Ρατσισμός - Εθνικισμός - Λαθρομετανάστευση

Με τον Μιχαήλ Νεοφυτίδη

Τον τελευταίο καιρό, µε αφορµή τα τραγελαφικά επεισόδια της Λάρνακας που έλαβαν χώραν τη νύκτα της 5ης Νοεµβρίου 2010, κατά τη διάρκεια ειρηνικής πορείας που είχε οργανωθεί µε ευθύνη των Οργανώσεων: «Κίνηµα Ελληνικής Αντίστασης», «Παγκύπριο Αντικατοχικό Κίνηµα» και «Κίνηση για τη Σωτηρία της Κύπρου», έχει πυροδοτηθεί µια έντονη συζήτηση - αντιπαράθεση σε ό,τι αφορά το θέµα της λαθροµετανάστευσης, των αιτητών πολιτικού ασύλου και των παχυλών επιδοµάτων που απολαµβάνουν από τον κρατικό προϋπολογισµό και γενικά της προβληµατικής και επικίνδυνης για την ασφάλεια της χώρας µεταναστευτικής πολιτικής και µάλιστα όταν η χώρα τελεί σε κατάσταση ηµικατοχής.



Από τη µια έχουν ταχθεί όλα τα κόµµατα (πλην ΑΚΕΛ) και το πλείστον των οργανωµένων συνόλων και πολιτών, και από την άλλη, το ΑΚΕΛ, ορισµένοι υπουργοί και βουλευτές του κυβερνώντος κόµµατος και µερικές αυτοαποκαλούµενες αντιρατσιστικές Οργανώσεις.

Για την πορεία είχε ενηµερωθεί έγκαιρα η Αστυνοµική Διεύθυνση της Λάρνακας και είχε υποσχεθεί ότι θα ελάµβανε όλα τα αναγκαία µέτρα για την οµαλή διεξαγωγή της. Όπως, όµως, φάνηκε, ο κύριος Δώρος Πολυκάρπου και η παρέα του είχαν άλλη γνώµη και άλλα σχέδια.

Ο κ. Δώρος Πολυκάρπου και οι όµοιοί του χαρακτηρίζουν αναφανδόν, όσους νοιάζονται για την ασφάλεια της πατρίδας τους από την ανεξέλεγκτη λαθροµετανάστευση, που προωθεί στην πατρίδα µας η κατοχική Τουρκία, ως ξενόφοβους, ρατσιστές και εθνικιστές. Ας δούµε, όµως, ποια είναι η πραγµατικότητα.

Ξενοφοβία: Είναι το αίσθηµα του φόβου προς τους ξένους. Αυτό το φαινόµενο σαν γενική έwοια δεν υπάρχει στους Έλληνες της Κύπρου. Υπάρχει, µπορούµε να πούµε, µια δικαιολογηµένη ανησυχία για τον υπερβολικό αριθµό ξένων που µπορεί να επηρεάσει την εργασία τους ή για µερικούς ξένους που αρνούνται ή αδυνατούν να προσαρµοστούν προς την κουλτούρα του τόπου (θέµατα υγιεινής και καθαριότητας, παραβατικής συµπεριφοράς, γκετοποίησης κ.λπ).

Ρατσισµός: Είναι η πολιτική διακρίσεων που βασίζεται στο δόγµα της ανωτερότητας µιας φυλής και στη συνειδητή αντίληψη των µελών της ότι οφείλουν να περιφρονήσουν την καθαρότητα αυτή. Ρατσισµός µε την έwοια αυτή δεν υπάρχει στην Κύπρο και ούτε έχουµε βίαιες εκδηλώσεις Κυπρίων έναντι των ξένων. Αντίθετα, όπως έγινε και στην περίπτωση της Λάρνακας, έγινε χρησιµοποίηση ξένων µεταναστών σε βίαιες εκδηλώσεις εναντίον φιλήσυχων πολιτών της Κυπριακής Δηµοκρατίας και µάλιστα κάτω από τα βλέµµατα της Αστυνοµίας και εκπροσώπων της Κυπριακής Βουλής.

Εθνικισµός: Είναι η πίστη στο έθνος, στις παραδόσεις του, στις αξίες του και στα ιδανικά του. Είναι ο σεβασµός της ιστορίας του και η αφοσίωση στην προαγωγή των πραγµατικών συµφερόντων του. Ο εθνικισµός είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εξασφάλιση της εσωτερικής ενότητας και της οµοψυχίας. Είναι η κινητήρια δύναµη για την πραγµάτωση των οραµάτων του λαού και των εθνικών σκοπών του Έθνους.

