Μήπως περίμενε ν' ακούσει ότι κάηκαν 200 σπίτια;

Σάκης Μουμτζής

Δεν έχουμε μόνον τους πολέμαρχους του πληκτρολογίου, μας προέκυψαν και οι «πυροσβέστες της ξαπλώστρας». Εύστοχη η ατάκα του πρωθυπουργού γεμάτη ειρωνεία, αλλά και οργή για όλους αυτούς τους μικρόψυχους που υποτίμησαν τις προσπάθειες των πυροσβεστών και όλων αυτών που συνετέλεσαν στην κατάσβεση των πυρκαγιών.

Δεν γνωρίζω αν υπήρξε προηγούμενο, σε τόσο μικρό διάστημα να ξέσπασαν τόσες πολλές φωτιές. Εκείνο που ξέρω είναι πως δε χάθηκαν ανθρώπινες ζωές και οι υλικές καταστροφές περιορίστηκαν στο ελάχιστο, προς μεγάλη απογοήτευση του Α. Τσίπρα. Περίμενε να ακούσει πως κάηκαν τουλάχιστον 200 σπίτια και έμεινε εμβρόντητος, όταν ο δήμαρχος της περιοχής του είπε πως κάηκαν μόνο 3-5.

«Δεν είχαμε νεκρούς, δεν έχουμε και μεγάλο αριθμό καμένων σπιτιών, πώς θα κτίσουμε τον αντιπολιτευτικό μας λόγο;» Αυτός είναι ο καημός του συριζαίου, όπως προκύπτει από τα σχόλια στο Διαδίκτυο. Το γεγονός πως οι υλικές καταστροφές ήταν περιορισμένες σε σχέση με την ένταση των πυρκαγιών, αυτό δεν οφείλεται στη λειτουργία του σωτήριου 112.

Το 112 σώζει ζωές, όχι περιουσίες. Η ελαχιστοποίηση των υλικών καταστροφών από την πύρινη λαίλαπα οφείλεται στον ηρωισμό των πυροσβεστών και στον πολύ καλό σχεδιασμό της επιχείρησης. Κατά γενική ομολογία οι πάντες κινητοποιήθηκαν πολύ γρήγορα και συντονισμένα, κάτι παράδοξο για την ελληνική πραγματικότητα. Και ο πρωθυπουργός με την παρουσία του, από την πρώτη στιγμή στο κέντρο επιχειρήσεων και εν συνεχεία στα καμένα, χειρίστηκε επικοινωνιακά την κατάσταση με επιτυχία.

Ήταν μια συλλογική προσπάθεια που απέδωσε, προς μεγάλη λύπη των «πυροσβεστών της ξαπλώστρας» που πιστεύουν πως οι φωτιές σβήνουν μόνες τους. Είτε αυτό λέγεται από αντιπολιτευτική εμπάθεια είτε από άγνοια προσβάλλει όλους αυτούς, επαγγελματίες και εθελοντές, που πάλευαν επί μέρες με τις φλόγες. Υπάρχει μια κατηγορία πολιτών που έχει την τάση να μηδενίζει κάθε προσπάθεια. Να προσπαθεί σε κάθε συλλογική δράση να βλέπει μόνον τα αρνητικά στοιχεία της. Και αν μεν υπάρχουν, καλώς τα εντοπίζει. Το πρόβλημα προκύπτει όταν τα επινοεί.

Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως στο θέμα των πυρκαγιών βαδίζει επί ξυρού ακμής. Το ότι έσβησαν με το ελάχιστο κόστος οι φωτιές αυτές τις ημέρες δεν προδικάζει πως μεθαύριο, αν τα φαινόμενα έχουν μια οριακή μορφή, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Οι ανθρώπινες δυνατότητες και δυνάμεις είναι πεπερασμένες. Γι΄αυτό υποθέτω πως τυχόν αβελτηρίες στον σχεδιασμό και στην εκτέλεση μελετώνται, για να μην επαναληφθούν. Η αντιπολίτευση περιμένει στη γωνία την πρώτη «στραβή». Άλλωστε δεν το κρύβει. Να μπει η κυβέρνηση στη φθινοπωρινή περίοδο στραπατσαρισμένη, θα είναι κυριολεκτικά Θείο δώρο. Μόνον που όταν εναποθέτεις τις ελπίδες σου στον Θεό, δεν κάνεις πολιτική.