Εδώ ξεκίνησε η κρίση της ευρωζώνης,εδώ μπορεί να ξεκινήσει και η ελπίδα ισχυροποίησης της.

Ζέττα Μ. Μακρή

(Αναπληρώτρια Γραμματέας Αγροτικού Ν.Δ)

Συνέδριο Ν.Δ (25- 27 Ιουνίου 2010)

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σε ένα συνέδριο αναγέννησης, όπως έχει χαρακτηριστεί, που συμπίπτει με μία παράξενη και ενδιαφέρουσα συγκυρία αναδιάταξης του πολιτικού χάρτη και επαναπροσδιορισμού της σχέσης των κομμάτων με την κοινωνία.

 Ποτέ άλλοτε το πολιτικό σύστημα δεν δέχτηκε τόσο ισχυρή λαϊκή αποδοκιμασία, ποτέ άλλοτε η αμφισβήτηση των επαγγελματιών της δημόσιας ζωής από τους πολίτες δεν ήταν τόσο καθολική και τόσο επιθετική.
Είναι πολύ νωρίς για να βγάλει κανείς συμπεράσματα για το αν και πότε θα γίνουν ριζικές αλλαγές του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού. Αλλά είναι πολύ αργά για να συντηρεί κανείς την ψευδαίσθηση ότι οι προσωπικές φιλοδοξίες μπορεί να αντιμετωπιστούν από το εκλογικό σώμα ως πολιτική αντιπρόταση.
Ο λαός δεν είναι ανόητος και δεν παρασύρεται από τις υποσχέσεις επίδοξων σωτήρων και εξ ουρανού  ταγών. Αυτό που στην πραγματικότητα ζητούν οι πολίτες με την πίεση, που ασκούν, είναι – πιστεύω – η προσαρμογή της δικής μας πολιτικής πρότασης στις ανάγκες των καιρών και των ανθρώπων.
Ζητούν, δηλαδή, να τους ακούσουμε. Χωρίς έτοιμες σκέψεις, χωρίς στερεότυπα και χωρίς προκαθορισμένες απαντήσεις.
Η οργή των πολιτών είναι δικαιολογημένη. Η χώρα έφτασε στην άκρη του γκρεμού χωρίς οι περισσότεροι να έχουν υποψιαστεί ότι ήταν επιβάτες στο τρένο του οικονομικού θανάτου.
Όλοι όσοι συμμετείχαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην υπόθεση της διακυβέρνησης, έχουν –περισσότερο ή λιγότερο – ευθύνες για αυτή την πορεία παρακμής. Άλλοι για τα λάθη τους, κάποιοι για τις παραλείψεις τους , ορισμένοι για τη σιωπή τους.

Κανένας πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δεν βρέθηκε μπροστά σε μία τόσο μεγάλη και σύνθετη πρόκληση όσο αυτή που αντιμετωπίζει σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς.
Παρέλαβε μία παράταξη πληγωμένη από τη βαρύτερη ήττα στην ιστορία της, ένα κόμμα αποκαρδιωμένο από το άδοξο τέλος μίας πενταετούς κυβερνητικής προσπάθειας με μεγάλες και μικρές στιγμές, σε μία χρονική στιγμή απαξίωσης του κοινοβουλίου στα μάτια των πολλών και ενώ η ευρωπαϊκή κεντροδεξιά έχει χάσει τον προσανατολισμό της και τη δυνατότητα της να πείθει τις πλειοψηφίες.

