Έξι μήνες κυβέρνησης Γ. Α. Παπανδρέου
Από το Σημειωματάριο
Ο Γ. Παπανδρέου πέρασε την προηγούμενη πενταετία δίνοντας αρχικά μάχες χαρακωμάτων με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους κι έπειτα, αφού αισθάνθηκε ασφαλής μέσα στο κόμμα του, πριονίζοντας χωρίς αρχές και χωρίς πρόγραμμα την κυβέρνηση Καραμανλή. Ας μην πάμε πολύ μακριά:
Όταν πέρσι τον Φεβρουάριο ο τότε Πρωθυπουργός τον κάλεσε στο Μαξίμου για να τον ενημερώσει για την Κρίση, ώστε να φτάσουν σε μια μίνιμουμ συνεννόηση και συναίνεση για να ληφθούν εγκαίρως τα απαιτούμενα μέτρα, ο κ. Παπανδρέου εξήλθε αποφαινόμενος ότι δεν υφίσταται διεθνής κρίση (!) κι ότι τα όποια προβλήματα προέρχονται από την ανικανότητα της τότε κυβέρνησης.
Με αυτό το σύνθημα πορεύτηκε επιτυχώς και στις εκλογές του Οκτωβρίου, κατά τις οποίες, θυμίζω, υποσχέθηκε όχι μόνο αυξήσεις μισθών και συντάξεων, αλλά και επανακρατικοποίηση της Ολυμπιακής και του ΟΤΕ!!!
Την Μεγάλη Εβδομάδα η Λούκα Κατσέλη αποκάλυψε σε συνέντευξή της στο Mega ότι ο κ. Παπανδρέου και το επιτελείο του είχαν πλήρη γνώση της κατάστασης κατά την προεκλογική περίοδο. Με άλλα λόγια, ο κ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του έλεγαν συνειδητά ψέματα στον ελληνικό λαό για να κερδίσουν την εξουσία.
Βέβαια, όταν τα spread αγγίζουν τις 450 μονάδες –όταν δηλαδή δανειζόμαστε με επιτόκιο σχεδόν 8%- τα ψέματα του κ. Παπανδρέου και των συνεργατών του είναι το τελευταίο πράγμα που μας απασχολεί.
Εκείνο που μας απασχολεί είναι πώς θα βγούμε από το μαύρο πηγάδι που πέσαμε. Και απάντηση σε αυτό το ερώτημα, εννοώ απάντηση πειστική, δεν μας δίνει ούτε ο κ. Παπανδρέου, ούτε ο κ. Παπακωνσταντίνου, ούτε η κ. Κατσέλη, ούτε κανένας άλλος αρμόδιος.
Αλλά υπάρχει κι ένα ακόμα ερώτημα:
Πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο;
Ο κ. Παπανδρέου, ακολουθώντας την παλιά και δοκιμασμένη συνταγή, βοηθούμενος κι από τα φιλικά σε κείνον ΜΜΕ (δηλαδή από όλα), αλλά από την πρωτοφανή μνησικακία στελεχών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, φόρτωσε τα πάντα στους προηγούμενους. Έχει δίκιο ο Λαζόπουλος, όταν λέει πως, ακούγοντας τα στελέχη της σημερινής κυβέρνησης και τα ΜΜΕ, νομίζει κανείς ότι η Ελλάδα είναι ένα κράτος με ιστορία 6 ετών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι όσοι κυβέρνησαν έχουν μερίδιο ευθύνης για τα όσα ζούμε σήμερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ήπια προσαρμογή των Καραμανλή – Αλογοσκούφη παραήταν ήπια, για να χρησιμοποιήσω την απόφανση του Μητσοτάκη. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εξαιτίας της διεθνούς κρίσης, η οικονομική κατάσταση της χώρας είχε φτάσει σε οριακό σημείο.
Στο χείλος του γκρεμού.
Έξι μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Γ. Παπανδρέου είναι πλέον φανερό ότι εκείνος που έσπρωξε την χώρα στον γκρεμό δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον σημερινό Πρωθυπουργό.
