"Γιατί οι Ελληνες ξέχασαν τους υπέροχους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργάνωσαν το 2004;

Ηταν ανάμεσα στους καλύτερους που διοργανώθηκαν ποτέ στην ιστορία.
Με αυτό θέλω να πω πως αυτό που λείπει από την Ελλάδα τώρα είναι η ανάγκη για δημιουργία.
Αν βρείτε δύναμη γι’ αυτό, θα αλλάξετε την τύχη σας.
Οι Ελληνες πρέπει να αφυπνιστούν. Πρέπει να διεκδικήσουν αυτό που τους αξίζει συλλογικά.."

αυτά μεταξύ άλλων τονίζει ο...διάσημος γάλλος μουσικοσυνθέτης Ζαν Μισέλ Ζάρ σε συνέντευξη που παραχωρεί στην εφημερίδα "Έθνος" επ'αευκαιρία των δύο συναυλιών του στην Ελλάδα,στις 30 Μαΐου στο «Θέατρο Γης» στη Θεσσαλονίκη και την 1η Ιουνίου στο Κλειστό Φαλήρου - Γήπεδο Τάε Κβον Ντο.

Συνέντευξη στον Γιάννη Παναγόπουλο:

-Εχετε υπόψη σας όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα αυτές τις ημέρες;
Ναι.


-Τότε ας μην ακολουθήσουμε το πρωτόκολλο μιας συνέντευξης. Θα ήθελα να πείτε ελεύθερα στους Ελληνες τι σκέφτεστε για την κατάστασή τους.

Νομίζω πως το δυσκολότερο είναι να αποκτήσετε ξανά τον οπτιμισμό σας. Η Ευρώπη χρωστάει τα πάντα στην Ελλάδα. Τη δημοκρατία. Την τέχνη. Τη φιλοσοφία. Τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οταν σκέφτομαι Ευρώπη, σκέφτομαι την Ελλάδα. Στη Γαλλία αλλά και σε όλο τον κόσμο τις τελευταίες εβδομάδες μιλάμε για το οικονομικό δράμα που μαστιγώνει τη χώρα σας. Κάνουμε λάθος. Η Ελλάδα δεν είναι μόνη. Ανήκει σε έναν οργανισμό. Η αναποφασιστικότητα της Ευρώπης γύρω από την οικονομική επιβίωση της χώρας σας ήταν εντυπωσιακή, αρνητικά εντυπωσιακή. Δεν μου αρέσει η Ευρώπη που συνεχίζει να σκέφτεται «στενά». Δεν μπορώ να φανταστώ μια Ευρώπη που στη θέα του ελληνικού προβλήματος θα διαλέξει άλλη επιλογή εκτός απ’ εκείνη της αλληλεγγύης.
Η Ελλάδα, τα λόγια σπουδαίων Ελλήνων που γνώρισα σπουδάζοντας φιλοσοφία ήταν μια νίκη της σκέψης ενάντια στο κενό του χάους. Θεωρώ πως οι Ελληνες μπορούν να καταφέρουν περισσότερα απ’ όσα, ίσως, πιστεύουν.
Γιατί οι Ελληνες ξέχασαν τους υπέροχους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργάνωσαν το 2004; Ηταν ανάμεσα στους καλύτερους που διοργανώθηκαν ποτέ στην ιστορία. Με αυτό θέλω να πω πως αυτό που λείπει από την Ελλάδα τώρα είναι η ανάγκη για δημιουργία. Αν βρείτε δύναμη γι’ αυτό, θα αλλάξετε την τύχη σας. Οι Ελληνες πρέπει να αφυπνιστούν. Πρέπει να διεκδικήσουν αυτό που τους αξίζει συλλογικά.




