«Θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω πολύ σύντοµα µε αδρότατες γραµµές τι ήταν η Τουρκική φυλή και τι είναι σήµερα

. ∆εν πρόκειται µόνο για Μωαµεθανισµό , αλλά για Μωαµεθανισµό συνδυασµένο µε τον ιδιόρρυθµο χαρακτήρα µιας φυλής. ∆εν είναι οι πράοι Μωαµεθανοί των Ινδιών , ούτε οι ιπποτικοί Σαλαδίνοι της Συρίας , ούτε οι πολιτισµένοι Μαυριτανοί της Ισπανίας . Ήσαν στο σύνολο τους, απ ' την πρώτη µαύρη µέρα πού µπήκαν στην Ευρώπη , το µόνο δείγµα της ανθρωπότητας πού έδειξε τη µεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισµού. Οπουδήποτε και αν πήγαν , µια πλατειά κηλίδα αίµατος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεως τους και σ ' όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισµός εξαφανιζόταν. Παντού αντιπροσώπευαν

Ας απομακρύνουν τώρα οι Τούρκοι τις ασχήµιες τους µε τον µόνο δυνατό τρόπο , δηλ . µε το να φύγουν οι ίδιοι. Οι Ζαπτιέδες τους και οι Μουντίρηδές τους, οι Μπίµπασίδες και οι Γιούζµπασίδες τους, οι Καϊµακάµηδες και οι Πασσάδες τους πρέπει να φύγουν, (όπως έλπιζα ), µια για πάντα µε όλες τους τις αποσκευές έξω απ ' την επαρχία πού κατέστρεψαν και βεβήλωσαν . Η απόλυτη αυτή ανακούφιση και η ευλογηµένη αύτη απελευθέρωση είναι η µόνη επανόρθωση πού µπορούµε να κάµωµε στους τόσους σωρούς των νεκρών και για τους βιασµούς πού διαπράχτηκαν αδιάκριτα σε βάρος πανδρεμένων γυναικών , παρθένων και παιδιών για την περιφρόνηση και τον εξευτελισµό του πολιτισµού για την παραβίαση των νόµων του Θεού η αν προτιµάτε του Αλλάχ , και της αντιλήψεως περί ηθικής όλου του ανθρωπίνου γένους. ∆εν υπάρχει κανείς εγκληµατίας µέσα σε φυλακή της Ευρώπης , δεν υπάρχει κακούργος µέσα στα νησιά της Νοτίου θαλάσσης , πού δεν θα ξεσηκωνόταν και δεν θα ξεχείλιζε από αγανάκτηση , όταν άκουγε αυτά πού δια πράχτηκαν , πού εξακριβώθηκαν πολύ αργά , πού θα µείνουν όµως ατιµώρητα και θ ' αφήσουν πίσω τους όλα τα χαµερπή και θηριώδη πάθη πού τα προκάλεσαν , και πού µπορούν πάλι να ξεπηδήσουν σε µια άλλη δολοφονική συγκομιδή απ' το έδαφος πού είναι µουσκεµένο και βγάζει αναθυμιάσεις από αίµα και µέσα σε µια ατµόσφαιρα µολυσµένη από εγκληµατικές επαίσχυντες πράξεις κάθε είδους, πού θα µπορούσε να φανταστεί κανείς . Ότι τέτοια πράγµατα µπόρεσαν να γίνουν κάποτε , αποτελεί έναν τροµερό εξευτελισµό για το τµήµα του ανθρωπίνου γένους πού τα διέπραξε • ότι θα µπορούσε να µείνει ανοιχτή η θύρα σε µια έστω και απλώς δυνατή επανάληψη τους, θα σκόρπιζε τη ντροπή αυτή σε όλο τον κόσµο .
«Μπορούµε να ερευνήσου µε τα χρονικά του κόσµου, αλλά δεν ξέρω ποια έρευνα θα µπορούσε να µας δώσει ένα τόσο χτυπητό παράδειγµα σατανικής καταχρήσεως των εξουσιών πού ο Θεός 'ίδρυσε για την τιµωρία των αδικοπραγούντων και για την ενθάρρυνση εκείνων πού κάµνουν το καλό . Καµιά κυβέρνηση δεν αµάρτησε µε τέτοιο τρόπο και καµµιά δεν αποδείχτηκε τόση αδιόρθωτη σχετικά µε την αµαρτία , ή , πράγµα πού είναι το ίδιο , τόσο ανίκανη για αναμόρφωση».
Ποτέ δεν θα ‘ρθει καιρός πού τα λόγια του Γλάδστωνος, ενός απ ' τους σοφότερους Αγγλους Πολιτικούς άνδρες, θα θεωρηθούν ανάξια σοβαρής προσοχής.


