Η «φίλη» Τουρκία, ο «θαρραλέος» Ερντογάν και ο Πάγκαλος

Του δρα Ευστάθιου Αβρααμίδη
ΟΕρντογάν επισκέφθηκε την Ελλάδα ως σουλτάνος, με πολυμελή συνοδεία, έτσι ώστε να δώσει το μήνυμα της δύναμης και επιρροής της χώρας του. Έχει άλλωστε πολλούς θαυμαστές στην Ελλάδα και την Κύπρο (τέτοιο κατάντημα). Ήρθε με τη βαθιά υποκρισία που διαθέτει στα γονίδια του αυτό το βίαιο κράτος, χρησιμοποιώντας με ύποπτη συχνότητα τις λέξεις «φίλος», «φιλική» κ.λπ.

Ήλθε με τον φαρισαϊσμό που ελάχιστοι άνθρωποι ή κράτη διαθέτουν, για να βοηθήσει τάχα την Ελλάδα να βγει από την οικονομική κρίση (τι μεγαλοψυχία!). Ήλθε για να θέσει ξανά στην Ελλάδα τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε μια στιγμή που η Ελλάδα είναι γονατισμένη, αδύναμη και ταπεινωμένη και ως κυβέρνηση και ως λαός.

Μεγάλη η προσπάθεια των κατευθυνόμενων ΜΜΕ ενημέρωσης και του αξιοθρήνητου ΕΛΙΑΜΕΠ, να παρουσιάσουν μια θετική εικόνα για τον Ερντογάν. Ο ερχομός του και η αναχώρηση του, πάντως, συνοδεύτηκαν από πτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από τα ελληνικά νησιά - έτσι δείχνει η Τουρκία τη «φιλία» της. Η Τουρκία έχει ως πολιτική της να δείχνει καλό πρόσωπο, αλλά να διεκδικεί τα πάντα εις βάρος όλων.

Είναι μια νέα πολιτική, η πολιτική Νταβούτογλου, που προετοιμάζει την αθόρυβη επεκτατικότητα της Τουρκίας - αθόρυβη επειδή αισθάνεται σίγουρη τώρα πια, δεν έχει αντίπαλο. Συμπεριφέρεται ως η Ελλάδα να είναι ήδη υπό την επικυριαρχία της.

Συζητήθηκε, λέει, η μείωση εξοπλισμών με τον οποίο οι Τούρκοι εννοούν τον αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου και την μη παραγγελία όπλων από την φτωχή πια Ελλάδα, αφού η Τουρκία έχει κάνει κολοσσιαίες παραγγελίες πριν από λίγο καιρό και η ισορροπία είναι πια καθαρά υπέρ της. Μας είπε ακόμα ο Ερντογάν, ότι οι Έλληνες που «μετανάστευσαν» (αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε) από την Τουρκία, δηλαδή αυτοί που έφυγαν διωγμένοι από την τουρκική πολιτική της εθνοκάθαρσης, μπορούν να επιστρέψουν πίσω.

Ξέρει, ο υποκριτής, ότι δεν θα επιστρέψουν ανάμεσα στους οργανωμένους γκρίζους λύκους που τους έδιωξαν, γι’ αυτό και παριστάνει τον μεγαλόψυχο. Αλλά και να επιστρέψουν κάποιοι ως πολίτες της νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας που οραματίζεται, ξέρει ότι τώρα πια δεν υπάρχει κίνδυνος από τις μειονότητες στην Τουρκία, αφού έχουν εξοντωθεί όχι μόνο φυσικά, αλλά και ως πολιτική αξία. Θα δίνουν απλώς στην Τουρκία μια επίφαση δημοκρατικότητας και επιχειρήματα για να διεκδικεί εκεί όπου οι τουρκικές μειονότητες είναι όντως πολιτικό όπλο, όπως στη Θράκη.

Ο Ερντογάν έκανε και την προπαγάνδα του για τη στάση της Τουρκίας στο σχέδιο Ανάν, χωρίς αντίλογο (οι Ελλαδίτες πολιτικοί δεν ξέρουν το Κυπριακό - οι Τούρκοι το ξέρουν). Ο Γιώργος Παπανδρέου είπε (απολογητικά) ότι ο ίδιος δεν ήταν στο Μπούργκενστοκ και τον αποκάλεσε «θαρραλέο». Τι να πει; Ότι αυτός υποστήριξε το σχέδιο Ανάν και ότι κακώς οι Ελληνοκύπριοι το απέρριψαν; (όπως σκέφτεται;) Δίνει εύσημα στον Ερντογάν (διεθνώς) για τη στάση του στο Κυπριακό ο αμαθής αυτός πρωθυπουργός, αφού θεωρεί «θάρρος» από μέρους του Ερντογάν το γεγονός ότι δέχτηκε ένα σχέδιο που τα έδινε όλα στην Τουρκία, ένα «σχέδιο με φέσι» όπως αποκλήθηκε.

Τι να πει κανείς; Τι υποστήριξη μπορεί να περιμένει η Κύπρος από έναν τέτοιο πολιτικό, εκτός από φρασούλες που αποστηθίζει; (παρεμπιπτόντως, τι παρεμβάσεις έκανε για το απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα ως πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς;) Καταλαβαίνετε το πλεονέκτημα που έχει η Τουρκία όταν διαπραγματεύεται με ανθρώπους που δέχτηκαν το σχέδιο Ανάν; Ο Ερντογάν πάντως διεκδικεί τα πάντα, ενώ οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου, όχι μόνο δεν διεκδικούν τίποτα, αλλά υποχωρούν ατάκτως, χαμογελώντας για το καλό κλίμα που δημιουργούν οι υποχωρήσεις τους και για τα συγχαρητήρια που τους δίνουν οι λύκοι του διεθνούς συστήματος που υποστηρίζουν την Τουρκία.

Και μέσα σ’ όλα αυτά ο Πάγκαλος, ο πολιτικός που με το πιο σπουδαιοφανές ύφος λέει τις πιο μεγάλες μπαρούφες - άλλος υποστηρικτής του σχεδίου Αναν που θέλει να εντυπωσιάσει το σύστημα με τον «προοδευτισμό» του - δήλωνε ότι η Τουρκία είναι φανταστικός κίνδυνος, την ίδια ώρα που τα τουρκικά μαχητικά πετούσαν πάνω από το κεφάλι του. Έλεος.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/05/blog-post_563.html