Είναι πραγματικά δύσκολο το έργο του σημερινού προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Και η επιτυχία του δεν θα κριθεί στη βάση της αναφοράς στο παρελθόν, κατά πόσο δηλαδή θα γίνει βαθιά αυτοκριτική, αν θα επιλεγεί η αυτομαστίγωση ή αν θα προκριθεί η γρήγορη λήθη.
Άλλωστε ο λαός μίλησε στις τελευταίες εκλογές και αυτό που είπε δεν επιδέχεται πολλές αναγνώσεις και ερμηνείες. Είναι καθαρό και μονοσήμαντο : Η Νέα Δημοκρατία έκανε επιτυχή υψηλή πολιτική, με γεωπολιτικά ανοίγματα ιστορικής σημασίας, ήρθε σε σύγκρουση με ισχυρούς συμμάχους  για το εθνικό συμφέρον, τόλμησε την αλλαγή των ισορροπιών στις διεθνείς σχέσεις της πατρίδας μας και δεν κατάφερε ανάλογες επιδόσεις στην εσωτερική διαχείριση. Κέρδισε, δηλαδή,  στα μεγάλα και έχασε στα μικρά.
Η επιτυχία του έργου του Αντώνη Σαμαρά, της Ν.Δ θα κριθεί στη βάση της αναφοράς στο μέλλον : Ποια είναι η επαγγελία της Νέας Δημοκρατίας για την επόμενη μέρα της Ελλάδας που δοκιμάζεται από τους άγριους ανέμους του ΔΝΤ.

Το ζητούμενο της κοινωνίας από εμάς είναι, νομίζω, διπλό. Σε πρώτο επίπεδο, το κόμμα μας έχει χάσει τη λάμψη και τη γοητεία του  στη νέα γενιά και στις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας. Η παράταξη των μεγάλων επιλογών του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και της ελεύθερης οικονομίας, βαρύνεται σήμερα από οργανωτικούς αναχρονισμούς.

Δύσκολα προσελκύει το ενδιαφέρον της εμπλοκής στο κομματικό γίγνεσθαι νέων επιτυχημένων ανθρώπων από την αγορά, δύσκολα πείθει διαπρεπείς επιστήμονες και επιτυχημένους  τεχνοκράτες  ότι θα έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν χωρίς να σαρωθούν από τον οδοστρωτήρα της κομματικής γραφειοκρατίας, χωρίς να υποταχθούν σε επετηρίδες, νεποτισμούς και κομματικές ιεραρχίες.
Είναι, λοιπόν, υπαρκτή η ανάγκη εκσυγχρονισμού της λειτουργίας του κόμματος και, κυρίως, της επικοινωνίας του με τον κόσμο, ώστε να σπάσουν στεγανά και οι γυάλινοι τοίχοι της Ρηγίλλης.
Ακόμη σημαντικότερο είναι το διακύβευμα του δεύτερου επιπέδου, ο ιδεολογικός αυτοπροσδιορισμός μας. Η ελληνική κοινωνία συνειδητοποιεί πια ότι  τα βουλευτικά γραφεία δεν είναι γραφεία ευρέσεως εργασίας και τα κόμματα δεν είναι μηχανισμοί προσάρτησης με στόχο διευκολύνσεις και εξυπηρετήσεις.

Η ελληνική κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να επιλέξει την πολιτική δύναμη που έχει το σχέδιο να οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την οικονομική κρίση, στον ουσιαστικό εξευρωπαισμό της και στην εξασφάλιση ποιότητας ζωής, όχι με μέτρο την καταναλωτική δύναμη μόνο, αλλά με κριτήριο το επίπεδο δημόσιας υγείας, δημόσιας παιδείας, εξασφάλισης  εργασίας με αξιοπρεπή αμοιβή για αξιοπρεπή εργασία.

Η γενιά των 590 ευρώ που θα δουλεύει χωρίς καμία προστασία και χωρίς προοπτική είναι μία γενιά που πολύ σύντομα θα θυμώσει. Ο θυμός της θα είναι η θύελλα που θα θερίσουν εκείνοι που έσπειραν τους ανέμους. Για το λόγο αυτό η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να είναι σήμερα έτοιμη να ανταποκριθεί στην ιστορική της ευθύνη, έχοντας ολοκληρωμένη πρόταση για το αύριο της πατρίδας μας.

Το ΠΑΣΟΚ οδήγησε  τη χώρα σε μία σκοτεινή ατραπό χωρίς ορατό σημείο εξόδου. Ανεξάρτητα από το αν το ΠΑΣΟΚ επέλεξε να οδηγήσει τον Τιτανικό στο παγόβουνο του ΔΝΤ ή αν έπεσε πάνω του από κακούς υπολογισμούς, αυτό που πρέπει να αποτρέψουμε είναι η μετατροπή της οικονομικής κρίσης και των δεσμεύσεων της σε εθνική υποτέλεια.
Όταν ο Υπουργός Εργασίας περιφέρει τον καημό του στο τηλεοπτικό πάλκο και οδύρεται ότι δεν φταίει, γιατί απλώς εκτελεί τις εντολές των δανειστών, στην πραγματικότητα ομολογεί ότι η κυριαρχία έχει εκχωρηθεί.
Και όταν ανατρέπονται κεκτημένα δεκαετιών με μία υπογραφή, τότε δίνεται μία ερμηνεία σε εκείνη τη σοκαριστική σιβυλλική δήλωση του προέδρου της Κομισιόν Μπαρόζο ότι ανησυχεί για τη δημοκρατία στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.

Έρχεται ένα φθινόπωρο στη διάρκεια του οποίου θα κριθούν πολλά : Η αντοχή του κυβερνώντος κόμματος που έχει προδώσει τις κεντροαριστερές καταβολές του και τη βάση του, η μορφή που θα πάρει η κοινωνική αντίδραση στη λιτότητα χωρίς όραμα, η πορεία της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς, που για την ώρα έχει χάσει το δρόμο.
Η Νέα Δημοκρατία έχει τη μεγάλη ευθύνη όχι απλώς να καταθέσει ρεαλιστική, ελπιδοφόρα και πειστική πρόταση διακυβέρνησης, αλλά επίσης να επηρεάσει τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η διάλυση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου είναι η λάθος απάντηση στην κρίση του ευρώ. Η περιοριστική πολιτική, η μείωση δημόσιων δαπανών και οι περικοπές εισοδημάτων και δικαιωμάτων, είναι η λάθος λύση στα δημοσιονομικά προβλήματα κρατών μελών της ευρωζώνης.  Η δημιουργία μίας ισχυρής ενιαίας διακυβέρνησης και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας με αναπτυξιακές πρωτοβουλίες είναι μονόδρομος για την ανάκτηση του ευρωπαϊκού πλεονεκτήματος.

Ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ένας από τους πρώτους κεντροδεξιούς ηγέτες στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προειδοποίησε ότι η είσοδος του ΔΝΤ στη αυλή της Ευρώπης προοιωνίζεται δεινά.
Ήταν επίσης ένας από τους πρώτους που προέβλεψαν ότι η λιτότητα θα οδηγήσει σε ύφεση προκαλώντας έναν φαύλο κύκλο,  η απεμπλοκή από τον οποίο θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Η διορατικότητα του αυτή του δίνει το πολιτικό πλεονέκτημα να ηγηθεί της προσπάθειας επανευρωπαισμού της Ευρώπης. Στην Ελλάδα ξεκίνησε η κρίση της ευρωζώνης, στην Ελλάδα μπορεί να ξεκινήσει και η ελπίδα ισχυροποίησης της.

Μετέχουμε σήμερα σε αυτό το συνέδριο για να μοιραστούμε εμπειρίες, βιώματα και σκέψεις, για να ανταλλάξουμε απόψεις, να εκτονώσουμε ίσως απωθημένα, αλλά πάνω από όλα για να συνεργαστούμε, ώστε να έχουμε κάτι να πούμε στην ελληνική κοινωνία, όταν φύγουμε από εδώ.

Έχω πειστεί ότι ο κόσμος δεν μας ζητά να αλλάξουμε επικοινωνιακή συνταγή ή συνθηματολογία, να αλλάξουμε ρητορικά σχήματα ή δημόσια αισθητική. Ο κόσμος δεν μας ζητά νέα προπαγανδιστικά κόλπα ούτε ευφυή τεχνάσματα του πολιτικού μάρκετινγκ.  Με άλλα λόγια, δεν μας ζητά αλλαγή βιτρίνας ούτε καινούρια αξεσουάρ.

Μας ζητά να κοιτάξουμε μπροστά, να αναζητήσουμε και να δούμε τη λύση στο σημερινό εθνικό αδιέξοδο, και τότε να τους απλώσουμε το χέρι για να πορευτούμε μαζί, ανακαλύπτοντας ένα αύριο πολύ διαφορετικό από αυτό που περιγράφει το αλωμένο από τους δανειστές ΠΑΣΟΚ.

http://www.politis-gr.com/?p=2246