Παγκοσμιοποίηση: Η ανατομία ενός εγκλήματος

Του Καθηγητή Ανδρέα Αθηναίου
Η Παγκοσμιοποίηση δεν είναι μια θέση, ένα «όραμα». Είναι ένα Συνωμοτικό Σχέδιο.
Συνήθως αυτοί που υποστηρίζουν την Παγκοσμιοποίηση... υπεραμύνονται αυτής, με το απλό -ειρωνικά διατυπωμένο- επιχείρημα ότι «δεν πιστεύουν στην συνωμοσιολογια» και προκλητικά απαιτούν «αποδείξεις» βασισμένοι στο γεγονός ότι, «μια κοινωνία που δεν σκέφτεται όπως οι συνωμότες (κατά τον ίδιο τρόπο που το θύμα δεν εντοπίζει τον απατεώνα διότι δεν σκέπτεται όπως αυτός και έχει διαφορετικό πρίσμα αξιών και δεοντολογίας από εκείνον) θα απαρτίζεται (η Κοινωνία των μη Συνωμοτών) από Ανθρώπους που ζητούν απόδειξη περί υπάρξεως Συνωμοσίας, περιμένοντας αυτή την απόδειξη να τεκμηριωθεί από τον εντοπισμό των συνωμοτών, την ανακάλυψη των ασυρμάτων, των όπλων, των μυστικών και απορρήτων χαρτών και σχεδίων και των κριμένων σε φυσικές κρύπτες (σπηλιές, γιάφκες κ.λ.π.) σημειώσεων, απορρήτων διαταγών και ονομαστικών καταλόγων συνωμοτών, η οποίοι εν συνεχεία συλλαμβανόμενοι θα ανακριθούν και θα ομολογήσουν.

Είναι δε βέβαιοι οι υποστηρικτές της Παγκοσμιοποίησης ότι τέτοια τεκμηρίωση της Συνωμοσίας δεν θα υπάρξει γιατί τα εργαλεία και τα «τεκμήρια» και τα «αποδεικτικά στοιχεία του εγκλήματος» της Συνομωσίας έχουν άλλη μορφή. Τα τεκμήρια είναι τα εργαλεία Της ΣΟΦΙΣΤΕΙΑΣ, ΔΗΜΑΓΩΓΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΟΠΙΑΣ που χρησιμοποιούνται από τους συνωμότες Παγκοσμιοποιητές για την εφαρμογή των σκοπών της.
Σε ένα έγκλημα, η Εγκληματολογική Υπηρεσία της Ασφάλειας αναζητά –μεταξύ άλλων- και τα εργαλεία του εγκλήματος, και για να γίνουμε πιο γλαφυροί… το όπλο του φόνου (πυροβόλο όπλο, η…θλον όργανο κ.λ.π.), η τα διαρυκτικα εργαλεία πχ. Την φιάλη οξυγόνου η οποία χρησιμοποιήθηκε για το άνοιγμα του χρηματοκιβωτίου, και τα συνεκτιμούν και εξετάζουν αν μπορούν να τα συνδέσουν με το αποτέλεσμα του Εγκλήματος, π.χ. το διαρρηγμένο (άδειο) χρηματοκιβώτιο και τις εντός αυτού σπασμένες θυρίδες... Το έργο της εγκληματολογικής Υπηρεσίας γίνεται ιδιαιτέρα ποιο επιστημονικό όταν ο εγκληματίας δεν είναι ένας αλλά περισσότεροι (Σύσταση Συμμορίας), όταν επί πλέον υπάρχουν συνεργοί, ηθικοί αυτουργοί, όταν τα εργαλεία της εγκληματικής πράξης δεν ανευρίσκονται στον τόπο του εγκλήματος αλλά είναι εγκατεσπαρμένα η κριμένα και όταν ακόμα και το αποτέλεσμα του εγκλήματος (το κλεμμένο ΑΤΜ π.χ.) έχει ταφεί σε ένα απόμακρο βουνό.
Τότε και η προανάκριση γίνεται επιστημονική καθώς θα πρέπει να προσπαθήσει να συνδέσει στοιχειά μη άμεσα και δια γυμνού οφθαλμού συνδεόμενα, για να τεκμηριωθεί το έγκλημα και να μπορέσει εν συνεχεία η ανάκριση να τεκμηριώσει το έγκλημα και να απαγγέλλει κατηγορίες.