Μερικοί ταυτίζουν σκόπιµα ή και συγχέουν την έwοια του εθνικισµού µε το σοβινισµό, που είναι µια παθολογική κατάσταση. Οι σοβινιστές βάζουν πάνω απ' όλα το µίσος τους για τους άλλους ανθρώπους που δεν είναι πατριώτες, τους οποίους θεωρούν κατώτερους και άξιους να υποδουλωθούν. Περιττό να πούµε, ότι οι 'Ελληνες γενικά ουδέποτε υπήρξαν σοβινιστές.

Ο γνήσιος εθνικιστής αγαπά το έθνος και την πατρίδα του, όπως αγαπά και σέβεται και τα άλλα έθνη και τους άλλους λαούς.

Όσοι σήµερα πολεµούν την ιδέα του Έθνους και της πατρίδας, παρασκευάζουν για τους εαυτούς τους δουλείαν. Είναι δυνατόν να υπάρχουν σήµερα και να γίνονται ανεκτοί άνθρωποι απάτριδες και διεθνιστές, όταν η µισή πατρίδα µας είναι σκλαβωµένη από τον Τούρκο κατακτητή; Κάθε γνήσιος Έλληνας της Κύπρου, αν θέλει να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του, πρέπει να διακηρύξει τον πατριωτισµό του και τον εθνικισµό του µέχρι την απελευθέρωση της πατρίδας µας.

Όπως στην Ελλάδα, η περίοδος της κατοχής (1941-44) υπήρξε µια περίοδος ηρωϊσµού, όπου ο Έλληνας θυσίαζε την ευτυχία και τη ζωή του για την ιδέα της πατρίδας και του έθνους, έτσι και σήµερα στην Κύπρο πρέπει να ισχύει το ίδιο. Πρέπει να πιστεύουµε και να αγωνιζόµαστε συνειδητά για την πραγµάτωση του εθνικού µας σκοπού. Και αυτό µόνο ένας εθνικιστής µπορεί να το κάνει. Οι απάτριδες συνήθως καλύπτονται πίσω από την προσωπίδα του διεθνιστή.

Ορισµένοι διεθνιστές επιχειρούν στο όνοµα ενός ανύπαρκτου σοβινισµού να υποβάλουν ενοχές στο λαό µας για δήθεν ρατσισµό και ακραίο εθνικισµό. Με τον τρόπο αυτό θέλουν να τους µετατρέψουν σε άβουλα ανθρωπάρια, ανεκτικά όχι µόνον σε κάθε είδους λαθροµετανάστες, αλλά και για τους (αδελφούς) µας εποίκους.

Ουδέποτε άλλοτε η ιστορική συνείδηση των Ελλήνων της Κύπρου, εις την υπερτρισχιλιετή παρουσία τους στο νησί, απειλήθηκε µε τόσο θανάσιµο κίνδυνο όσο από την πολιτική αυτή των απάτριδων - διεθνιστών πεµπτοφαλλαγγιτών, που βαφτίζουν τους εαυτούς τους αντιρατσιστές.

Όλοι οι ξένοι, που αντιµάχονται σήµερα τα συµφέροντα του Ελληνισµού και πασκίζουν να µας επιβάλουν λύση σύµφωνα µε τα δικά τους συµφέροντα, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο εθνικισµός αποτελεί την ακατανίκητη δύναµη που κρατά τους Έλληνες ενωµένους και τους επιβάλλει να ανθίστανται µέχρι την τελική νίκη.

Είναι αυτός ο εθνικισµός, ο οποίος οδήγησε τους νέους της Κύπρου στο µεγαλειώδη εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ µε τις ανεπανάληπτες ηρωικές του στιγµές, που µας κάνει όλους υπερήφανους και χάριν του οποίου οι σηµερινοί πολιτειακοί και πολιτικοί άρχοντες νέµονται την εξουσία, άσχετα αν συµµετείχαν ή όχι σ' αυτόν τον υπέροχο αγώνα και άσχετα αν απέφυγαν να τιµήσουν αυτόν τον αγώνα και αυτούς τους αγωνιστές κατά τον εορτασµό των πενηντάχρονων της Κυπριακής Δηµοκρατίας.

Οι Έλληνες της Κύπρου, στη συντριπτική τους πλειοψηφία θεωρούν τιµή τους την ιδιότητα του εθνικιστή και πιστεύουν ότι η επιβίωση του Ελληνισµού στο νησί εξαρτάται από την επιβίωση του ελληνικού Έθνους.

ΜΙΧΑΗΛ ΝΕΟΦΥΤΙΔΗΣ
Υποστράτηγος Ε.Α, Γ. Γραμματέας της
Κίνησης για τη Σωτηρία της Κύπρου

http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/329007

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/11/blog-post_3039.html