Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα. σκηνή 7η

Η ανακάλυψη του ήλιου

Ν. Λυγερός

από το θεατρικό δράμα του Νίκου Λυγερού : Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα. σκηνή σκηνή 7η

Αγαθή: Δεν υπάρχει το βιβλίο.
Άγγελος: Δεν πειράζει.
Αγαθή: Όμως χάρη σε μια όμορφη κοπέλα, θα έχουμε τη μετάφραση.
Άγγελος: Τη μετάφραση;
Αγαθή: Η Μυρσίνη την έχει και θα έρθει με τον Μιχάλη στην συναυλία σου.
Άγγελος: Πού τους συνάντησες;
Αγαθή: Τη Μυρσίνη, στο βιβλιοπωλείο και μου μίλησε για το φίλο της. Αυτή είναι ζωγράφος. Θα μου δείξει τα έργα της.
Άγγελος: Κι ο Μιχάλης;
Αγαθή: Είναι φιλόσοφος.
Άγγελος: Φιλόσοφος;
Αγαθή: Γράφει βιβλία.
Άγγελος: Για ποιους;
Αγαθή: Για εκείνους που ακούν τη μουσική σου!
Άγγελος: Γελώντας. Τι θα έκανα χωρίς εσένα; Την αγκαλιάζει.
Αγαθή: Δεν θα έκανες απολύτως τίποτα. Είμαι η χαρά σου.
Άγγελος: Ναι, είσαι η χαρά μου.
Αγαθή: Έπαιξες;
Άγγελος: Δεν σταμάτησα.
Αγαθή: Σε άκουγα απ’ έξω.
Άγγελος: Ελπίζω να μην έκανα πολύ θόρυβο.
Αγαθή: Μακάρι ν’ ακούγαμε πιο συχνά τέτοιο θόρυβο.
Άγγελος: Μακάρι ν’ ακούγαμε περισσότερο τη σιωπή.
Αγαθή: Τη σιωπή;
Άγγελος: Αν ήξερες πόσο σημαντικές είναι οι σιωπές στη μουσική;
Αγαθή: Θα ήμουν μουσικός κι όχι δασκάλα!
Άγγελος: Κι οι δάσκαλοι ξέρουν πόσο σημαντικές είναι.
Αγαθή: Οι δάσκαλοι;
Άγγελος: Οι δάσκαλοι της ανθρωπιάς.
Αγαθή: Δεν ξέρω από τέτοια.
Άγγελος: Δεν έχει σημασία. Ξέρουν αυτά για μας.
Αγαθή: Μήπως είδες πάλι εκείνο τον ανώμαλο;
Άγγελος: Όχι, απλώς τον ένιωθα κοντά μου όταν έπαιζα.
Αγαθή: Μα, γιατί;
Άγγελος: Γιατί δεν θα ξεχάσω τον κόσμο που δημιουργώ.
Αγαθή: Όλοι ξεχνούν.
Άγγελος: Αυτός όμως δεν μπορεί.
Αγαθή: Είναι ανίκανος να ξεχάσει;
Άγγελος: Η μνήμη του είναι ο κόσμος μας.
Αγαθή: Θες να σου βάλω κάτι να πιεις; Όλα αυτά με κουράζουν.
Άγγελος: Βάλε μου λίγο κρασί ή …
Αγαθή: Porto, είναι εντάξει;
Άγγελος: Τέλεια.
Η Αγαθή σερβίρει τα δύο ποτήρια κι έρχεται δίπλα του στο πιάνο.
Αγαθή: Στην υγειά σου!
Άγγελος: Στην υγειά σου, αγάπη μου!
Τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους.
Αγαθή: Πες μου κάτι.
Άγγελος: Τι θες;
Αγαθή: Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο παράξενοι;
Άγγελος: Γιατί η κοινωνία είναι περίεργη.
Αγαθή: Είναι αλήθεια πως είναι περίεργη.
Άγγελος: Μας θέλει όλους ίδιους.
Αγαθή: Αλλά δεν είμαστε.
Άγγελος: Γινόμαστε όμως… Εκτός αν ανακαλύψουμε τον ήλιο.
Αγαθή: Εσύ, είσαι ο ήλιος μου

http://www.lygeros.org/3295-gr.html


τις προηγούμενες σκηνές μπορείτε πιο εύκολα να τις βρείτε εδώ