Oλη η ομιλία του Αντ. Σαμαρά στην Κ.Ο. της Ν.Δ.

Φίλες και φίλοι, αγαπητοί Συνάδελφοι,
Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμο μεταίχμιο.
Και η παράταξή μας βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι…
- Η Ελλάδα βρίσκεται στις αρχές μιας κρίσης που ανατρέπει τον τρόπο με τον οποίο το πολιτικό μας σύστημα είχε μάθει να λειτουργεί, να σκέφτεται, να δρα και να αντιδρά.
- Και η παράταξή μας, που υπέστη μια σοβαρή ήττα τον περασμένο Οκτώβριο, κατάφερε στο μεταξύ να ξεπεράσει την κρίση, να ανασυνταχθεί, ήδη αναδιοργανώνεται σε όλα τα επίπεδα, κλείνει τους λογαριασμούς της με το χθες και σε λίγες μέρες πραγματοποιεί το 8ο Συνέδριο θέσεων και αρχών.

Που θα σημάνει την απαρχή μιας μεγάλης αλλαγής για την ίδια την Νέα Δημοκρατία αλλά και για το πολιτικό σκηνικό της χώρας.
* Γιατί η Ελληνική κοινωνία ζητάει κατεύθυνση - ξεκάθαρους στόχους - μέσα στη σύγχυση…
* Ζητάει δρόμο να βγει από την κρίση.
* Ζητάει ηγεσία να εμπιστευθεί.
* Ζητάει όραμα να πιστέψει.
* Ζητάει Ελπίδα, ώστε να σταθεί στα πόδια της και να αντιπαλέψει την εθνική κατάθλιψη που έχει φέρει το ΠΑΣΟΚ
Όλα αυτά, μόνο η Νέα Δημοκρατία μπορεί να τα προσφέρει.
Δεν μπορεί να τα δώσει το ΠΑΣΟΚ, που μέχρι πριν λίγους μήνες έταζε στους πάντες στα πάντα, βεβαιώνοντας ότι «λεφτά» για παροχές «υπάρχουν».
Κι ύστερα συνειδητοποίησε ότι δεν ήξερε τι έλεγε…
Για να ομολογήσει, τελικά, ότι γνώριζε την κατάσταση της χώρας, άρα κορόιδευε το λαό για να κερδίσει τις εκλογές…
Και μόλις πριν ενάμιση μήνα ψήφιζε το «Μνημόνιο», που οδηγεί την Ελλάδα σε φαύλο κύκλο ύφεσης, μεγαλύτερων ελλειμμάτων, ακόμα πιο σκληρών μέτρων κι ακόμα χειρότερης ύφεσης…
Κι αργότερα αντιλήφθηκε ότι δεν ήξερε τι ψήφιζε…
Και μετά προσπάθησε να αλλάξει εκ των υστέρων, εκείνα που δεν σκέφθηκε καν να διαπραγματευθεί εκ των προτέρων…
Τέλος, είδαμε τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ να τσακώνονται για το πώς θα εφαρμοστούν τα μέτρα.
Όπως τσακώνονταν κι αλληλοαναιρούνταν, επί μήνες, πριν φτάσουμε ως τα μέτρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Όχι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση!
Και για να μην πονοκεφαλιάζουν άδικα προκειμένου να καταλάβουν πως φτάσαμε στη σημερινή κρίση, θα ήθελα να σας διαβάσω ένα απόσπασμα:
«…Οι εξελίξεις στο δημόσιο χρέος αυξήθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό 40% από το 1981 ως το 1987…
…οι δαπάνες δεκαπλασιάστηκαν μέσα σε μια δεκαετία!
Σε αυτή την κατάσταση φτάσαμε λόγω των ανεξέλεγκτων αυξήσεων των δημοσίων δαπανών κατά τα προηγούμενα χρόνια. Και το πρόβλημα τώρα είναι ότι δεν μπορούμε πια εύκολα να ελέγξουμε την κατάσταση, γιατί μπήκε ήδη σε λειτουργία ο αυτόματος πιλότος του δημοσίου χρέους και άλλων ανελαστικών κονδυλίων, που επηρεάζουν αυτόνομα τη διαμόρφωση του προϋπολογισμού, ανεξάρτητα δηλαδή από την κυβερνητική βούληση…»
Αυτό το αποκαλυπτικό απόσπασμα δεν είναι πρόσφατο. Και δεν το υπογράφει στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Είναι του 1988 και το υπογράφει ο Απόστολος Λάζαρης, από τους πρώτους οικονομικούς υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.
Διατυπώνει, ήδη από τότε, τη θέση που εμείς προβάλαμε πρόσφατα: Ότι το φαύλο κύκλο ελλειμμάτων-χρέους, τον έθεσε σε κίνηση το ΠΑΣΟΚ από τη δεκαετία του 1980!
Και τώρα τελευταία η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε ένα βήμα ακόμα: Μας έβαλε και σε ένα φαύλο νέο κύκλο: ύφεσης-χρέους.
