Υπόμνημα προς την Γερμανική Κυβέρνηση - Οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα

Το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ τον Ιανουάριο του 2008 με επιστολή του υποβάλει υπόμνημα στο Γερμανό πρέσβη στην Αθήνα.

Προς την
Κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
μέσω του πρέσβη της Γερμανικής Πρεσβείας στην Ελλάδα
Η ειρήνη είναι το πρώτιστο από τα βασικά αγαθά, που πρέπει να αποτελεί μόνιμο στόχο όλων μας.
Είναι αδιανόητο να εξακολουθούν οι άνθρωποι να λύνουν τις διαφορές τους αφαιρώντας τη ζωή των συνανθρώπων τους. Αναγκαία συνεπώς προϋπόθεση η φιλία ανάμεσα στους λαούς, για να εξαλειφθεί η κατάρα του πολέμου.
Ο γερμανικός και ο ελληνικός λαός, δεν είναι βέβαια γείτονες είναι όμως πανάρχαιοι λαοί, ανήκουν στην Ευρώπη και από την προσφορά τους – καθένας από το μετερίζι του – στην τεχνολογία, στις επιστήμες , στα γράμματα, στις τέχνες και στη φιλοσοφία, υπολογίζονται ως κύριοι παράγοντες στην ανθρωποποίηση του ανθρώπου. Η συνεργασία συνεπώς και η φιλία τους είναι υποχρεωτική και πέρα από αναγκαία για την εδραίωση της ειρήνης.
Δυστυχώς όμως την ανάπτυξη των σχέσεων φιλίας των δύο λαών εμποδίζει ένα οδυνηρό...
αγκάθι το οποίο δημιούργησε ο Χίτλερ στη διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου με την επίθεση, εισβολή και κατοχή της Ελλάδας.
Χωρίς να υπάρχουν εδαφικές προστριβές, ανάμεσα στις δύο χώρες, παρά την ανυπαρξία ανταγωνιστικών διαφορών και χωρίς να έχει προκαλέσει η μικρή Ελλάδα τη μεγάλη Γερμανία, ο Χίτλερ εξαπέστειλε μια τρομερή στρατιά από την μια άκρη της Ευρώπης στην άλλη και κατέκτησε την Ελλάδα.
Ο ελληνικός λαός γνώρισε την πιο μαύρη, την πιο σκληρή, την πιο αιμοβόρα κατοχή στη μακραίωνη ιστορία του: Διαμελισμός της εθνικής του υπόστασης και μοίρασμα των εδαφών της σε άλλα κράτη. Ωμή λεηλασία του εθνικού πλούτου, αρπαγή περιουσιών των πολιτών. Γενοκτονία με την πείνα, την ομηρία, τις ομαδικές εκτελέσεις. Η Ελλάδα είχε τις μεγαλύτερες αναλογικά απώλειες στον πληθυσμό της απ' όλες τις χώρες της Ευρώπης. Έχασε το 13,5% του πληθυσμού της.
Οι οφειλές της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα και στον Ελληνικό Λαό για όλες αυτές τις καταστροφές, αρπαγές, λεηλασίες και ανθρωποκτονίες συνίστανται:
Στο δάνειο που συνήψε το Γ΄ Ράϊχ στις 14 Μαρτίου 1942 από την Ελλάδα και που το Γ΄ Ράϊχ υπόγραψε ότι θα επιστρέψει με το τέλος του πολέμου, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και το οποίο δεν έχει επιστρέψει. Ας σημειωθεί ότι το πανίσχυρο Γ' Ράϊχ απ' όλες τις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης μόνο με την Ελλάδα συνήψε τέτοιο δάνειο.