Το λέει ο κ. Ν. Κοτζιάς, άλλοτε στενός συνεργάτης του κ. Γ. Παπανδρέου, σε άρθρο του στην Αξία (13.03.10):
Το σφάλμα του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης ήταν ότι, έχοντας πια διαβάσει την κακή κατάσταση της οικονομίας, το πατριωτικό θα ήταν να καλύψει τις υποχρεώσεις δανεισμού που είχε η χώρα και κατόπιν να δημοσιοποιήσει την πραγματική κατάσταση. Ανάμεσα στα κέρδη για την χώρα πριν από τη δημοσιοποίηση των “αριθμών” και τα κέρδη των κερδοσκόπων μετά τη δημοσιοποίηση θα έπρεπε να επιλέξει τα πρώτα. Δυστυχώς επέλεξε, χωρίς απ’ ότι φαίνεται να έχει την απαιτούμενη νηφαλιότητα, πρώτα να δημοσιοποιήσει το πρόβλημα της χώρας και κατόπιν να αναζητήσει με πολύ χειρότερους όρους το δανεισμό της.
Όταν λοιπόν ο κ. Παπανδρέου λίγο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης έκανε τις περίφημες δηλώσεις του περί Τιτανικού, έστριβε (συνειδητά;) το τιμόνι και πετούσε το σκάφος πάνω στον ύφαλο. Όπως ακριβώς και την Μ. Πέμπτη με την περίφημη off the record δήλωσή του εκτόξευε τα spread στα σημερινά επίπεδα. Όπως ακριβώς οι ψίθυροι του κ. Παπακωνσταντίνου περί αλλαγής του νόμου Αλογοσκούφη σχετικά με τις καταθέσεις έδιωξαν περισσότερα από 10 δις ευρώ στο εξωτερικό. Όπως ακριβώς οι εκτός τόπου και χρόνου διαρροές του κ. Παπακωνσταντίνου περί δανεισμού από την Κίνα, μας στέρησαν αυτή τη δυνατότητα.
Παρόλα αυτά ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του απολαμβάνουν ακόμα περιόδου χάριτος και από τον Ελληνικό λαό, αλλά κυρίως από τα ιθαγενή ΜΜΕ.
Βλέποντας κανείς την εργώδη προσπάθειά τους να διατηρήσουν το ατσαλάκωτο προφίλ του «Γιώργου», απορεί κανείς για το τι συμφέροντα μπορεί να κρύβονται πίσω από αυτές τις άθλιες επιχειρήσεις. Βλέπουμε μέτρα που έξι ή εφτά μήνες πριν ο κ. Παπανδρέου τα κατήγγειλε με οξύτατους χαρακτηρισμούς, όπως η ενίσχυση των τραπεζών ή η νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων, να υιοθετούνται χωρίς να επισημαίνεται από κανέναν και από πουθενά η προφανής – και πρωτοφανής – ανακολουθία.
Αλλά ας μην το κουράζουμε:
Την ίδια ώρα που ο πρώην Πρωθυπουργός, ο οποίος καλώς ή κακώς έχει αποσυρθεί ουσιαστικά από την πολιτική, λοιδορείται και στιγματίζεται με πρωτοσέλιδα γιατί πηγαίνει σε γυμναστήριο ή γιατί κάνει ένα ταξίδι με την οικογένειά του, ο νυν Πρωθυπουργός, ο υπεύθυνος ηγέτης της χώρας, επαινείται για την καλή του φυσική κατάσταση και τις επιδόσεις του στο κανό. Και μην ξεχνιόμαστε: Την στιγμή που κ. Παπανδρέου κωπηλατούσε ανέμελος στην Ύδρα, τα spread είχαν φτάσει στις 400 μονάδες…
Ο Γ. Παπανδρέου πέρασε την προηγούμενη πενταετία δίνοντας αρχικά μάχες χαρακωμάτων με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους κι έπειτα, αφού αισθάνθηκε ασφαλής μέσα στο κόμμα του, πριονίζοντας χωρίς αρχές και χωρίς πρόγραμμα την κυβέρνηση Καραμανλή. Ας μην πάμε πολύ μακριά:
Όταν πέρσι τον Φεβρουάριο ο τότε Πρωθυπουργός τον κάλεσε στο Μαξίμου για να τον ενημερώσει για την Κρίση, ώστε να φτάσουν σε μια μίνιμουμ συνεννόηση και συναίνεση για να ληφθούν εγκαίρως τα απαιτούμενα μέτρα, ο κ. Παπανδρέου εξήλθε αποφαινόμενος ότι δεν υφίσταται διεθνής κρίση (!) κι ότι τα όποια προβλήματα προέρχονται από την ανικανότητα της τότε κυβέρνησης.