Όχι, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να μας βγάλει από την κρίση!
Μπορεί μόνο να μας βυθίσει περισσότερο…
Βέβαια, το στηρίζουν πολλοί, ώσπου να ολοκληρώσει την εφαρμογή των μέτρων που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο.
Αλλά κανείς δεν πιστεύει πια, ότι μπορεί να οδηγήσει την χώρα έξω από την κρίση.
Μόνο η Νέα Δημοκρατία μπορεί.
Και γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ την πολεμάει λυσσαλέα. Προσπαθεί να την ακυρώσει, προσπαθεί να τη αποδυναμώσει, προσπαθεί να την απαξιώσει.
Προσπαθεί, αλλά δεν τα καταφέρνει!
Όλοι ξέρουμε ότι το ΠΑΣΟΚ πρωτοστάτησε σε πάσης φύσεως σκάνδαλα.
Για κάποια απ’ αυτά βρέθηκαν οι ένοχοι και ομολογήθηκε η ενοχή τους.
Αλλά δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανείς.
Κι όταν στο παρελθόν έγινε προσπάθεια να ανοίξει ο δρόμος της Δικαιοσύνης, το ΠΑΣΟΚ κραύγαζε σε όλους τους τόνους, ότι αυτό ήταν τάχα «μισαλλόδοξη προσπάθεια ποινικοποίηση της Πολιτικής»…
Και τώρα που ανέλαβε την εξουσία και αντιλήφθηκε τις αντιφάσεις του και την αδυναμία του να διαχειριστεί την κρίση, εξαπέλυσε αληθινό πόλεμο φθοράς κατά της Νέας Δημοκρατίας. Με τέσσερις εξεταστικές επιτροπές που γίνονται ήδη. Και τώρα ετοιμάζουν και πέμπτη!

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Αυτή την επίθεση αντιμετωπίσαμε στη Βουλή τους τελευταίους μήνες της κοινοβουλευτικής περιόδου που τελειώνει…
Και την αντιμετωπίσαμε με επιτυχία.
Γιατί απ’ αυτόν τον πόλεμο φθοράς κατά της Νέας Δημοκρατίας προέκυψαν μόνο στοιχεία ενοχής… κατά στελεχών του ΠΑΣΟΚ!
Δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ενοχής κατά στελεχών της Νέας Δημοκρατίας.
Όχι πως εμείς τα κάναμε όλα σωστά.
Ούτε χάσαμε τις τελευταίες εκλογές χωρίς να υπάρχει λόγος…
Αυτοκριτική έκανε το κόμμα μας και δεν θα λέμε όλο τα ίδια…
Προχωράμε μπροστά.
Άλλωστε, η Παράταξή μας έχει πολλά για τα οποία νιώθει υπερήφανη:
Κι όχι μόνο στα χρόνια του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν σταθεροποιήθηκε η κοινοβουλευτική δημοκρατία και μπήκε η χώρα στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Και στη συνέχεια, στην Πρωθυπουργία του Κώστα Μητσοτάκη, όταν μπήκε το πρώτο φρένο στο δημοσιονομικό εκτροχιασμό του ΠΑΣΟΚ.
Αλλά και πρόσφατα. Κατά τη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, προχώρησε η Ελλάδα σε στρατηγικής σημασίας επιλογές και αποφάσεις, όταν το ΠΑΣΟΚ, τότε στην Αντιπολίτευση, είτε τις αρνιόταν είτε τις υπονόμευε…
Θυμηθείτε την αναβίωση της Συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη που θα μετέτρεπε την Ελλάδα σε στρατηγικό κόμβο της ενεργειακής πολιτικής: «Πεθαμένη υπόθεση» τη βρήκαμε. Την αναστήσαμε. Το ΠΑΣΟΚ την αμφισβήτησε, θυμίζω, με προεκλογική δήλωση του αρχηγού του. Τώρα, ως κυβέρνηση, ήλθε και την πυροβόλησε και πάλι…
Θυμηθείτε ποια κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο για μια στρατηγική προσέγγιση με την Κίνα: τη συμφωνία με την COSCO για το λιμάνι του Πειραιά.
Ένα μεγάλο βήμα που σήμερα όλοι το αποδέχονται. Ακόμα και το ΠΑΣΟΚ που τότε το κατήγγειλε κι όταν ήλθε στην κυβέρνηση προσπάθησε να το ακυρώσει…
Θυμηθείτε ακόμα ποια κυβέρνηση αποτόλμησε τη συγχώνευση των Ασφαλιστικών ταμείων από 130 - παγκόσμια πρωτοτυπία - σε μόλις 13!
Την συζητούσαν οι κυβερνήσεις Σημίτη, αλλά δεν την αποτόλμησαν. Την πέτυχαν οι κυβερνήσεις του Καραμανλή με το ΠΑΣΟΚ αντίθετο τότε. Και τώρα το ΠΑΣΟΚ την αποδέχεται και την προωθεί ακόμα παραπέρα.