Ο ακόλουθος χαρακτηρισµός των Τούρκων απ ' τον ίδιο επαληθεύθηκε πληρέστερα απ ' τα γεγονότα πού συνέβησαν µετά τον θάνατο του , παρ ' όσο απ' εκείνα πού έγιναν πρωτύτερα :
«Θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω πολύ σύντοµα µε αδρότατες γραµµές τι ήταν η Τουρκική φυλή και τι είναι σήµερα . ∆εν πρόκειται µόνο για Μωαµεθανισµό , αλλά για Μωαµεθανισµό συνδυασµένο µε τον ιδιόρρυθµο χαρακτήρα µιας φυλής. ∆εν είναι οι πράοι Μωαµεθανοί των Ινδιών , ούτε οι ιπποτικοί Σαλαδίνοι της Συρίας , ούτε οι πολιτισµένοι Μαυριτανοί της Ισπανίας . Ήσαν στο σύνολο τους, απ ' την πρώτη µαύρη µέρα πού µπήκαν στην Ευρώπη , το µόνο δείγµα της ανθρωπότητας πού έδειξε τη µεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισµού. Οπουδήποτε και αν πήγαν , µια πλατειά κηλίδα αίµατος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεως τους και σ ' όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισµός εξαφανιζόταν. Παντού αντιπροσώπευαν µια διακυβέρνηση βίας σε αντίθεση µε την διακυβέρνηση δικαίου . Μια διακυβέρνηση βίας όµως δεν μπορεί να διατηρηθεί χωρίς την βοήθεια ενός τµήµατος διανοουµένων . Γι’ αυτόν τον λόγο αναπτύχθηκε , πράγµα σπάνιο στην ιστορία του κόσµου, ένα είδος ανεκτικότητας στη µέση της σκληρότητας , της τυραννίας και της αρπακτικότητας . Πολλοί Χριστιανοί αφέθηκαν περιφρονητικά να ζήσουν ήσυχοι και µια οµάδα Ελλήνων προσελκύσθηκαν στην Κωνσταντινούπολη , γεγονός πού συνετέλεσε µε τον καιρό στην αναπλήρωση των ελλείψεων του Τούρκικου Ισλαµισµού σχετικά µε το στοιχείο της διανοητικότητας».
Στα λόγια αυτά του Γλάδστωνος η µπορεί να προσθέσει κανείς τον χαρακτηρισµό πού έδωσε για τους Τούρκους ο περίφηµος καρδινάλιος Newman:

«Η βάρβαρη εξουσία , πού επί αιώνες είχε εγκαθιδρυθεί µέσα στην καρδιά του Παλαιού Κόσµου και πού είχε κάτω από την κτηνώδη πυγµή της τις περιφημότερες χώρες της κλασικής και θρησκευτικής αρχαιότητας και πολλές απ ' τις ευφορώτερες και ωραιότερες περιοχές της γης και πού ακόµα , µη έχοντας η ίδια ιστορία , είναι κληρονόµος των ιστορικών ονοµάτων της Κωνσταντινουπόλεως και της Νίκαιας, της Νικοµήδειας και της Καισαρείας, της ' Ιερουσαλήμµ και της ∆αµάσκου , της Νινευΐ και της Βαβυλώνας, της Μέκκας και της Βαγδάτης, της Αντιόχειας και της Αλεξανδρείας , και κρατεί χωρίς επίγνωση του πράγματος, στην κατοχή της το ήµισυ της ιστορίας όλου του κόσµου».
Από το βιβλίο του GEORGE HORTON …..Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