Όταν το ΚΚΕ έπαιρνε γραμμή να στηρίξει τον Ανδρέα από το Ανατολικό Βερολίνο και η Ιντρακόμ άρχιζε την αλματώδη άνοδό της

Στο τεύχος 708 της 17^ης Μαρτίου 2000 το «Αντί» δημοσίευσε το παρακάτω κείμενο:

Μετα την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ (1981) οι σχέσεις Ελλάδας – DDR έγιναν κάτι περισσότερο από καλές, γεγονός πρωτοφανές για δυο χώρες που άνηκαν εκείνη την εποχή σε δυο αντίπαλους στρατιωτικούς συνασπισμούς. Περιγράψαμε τους λόγους γι αυτό αναλυτικά στα προηγούμενα τεύχη. Σήμερα, παραθέτουμε μια ακόμα ιστορική “λεπτομέρεια”, άκρως ενδεικτική της σημασίας που είχε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για το Ανατολικό Βερολίνο . Μια σημασία καθόλου άσχετη προφανώς με την “Ιντρακόμ”.

Τον Ιούλιο του 1984 ο Ανδρέας Παπανδρέου επισκέφτηκε επίσημα το Ανατολικό Βερολίνο, για συνομιλίες με τον Έρις Χόνεκερ, επιδεικνύοντας έτσι διεθνώς την τόσο διαφημισθεισα για εσωτερική κατανάλωση «αντίθεση» του με τις τότε επιλογές του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Λίγους μήνες αργότερα, το Φεβρουάριο του 1985, επισκέφθηκε το Ανατολικό Βερολίνο και ο Νίκος Καλούδης μέλος τότε του Πολιτικού Γραφείου και «δεύτερος» στην ιεραρχία του ΚΚΕ , μετα τον Χαρίλαο Φλωράκη . Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών που είχε με τους Γερμανούς «συντρόφους» άκουσε έκπληκτος τον Χέρμαν Αξεν, υπεύθυνο για τις διεθνείς σχέσεις στο Πολιτικο Γραφείο του κομμουνιστικού κόμματος της Ανατολικής Γερμανίας να του «υπαγορεύει» απερίφραστα την «γραμμή» για τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα : «οι προοδευτικές τάσεις στην πολιτική Παπανδρέου στον αγώνα για την περιφρούρηση της ειρήνης δεν έχουν εξαντληθεί. Αυτό αφορά και τη διατήρηση και εμβάθυνση του αστικοδημοκρατικού και αντιφασιστικού χαρακτήρα του καθεστώτος. Ο Παπανδρέου προσπαθεί να περιφρουρήσει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα...»

Ο τρόπος με τον οποίο κέρδισε το ΠΑΣΟΚ τις εκλογές του 1985 είναι γνωστός. Τα εκβιαστικά διλήμματα περί «επανόδου της δεξιάς» και «αντικομουνιστικής οπισθοδρόμησης» , αν κέρδιζε η «ΝΔ» τις εκλογές, βρήκαν τελικά απήχηση στην εκλογική μάζα της αριστεράς, κυρίως επειδή η έξωθεν «γραμμή» ανάγκασε το ΚΚΕ να δεχθεί αδιαμαρτύρητα τη λεηλασία της εκλογικής του βάσης.

Τον επόμενο χρόνο ο ίδιος ο Α. Παπανδρέου επέβαλε δια μέσου του ΚΥΣΥΜ της Βάσως Παπανδρέου και του «ελληνικού τηλεφώνου» (Π. Λάμπρου) την μονοκρατορία της «Ιντρακόμ» και του Κόκκαλη στον ΟΤΕ. Παράλληλα άρχισε και η κατακόρυφη αναρρίχηση του Σωκράτη προς το ρετιρέ της πραγματικής εξουσίας στην Ελλάδα.

Αυτά έγραφε τότε το «Αντί». Η συνέχεια γράφτηκε το 1988 όταν το Δ.Σ. του ΟΤΕ (Θ. Τόμπρας) ανέθεσε χωρίς διαγωνισμό και με διπλάσιες τιμές την πρώτη μεγάλη προμήθεια τις εταιρείες Intracom και Siemens. Είναι οι περιβόητες 470.000 ψηφιακές παροχές η διαδικασία για τις οποίες ολοκληρώθηκε επί Οικουμενικής για την οποία μίλησε ο κ. Κοροβέσης.

Το καλοκαίρι του 1988 ο Κόκκαλης έχει πλέον εδραιωθεί στο τότε πρωθυπουργικό περιβάλλον. Έτσι στις 7 Ιουλίου, ο Α. Παπανδρέου και η Δ. Λιάνη επιβιβάζονται στη θαλαμηγό του Κόκκαλη «Γκουανταλαχάρα» και αρχίζουν μια κρουαζιέρα στο Αιγαίο που κρατά μέχρι τις 21 Ιουλίου, μέσα σε θύελλα αντιδράσεων.
προέλευση