Εμείς, λοιπόν, κάναμε λάθη και παραλείψεις κατά τη διακυβέρνησή μας, αλλά αφήσαμε και θετικό έργο.
Την αυτοκριτική μας για τα σφάλματα την κάναμε.
Το θετικό έργο το υπερασπιζόμαστε, και θα το υπερασπιζόμαστε σε κάθε ευκαιρία.
Αλλά κοιτάμε μπροστά…
-- Κι όταν εμφανίστηκε η κρίση, δεν είπαμε «όχι σε όλα».
Αντίθετα, ζητήσαμε πρώτοι να ληφθούν μέτρα…
Ακόμα και επώδυνα μέτρα!
Ήταν η πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική περίοδο που κόμμα της Αντιπολίτευσης ζήτησε από την Κυβέρνηση να παρθούν αντί-δημοφιλή μέτρα - όπως φόροι κατανάλωσης στο αλκοόλ και τον καπνό…
Εμείς προσπαθήσαμε να αποφύγει η χώρα την κρίση δανεισμού.
Και προτείναμε μέτρα εγκαίρως:
-- Πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου ακόμα, δια στόματος του τότε Πρωθυπουργού.
-- Και μετά τις εκλογές, από τον περασμένο Δεκέμβρη, επανειλημμένα στη Βουλή κι έξω απ’ αυτήν, πρότεινα συστηματικά μέτρα εξυγίανσης των δημοσιονομικών. Αλλά και μέτρα εξισορρόπησης της ύφεσης, και τόνωσης της αγοράς, για να αντέξει η Οικονομία την εξυγίανση.
Η Νέα Δημοκρατία πρότεινε αυτό που έκαναν άλλες ευρωπαϊκές χώρες με αντίστοιχα προβλήματα διαρθρωτικών ελλειμμάτων στον Προϋπολογισμό τους:
Έγκαιρα μέτρα για να αποφευχθεί η κρίση δανεισμού.
-- Δεν τάξαμε παροχές εμείς.
-- Αλλά και δεν δεχθήκαμε τα πάντα χωρίς διαπραγμάτευση και χωρίς αντίσταση. Όπως έγινε με το Μνημόνιο της τρόϊκας, απέναντι στο οποίο μόνο η Νέα Δημοκρατία παρουσίασε μελετημένη, σοβαρή και υπεύθυνη εναλλακτική λύση.
-- Δεν αρνηθήκαμε να «βάλουμε πλάτη» για να στηρίξουμε τις προσπάθειες ανόρθωσης της χώρας. Δεν κάναμε ό,τι έκανε το ΠΑΣΟΚ πέρσι το Μάρτιο, όταν ήταν στην Αντιπολίτευση και ο τότε Πρωθυπουργός ζητούσε απ’ όλα τα κόμματα συναίνεση σε μια πολιτική τομών για να αποφευχθεί η κρίση. Όταν τότε του γύρισαν όλοι την πλάτη…
Ανάμεσά τους ήταν και κάποιοι που όταν τους ζητούσε συναίνεση τότε τον αποδοκίμαζαν. Και σήμερα, οι ίδιοι, αυτό-προσφέρονται να βάλουν πλάτη στο ΠΑΣΟΚ για πολύ χειρότερα μέτρα!
Δεν στήριζαν τα πολύ πιο ήπια μέτρα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Και τώρα στηρίζουν ενθέρμως τα πολύ πιο επαχθή μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ…
Γι’ αυτό και έχουν κερδίσει επάξια τον τίτλο των «εξαπτέρυγων» του ΠΑΣΟΚ…
-- Δεν διστάσαμε να πούμε όχι στο «μονόδρομο» που οδηγεί κατευθείαν σε μεγαλύτερη ύφεση, μεγαλύτερα ελλείμματα, μεγαλύτερο χρέος και χειρότερα μέτρα χωρίς προοπτική.
Εμείς συνειδητοποιήσαμε τι μας έφεραν τον περασμένο μήνα για ψηφοφορία με το περιβόητο «Μνημόνιο». Και το απορρίψαμε γιατί οδηγεί σε φαύλο κύκλο ύφεσης. Δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ εμείς, πρώτα να ψηφίζουμε κι ύστερα να προσπαθούμε να αλλάξουμε ό,τι μόλις ψηφίσαμε…
-- Δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ εμείς, για να κάνουμε οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, χωρίς να σκεπτόμαστε ότι υπάρχουν συμπολίτες μας που δεν θα αντέξουν τον ισοπεδωτικό και άδικο αυτό καταμερισμό.
-- Δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ εμείς, για να δηλώνουμε χωρίς ντροπή δημόσια, ότι η μείωση των μισθών και των συντάξεων θα φέρει δήθεν και μείωση τιμών στα ράφια, για τον Έλληνα καταναλωτή. Και τώρα, αντίθετα, βλέπουμε τον πληθωρισμό, όχι μόνο να μην πέφτει, αλλά και να εκτινάσσεται πάνω από 5,5% για πρώτη φορά εδώ και χρόνια…
Να το κατόρθωμά τους, πέτυχαν το χειρότερο: Ύφεση, Πληθωρισμό και Ανεργία ταυτόχρονα!
-- Αλλά και σε κάτι άλλο δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ εμείς: Δεν θα βάζαμε ποτέ στη «βιτρίνα» του Μνημονίου, την ψεύτικη κατηγορία, ότι δήθεν η Νέα Δημοκρατία ήταν αυτή που δημιούργησε και έκρυψε τα ελλείμματα!
Όχι ότι αυτό έπαιξε ρόλο στη δική μας απόφαση να καταψηφίσουμε το Μνημόνιο.
Αλλά «φωτογραφίζει» το είδος της «συναίνεσης» που δήθεν οικοδομούσε το ΠΑΣΟΚ: Ψευδεπίγραφη συναίνεση χωρίς ήθος!
Ασφαλώς και δεν έπαιξε ρόλο στην απόφασή μας…
Αλλά κριτήριο της ΝΔ δεν ήταν να αμυνθεί για το δικό της καλό. Αλλά να υπεραμυνθεί για το συμφέρον του Ελληνικού λαού, όταν το μείγμα Πολιτικής του κ. Παπανδρέου ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα τον κολλούσε στον τοίχο…
Και τώρα η Νέα Δημοκρατία υπερασπίζεται το λαϊκό συμφέρον με τα χέρια λυμένα και το κεφάλι ψηλά, προτάσσοντας το σωστό μείγμα Πολιτικής.
Η Κυβέρνηση θέλησε να δημιουργήσει ένα ασφυκτικό πολιτικό σκηνικό, όπου όλοι θα ταυτίζονταν με τα αδιέξοδά του, και δεν θα υπήρχε άλλη αντιπολίτευση απέναντι στο ΠΑΣΟΚ πέρα από το πεζοδρόμιο.
Δεν του κάναμε τη χάρη. Προσφέραμε στη χώρα εναλλακτική οικονομική λύση. Προσφέραμε στην χώρα εναλλακτική πολιτική λύση: Τώρα υπάρχει η θεσμική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας. Δεν υπάρχουν μόνο τα αδιέξοδα της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ από τα μια και οι κραυγές του πεζοδρομίου από την άλλη…
Δέστε τι έγινε πριν λίγες εβδομάδες με το Ασφαλιστικό. Όπου υπουργοί της κυβέρνησης έδειξαν να μην έχουν κατανοήσει τι ακριβώς προέβλεπε ρητά το «Μνημόνιο» που είχαν ψηφίσει.
Δέστε τι έγινε και με το Εργασιακό που προέκυψε μόλις προχθές. Δεν είμαστε αντίθετοι με περισσότερη ελαστικότητα στην αγορά εργασίας. Αυτό ακριβώς προσπαθήσαμε να κάνουμε ως κυβέρνηση με πολύ πιο σταδιακό και ήπιο τρόπο. Για να απελευθερώσουμε την αναπτυξιακή δυναμική της Οικονομίας, χωρίς να υπονομεύσουμε βασικά δικαιώματα των εργαζομένων. Και τότε μας κατήγγελλαν και μας καθύβριζαν! Ποιοι; Αυτοί που σήμερα ισοπεδώνουν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Και το κάνουν σε εποχές δύσκολες για την Οικονομία.
Εμείς είμαστε υπέρ μεγαλύτερης ελαστικότητας, αλλά με δύο προϋποθέσεις: Ισχυρό κοινωνικό δίχτυ προστασίας. Και να προχωρήσει σε περίοδο οικονομικής ανάκαμψης, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι κοινωνικές οδύνες.
Όχι τη χειρότερη στιγμή και από τη χειρότερη θέση να ρίχνουμε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον «Καιάδα» της Ανεργίας.
Και κάτι ακόμα: προεξοφλούσαν οι γνωστές φωνές αναταράξεις στην Παράταξή μας. Και διαψεύστηκαν.
Προεξοφλούσαν ότι θα έλθουμε σε ρήξη με τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κόμματα του ΕΛΚ Και γυρίζοντας από τις Βρυξέλλες, όπου παραβρέθηκα στη Σύνοδο Κορυφής του ΕΛΚ, σας λέω ότι και πάλι οι «Κασσάνδρες» διαψεύστηκαν: Οι εταίροι μας αντιλαμβάνονται πλήρως τις θέσεις μας. Ιδιαίτερα όταν κατάλαβαν τι συμβαίνει παντού, όταν είδαν τι συμβαίνει στην Ισπανία και στο αδελφό Κεντροδεξιό κόμμα εκεί. Κι όταν αναγκάστηκαν να συζητήσουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο τις δυνατότητες διεξόδου από την κρίση. Που αγγίζει πια πολύ περισσότερους. Δεν είναι μόνο θλιβερό προνόμιο της Ελλάδας…
Και μια και επέστρεψα μόλις χθες από τις Βρυξέλλες, τα νέα μεγάλα ζητούμενα στην Ευρώπη πλέον είναι: Η Οικονομική διακυβέρνηση. Ο Συντονισμός πολιτικών. Η δημιουργία μηχανισμού αντιμετώπισης κρίσεων. Η Ευρωπαϊκή παρέμβαση πάνω σε εθνικούς προϋπολογισμούς. Η εποπτεία και ο έλεγχος των χρηματοπιστωτικών εργαλείων. Η ανταγωνιστικότητα που πρέπει να ανακτήσουμε με ορόσημο το έτος 2020. Η προοπτική της Ευρωπαϊκής Γεωργίας και των επιδοτήσεων. Η σύνταξη Ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού σε νέα πρότυπα. Οι σχέσεις - οικονομικές και διπλωματικές - με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και τις υπόλοιπες χώρες της Ασίας.
Αυτά όλα αποτελούν μεγάλες προκλήσεις για το Ευρωπαϊκό μέλλον. Περικλείουν μεγάλες ευκαιρίες, αλλά και μεγάλους κινδύνους για χώρες όπως η Ελλάδα. Πυροδοτούν ήδη πολύ μεγάλη συζήτηση. Σε όλη την Ευρώπη.
Δεν μπορεί ο κ. Παπανδρέου να τα αγνοεί όλα αυτά και να ανάγει ως μοναδικά ζητήματα των σχέσεών μας με την Ευρώπη, την … «πράσινη ανάπτυξη» και την εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου…

Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Η Νέα Δημοκρατία βλέπει πέρα από τη μαύρη τρύπα της ύφεσης, πέρα από το σκοτεινό ορίζοντα της κρίσης, πέρα από την εθνική κατήφεια στην οποία μας έχει καταδικάσει το ΠΑΣΟΚ…
Είμαστε η μόνη ελπίδα διεξόδου από την κρίση. Γι’ αυτό μας πολεμούν από όλες τις πλευρές. Κι όσο μας πολεμούν, τόσο μας δυναμώνουν.
Δείχνουμε διαφορετικό δρόμο σε όλα τα ζητήματα: Όχι μόνο στην αντιμετώπιση της Οικονομικής κρίσης, που παραμένει ασφαλώς και το πιο καθοριστικό σε αυτή τη φάση:
* Αλλά και στο Μεταναστευτικό, εκφράσαμε τη μεγάλη αντίθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, στο νόμο μαζικής πολιτογράφησης μεταναστών. Και δείξαμε ότι ο νόμος αυτός βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση από τις επιλογές των περισσότερων άλλων χωρών της Ευρώπης, που δεν έχουν καν το δικό μας πρόβλημα να είναι, δηλαδή, «πύλη εισόδου» παράνομων μεταναστών.
Εκφράσαμε την αντίθεση του ελληνικού λαού, χωρίς να συρθούμε σε ακραίες κοινωνικά θέσεις. Γιατί η λύση που προτείναμε, τελικά, είναι υπέρ της σταδιακής ενσωμάτωσης των μεταναστών, και συμφέρει όσους θέλουν, πράγματι, να ριζώσουν στην Ελλάδα και να την κάνουν Πατρίδα των παιδιών τους.
* Αλλά και στα θέματα εξωτερικής Πολιτικής. Επιμείναμε στις «κόκκινες γραμμές» που τις εννοούμε χωρίς εκπτώσεις. Αλλά και θέσαμε τις «γαλάζιες γραμμές». Γιατί κάθε χώρα δεν έχει μόνο κινδύνους που πρέπει να αντιμετωπίσει, αλλά και φιλοδοξίες - θεμιτές φιλοδοξίες - που πρέπει να προωθήσει.
Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να παίξει ρόλους σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο, να βρει στηρίγματα και συμμάχους παντού. Όχι να αναζητά μόνιμα προστασία κα προστάτες. Να στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις και στις συνέργειες με άλλους. Όχι να εναποθέτει τα δικά της προβλήματα σε τρίτους.
Πολλά ακούγονται τελευταία για συμφωνίες που προωθούνται στο παρασκήνιο. Από αυτό το βήμα προειδοποιώ τον κ. Παπανδρέου ότι η μυστική διπλωματία και οι παρασκηνιακές συνεννοήσεις θα μας βρουν κατηγορηματικά αντίθετους.
Επαναλαμβάνω ότι στα μείζονα εθνικά ζητήματα είναι σφάλμα η Ελλάδα να εμπλακεί σε διαπραγματεύσεις σε στιγμή αδυναμίας, για ανοικτά προβλήματα που δεν κατάφερε να λύσει όταν η ίδια βρισκόταν σε πολύ ισχυρότερη θέση.
Και σε αυτό εκφράζουμε τη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.
Η Ελλάδα θα λειτουργεί ως ευρωπαϊκή χώρα που προωθεί τα εθνικά της συμφέροντα εντός και εκτός Ευρώπης. Κι έτσι θα γίνεται πιο πολύτιμη για τους ίδιους Ευρωπαίους εταίρους της. Δεν θα μετατραπεί σε περιθωριακή «Νομαρχία», ή χώρα «περιορισμένης ευθύνης», ή «φινλανδοποιημένη» περιοχή.
Είμαστε στην Ευρώπη και θα παραμείνουμε στην Ευρώπη, ως υπερήφανη χώρα που προσθέτουμε στην Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση και στην Ευρωπαϊκή ισχύ. Όχι ως «χώρα-παρίας» που επιβαρύνουμε συνεχώς τους εταίρους μας…
Οι Έλληνες ζητούν να σταθεί η χώρα στα πόδια της. Επιτέλους!
Να πάρει τις τύχες της στα χέρια της.
Να λύσει μόνη της τα προβλήματά της.
Και να τα λύσει μια και καλή. Όχι με ημίμετρα, με ψέματα και με αυταπάτες.
Να απελευθερώσει το δυναμισμό και το δαιμόνιο του Έλληνα.
Να αξιοποιήσει την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου και τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα του λαού της, της θέσης και της φύσης της Ελλάδας.
Να δώσει και να κερδίσει μια και καλή τη μεγάλη μάχη Ανταγωνιστικότητας!
Γιατί αν δεν το κάνει, τίποτε και κανείς δεν μπορεί να τη σώσει…
Κι αν το κάνει, καμιά ανάγκη «σωτηρίας» και «σωτήρων» δεν θα έχει!
Αυτά όλα ποιος τα εκφράζει;
Ποιος μπορεί να τα κάνει πράξη;
Ποιος μπορεί να τα εμπνεύσει στον Ελληνικό λαό;
Ποιος μπορεί να βγάλει επιτέλους την Ελλάδα από την «εθνική κατάθλιψη» στην οποία καθημερινά τον βυθίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ;
Όλοι ξέρετε την απάντηση:
Η δική μας Νέα Δημοκρατία…
Που τράβηξε βαθιά διαχωριστική γραμμή με το χθες. Και ασχολείται μόνο με το αύριο.
Που κατάφερε και ανασυντάχθηκε με ασήμαντους εσωτερικούς τριγμούς.
Και τώρα είμαστε όλοι ενωμένοι. Κι όλοι μαζί θα προχωρήσουμε.
Ποιος άλλος μπορεί να βγει και να πει, «ψάξτε τα όλα, δεν μας αγγίζει τίποτε», εκτός από τη Νέα Δημοκρατία;
-- Ποιος άλλος εκπροσωπεί τις βαθύτερες ανάγκες, εκφράζει τις βαθύτερες ανησυχίες, αλλά και τις πιο αυθεντικές φιλοδοξίες της ελληνικής κοινωνίας;
-- Ποιος άλλος μπορεί να κάνει δημόσια κριτική στην Αριστερά - όπως κάναμε για τα απαράδεκτα επεισόδιο με το Ζενίθ - αλλά χωρίς μισαλλοδοξία και χωρίς να κόβει τις γέφυρες διαλόγου μαζί της;
-- Ποιος άλλος μπορεί να εκφράσει τους εργαζόμενους που δικαίως θέλουν περισσότερη προστασία, αλλά και τους επιχειρηματίες, που δικαίως θέλουν περισσότερη ανταγωνιστικότητα;
-- Ποιος άλλος έχει αποδείξει ότι και «πλάτη» μπορεί να βάλει στα δύσκολα, για το καλό της χώρας, αλλά και ΟΧΙ μπορεί να πει, χωρίς να φοβάται τι θα πει ο ένας και ο άλλος, εντός κι εκτός Ελλάδας;
-- Ποια άλλη πολιτική δύναμη έχει αποδείξει ότι μπορεί να συσπειρώνει ένα τεράστιο μέρος των μελών και ψηφοφόρων της στις γραμμές της - είτε πρόκειται για εκλογή νέου αρχηγού είτε για εσωκομματικές εκλογές ανανέωσης των κομματικών οργάνων - σε μια εποχή που το πολιτικό σύστημα κλυδωνίζεται και τα κόμματα απαξιώνονται;
-- Ποια άλλη πολιτική δύναμη τολμά «άνοιγμα» στην βάση και στην κοινωνία, με τέτοια ανταπόκριση, σε τόσο δύσκολες εποχές;
-- Ποια άλλη πολιτική δύναμη αντιμετωπίζει τέτοιο «πόλεμο φθοράς» και παραμένει αλώβητη, τέτοιες προκλήσεις και παραμένει ενωμένη, υπερασπίζεται τις ιδέες της και ταυτόχρονα αλλάζει το «πρόσωπο» με το οποίo απευθύνεται στην κοινωνία;
Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί πια να κυβερνήσει με φόβο, με ψεύτικα φοβικά διλήμματα.
Δημιουργούν ένα πλέγμα απελπισίας για να καλλιεργήσουν φοβικά ανακλαστικά.
Εμείς δημιουργούμε Ελπίδα, απορρίπτουμε τα ψεύτικα διλήμματα, αντιστεκόμαστε στα φοβικά σύνδρομα και χαράζουμε νέα προοπτική για τον τόπο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η Ελλάδα θα σταθεί στα πόδια της!
Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε.
-- Δεν είναι λύση η ανακύκλωση προσώπων στην κυβέρνηση.
Χρειάζεται άλλη Πολιτική.
Κι αυτήν δεν μπορεί να την προσφέρει το ΠΑΣΟΚ.
-- Δεν χρειάζεται άλλος ξύλινος λόγος.
Χρειάζονται οι φρέσκες ιδέες, του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού. Για τον οποίο δεν μιλούσε κανείς μέχρι πριν λίγους μήνες. Και τώρα μπήκε πανηγυρικά στη δημόσια συζήτηση.
-- Δεν χρειάζεται περισσότερη ασφυξία σε εργαζόμενους και επιχειρηματίες.
Χρειάζεται περισσότερη Ανάπτυξη.
-- Δεν χρειάζονται περισσότερες επιδοτήσεις.
Χρειάζεται περισσότερη Ανταγωνιστικότητα.
-- Δεν χρειάζεται περισσότερη «επαναστατική γυμναστική».
Χρειάζονται συνθήκες που ευνοούν τις επενδύσεις και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.
-- Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να καταλάβει κανείς ότι είναι έγκλημα να καταργούμε - τέτοιες στιγμές μάλιστα - τα υπουργεία Ναυτιλίας και Τουρισμού, τους δύο κλάδους όπου έχουμε μοναδικά εθνικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα.
-- Δεν χρειάζεται περισσότερο κράτος. Χρειάζεται καλύτερο κράτος. Πιο κοινωνικά δίκαιο, πιο ρυθμιστικό στις αγορές, πιο αναπτυξιακό στην Οικονομία, πιο ανταποδοτικό απέναντι στους φορολογούμενους.
Πιο επιτελικό, λιγότερο παρεμβατικό, λιγότερο γραφειοκρατικό και καθόλου εξαρτημένο από ισχυρά συμφέροντα και συντεχνίες.
-- Δεν χρειάζονται περισσότεροι νόμοι. Χρειάζεται περισσότερη προσήλωση στο δημόσιο συμφέρον και στο εθνικό συμφέρον. Ώστε να ανακτήσει η Πολιτεία την εμπιστοσύνη του πολίτη.
Αυτά όλα εμείς τα υποσχόμαστε. Και εμείς θα τα φέρουμε.
Υποσχόμαστε ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο Ανάπτυξης με Ανταγωνιστικότητα, Ανόρθωσης της χώρας με κοινωνική Δικαιοσύνη. Άνθισης της Δημοκρατίας με σεβασμό στον πολίτη και στα δικαιώματά του. Και Ειρήνης με Ελευθερία και Δικαιοσύνη…
Αυτό το νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, αναζητά ο ελληνικός λαός για να ελπίσει ξανά.
Αυτό φοβούνται οι αντίπαλοί μας. Και μας πολεμούν λυσσαλέα.
Δεν έχουμε κανένα λόγο να τους φοβόμαστε.
Οι ίδιοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν, καθώς φάνηκαν ήδη τα αδιέξοδα στα οποία οδηγούν το λαό.
Εμείς είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά.
Πολύ σύντομα αυτοί που μας πολεμούν θα ζητούν τη βοήθειά μας, κι αυτοί που προσπάθησαν να μας υπονομεύσουν θα ζητούν τη συνεργασία μας.
Τους τελευταίους μήνες κινηθήκαμε αποφασιστικά:
Έπρεπε πρώτα να οργανώσουμε τα του οίκου μας. Και το κάναμε. Το Συνέδριο αποτελεί την κορύφωση των διεργασιών στην προσπάθειά μας για οργανωτικό, ιδεολογικό και πολιτικό νέο ξεκίνημα. Δεν είναι όμως το τέλος της προσπάθειας. Είναι η νέα αφετηρία μας.
Και εδώ, με αυτή την αφετηρία, η Κοινοβουλευτική Ομάδα έχει κορυφαία αποστολή. Στην εκστρατεία εξωστρέφειας που θα ξεκινήσει, οι βουλευτές μας θα είναι στην πρώτη γραμμή.
Δεν δίνω σε αυτές τις εκφράσεις - «πρώτη γραμμή», «νέα αφετηρία» - τη συνηθισμένη τους χροιά. Τη χιλιοειπωμένη. Δίνω το κυριολεκτικό νόημα…
Γιατί πρέπει πρώτα εμείς να τη δεχτούμε, για να την κάνουμε μετά πράξη.
Πρώτα να πεισθούμε για τη νέα μας αποστολή, τη δύσκολη, την ανηφορική, που θα γίνει εν μέσω αντιδράσεων, κριτικής, δυσπιστίας, και που τελικά θα τα ξεπεράσει όλα αυτά και θα τα αντικαταστήσει με μία νέα σχέση εμπιστοσύνης με την κοινή γνώμη και το λαό μας.
Σας καλώ να ξεχυθείτε στις πόλεις και τα χωριά.
Σε όλη την Ελληνική Επικράτεια!
