Περικλής Γιαννόπουλος, ο προφήτης του Ελληνισμού
Στην αυγή μόλις του περασμένου αιώνος, ο προφήτης του Ελληνισμού, το αηδόνι της Ελληνικής Γης, κατακεραύνωνε την στενομυαλιά δημοτικιστών και αρχαϊστών ομού:
Μιστριώτης-Ψυχάρης, με την μίαν όψιν, απολίθωμα Βλακοδιδασκαλικού Μπαμπούλα, με την άλλην, αποκρυστάλλωμα μειδιάματος Αυταρέσκου Βλακοκατεργάρη.
[...]
ένας δήθεν Νέος Ελληνισμός [...], σημαιοφορούμενος από το Αρχικατεργαρικότατον Επιστημονικόν φως -ΚΥΝΑΙΔΙΚΟΤΑΤΟΝ ΨΕΥΔΟΣ- [...] φανταστικός Νεοελληνισμός Μισελληνικώτατος, θέλων να σπάση την Ενότητα της Ιστορίας, την Ενότητα της Γλώσσης, την Ενότητα της Θρησκείας [...]
ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΥΤΕ ΑΥΤΗ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΣ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΕΙΣΘΕ ΣΕΙΣ, ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΣΘΕ ΑΛΛΟΙ [...]
(Περικλής Γιαννόπουλος, "Νέον Πνεύμα", 1906)
Ελληνική Φυλή, οι Έλληνες της ΕΥΡΩΠΗΣ -ΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΣΟΥ- Σού έκαμαν το Τρομερότερο και Αγριότερο ΚΑΚΟ. Αυτοί με τους Δασκαλοτσούσιδες και τους Κουτσουροκαλλιτέχνες Σου Σέ βούλιαξαν στη ΦΡΑΓΚΟΣΚΛΑΒΙΑ.
(Περικλής Γιαννόπουλος, "Έκκλησις προς το Πανελλήνιον Κοινόν", 1907)
Γράφει ο Δημήτριος Κιτσίκης, τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας, καθηγητής Πανεπιστημίου Οττάβας ("Ο άγιος της ελληνικής νεολαίας Περικλής Γιαννόπουλος και οι Έλληνες ως περιούσιος λαός κατά τον Περικλή Γιαννόπουλο (1870-1910)", περιοδικό "Τρίτο Μάτι", τ. 107, Νοέμ. 2002) [ολόκληρο το άρθρο του κ. Κιτσίκη, και επιστολή-σχόλιο του κ. Τάταρη]:
[...]
Ο ΜΑΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
Σε αυτά τα πρώτα χρόνια του εικοστού πρώτου αιώνος ο ελληνισμός συνεχίζει να διανύει την σκοτεινότερη σήραγγα της Ιστορίας του. Ενώ το ελληνικό σώμα διαπρέπει στον διεθνή αθλητικό στίβο, το ελληνικό πνεύμα στενάζει υπό την ταφόπλακα του ανύπαρκτου ελληνικού πανεπιστημίου, της συμμορίας των φιλολόγων (που κατεσκευάσθη από το αμαρτωλό δίδυμο των Κακριδή-Κριαρά και τα γενιτσαρικά του στίφη) ως και του δημοσιοϋπαλληλικού πνεύματος των αρχαιολόγων. Πυρηνική επιστήμη, αστροφυσική και αστρονομία είναι ανύπαρκτες στην σημερινή "ισχυρή" Ελλάδα... Διαβάζοντας τον Π. Γιαννόπουλο, έχουμε την αίσθηση ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει, μέσα σε εκατό χρόνια, από την εποχή του. Ο κίτρινος ήλιος της διαφθοράς του κομματικού κράτους λάμπει εκτυφλωτικά στο ελληνικό στερέωμα, τώρα όπως και τότε. Ας ακούσωμε και πάλι τον Γιαννόπουλο: "Υπό το παρισινόν φόρεμα του τωρινού αρχοντοχωριάτου, του ξιπασμένου που είναι ο κάθε τωρινός Έλλην, λάμπει ολοφάνερος δι' όλων των σωματικών γραμμών, κινήσεων ψυχικών και διανοητικών και καλλιτεχνικών εκφράσεων: ο κλέφτης. Όπως όλοι οι κλάδοι, όλη η Ελλάς, και όλαι αι τέχναι, είναι διωργανωμέναι σαφώς κατά το κλεφτικόν σύστημα. Ο κλεφτισμός είναι όμοιος εις την πολιτικήν, τον στρατόν, την παιδείαν, εις το κάθε τι και εις τας τέχνας. Δεν υπάρχει ζωγραφική, γλυπτική, αρχιτεκτονική, μουσική· υπάρχει κλεφτισμός ζωγραφικής, γλυπτικής, αρχιτεκτονικής, μουσικής. Δεν υπάρχουν τέχναι συντεταγμένοι... Υπάρχουν λημέρια, οικόπεδα, θέσεις, τα οποία αρπάζονται δυνάμει του δικαιώματος του ισχυρότερου". ("Προς τους καλλιτέχνας μας", Φεβρουάριος 1903).