-Το 1981 ήσασταν ο πρώτος καλλιτέχνης από τη Δύση που εμφανίστηκε στην Κίνα. Τι θυμάστε από το ταξίδι σας εκεί, τότε;

Την ποιότητα ζωής των Κινέζων. Στους δρόμους δεν υπήρχαν αυτοκίνητα. Δεν υπήρχε ο θόρυβος που προκαλεί ο κινητήρας τους. Για μένα, έναν Γάλλο, το γεγονός ήταν πρωτόγνωρο. Σε έναν περίπατο μπορούσες να ακούσεις τις κουβέντες των ανθρώπων χωρίς εκείνοι να φωνάζουν. Αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Είναι απίστευτο να περπατάς σε έναν δρόμο και την προσοχή σου να απασχολούν τα ανθισμένα λουλούδια που βλέπεις δεξιά και αριστερά και όχι τα φανάρια, το βουητό κινητήρων.
Πολλοί καλλιτέχνες που ασχολούνται με τον ηλεκτρονικό ήχο λένε πως βρίσκουν έμπνευση μέσα από τους χαώδεις ήχους που αφήνει η ζωή σε ένα αστικό κέντρο. Η τέκνο μουσική, για παράδειγμα...
Συγνώμη για τη διακοπή. Ο λόγος που ασχολήθηκα με την ηλεκτρονική μουσική ήταν ο χώρος καλλιτεχνικής αυτονομίας που υποσχόταν. Μόνο με εκείνη θα μπορούσα να κατασκευάσω, να χτίσω τον δικό μου ήχο. Αυτό, για μένα, ονομάζεται εξέλιξη.


-Σας αρέσουν οι ελληνικές λέξεις; Η λέξη εξέλιξη, για παράδειγμα. Ή η λέξη οξυγόνο, που έδωσε τίτλο στο πρώτο και εκθαμβωτικά πετυχημένο άλμπουμ σας.
Σας το είπα και προηγουμένως. Είμαι οπαδός της ελληνικής φιλοσοφίας. Είμαι «δέσμιός» της. Δεν υπάρχει τίποτα προμελετημένο στις ελληνοκεντρικές λέξεις που χρησιμοποιώ. Ζουν στο λεξιλόγιό μου. Τις εκφέρω αβίαστα.

-Εχετε πει πως τα όργανα Moog είναι τα Στραντιβάριους της ηλεκτρονικής μουσικής. Γιατί αυτό;

Τα συνθεσάιζερ Moog είναι φτιαγμένα κομμάτι - κομμάτι, όπως τα περίφημα βιολιά που αναφέρατε προηγουμένως (σ.σ.: τα Στραντιβάριους). Αυτά τα όργανα είναι μοναδικά. Εχουν τον δικό τους χαρακτήρα. Ο ήχος τους ήταν τόσο δραστικός, που έφτιαξε ολόκληρες σχολές ήχου.


-Τι θα ακούσουμε από εσάς στις εμφανίσεις σας σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα;

Κομμάτια απ’ όλη μου την καριέρα. Σε αυτήν την περιοδεία θέλω να επικοινωνήσω με το κοινό. Θέλω να προωθήσω τη σχέση ανάμεσα σε εμένα και σε αυτό. Σήμερα θέλω να εκφραστώ, όχι απλώς να μιλήσω για κάτι που με απασχολεί. Αυτή η περιοδεία για μένα είναι κάτι περισσότερο από τις λέξεις που μπορούν να την περιγράψουν. Είναι η ανάγκη να μοιραστώ με το κοινό την τελειότητα της ειλικρινούς, άρα της αψεγάδιαστης, επικοινωνίας.

Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑ ΜΕ ΤΗ «ΝΑΣΑ».
Οταν μιλά για τις ζωντανές του εμφανίσεις, ο Ζαρ μιλά εμφατικά: «Θέλω να εμφανιστώ παντού. Ζω γι’ αυτό. Στην Ελλάδα, όπως και στους υπόλοιπους σταθμούς της περιοδείας μου, σκηνοθετώ παραστάσεις όπου οι άνθρωποι της σκηνής και το κοινό μοιράζονται την ίδια συγκίνηση. Θεωρώ πως η απόσταση ανάμεσα σε έναν καλλιτέχνη και στους ανθρώπους που ακούν τη δουλειά του έχει μικρύνει. Μου αρέσει αυτό. Το επιδιώκω. Ισως κάπου εκεί ζει ο λόγος που συνεργάστηκα με οργανισμούς σαν τη «Νάσα». Ετσι τόνισα την πίστη μου στα ανθρώπινα επιτεύγματα, αλλά και την πίστη μου στο ταξίδι που θα ονόμαζα επικοινωνία».

http://greece-salonika.blogspot.com/2010/05/2004.html