Μίσος: Αναπόσπαστο Ελληνικό όπως η …Ακρόπολη!
Από τη Μαρία Σεφέρου
Ποιος είναι ο υπ’ αριθμόν ένα εσωτερικός εχθρός της Ελλάδας που ευθύνεται για τη διαχρονική μας μιζέρια και τη σημερινή θλιβερή κατάντια μας; Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι το ΜΙΣΟΣ και η ζηλοφθονία. Κι όταν μιλάω για μίσος, δεν εννοώ απλά την έλλειψη αγάπης που μπορεί να σημαίνει και ουδετερότητα συναισθημάτων, αλλά το ενεργό μίσος που επιδιώκει να εκδηλωθεί με κάθε δυνατό τρόπο εναντίον του αντικειμένου του μίσους και να το βλάψει. Ίσως κάποιοι καλοπροαίρετοι θα πουν ότι υπερβάλλω. Εκείνοι όμως για τους οποίους γράφονται αυτές οι γραμμές ξέρουν τι εννοώ και γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι ακριβολογώ.
Η αγάπη είναι η μόνη συγκολλητική ουσία που θα κρατήσει ένα οικοδόμημα όρθιο. Η αγάπη είναι το τσιμέντο που συγκρατεί την οικογένεια, την κοινωνία, το έθνος και την κοινωνία των εθνών, σε όρθια στάση ώστε να μην καταρρεύσουν. Όταν η αγάπη-τσιμέντο λείπει, και στη θέση της έχει μπει το κομπρεσέρ του ΜΙΣΟΥΣ, η κατάρρευση επέρχεται με νομοτελειακή ακρίβεια, και δεν υπάρχουν εκείνοι οι σοφοί, ειδήμονες ή οι τεχνοκράτες που θα μπορέσουν να την αποτρέψουν.
Ποιο σαράκι , λοιπόν, μας κατατρώει; Είναι το μίσος του Έλληνα για το Συνέλληνα. Είναι η νοοτροπία του ‘εμείς’ και ‘αυτοί’. Είναι το μίσος που επί δεκαετίες ενσταλάζει η αχαλίνωτη κομματοκρατία στις ψυχές των ‘οπαδών’ για να συσπειρώνει τις δυνάμεις της και να νέμεται ευκολότερα την εξουσία κατά το “διαίρει και βασίλευε”. Είναι το μίσος μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών ομάδων που υποθάλπουν τα συνδικαλιστικά κινήματα. Είναι το μίσος εναντίον του διαφορετικού που πηγάζει από την έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας. Είναι η μισαλλοδοξία που έχει ενσταλάξει η Ορθοδοξία στους οπαδούς της κατά παντός μη Ορθόδοξου. Είναι το άσβεστο μίσος που τρέφει μια μερίδα δήθεν προοδευτικών διεθνιστών Ελλήνων εναντίον της ίδιας της πατρίδας μας. Είναι το μίσος που τρέφει η πλειοψηφία των Ελλήνων – από την κεφαλή μέχρι την ουρά – εναντίον του ΝΟΜΟΥ! Είναι το μίσος που εκδηλώνει ο Έλληνας εναντίον της ίδιας της Ελληνικής φύσης: εμπρησμοί δασών και τσιμεντοποίηση. Τέλος, είναι το μίσος που γεννιέται από τις υπαρκτές κοινωνικές αδικίες – μίσος του λαού εναντίον της εξουσίας, των πεινασμένων εναντίον των βολεμένων, των μη προνομιούχων εναντίον των προνομιούχων, και τούμπαλιν.
διαβάστε την συνέχεια εδώ
Ποιος είναι ο υπ’ αριθμόν ένα εσωτερικός εχθρός της Ελλάδας που ευθύνεται για τη διαχρονική μας μιζέρια και τη σημερινή θλιβερή κατάντια μας; Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι το ΜΙΣΟΣ και η ζηλοφθονία. Κι όταν μιλάω για μίσος, δεν εννοώ απλά την έλλειψη αγάπης που μπορεί να σημαίνει και ουδετερότητα συναισθημάτων, αλλά το ενεργό μίσος που επιδιώκει να εκδηλωθεί με κάθε δυνατό τρόπο εναντίον του αντικειμένου του μίσους και να το βλάψει. Ίσως κάποιοι καλοπροαίρετοι θα πουν ότι υπερβάλλω. Εκείνοι όμως για τους οποίους γράφονται αυτές οι γραμμές ξέρουν τι εννοώ και γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι ακριβολογώ.
Η αγάπη είναι η μόνη συγκολλητική ουσία που θα κρατήσει ένα οικοδόμημα όρθιο. Η αγάπη είναι το τσιμέντο που συγκρατεί την οικογένεια, την κοινωνία, το έθνος και την κοινωνία των εθνών, σε όρθια στάση ώστε να μην καταρρεύσουν. Όταν η αγάπη-τσιμέντο λείπει, και στη θέση της έχει μπει το κομπρεσέρ του ΜΙΣΟΥΣ, η κατάρρευση επέρχεται με νομοτελειακή ακρίβεια, και δεν υπάρχουν εκείνοι οι σοφοί, ειδήμονες ή οι τεχνοκράτες που θα μπορέσουν να την αποτρέψουν.
Ποιο σαράκι , λοιπόν, μας κατατρώει; Είναι το μίσος του Έλληνα για το Συνέλληνα. Είναι η νοοτροπία του ‘εμείς’ και ‘αυτοί’. Είναι το μίσος που επί δεκαετίες ενσταλάζει η αχαλίνωτη κομματοκρατία στις ψυχές των ‘οπαδών’ για να συσπειρώνει τις δυνάμεις της και να νέμεται ευκολότερα την εξουσία κατά το “διαίρει και βασίλευε”. Είναι το μίσος μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών ομάδων που υποθάλπουν τα συνδικαλιστικά κινήματα. Είναι το μίσος εναντίον του διαφορετικού που πηγάζει από την έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας. Είναι η μισαλλοδοξία που έχει ενσταλάξει η Ορθοδοξία στους οπαδούς της κατά παντός μη Ορθόδοξου. Είναι το άσβεστο μίσος που τρέφει μια μερίδα δήθεν προοδευτικών διεθνιστών Ελλήνων εναντίον της ίδιας της πατρίδας μας. Είναι το μίσος που τρέφει η πλειοψηφία των Ελλήνων – από την κεφαλή μέχρι την ουρά – εναντίον του ΝΟΜΟΥ! Είναι το μίσος που εκδηλώνει ο Έλληνας εναντίον της ίδιας της Ελληνικής φύσης: εμπρησμοί δασών και τσιμεντοποίηση. Τέλος, είναι το μίσος που γεννιέται από τις υπαρκτές κοινωνικές αδικίες – μίσος του λαού εναντίον της εξουσίας, των πεινασμένων εναντίον των βολεμένων, των μη προνομιούχων εναντίον των προνομιούχων, και τούμπαλιν.
διαβάστε την συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε