ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ήθελα να ρωτήσω για τη Συμφωνία του Ελσίνκι, για τη στάση του κ. Παπανδρέου που τελευταία έχει πει ότι είναι πολύ καλή. Ήθελα το σχολιασμό σας σε αυτό.

Α. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Δυστυχώς δεν έχω πρόχειρη μαζί μου τώρα την τοποθέτηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας μετά το Ελσίνκι. Μια τοποθέτηση την οποία την έχουμε ενσωματώσει και στο 18ο συνέδριο και σε επίσημα κείμενα του κόμματος. Το Ελσίνκι παρέπεμπε στο Δικαστήριο της Χάγης όλες τις διαφορές και τις γκρίζες ζώνες.

Εμείς μένουμε στη θέση, να πάει στο Δικαστήριο της Χάγης το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας. Μιλάει για συνοριακές διαφορές.

Οι γκρίζες ζώνες είναι οι συνοριακές διαφορές. Και πρέπει να σας πω ότι στον κ. Παπανδρέου όταν ήταν Υπουργός Εξωτερικών είχαμε θίξει αυτό το ζήτημα. Και μου είχε πει τότε ότι υπάρχουν ισχυρά νομικά ερείσματα να την κερδίσουμε αυτή τη μάχη. Ο κ. Παπανδρέου από ότι καταλαβαίνω σέβεται πάρα πολύ το ιμπεριαλιστικό δόγμα. Το δόγμα εκείνο με το οποίο οι πόλεμοι μπορεί να εξαπολύονται και χωρίς να υπάρχουν αιτίες.

Αν αρχίσουμε να δεχόμαστε συνοριακές διαφορές σε τετελεσμένα πράγματα και επαφίεται να πάμε σε ένα δικαστήριο το οποίο ξέρουμε από ποιους ορίζεται και ξέρουμε και ποια ιδιαίτερα χώρα κατευθύνει αυτό το δικαστήριο και είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τότε τελειώσαμε. Τότε ο καθένας μπορεί να ανοίξει το δρόμο και να λέει πάμε στο δικαστήριο.

Κοιτάξτε να δείτε, τα ελληνικά σύνορα δεν αφορούν ούτε την άλφα ούτε τη βήτα κυβέρνηση ούτε κανένα κόμμα. Τα ελληνικά σύνορα αφορούν ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Καμία διαπραγμάτευση σ’ αυτά.

Και αν δεχτώ εγώ να πάω στο δικαστήριο, δεν μπορείς να πεις «δέχομαι γιατί έχω δίκιο», γιατί αν το δικαστήριο αποφασίσει το άδικο τι θα κάνεις; Σας ρωτάω. Και όταν μάλιστα μια σειρά από άλλες χώρες και κυβερνήσεις για διάφορους λόγους δεν το δέχονται το δικαστήριο, δεν πάνε.

Εδώ υπάρχουν χώρες που δεν υπογράφουν διεθνές δίκαιο, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Τουρκία κλπ., δεν υπογράφουν για να έχουν ελεύθερα τα χέρια. Και θα πάμε εμείς σ’ αυτή τη ζούγκλα του δικαίου και να περιμένουμε ότι 10, 15, 20 δικαστές θα αποδώσουν το δίκιο στην Ελλάδα; Για πράγματα που δεν υπάρχουν για συζήτηση;

Αλλά να σας πω κάτι; Άκουσα τον κ. Παπανδρέου που πήγε στην Κύπρο και λέει να λυθεί το Κυπριακό στα πλαίσια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Τότε γιατί υποστήριξε το σχέδιο Ανάν, το οποίο ερχόταν σε ρήξη με τα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών;

Ή, το κοινοτικό κεκτημένο που λέει η Νέα Δημοκρατία ή ο ΣΥΡΙΖΑ κλπ. Ποιο είναι το κοινοτικό κεκτημένο; Για να καταλάβουμε. Ποιο είναι το κοινοτικό κεκτημένο; Ότι δεν αμφισβητούνται τα σύνορα της Γερμανίας και της Γαλλίας; Κάποτε μπορεί να φτάσουμε και εκεί, αλλά ελπίζω να μη φτάσουμε. Αυτά τα σύνορα δεν αμφισβητούνται. Μου έκανε εντύπωση, γιατί εδώ πραγματικά πρόκειται για θράσος.

Εμείς όταν τοποθετηθήκαμε στο σχέδιο Ανάν, τοποθετηθήκαμε γιατί χρόνια τώρα, 20-30 χρόνια, το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας λέει: «στα πλαίσια των τάδε – τάδε ψηφισμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών». Και παίρνοντας υπόψη βεβαίως και τις θέσεις και τις προσαρμογές που έχει κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία.

Δεν μπορείς να λες «στα πλαίσια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών να λυθεί το Παλαιστινιακό» παραδείγματος χάρη και να δέχεσαι τους εποικισμούς του Ισραήλ και να λες «να τα βρείτε οι δυο». Τότε τι τις θέλουμε τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών;

Είναι ευκαιρία αυτά τα πράγματα να τεθούν στο ντιμπέϊτ. Γιατί να μη τεθούν αυτά, αλλά να τεθούν στο ντιμπέϊτ πράγματα τα οποία, σημαντικά μεν, αλλά που δεν είναι καθοριστικά στην ψήφο των εργαζομένων;

Πηγή
παρμένο από εδώ