Στο έγκλημα (ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ) της Παγκοσμιοποίησης θα αναζητήσουμε στην θέση των Εργαλείων την Σοφιστεία, την Δημαγωγία και την Δημοκοπία. Τα εργαλεία αυτά μάλιστα είναι πολύ ευκολότερο να συνδεθούν με το αποτέλεσμα του εγκλήματος, αφού εστιάζονται σε συγκεκριμένο θέμα-στόχο, ο οποίος τελικά εξελίσσεται και καταλήγει εντελώς αντίθετα από αυτά που η Σοφιστεία και η Δημαγωγία παρουσιάζουν, επιχειρηματολογούν και υπόσχονται. πχ Η Σοφιστεία της Παγκοσμιοποίησης, ότι επιλέγει την Οικονομία της Αγοράς, αποκαλύπτεται ότι είναι Σοφιστεία και προπαγάνδα, όταν στην πράξη καταργεί τον μεγάλο αριθμό πολτών και αγοραστών (προϋπόθεση της Ελεύθερης Ανταγωνιστικής Αγοράς) και δημιουργεί στη θέση του, μονοπώλια και ολιγοπώλια και όταν τελικά αντί της ελεύθερης οικονομίας της Αγοράς, αντί αυτής εγκαθιστά την Δαρβινική Κοινωνία …της Ζούγκλας, ...την Κοινωνία της Αγοράς . Όπου εμφανώς και τεκμηριωμένα εκ του αποτελέσματος, από την εφαρμογή των παραμέτρων που παρουσιάζει η Σοφιστεία η Δημαγωγία και η Προπαγάνδα, δεν συντελείται αυτό που επαγγέλλεται η Σοφιστεία, αλλά κάτι άλλο Και διαφορετικό και Χειρότερο. Στο Συγκεκριμένο πραγματικό Υποσύνολο της αναφοράς μας, αντί της επαγγελλόμενης δημιουργίας Ανταγωνιστικής Οικονομίας της Ελεύθερης Αγοράς, η πράξη που καλύπτει αυτή η Σοφιστεία είναι η δημιουργία συγκεντρωτικών μονοπωλίων σε ιδιωτικό έλεγχο, με ταυτόχρονη υλοποίηση του δήθεν κινήτρου των αποκρατικοποιήσεων. Στην πράξη η παγκοσμιοποίηση δεν συγκροτεί Οικονομία της Ελεύθερης Αγοράς, αλλά σκληρά μονοπωλιακή, ενώ ταυτόχρονα συγκροτεί Κοινωνία της Αγοράς, δηλ. μια κοινωνία που μοναδική της «ΜΟΝΟΜΑΝΙΑ» είναι το χρήμα και το κέρδος, δεδομένο που «εξασφαλίζει» την αυτόματη μετάλλαξη της σε κοινωνία χωρίς αρχές, χωρίς σκοπό, χωρίς περιεχόμενο, σε μια αμοραλιστική (ανήθικη) κοινωνία της ζούγκλας του Εγώ και όχι του εμείς, η οποία αναπαράγει την εξουσία.
Το έγκλημα της Παγκοσμιοποίησης δεν είναι δύσκολο να τεκμηριωθεί αφού τα εργαλεία του είναι εύκολο να αποκαλυφθούν αν καταλάβουμε το είδος τους, και η συνωμοσία εύκολα να τεκμηριωθεί από το αποτέλεσμα των εργαλείων.
Στο σημείο αυτό Η Ανάκριση είναι σε θέση να απαγγέλλει κατηγορίες, και να στείλει την Παγκοσμιοποίηση στο Ακροατήριο. Δηλαδή στο ΛΑΟ.
Βιβλιογραφικές Σημειώσεις
(1)http://www.europe-greece.com/master_gr.php?passpage=http://www.europe-greece.com/article.php?i=1240
(2) Η Παγκοσμιοποίηση θέλει ένα "ομογενοποιημένο" Κόσμο, όπου όλοι θα είναι ίδιοι, ο ένας "Ακριβές Αντίγραφο" του άλλου, και όλοι τυποποιημένοι ως αντίγραφα του "Μοντέλου" (ομοιώματος) του ανθρώπου που έχει εξαναγκασθεί να θέλει να είναι πανομοιότυπος με όλους τους άλλους, ως αποδεκτός και ενταγμένος στο "Σύστημα", της ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ που είναι προϋπόθεση για την εγκαθίδρυση της Νέας Τάξης Πραγμάτων σε μια Δαρβινική Κοινωνία που σκοπό και αποστολή έχει την αναπαραγωγή της Εξουσίας.
Πιστεύαμε πάντα ότι αυτή η "πρόβλεψη" που είχαμε κάνει εμείς μέσα από τους "αισθητήρες" του δικού μας γνωστικού Αντικειμένου, είχε κάνει ο Γιάννης Γαΐτης μέσα από τους "αισθητήρες" της Τέχνης του στο έργο του αυτό (1)
Πηγή
παρμένο από εδώ