Με αυτό το σύνθημα πορεύτηκε επιτυχώς και στις εκλογές του Οκτωβρίου, κατά τις οποίες, θυμίζω, υποσχέθηκε όχι μόνο αυξήσεις μισθών και συντάξεων, αλλά και επανακρατικοποίηση της Ολυμπιακής και του ΟΤΕ!!!
Την Μεγάλη Εβδομάδα η Λούκα Κατσέλη αποκάλυψε σε συνέντευξή της στο Mega ότι ο κ. Παπανδρέου και το επιτελείο του είχαν πλήρη γνώση της κατάστασης κατά την προεκλογική περίοδο. Με άλλα λόγια, ο κ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του έλεγαν συνειδητά ψέματα στον ελληνικό λαό για να κερδίσουν την εξουσία.
Βέβαια, όταν τα spread αγγίζουν τις 450 μονάδες –όταν δηλαδή δανειζόμαστε με επιτόκιο σχεδόν 8%- τα ψέματα του κ. Παπανδρέου και των συνεργατών του είναι το τελευταίο πράγμα που μας απασχολεί.
Εκείνο που μας απασχολεί είναι πώς θα βγούμε από το μαύρο πηγάδι που πέσαμε. Και απάντηση σε αυτό το ερώτημα, εννοώ απάντηση πειστική, δεν μας δίνει ούτε ο κ. Παπανδρέου, ούτε ο κ. Παπακωνσταντίνου, ούτε η κ. Κατσέλη, ούτε κανένας άλλος αρμόδιος.
Αλλά υπάρχει κι ένα ακόμα ερώτημα:
Πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο;
Ο κ. Παπανδρέου, ακολουθώντας την παλιά και δοκιμασμένη συνταγή, βοηθούμενος κι από τα φιλικά σε κείνον ΜΜΕ (δηλαδή από όλα), αλλά από την πρωτοφανή μνησικακία στελεχών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, φόρτωσε τα πάντα στους προηγούμενους. Έχει δίκιο ο Λαζόπουλος, όταν λέει πως, ακούγοντας τα στελέχη της σημερινής κυβέρνησης και τα ΜΜΕ, νομίζει κανείς ότι η Ελλάδα είναι ένα κράτος με ιστορία 6 ετών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι όσοι κυβέρνησαν έχουν μερίδιο ευθύνης για τα όσα ζούμε σήμερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ήπια προσαρμογή των Καραμανλή – Αλογοσκούφη παραήταν ήπια, για να χρησιμοποιήσω την απόφανση του Μητσοτάκη. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εξαιτίας της διεθνούς κρίσης, η οικονομική κατάσταση της χώρας είχε φτάσει σε οριακό σημείο.
Στο χείλος του γκρεμού.
Έξι μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Γ. Παπανδρέου είναι πλέον φανερό ότι εκείνος που έσπρωξε την χώρα στον γκρεμό δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον σημερινό Πρωθυπουργό.
