Μετά τη Σαλώμη, ο ΓΑΠ διώχνει και τους εκσυγχρονιστές από τ’ ανάκτορα…

Απλά όπως και με τη “Σαλωμη”, τους νοικιασε ρετιρέ λίγο πιο πέρα. Ο Θύμιος Παπανικολάου είναι από τους ελάχιστους που αντιλήφθηκαν τη μεθόδευση… διαβάστε:

Βρήκε τροφή με την δήθεν ρήξη Σημίτη-Γιωργάκη η παραπολιτική παραπληροφόρηση και οι «εγκάθετοι» των «νταβάδων» να πλασάρουν όχι μόνο τη σύγχυση, αλλά και τα υφάδια των πολιτικών κατασκευών που ετοιμάζουν τα αφεντικά τους. Λέμε «υφάδια» γιατί ολόκληρο το πλεκτό μένει ακόμα στο «σκοτάδι».

Οι πρωταγωνιστές αυτού του θεάτρου (οι «νταβάδες» και τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα) εμφανίζουν (σε αυτούς που γνωρίζουν, φυσικά, να διαβάζουν) κομμάτια μόνο του πολιτικού παζλ. Κάποια μάλιστα είναι και αλληλοσυγκρουόμενα εξωτερικά. Αντιφάσεις που απορρέουν από τη διαφορετική ματιά που έχουν και μεταξύ τους οι «νταβάδες» στην ακολουθούμενη τακτική (όχι στρατηγική) αποδόμησης του πολιτικού σκηνικού.

Κάποιοι επιχειρούν με τη «ρήξη» αυτή να χρωματίσουν το Γ.Π. με «ηγετική αποφασιστικότητα»: αγωνιώδης προσπάθεια να επικαλύψουν την πολιτική του μετριότητα και τις φλύαρες ανοησίες του.

Έτσι αυτοί που θέλουν να φιλοτεχνήσουν ένα τέτοιο «δυναμικό» προφίλ του Γ.Π. (ο άνθρωπος με τις φαιδρότητες που ξεστομίζει μπορεί να χαλάσει το «παιχνίδι»), φτάνουν και μέχρι το σημείο να πουν την παρακάτω ηλιθιότητα: «Ότι ο Γιωργάκης «καθαρίζει τους εκσυγχρονιστές». Ένα καλοστημένο δόκανο απάτης για εκείνα τα εκλογικά κορόιδα που ήταν πολύ δυσαρεστημένα από το σημιτισμό.

Δόκανο απάτης γιατί ο «εκσυγχρονισμός» είναι το όλο σύστημα του σημερινού ΠΑΣΟΚ και όχι κάποια πρόσωπα.

Ο Σημίτης ήταν ο «αχυράνθρωπος» αυτού του συστήματος και όχι ο παραγωγός του. Ακόμα, όμως και σε επίπεδο προσώπων, εκτός ελαχίστων, όλο το άλλο κυβερνητικό και κοινοβουλευτικό σώμα του ΠΑΣΟΚ παραμένει το ίδιο: Από Διαμαντοπούλου, Ευθυμίου, Χρυσοχοϊδη, Ρέππα, Ανδρουλάκη, Βενιζέλο μέχρι τον ίδιο το Γιώργο Παπανδρέου. Ο «εκσυγχρονιστικός» μηχανισμός και οι σημιτικοί υπουργοί, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ζουν και βασιλεύουν.

Ότι «ξηλώνεται» ο «σημιτισμός» είναι μέγιστη απάτη. Ο αποκεφαλισμός κάποιων πολύ εκτεθειμένων και επικίνδυνων για τον Γιώργο πρόσωπα, συνίσταται ακριβώς στη διάσωση του «σημιτισμού» ως σύστημα.

Ένα ιστορικό παράδειγμα για τους αφελείς: Ο σταλινισμός π.χ. δεν εξαλείφτηκε και μετά την κατηγορηματική καταδίκη του Στάλιν ως πρόσωπο.

Η «ρήξη» συνεπώς με το Σημίτη δεν είναι ρήξη: ούτε ιδεολογική, ούτε πολιτική, ούτε οργανωτικής εκκαθάρισης…

Είναι μια δήθεν ρήξη που εντάσσεται στα μελλούμενα νταβατζίδικα παιχνίδια.

Είναι μια διατεταγμένη ρήξη ενταγμένη στο στρατηγικό σχέδιο των «νταβάδων».

Δεν μπορούμε να την ερμηνεύσουμε με ψυχολογικούς όρους, με βάση τις «ανταγωνιστικές» προσωπικές κόντρες που ασφαλώς και υπάρχουν.

Ούτε μπορεί να υπολογίσουμε με ακρίβεια τις εκλογικές επιπτώσεις. Οι «νταβάδες», βεβαίως είναι σε θέση να υπολογίσουν κάποια πρακτικά αποτελέσματα καλύτερα από εμάς. Διαθέτουν μηχανισμούς και εικόνα όλων των δεδομένων.

Γενικά κρίνοντας, πιστεύουμε ότι η «κόντρα» αυτή θα επιφέρει κάποιες μικρές εκλογικές ζημιές στο ΠΑΣΟΚ, τόσες που να μη σχηματίσει αυτοδυναμία…

Εξετάζοντας, όμως, συνολικά τα πολιτικά μας πράγματα, μπορεί να δώσουμε ένα «κλειδί» ερμηνείας αυτής της διατεταγμένης «κόντρας»:

α). Αυτός που καθοδήγησε τη «ρήξη» ήταν ο Σημίτης. Δεν ήταν υποτιμητικό γι’ αυτόν να δεχτεί να ηγηθεί οποιουδήποτε ψηφοδελτίου. Η ίδια η ιστορική πρακτική λέει ότι κανένας πρώην Πρωθυπουργός δεν «κράτησε» θέση στο Επικρατείας. Ο Σημίτης «εγκλώβισε» τον Παπανδρέου, έτσι ώστε να βρει πρόσχημα να μην είναι στα ψηφοδέλτια…

β). Ο Σημίτης αποτελεί το εκλεκτό «τέκνο» των ισχυρών οικονομικών κέντρων εξουσίας: Ξένων και εγχώριων.

Ένα ισχυρό πολιτικό τους χαρτί που θα παίξει…

γ). Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που ο Δημήτρης Τσάτσος, ο συνταγματολόγος (φίλος του Σημίτη και «εκτελεστής» σεναρίων), καυτηρίαζε την πολιτική του Γιώργου για την Προεδρία ΚΑΙ εμμέσως πλην σαφώς απαιτούσε από τον κ. Παπούλια να παραιτηθεί: Πίσω από αυτή την «πρωτοβουλία» φωτογραφιζόταν ο Σημίτης.

δ). Αμέσως μετά, ένας άλλος «διακινητής» και «δοκιμαστής» των νταβάδικων σεναρίων, ο Καρατζαφέρης, μίλαγε για το μεγάλο κεφάλαιο Σημίτη!!!

ε). Η μεταλλαγμένη στάση της Ν.Δ. απέναντι στον Σημίτη. Ιδιαίτερα η «εκσυγχρονιστική» της τάση, με την Ντόρα επικεφαλής δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα: Έχει «ενθουσιαστεί» από το «μεγάλο κεφάλαιο» Σημίτη.

Η επιστήμη των σημείων εδώ είναι πολλαπλά αποκαλυπτική: Ιδιαίτερα οι «ταυτίσεις» Ντόρας και Καρατζαφέρη!!!

Όλα αυτά δείχνουν ολοκάθαρα ότι το παιχνίδι θα έχει ακόμα πολλά επεισόδια…

Οι «χρησμοί» Καρατζαφέρη (διατεταγμένοι «χρησμοί») αρχίζουν να «βγαίνουν».

Τώρα μας απομένει ο Παπαδήμος: Αυτός ο τραπεζίτης της Ε.Ε. που τον πρότεινε ο Καρατζαφερης ως Πρωθυπουργό πριν από μερικούς μήνες…

olympia