Βανδαλισμοί σε ελληνικό νεκροταφείο της Κωνσταντινούπολης

Προκλητική πράξη μισαλλοδοξίας

Εκτεταμένες καταστροφές σε τάφους στο ελληνικό νεκροταφείο του Βαλουκλή της Κωνσταντινούπολης προκάλεσαν βάνδαλοι στις αρχές του μήνα. Συγκεκριμένα, το πρωί της 2ας Σεπτεμβρίου διαπιστώθηκε από του φύλακες της Μονής της Ζωοδόχου Πηγής, που βρίσκεται δίπλα ακριβώς από το νεκροταφείο, ότι άγνωστοι δράστες κατέστρεψαν 89 τάφους.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις οι βάνδαλοι εισέβαλαν στο νεκροταφείο από τον πέτρινο φράχτη του νεκροταφείου που βρίσκεται επί της παρακείμενης δημόσιας οδού.
Πηγές της ελληνικής ομογένειας στην Πόλη σχολιάζουν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το νεκροταφείο γίνεται στόχος των βανδάλων, ωστόσο αυτή τη φορά είναι πρωτοφανής η έκταση των ζημιών.
Μετά από το περιστατικό αυτό η Εφοροεπιτροπή των Νοσοκομείων Βαλουκλή προτίθεται να προχωρήσει στην ανέγερση υψηλότερου τοίχου για να αποτρέψει την πρόσβαση στο χώρο του νεκροταφείου. Οι ζημιές θα αποκατασταθούν μετά την ανέγερση του τοίχου.
Η στάση της Ελλάδας

Καμία αντίδραση δεν έχει υπάρξει, μέχρι αυτή τη στιγμή, από το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και την κυρία Μπακογιάννη, για το συγκεκριμένο θέμα, που αποτελεί μία ξεκάθαρη πράξη ιεροσυλίας, καταπάτησης θρησκευτικών δικαιωμάτων και βεβήλωσης νεκρών... Πώς αντιλαμβάνεται η Ελληνική κυβέρνηση το συγκεκριμένο ζήτημα; Μήπως θα έπρεπε να καταστραφούν τάφοι συγγενών των πολιτικών μας προκειμένου να αντιδράσουν;
Σε καμία περίπτωση δεν έχει υπάρξει ανάλογη ενέργεια σε μνημεία νεκρών (τάφους) μουσουλμάνων στην Θράκη. Κι όμως, η μισαλλοδοξία των Τούρκων, έχει επανειλημμένα πλήξει τους νεκρούς χριστιανούς, σε μία προσπάθεια εκτόνωσης του ανθελληνικού πνεύματος που διακατέχει μία σημαντική μερίδα των Τούρκων πολιτών, αλλά κυρίως της πολιτικής ηγεσίας της γείτονος. Πώς θα φαινόταν άραγε στον κύριο Ερντογάν, αλλά και σε κάθε Τούρκο πολίτη, μία βεβήλωση μουσουλμανικών τάφων στην Θράκη; Σε ποιές ενέργειες θα προχωρούσε η τουρκική πολιτική σε μία τέτοια περίπτωση;
Η καταστροφή τάφων, η βεβήλωση ταφικών μνημείων, αποτελούν πράξεις μίσους και εκδήλωσης εχθρικού πνεύματος, καταδεικνύουν χαμηλό πολιτιστικό και πνευματικό επίπεδο και έχουν καταδικασθεί από την ίδια την ιστορία και από όλους τους πολιτισμένους λαούς. Αυτή η ενέργεια δείχνει πως η Ευρώπη δεν μπορεί να συμπεριλάβει στους κόλπους της ένα κράτος, το οποίο έμπρακτα δεν σέβεται τίποτε, ούτε τους νεκρούς. Ουσιαστικά, η καταστροφή των τάφων αποτελεί τρανταχτή απόδειξη του μη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είναι παγιωμένο καθεστώς στην Τουρκία.
Η κυβέρνηση (αυτή ή η επόμενη που θα προκύψει από τις εκλογές) οφείλει να προχωρήσει σε εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες που θα οδηγήσουν στην επίσημη (και όχι μόνο στα λόγια) διεθνή καταδίκη της Τουρκίας. Ταυτόχρονα, σήμερα, οφείλουν όλα τα κόμματα να προχωρήσουν σε έμπρακτες ενέργειες, που θα ξεγυμνώνουν την μικρότητα αλλά και την επικινδυνότητα της γείτονος και θα λειτουργήσουν ως ανάχωμα για κάποια επίσημη κυβερνητική ενέργεια εις βάρος της γείτονος.

Επιτέλους, σε αυτή τη χώρα, την Ελλάδα, οι πολιτικοί πρέπει να μάθουν να κινούνται και να ενεργούν και για υποθέσεις που είναι πέραν του προσωπικού του συμφέροντος, υποθέσεις και ζητήματα που άπτονται του εθνικού ενδιαφέροντος. Ή μήπως κάτι τέτοιο έχει κοινά συμφωνηθεί να μην θιχθεί; Γιατί άραγε τα μεγάλα πολιτικά κόμματα έχουν δώσει την εντύπωση πως έχουν συμφωνήσει να μην θίξουν τα εθνικά θέματα στον προεκλογικό τους διάλογο; Εάν η εντύπωση αυτή είναι λανθασμένη, πρέπει τάχιστα να γίνουν σκληρά διαβήματα σε όλα τα φόρα και να τοποθετούν την κυβέρνηση του κυρίου Ερντογάν στην θέση που της ανήκει. Στη θέση του ενόχου που πρέπει να απολογηθεί για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Στη θέση του υπόλογου που οφείλει να αποδεχθεί πως δεν σέβεται ούτε τους νεκρούς και πως δεν είναι σε θέση να συμπεριλαμβάνεται σε ομάδες πολιτισμένων χωρών...

Σύσσωμη η χώρα, με όλα τα κόμματα να ομοφωνούν, πρέπει να διατρανώσει την, για μία ακόμη φορά, πρόκληση του Ελληνισμού. Εάν δεν είναι σε θέση να ομονοήσουν σε κάτι τέτοιο, καλύτερα θα είναι να αποχωρήσουν από την πολιτική σκηνή, επειδή δεν μπορούν να σηκώσουν τα βάρη και τις ευθύνες που απορρέουν από την εκπροσώπηση των Ελλήνων πολιτών και της θέλησής τους...
Κωνσταντίνος