Το λέει ο κ. Ν. Κοτζιάς, άλλοτε στενός συνεργάτης του κ. Γ. Παπανδρέου, σε άρθρο του στην Αξία (13.03.10):
Το σφάλμα του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης ήταν ότι, έχοντας πια διαβάσει την κακή κατάσταση της οικονομίας, το πατριωτικό θα ήταν να καλύψει τις υποχρεώσεις δανεισμού που είχε η χώρα και κατόπιν να δημοσιοποιήσει την πραγματική κατάσταση. Ανάμεσα στα κέρδη για την χώρα πριν από τη δημοσιοποίηση των “αριθμών” και τα κέρδη των κερδοσκόπων μετά τη δημοσιοποίηση θα έπρεπε να επιλέξει τα πρώτα. Δυστυχώς επέλεξε, χωρίς απ’ ότι φαίνεται να έχει την απαιτούμενη νηφαλιότητα, πρώτα να δημοσιοποιήσει το πρόβλημα της χώρας και κατόπιν να αναζητήσει με πολύ χειρότερους όρους το δανεισμό της.
Όταν λοιπόν ο κ. Παπανδρέου λίγο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης έκανε τις περίφημες δηλώσεις του περί Τιτανικού, έστριβε (συνειδητά;) το τιμόνι και πετούσε το σκάφος πάνω στον ύφαλο. Όπως ακριβώς και την Μ. Πέμπτη με την περίφημη off the record δήλωσή του εκτόξευε τα spread στα σημερινά επίπεδα. Όπως ακριβώς οι ψίθυροι του κ. Παπακωνσταντίνου περί αλλαγής του νόμου Αλογοσκούφη σχετικά με τις καταθέσεις έδιωξαν περισσότερα από 10 δις ευρώ στο εξωτερικό. Όπως ακριβώς οι εκτός τόπου και χρόνου διαρροές του κ. Παπακωνσταντίνου περί δανεισμού από την Κίνα, μας στέρησαν αυτή τη δυνατότητα.
Παρόλα αυτά ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του απολαμβάνουν ακόμα περιόδου χάριτος και από τον Ελληνικό λαό, αλλά κυρίως από τα ιθαγενή ΜΜΕ.
Βλέποντας κανείς την εργώδη προσπάθειά τους να διατηρήσουν το ατσαλάκωτο προφίλ του «Γιώργου», απορεί κανείς για το τι συμφέροντα μπορεί να κρύβονται πίσω από αυτές τις άθλιες επιχειρήσεις. Βλέπουμε μέτρα που έξι ή εφτά μήνες πριν ο κ. Παπανδρέου τα κατήγγειλε με οξύτατους χαρακτηρισμούς, όπως η ενίσχυση των τραπεζών ή η νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων, να υιοθετούνται χωρίς να επισημαίνεται από κανέναν και από πουθενά η προφανής – και πρωτοφανής – ανακολουθία.
Αλλά ας μην το κουράζουμε:
Την ίδια ώρα που ο πρώην Πρωθυπουργός, ο οποίος καλώς ή κακώς έχει αποσυρθεί ουσιαστικά από την πολιτική, λοιδορείται και στιγματίζεται με πρωτοσέλιδα γιατί πηγαίνει σε γυμναστήριο ή γιατί κάνει ένα ταξίδι με την οικογένειά του, ο νυν Πρωθυπουργός, ο υπεύθυνος ηγέτης της χώρας, επαινείται για την καλή του φυσική κατάσταση και τις επιδόσεις του στο κανό. Και μην ξεχνιόμαστε: Την στιγμή που κ. Παπανδρέου κωπηλατούσε ανέμελος στην Ύδρα, τα spread είχαν φτάσει στις 400 μονάδες…
Καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή το κείμενο που δημοσιεύεις είναι δικό μου και η Ολυμπία απλώς το αντέγραψε, όπως κι εσύ, θα σε παρακαλούσα να σβήσεις την αναφορά σε αυτήν στο τέλος του άρθου και να κρατήσεις μόνο την αρχική, που παραπέμπει στον ιστότοπο του συγγραφέα.
Φιλικά,
ΦΒ