Στις πολεμικές επανορθώσεις, τις οποίες επιδίκασαν οι 29 Συμμαχικές χώρες, στη συνδιάσκεψη των Παρισίων το 1946, να πληρώσει η Γερμάνια στην Ελλάδα για τις επιτάξεις, αρπαγές και καταστροφές που προξένησαν τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στον υλικό και τεχνικό πλούτο της Χώρας και οι οποίες ανέρχονται στο ποσό των 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων και για τις οποίες δεν έχει δοθεί ούτε ένα μάρκο. Σ' αυτά τα ποσά δεν υπολογίστηκαν ούτε η ληστεία με το πλαστό γερμανικό μάρκο, ούτε 1,5 τόνος ασήμι και 3,5 τόνοι νικέλιο από το λιώσιμο των κερμάτων, ούτε ο χρυσός της Τράπεζας της Ελλάδας.
Στις αποζημιώσεις προς τους Έλληνες πολίτες για την αφαίρεση ή και καταστροφή της περιουσίας τους και την αφαίρεση της ανεκτίμητης ανθρώπινης ζωής. Σε 84 ανέρχονται τα ολοκαυτώματα των μαρτυρικών πόλεων (Καλάβρυτα, Δίστομο, Χορτιάτης, Βιάννος, Νίκαια, Κομμένο, Λιγκιάδες, Βουνιχώρα, Κάντανος κ.τ.λ.) σε εκατοντάδες οι εκατόμβες των θυσιών στα σκοπευτήρια του θανάτου και στα στρατόπεδα της φρίκης στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στην Αυστρία και στην Πολωνία. Οι Γερμανικές Κυβερνήσεις θεωρούν ότι εξόφλησαν δήθεν το χρέος τους απέναντι στις εκατοντάδες χιλιάδες θύματα με το αστείο ποσόν των 110 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων που έδωσαν το 1960, σε μια επαίσχυντη συναλλαγή για την αποφυλάκιση του εγκληματία πολέμου Μέρτεν και την παραπομπή των εγκληματιών πολέμου στη Γερμανία για να δικαστούν από τα Γερμανικά Δικαστήρια. Δεν καταδικάστηκε ούτε ένας.
Στους αρχαιολογικούς θησαυρούς που άρπαξαν από τα μουσεία και από τους αρχαιολογικούς χώρους. Κατάλογοι τους έχουν δημοσιευτεί και υπάρχουν στην Αρχαιολογική υπηρεσία και στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Αυτές τις απαράγραπτες οφειλές οι κυβερνήσεις της μεταπολεμικής και ενοποιημένης Γερμανίας αρνούνται διαρρήδην να καταβάλουν, άλλοτε με διάφορα γελοία προσχήματα, άλλοτε με την αδιανόητη σιωπή τους και άλλοτε με αναίσχυντα κατηγορηματικά όχι. Μπροστά σ' αυτή την ασύλληπτη αδικία, είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε στη Γερμανική Κυβέρνηση:
Πρώτον: Με ποιο δικαίωμα δεν καταβάλλει η Γερμανία τις αναμφισβήτητες υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα και στον Ελληνικό λαό; Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ιταλία και η Βουλγαρία ξεπλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην Ελλάδα. Δεν είναι παράλογο όμως να έχουν πληρώσει αυτές οι δύο χώρες, που ήρθαν ως κατακτητές στην Ελλάδα, εξαιτίας των Ναζί, και να αυτοεξαιρείται η Γερμανία;
Δεύτερον: Δεν είναι παράλογο, να έχουν πάρει όλες οι χώρες οι οποίες ενεπλάκησαν σε πόλεμο με το Γ΄ Ράϊχ, κατεχόμενες και μη, πολεμικές επανορθώσεις, με νόμιμο ή παράτυπο τρόπο, και η Ελλάδα να εξαιρείται;
Τρίτον: Με ποιο δικαίωμα η Γερμανία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, την κοινή λογική και την πανανθρώπινη ηθική και αρνείται να επανορθώσει όσα ως εισβολέας και κατακτητής το Γ' Ράϊχ διέπραξε σε βάρος της Ελλάδας και του Λαού της;