Παρά ταύτα, για την επιβολή των ελληνικών ως παγκόσμια γλώσσα, ο Γιαννόπουλος οικοδόμησε την τρίτη κατά σειράν κοινή ελληνική γλώσσα: Η πρώτη, αυτή που προήλθε από την μεγαλεξανδρινή οικουμένη, εστολίσθη, προ Χριστού, με τους ποικίλους τόνους, ως λουλουδοστέφανα, για να δυνηθούν οι ξένοι να μάθουν ευκολώτερα την ελληνική. Η δεύτερη, της Καινής Διαθήκης, θεόπνευστη και διδακτική, οικοδομήθηκε από τους Ευαγγελιστές για να διαδώσουν στους ξένους της ελληνικής οικουμένης της εποχής του Χριστού το ορθόδοξο κήρυγμα. Η τρίτη, διαχρονική, αναρχική, συντηρητική και επαναστατική, η γιαννοπούλειος ποιητική καθαρεύουσα ανεβίβασε τα ψυχαρικά φραγκοχιώτικα της τοπικής διαλέκτου των γραικύλων -αυτή που ωνομάσθη μονοτονική δημοτική- σε παγκόσμια γλώσσα για την πλανητική σκέψη, ποτισμένη από την πολυχιλιετή ζωντανή, αθάνατη αρχαία ελληνική γλώσσα.
Γιαννόπουλε, η ελληνική νεολαία σε ευχαριστεί για την προσφορά του πνεύματος και του σώματός σου για να αναγεννηθή ο ελληνικός παγκοσμισμός!
Παρμένι από εδώ:http://kratylos.blogspot.com/2005/11/blog-post_113320505903463792.html
Στην αυγή μόλις του περασμένου αιώνος, ο προφήτης του Ελληνισμού, το αηδόνι της Ελληνικής Γης, κατακεραύνωνε την στενομυαλιά δημοτικιστών και αρχαϊστών ομού:
Μιστριώτης-Ψυχάρης, με την μίαν όψιν, απολίθωμα Βλακοδιδασκαλικού Μπαμπούλα, με την άλλην, αποκρυστάλλωμα μειδιάματος Αυταρέσκου Βλακοκατεργάρη.
[...]
ένας δήθεν Νέος Ελληνισμός [...], σημαιοφορούμενος από το Αρχικατεργαρικότατον Επιστημονικόν φως -ΚΥΝΑΙΔΙΚΟΤΑΤΟΝ ΨΕΥΔΟΣ- [...] φανταστικός Νεοελληνισμός Μισελληνικώτατος, θέλων να σπάση την Ενότητα της Ιστορίας, την Ενότητα της Γλώσσης, την Ενότητα της Θρησκείας [...]
ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΥΤΕ ΑΥΤΗ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΣ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΕΙΣΘΕ ΣΕΙΣ, ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΣΘΕ ΑΛΛΟΙ [...]
(Περικλής Γιαννόπουλος, "Νέον Πνεύμα", 1906)
Ελληνική Φυλή, οι Έλληνες της ΕΥΡΩΠΗΣ -ΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΣΟΥ- Σού έκαμαν το Τρομερότερο και Αγριότερο ΚΑΚΟ. Αυτοί με τους Δασκαλοτσούσιδες και τους Κουτσουροκαλλιτέχνες Σου Σέ βούλιαξαν στη ΦΡΑΓΚΟΣΚΛΑΒΙΑ.
(Περικλής Γιαννόπουλος, "Έκκλησις προς το Πανελλήνιον Κοινόν", 1907)
Γράφει ο Δημήτριος Κιτσίκης, τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας, καθηγητής Πανεπιστημίου Οττάβας ("Ο άγιος της ελληνικής νεολαίας Περικλής Γιαννόπουλος και οι Έλληνες ως περιούσιος λαός κατά τον Περικλή Γιαννόπουλο (1870-1910)", περιοδικό "Τρίτο Μάτι", τ. 107, Νοέμ. 2002) [ολόκληρο το άρθρο του κ. Κιτσίκη, και επιστολή-σχόλιο του κ. Τάταρη]:
[...]
