισμός και θα συνεχίζουν κάποιοι να σκύβουν το κεφάλι σε οτιδήποτε κάνουν οι «καλοί μας γείτονες»; Προσωπικά, πιστεύω πως η αρχή της αμοιβαιότητας θα λύσει πραγματικά πολλές παρεξηγήσεις, όταν η μόνιμη απάντηση προς τις τουρκικές απαιτήσεις ή αιτιάσεις, θα είναι… «μα καλέ μου γείτονα, κάνω αυτά που εσύ έχεις κάνει ήδη κι εσύ με κατηγορείς ότι κακώς τα κάνω;»
Αλλά τι κάθομαι και γράφω; Αυτά θέλουν μυαλό και @@@@. Και είναι τσεκαρισμένο πως στο δικό μας το ΥΠΕΞ δεν κυκλοφορεί ούτε μυαλό αλλά ούτε και…

Κωνσταντίνος