Έδωσαν 200 εκατ. δολάρια για 4 «σάπια» αποβατικά και τα παρόπλισαν!

Υπόθεση Χοβερκραφτ: Τα χρυσοπληρώσαμε, δεν τα χρησιμοποιήσαμε ποτέ και τώρα παροπλίζονται στα …κρυφά.
Του Γιώργου Πετρίδη
Τα γιγαντιαία πλοία ταχείας μεταφοράς προσωπικού και αρ­μάτων μάχης – Zubr είναι η ονομασία τους στα ρω­σικά – αγοράστηκαν από το ελ­ληνικό υπουργείο Αμυνας από το 2000 ως το 2001 μετά κόπων και βασάνων και κόστισαν στο Ελληνικό Δημόσιο περισσότε­ρα από 200 εκατ. δολάρια.

Τα μεταχειρισμένα αποβα­τικά πλοία χρησιμοποιήθηκαν λίγο, ελάχιστα ή κα­θόλου από το Πο­λεμικό Ναυτικό και ήδη έχει αρχίσει ο παροπλισμός τους (!), κι αυτό διότι τα οφέλη από την επι­χειρησιακή τους χρήση ήταν μηδα­μινά, ενώ η πανάκριβη συντή­ρηση τους τα καθιστά σχεδόν ασύμφορα.

Ωστόσο, από την προμή­θεια αυτή φαίνεται πως κά­ποιοι αποκόμισαν τεράστια οφέλη. Ο υπαινιγμός αυτός περιέχεται σε ηλεκτρονικό μήνυ­μα που απέστειλε τον Απρίλιο του 2001 ένας από τους ενδια­φερόμενους να προσφέρει «συμβουλευτικές» υπηρεσίες για την πώληση στην Ελλάδα των μεγαλύτερων αποβατικών σκαφών στον κόσμο.
Την εποχή εκείνη η ελληνι­κή κυβέρνηση είχε ήδη αγο­ράσει δύο αερόστρωμνα τύ­που Zubr από τα αποθέματα του Ρωσικού Ναυτικού και προ­χωρούσε στην προμήθεια ακό­μη δύο πλοίων ταχείας μετα­φοράς από την Ουκρανία.

«Σε παρακαλώ, δες τι μπο­ρεί να γίνει, δεδομένου ότι εί­ναι πιθανόν να απαιτούνται πο­λύ ειδικές μέθοδοι προσέγγισης του υπουργείου Εθνικής Αμυνας», ανέφερε ο αποστο­λέας του email στον συνεργά­τη του και συνέχιζε: «Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η συμφωνία που έγινε ήδη με τους Ρώσους απέφερε τεράστια κέρδη (profits) σε όλα τα μέρη, οπότε και οι Ου­κρανοί θέλουν το ίδιο, όμως είναι μόνο φήμες, φυσικά. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι οι Ελλη­νες είναι πολύ ικανοποιημένοι από αυτά τα σκάφη και θέλουν περισσότερα».
Πράγματι, το ελληνικό υπουρ­γείο Αμυνας παρήγγειλε ακό­μη δύο μεταχειρισμένα απο­βατικά πλοία από το Ουκρανι­κό Ναυτικό, και σίγουρα τα κέρδη ή οφέλη στα οποία ανα­φέρεται απερίφραστα ο επί­δοξος αντιπρόσωπος δεν αφο­ρούν προφανώς στην επιχειρησια­κή εκμετάλλευση των πλοίων. Κι αυ­τό διότι τα πλοία δεν χρησιμοποιήθηκαν παρά μόνο περιστα­σιακά σε ορισμένες ασκήσείς. Οι περιορισμοί στη χρήση τους ήταν μεγάλοι αφού τα πλοία μάλλον δεν είχαν σχεδι­αστεί για το Αιγαίο, αλλά για να επιχειρούν στις ρωσικές λί­μνες. Οπως αναφέρεται στον φάκελο των ρωσικών αερόστρωμνων, τα ρωσικά πλοία μπορούν να αναπτύξουν ταχύ­τητα 30-40 κόμβων, αλλά και να επιχειρήσουν σε κατάστα­ση θάλασσας μέχρι 4 μποφόρ!