Ο ΜΑΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
Σε αυτά τα πρώτα χρόνια του εικοστού πρώτου αιώνος ο ελληνισμός συνεχίζει να διανύει την σκοτεινότερη σήραγγα της Ιστορίας του. Ενώ το ελληνικό σώμα διαπρέπει στον διεθνή αθλητικό στίβο, το ελληνικό πνεύμα στενάζει υπό την ταφόπλακα του ανύπαρκτου ελληνικού πανεπιστημίου, της συμμορίας των φιλολόγων (που κατεσκευάσθη από το αμαρτωλό δίδυμο των Κακριδή-Κριαρά και τα γενιτσαρικά του στίφη) ως και του δημοσιοϋπαλληλικού πνεύματος των αρχαιολόγων. Πυρηνική επιστήμη, αστροφυσική και αστρονομία είναι ανύπαρκτες στην σημερινή "ισχυρή" Ελλάδα... Διαβάζοντας τον Π. Γιαννόπουλο, έχουμε την αίσθηση ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει, μέσα σε εκατό χρόνια, από την εποχή του. Ο κίτρινος ήλιος της διαφθοράς του κομματικού κράτους λάμπει εκτυφλωτικά στο ελληνικό στερέωμα, τώρα όπως και τότε. Ας ακούσωμε και πάλι τον Γιαννόπουλο: "Υπό το παρισινόν φόρεμα του τωρινού αρχοντοχωριάτου, του ξιπασμένου που είναι ο κάθε τωρινός Έλλην, λάμπει ολοφάνερος δι' όλων των σωματικών γραμμών, κινήσεων ψυχικών και διανοητικών και καλλιτεχνικών εκφράσεων: ο κλέφτης. Όπως όλοι οι κλάδοι, όλη η Ελλάς, και όλαι αι τέχναι, είναι διωργανωμέναι σαφώς κατά το κλεφτικόν σύστημα. Ο κλεφτισμός είναι όμοιος εις την πολιτικήν, τον στρατόν, την παιδείαν, εις το κάθε τι και εις τας τέχνας. Δεν υπάρχει ζωγραφική, γλυπτική, αρχιτεκτονική, μουσική· υπάρχει κλεφτισμός ζωγραφικής, γλυπτικής, αρχιτεκτονικής, μουσικής. Δεν υπάρχουν τέχναι συντεταγμένοι... Υπάρχουν λημέρια, οικόπεδα, θέσεις, τα οποία αρπάζονται δυνάμει του δικαιώματος του ισχυρότερου". ("Προς τους καλλιτέχνας μας", Φεβρουάριος 1903).
Παρά ταύτα, για την επιβολή των ελληνικών ως παγκόσμια γλώσσα, ο Γιαννόπουλος οικοδόμησε την τρίτη κατά σειράν κοινή ελληνική γλώσσα: Η πρώτη, αυτή που προήλθε από την μεγαλεξανδρινή οικουμένη, εστολίσθη, προ Χριστού, με τους ποικίλους τόνους, ως λουλουδοστέφανα, για να δυνηθούν οι ξένοι να μάθουν ευκολώτερα την ελληνική. Η δεύτερη, της Καινής Διαθήκης, θεόπνευστη και διδακτική, οικοδομήθηκε από τους Ευαγγελιστές για να διαδώσουν στους ξένους της ελληνικής οικουμένης της εποχής του Χριστού το ορθόδοξο κήρυγμα. Η τρίτη, διαχρονική, αναρχική, συντηρητική και επαναστατική, η γιαννοπούλειος ποιητική καθαρεύουσα ανεβίβασε τα ψυχαρικά φραγκοχιώτικα της τοπικής διαλέκτου των γραικύλων -αυτή που ωνομάσθη μονοτονική δημοτική- σε παγκόσμια γλώσσα για την πλανητική σκέψη, ποτισμένη από την πολυχιλιετή ζωντανή, αθάνατη αρχαία ελληνική γλώσσα.
Γιαννόπουλε, η ελληνική νεολαία σε ευχαριστεί για την προσφορά του πνεύματος και του σώματός σου για να αναγεννηθή ο ελληνικός παγκοσμισμός!
Παρμένι από εδώ:http://kratylos.blogspot.com/2005/11/blog-post_113320505903463792.html
ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕΝΑ ΠΡΙ ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΗΜΕΡΑ...ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ...!!!ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ ΣΟΥΡΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ...ΟΧΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΡΕΠΟΡΤΑΖ Η ΣΑΝ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ....ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΑΝΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΜΟΡΦΩΤΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ..??...ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΚΑΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΝΕ ΤΑ ΣΚΗΠΤΡΑ ΤΗΣ ΜΑΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΟΊΚΗΣΗΣ (ΝΤΑΒΑΤΖΙΛΙΚΙ) ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΑΣ....ΑΠΟ ΤΟ 1830 ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΑΨΟΓΑ ΤΟΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΜΑΣ ..!!!!ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ....ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΚΑΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ..!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή