Γιώργο, έχεις γράμμα…

Οι εκλογές αποτελούν πλέον παρελθόν. Η χώρα προχωρά ολοταχώς… Η αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, προσπαθεί να βρει αρχηγό (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων…) και η κυβέρνηση άρχισε την «δράση» της.
Σαν πολίτης, δεν θα κρίνω αυτά που συνέβησαν από την ορκομωσία της νέας κυβέρνησης και μετά. Θα ήθελα, όμως, να θέσω μερικές ερωτήσεις προς τον σημερινό πρωθυπουργό της χώρας, Γιώργο Παπανδρέου (και φυσικά θα ήθελα και τις απαντήσεις), για να γνωρίζω προς ποιά κατεύθυνση έχει αποφασίσει να κατευθύνει ο «καπετάν-Γιώργος» το καράβι που λέγεται Ελλάδα.

Ενώ ήδη έχει δημιουργηθεί ένα ψυχρό κλίμα με την Ρωσία με αφορμή τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης, το λιμάνι του Πειραιά έχει κλείσει σε μία προσπάθεια οι λιμενεργάτες να προστατεύσουν τα «δικαιώματά» τους (να σημειωθεί πως η φορολογική δήλωσή τους είναι εξωφρενική και σύμφωνα με… «διαδόσεις» αγγίζει τις 100.000 € ετησίως!) και ουσιαστικά δημιουργούν πρόβλημα με την Κίνα, την ανερχόμενη δύναμη την οποία υπολογίζει ολόκληρος ο πλανήτης, πλην των συγκεκριμένων λιμενεργατών. Οι δύο αυτές ενέργειες ουσιαστικά αποκόπτουν την Ελλάδα από το τρίγωνο των μεγάλων (ΗΠΑ – Ρωσία – Κίνα) και εγκλωβίζουν την χώρα μας κάτω από την σκέπη των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν εκδηλώσει σαφέστατα τις προθέσεις τους αλλά και τις προτιμήσεις τους εις βάρος της χώρας μας και υπέρ της Τουρκίας…!
Τα Σκόπια εξοπλίζονται δια της Τουρκίας, ικανοποιώντας έτσι τις απαιτήσεις των ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα ανοίγουν οι πόρτες της Ευρώπης για τον Γκρούεφσκι (ελέω Όλι Ρεν, γνωστού Σουηδού ανθέλληνα), παρακάμπτοντας σκαιότατα την ύπαρξη της Ελλάδας μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φανερώνοντας έτσι σημάδια αναγνώρισης της ΠΓΔΜ με το όνομα «Μακεδονία» (για εθνότητα και γλώσσα δεν γίνεται φυσικά λόγος εάν αναγνωριστούν τα Σκόπια ως «Μακεδονία»).
Στο εσωτερικό της χώρας, οι μάχες που έχουν ανοίξει οι αντεξουσιαστές, οι φίλοι του κυρίου Χρυσοχοΐδη, δείχνουν να κλιμακώνονται και να απειλούν εκ νέου τη δημιουργία νέων επικίνδυνων για την δημοκρατία επεισοδίων, όπως εκείνα του Δεκέμβρη του 2008. Η τρομοκρατία και τα χτυπήματά της δεν δείχνουν να έχουν καταλαγιάσει (εάν συμβεί κάτι τέτοιο και χωρίς να έχουν υπάρξει συλλήψεις, τότε μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πονηρά για πιθανές σχέσεις της πολιτικής με τον αντεξουσιαστικό χώρο και τον χώρο των τρομοκρατών…).
Στην Θράκη, το Τουρκικό Προξενείο συνεχίζει ανεμπόδιστο την ανθελληνική του δράση, με πλήρη απόδειξη την φροντίδα μεταφοράς ψηφοφόρων κατά τις πρόσφατες εκλογές, έτσι ώστε να αλλοιωθεί το εκλογικό αποτέλεσμα τοπικά. Η κίνηση αυτή, αν και απέτυχε επειδή οι έλληνες μουσουλμάνοι δεν άκουσαν τις εκκλήσεις της «μητέρας Τουρκίας», παρ’ όλα αυτά ουσιαστικά επιδιώχθηκε η δημιουργία στατικής αποτύπωσης ενός μουσουλμανικού πληθυσμού που δεν επιθυμεί να βρίσκεται μέσα στα πλαίσια της Ελληνικής Επικράτειας. Ευτυχώς, η σοφία του απλού Έλληνα πολίτη (χριστιανού και μουσουλμάνου) ακύρωσε τα σχέδια της Άγκυρας, η οποία θα συνεχίσει την δράση της στην περιοχή και θα την κλιμακώσει την στιγμή που η ίδια θα κρίνει πως θα υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να αποκομίσει κάποια οφέλη.
Στο Αιγαίο, ελληνικά νησιά, κατοικημένα ή ακατοίκητα, απειλούνται ευθέως πλέον από την τουρκική πολιτική με καθημερινές παραβιάσεις των εναερίων και θαλασσίων συνόρων Ελλάδας και Τουρκίας, αλλά και με πολιτικές δηλώσεις αμφισβήτησης της ελληνικής επικυριαρχίας σε αυτά. Η θέση της χώρας, διεθνώς, δια μέσω της εξωτερικής πολιτικής είχε εγκαταλειφθεί προ καιρού, όπως μας επεσήμανε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ η κατάσταση στον Ελληνικό Στρατό δεν είναι η καλύτερη δυνατή λόγω σημαντικών ελλείψεων που δημιουργήθηκαν για λόγους οικονομίας ή κι επειδή ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν είχε αντιληφθεί πως υπάρχει εθνικός κίνδυνος.
Πολύ θα ήθελα να απαντήσει, να τοποθετηθεί σε όλα όσα κατέθεσα, ευθέως και χωρίς πολλά λόγια, ο κύριος Παπανδρέου. Δεν είναι μόνο αυτά, δυστυχώς… Είναι και η Παιδεία, η Υγεία, η ανεργία, η υπέρμετρη φορολόγηση των πολιτών (έμμεση και άμεση), είναι οι υποδομές και η κοινωνική μέριμνα… Είναι πολλά τα δισεπίλυτα υπάρχοντα προβλήματα, ίσως περισσότερα από όσα θα έπρεπε ακόμη και στην χειρότερη περίπτωση να είναι… Όμως, ο Γιώργος πρέπει να τοποθετηθεί πρώτιστα σε όλα εκείνα που θα εξασφαλίσουν το κύρος, την εθνική αξιοπρέπεια και την εθνική κυριαρχία. Γιατί, εάν μας πάρουν το οικόπεδο, πώς θα φροντίσουμε το σπίτι που είναι μέσα σε αυτό;
Ο Γιώργος ο Παπανδρέου, ομολογουμένως ανέλαβε σε πολύ δύσκολη χρονική περίοδο την διακυβέρνηση της χώρας και καλείται «να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά». Όμως, μόνος του το ζήτησε από τον Ελληνικό λαό. Και οφείλει να τοποθετηθεί έμπρακτα και όχι μόνο με λόγια σε όσα ταλανίζουν τη χώρα (εσωτερικά και εξωτερικά) επί δεκαετίες. Οφείλει να κρατήσει τον λόγο του, ως πολιτικός, αλλά κυρίως ως άνδρας και να τιμήσει την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο λαός, αλλά και το βαρύ όνομα που φέρει ως Παπανδρέου.
Είναι θέμα τιμής τόσο για τον ίδιο τον Γιώργο, όσο και για όλους όσους συνεχίζουν να αισθάνονται, ακόμη, Έλληνες. Και είναι μία πρόκληση για τον σημερινό πρωθυπουργό, να κλείσει τα στόματα όλων εκείνων που τον αποκαλούν «αμερικανάκι».
Μας οφείλετε, σε όλους τους Έλληνες πολίτες, ξεκάθαρες και σαφέστατες απαντήσεις κύριε πρωθυπουργέ για τις θέσεις σας:
- Στο θέμα της ονομασίας (και όχι μόνο) των Σκοπίων
- Στο θέμα της λειτουργίας του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής και της επίσημης τουρκικής παρέμβασης στη Θράκη
- Στο θέμα των νησιών του Αιγαίου, αλλά και του εναέριου χώρου της χώρας μας
- Στο θέμα της ΑΟΖ και της εφαρμογής της ή όχι εκ μέρους της Ελλάδας
- Στο θέμα που αφορά τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας και συγκεκριμένα την κάλυψη των υπαρχουσών ελλείψεων, αλλά και την περαιτέρω ενδυνάμωσή τους
- Στο θέμα της προκλητικότητας των Αλβανών και της προσπάθειάς τους περί της ανακίνησης ζητήματος «Τσαμουριάς»
Και αυτά είναι τα άμεσα κύριε πρωθυπουργέ. Σε αυτά έπρεπε να είχατε ήδη τοποθετηθεί την επομένη ημέρα της ορκομωσίας σας…
Κωνσταντίνος
Υ.Γ.: Μετά την κατάθεση στεφάνου ελιάς στον τάφο του Ισμαήλ Τζέμ, μήπως Γιώργο θα έπρεπε να καταθέσεις και στεφάνι στο μνημείο πεσόντων της ΕΛΔΥΚ καθώς και στους τάφους ηρώων (όπως ο Σολωμού) που εκτελέσθηκαν εν ψυχρώ από τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής της Κύπρου;