Τέταρτον: Με ποιο δικαίωμα η Γερμανία λησμονεί ότι τη σημερινή ύπαρξη της, ως μια από τις Δημοκρατίες της Ευρώπης, την οφείλει στην καθοριστική συμβολή του Ελληνικού λαού στον αγώνα για τη συντριβή του ναζιστικού καθεστώτος; Γιατί, φυσικά, δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως ο γερμανικός λαός νοσταλγεί την εποχή του Χίτλερ και δεν θέλει να απολαμβάνει τα αγαθά της Δημοκρατίας.
Πέμπτον: Με ποιο δικαίωμα η σημερινή Γερμανία με την απαράδεκτη συμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα αρνείται να αναγνωρίσει τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε στη χώρα μας; Γιατί αρνείται να κατανοήσει ότι όποιος δεν θυμάται την απανθρωπιά και δεν συμβάλει για να απαλείψει τις συνέπειες της, γίνεται και πάλι ευπρόσβλητος σε πλέον μεγαλύτερους και πλέον επώδυνους κινδύνους μετάδοσης των αιτιών που την προκαλούν;
Παρ' όλ' αυτά ο Ελληνικός Λαός επιμένει να θεωρεί ότι οι απαιτήσεις της Ελλάδας και του Λαού της δεν είναι ΑΙΤΗΜΑ, είναι ανυποχώρητο ΔΙΚΑΙΩΜΑ. Δε ζητιανεύουμε, απαιτούμε η Γερμανία να πληρώσει αυτά που οφείλει στην Ελλάδα, ως χρέος απέναντι στη λογική, στο δίκαιο, στην ιστορία και στον εαυτό της.
Ο Γερμανικός Λαός οφείλει να γνωρίζει ότι στη σκέψη μας και στις ενέργειές μας δεν πρυτανεύει η εκδίκηση για όσα ανήκουστα εγκλήματα έχουν διαπραχτεί από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής σε βάρος μας. Αντίθετα γνώμονάς μας είναι η αποκατάσταση του δικαίου και η ανάπτυξη της φιλίας ανάμεσα στους Λαούς μας.
Γι' αυτό προτείνουμε, αφού πρώτα και κύρια η Γερμανία αναγνωρίσει τις οφειλές της προς την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό να συζητηθεί, σ' έναν γόνιμο διάλογο, ο πιο πρόσφορος τρόπος καταβολής αυτών των υποχρεώσεων. Αυτές είναι οι δικές μας προθέσεις. Εάν όμως τα αιτήματα μας με διάφορα απίθανα προσχήματα δεν εισακουστούν, γιατί μερικοί επιδιώκουν να σκεπάσει ο χρόνος με λήθη τα γεγονότα, ματαιοπονούν. Όπως δεν ξεχάσαμε και περιμέναμε σχεδόν μισόν αιώνα να ενοποιηθούν οι δυο Γερμανίες για να αξιώσουμε αυτό που δικαιούμαστε, με την ίδια επιμονή, δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να παραιτηθούμε των όσων δικαιούμαστε. Ας έχουν υπ' όψιν όλοι και η Ελληνική Κυβέρνηση που αδρανεί και η Γερμανική Κυβέρνηση που κωφεύει ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται. Και ακόμα παραπάνω ο Ελληνικός Λαός δεν παραγράφει την ιστορία του.

23 Δεκεμβρίου 2008

Μανώλης Γλέζος, πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
Δαμιανός Βασιλειάδης, μέλος Διοικητικού Συμβουλίου, εκπαιδευτικός, υπεύθυνος του ΕΣ για τη Γερμανία
Στέλιος Ζαμάνος, μέλος Διοικητικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της ΠΣΑΕΑ
Χρήστος Τσιντσιλώνης, μέλος Διοικητικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ


http://citypress-gr.blogspot.com/2011/01/blog-post_5318.html