Σας καλώ να γίνετε ένα μέτωπο μαζί με το λαό και την κοινωνία. Να γίνετε το στήριγμα και η ελπίδα του.
Σας καλώ να αγκαλιάσετε κυρίως την Ελληνική νεολαία.
Η εντολή που πήρα στις 29 Νοεμβρίου από τις 800 χιλιάδες των μελών μας, αντανακλά και τις ευθύνες του καθενός και της καθεμιάς από σας.
Κι από τη δράση αυτή θα κριθεί η προσφορά του καθενός κι από τίποτε άλλο!
Αυτή την εντολή, εσείς κι εγώ την ακούμε, την υπακούμε και την τιμούμε, με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος.
Εσείς η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας είστε οι εκπρόσωποι της Ελπίδας του Ελληνικού λαού.
Είστε ακόμα οι κήρυκες εκείνου που έχει περισσότερο ανάγκη αυτή τη στιγμή:
Της αισιοδοξίας!
Πλησιάστε τον. Ακούστε τι έχει να μας πει. Αφουγκραστείτε τα παράπονά του. Μιλήστε του. Ανοίξτε μόνιμους διαύλους επικοινωνίας μαζί του.
Αυτή είναι η δύναμή μας.
Με αυτή τη δύναμη το κόμμα μας πολύ σύντομα θα κυριαρχήσει πολιτικά.
Με αυτή τη δύναμη και την επικοινωνία με το λαό, θα κληθούμε να κυβερνήσουμε!
Δεν είστε οι απολογητές ενός πολιτικού συστήματος που κλυδωνίζεται.
Είστε η πρώτη γραμμή ενός νικηφόρου αγώνα για να τα αλλάξουμε όλα.
Ο ρόλος σας είναι κρίσιμος. Και πρέπει η παρουσία σας να γίνει παντού αισθητή, εν όψει μάλιστα των Αυτοδιοικητικών εκλογών στις οποίες θα δώσουμε μεγάλη μάχη στο τέλος του χρόνου.
Όλοι μαζί θα χτίσουμε ξανά την αξιοπιστία της μεγάλης Κεντροδεξιάς Παράταξης. Κι όλοι μαζί θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού.
Ήδη στρέφουν τα μάτια προς εμάς - με προσδοκία - όχι μόνο τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας.
Αλλά και πολλοί περισσότεροι, που δεν έχουν πια τίποτε άλλο να ελπίσουν.
Όλοι μαζί, θα σταθούμε αντάξιοι αυτής της Προσδοκίας.
Όλοι μαζί, θα μετατρέψουμε αυτήν την προσδοκία σε Εμπιστοσύνη.
Όλοι μαζί, θα μετατρέψουμε την εμπιστοσύνη του λαού σε Νίκη.
Όχι μόνο παραταξιακή νίκη δική μας.
Αλλά νίκη της Ελλάδας…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σήμερα σας μίλησα με ειλικρίνεια, ανοιχτά, συναδελφικά. Ήθελα να σας πω ότι επωμιζόμαστε μία μεγάλη πρόκληση. Οι δυσκολίες - υπαρκτές ασφαλώς - δεν μας αγγίζουν. Ούτε η κριτική. Ούτε το κλίμα το αντί-πολιτικό. Αυτά πρέπει να μας προκαλούν. Για να τα αλλάξουμε. Για να τα ανατρέψουμε. Για να πείσουμε πως δεν είμαστε όλοι ίδιοι…
Για να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατία. Όχι βέβαια θεσμικά, που υπάρχει. Αλλά ουσιαστικά και ποιοτικά. Που είναι δυσκολότερο, αλλά και πιο συναρπαστικό.
Οι βουλευτές δεν είναι απλώς η επιλογή του λαού.
Πρέπει να ξαναγίνουν οι εκλεκτοί του!
Γνωρίζω πως ήδη πολλοί από εσάς αυτό ακριβώς κάνετε.
Γνωρίζω πως αυτό θα ενταθεί ακόμη περισσότερο.
Και ξέρω πως τώρα που τίποτε δεν είναι πια όπως ήταν πριν, τώρα που οι δυσκολίες αναμετρώνται με το χρέος μας, ξέρω πως τώρα αξίζει να θυμηθούμε την Πολιτική που αγαπήσαμε, που διεκδικήσαμε και μας τίμησε μέσω του λαού, και να δεσμευτούμε πως θα την τιμήσουμε και εμείς.
Όχι φυγομαχώντας, όχι λιποτακτώντας, όχι παριστάνοντας πως είμαστε κάτι διαφορετικό ή κάτι «ψευτοκαινούργιο».
Είμαστε εδώ, εμείς, με το έργο μας, με τα λάθη μας, με την αλήθεια μας και κυρίως με την Ελπίδα.
Που ξαναγεννιέται σιγά-σιγά και μας περιμένει να την προσφέρουμε και πάλι στον ελληνικό λαό!
Όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε!
Όλοι μαζί θα νικήσουμε!»

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/06/o_18.html