Στον φάκελο της «υπόθε­σης Zubr» περιέχονται και αντί­γραφα της αλληλογραφίας με­ταξύ του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και της ιδιωτικής εται­ρείας που εμφανιζόταν ως ο αντιπρόσωπος των πωλητών από την Ουκρανία. Σε μια από τις επιστολές αυτές την οποία υπογράφει ο Κος Νικόλαος Αρταβάνης επιση­μαίνεται ότι «η οικονομική προ­σφορά που σας έχω κάνει έχει διαφορά κάτω από το ήμισυ της τιμής που έχετε αγοράσει τα προηγούμενα» και διευκρινίζει ότι η τιμή πώλησης κάθε πλοί­ου προσδιορίζεται στα 20 εκατ. δολάρια. Στην ίδια επιστολή, ο εκπρόσωπος της ελληνικής εται­ρείας «καρφώνει» το υπουρ­γείο Εθνικής Αμυνας ότι αγό­ρασε τα πρώτα πλοία σε τιμή που ήταν υψηλότερη από αυ­τη που προσέφερε εκείνος κατά 30 εκατ. δολάρια! Δηλαδή, κάποια από τα αποβατικά πλοία αγοράστη­καν σε τιμή υπερδιπλάσια του τιμήματος που πρότειναν οι ίδιοι οι αντιπρόσωποι των Zubr. Η καταγγελία αυτή, από τον αντιπρόσωπο που είχαν επιλέξει οι ίδιοι οι Ουκρανοί, δημιουργεί τεράστια ερωτή­ματα για τη σκοπιμότητα της προμήθειας. Κυρίως όμως αποκαλύπτει τις μαύρες τρύ­πες μιας σύμβασης που εν­δέχεται να ζημίωσε το Ελληνικό Δημόσιο το οποίο εμ­φανίστηκε να αγοράζει με­ταχειρισμένο πολεμικό υλικό σε τιμή διπλάσια της προ­σφερόμενης.

Στην επιστολή του προς το ελληνικό Πεντάγωνο ο κ. Αρταβάνης υπογραμμίζει:
«Τα αερόστρωμνα πλοία που δια­θέτουμε είναι σε πολύ καλύ­τερη κατάσταση από τα πλοία που έχετε προμηθευτεί, δε­δομένου ότι το τέταρτο πλοίο που περιμένετε έπρεπε να το παραλάβετε από τον Απρίλιο του 2001 και δεν το έχετε πα­ραλάβει για τεχνικούς λόγους και ποιότητα κατασκευής».

Προκαταβολή και… αγύριστη.
Τελικώς και η προμήθεια των ουκρανικών Zubr αποφασίστη­κε να προχωρήσει. Και ενώ η ελληνική κυβέρνηση είχε δώ­σει στην Ουκρανία προκατα­βολή περίπου 36 εκατ. δολάρια, διαπιστώθηκε ότι το ένα από τα δύο αποβατικά πλοία ήταν ακατάλληλο (παρουσίαζε πο­λύ σοβαρές ρωγμές). Η νέα ηγεσία του υπουργείου Αμυ­νας, την εποχή εκείνη υπό τον κ. Γιάννο Παπαντωνίου, απο­φάσισε να μην παραλάβει το ουκρανικό πλοίο. Οι πωλητές αρνήθηκαν να επι­στρέψουν την προκαταβολή και το Δημόσιο ακόμη και σή­μερα δεν έχει λάβει πίσω τα χρήματα που είχε δώσει για να αποκτήσει ένα πλοίο που ήταν μάλλον εκθεσιακό και όχι για επιχειρησιακή χρήση.

Ούτε για παλιοσίδερα. Όταν το Χοβερκραφτ «τρελλάθηκε»…
Όταν το Μάιο του 2010, το Πο­λεμικό Ναυτικό παρόπλι­σε επισήμως ένα από τα τέσσερα γιγαντιαία αποβατικά. Τα υπόλοιπα τρία Χόβερκραφτ μόνο για τυπικούς λόγους ανήκουν στη δύναμη κρούσης του στόλου. Είναι ενδεικτικό ότι σε μία άσκηση το Zubr, που ξεκίνησε από τη βάση της Αμ­φιάλης, έφτασε ως την Ψυττάλεια και υποχρεώθηκε να επιστρέψει στη βάση του επει­δή οι μηχανές είχαν ανάψει!

Οταν προσπάθησε να δέσει, το πλοίο κινήθηκε με τη μεγί­στη ταχύτητα συμπαρασύρο­ντας αυτοκίνητα, μαντρότοιχους και ό,τι άλλο βρήκε στον δρό­μο του έως ότου σταμάτησε έξω από τη διοίκηση αποβατικών δυνάμεων. Ακόμη και σήμερα τα ερωτήματα για τα μεταχειρισμένα ρωσικά Zubr που αποκτήθηκαν σε τιμή διπλάσια της κανονικής και κυρίως δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ δεν έχουν απαντηθεί.

Εφημερίδα: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ – ΣΕΛ.22 (20.06.2010)
http://nationalpride.wordpress.com

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/06/200-4.html