Χαλαρά, πιο χαλαρά!

Συντάκτης: Ν.Ζ.
Μετά την απόδραση Παλαιοκώστα, έγιναν πάλι οι …καθιερωμένες «τελετουργίες αποβλάκωσης» στα τηλεοπτικά παράθυρα τον οκτώ.
Να όμως, που, ανάμεσα σε απίστευτες φλυαρίες, μπορεί να αποκαλυφθεί και η αλήθεια των πραγμάτων.
Βγήκε λοιπόν, ένας Αρχιφύλακας – ο οποίος είχε «διαπρέψει» στον Κορυδαλλό προ δεκαετίας, τον καιρό που είχαμε απανωτές εξεγέρσεις κρατουμένων, μετά εμπρησμών, δολοφονιών και αποδράσεων - και είπε το εξής καταπληκτικό:
-- Δεν γίνεται ο δεσμοφύλακας δολοφόνος για 800 ευρώ!
Τι ήθελε να πει ο «ποιητής», άραγε;
Ότι έχει συνειδησιακά προβλήματα ο φρουρός να πυροβολήσει τους επίδοξους δραπέτες; Ή μήπως ότι δεν του φτάνουν τα 800 ευρώ, αλλά για 1500, ας πούμε, θα πυροβολούσε ευχαρίστως;
Παρακάτω, ο περιβόητος Αρχιφύλακας ξεκαθάρισε τα πράγματα:
-- Εγώ δολοφόνος δεν γίνομαι, δραπέτες δεν πυροβολώ. Η ανθρώπινη ζωή είναι υπέρτατο αγαθό…
Όταν η δημόσια συζήτηση (που ο Θεός να την κάνει…) μετατρέπεται σε φιλοσοφίζουσα παπαρολογία για τη «μοναδικότητα και το αναντικατάστατο της ανθρώπινης ύπαρξης», βράστα κι άστα…

Για να το ξεμπλέξουμε, λοιπόν, ας το πάρουμε ανάποδα:
* Ας δεχθούμε ότι οι φύλακες δεν πρέπει να πυροβολούν, γιατί η συνείδησή τους δεν τους επιτρέπει να σκοτώνουν (ακόμα και επικίνδυνους κακοποιούς που δραπετεύουν). Αλλά τότε δεν χρειάζεται να οπλοφορούν. Διότι τι να τα κάνουν τα όπλα, αφού δεν είναι διατεθειμένοι να τα χρησιμοποιήσουν;
* Κι αν δεν οπλοφορούν οι φύλακες, δεν χρειάζονται και οι φυλακές. Διότι πώς θα κρατήσεις αδίστακτους κακοποιούς πίσω από τα σίδερα, όταν οι ίδιοι είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να βγουν και οι φύλακες της Πολιτείας δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν τίποτε για να τους σταματήσουν;
* Κι αν δεν μπορούμε να κρατήσουμε μέσα τους επικίνδυνους κακοποιούς, τότε για ποιο λόγο να έχουμε φυλακές; Για να μαντρώνουμε κάτι φουκαράδες που τους διαμαρτυρήθηκαν οι συναλλαγματικές ή που δεν πλήρωσαν τη «διατροφή» της πρώην συζύγου τους; Αν δεν μπορούμε να βάλουμε τους κακούργους στη φυλακή – και να τους κρατήσουμε μέσα - τότε δεν μας χρειάζονται καθόλου οι φυλακές…
* Κι αν καταργήσουμε τις φυλακές, τι μας χρειάζεται η Δικαιοσύνη; Αφού ποινές δεν μπορούν να επιβληθούν …
* Κι αν καταργήσουμε τα δικαστήρια (αφού δεν έχουν νόημα οι ποινές) και τις φυλακές (αφού δεν μπορούμε να κρατάμε μέσα κακοποιούς), τότε τι νόημα έχει και η αστυνομία; Αφού είτε πιάσει κακούργους είτε όχι, αυτοί δεν θα δικαστούν και δεν θα τιμωρηθούν…
* Κι αν δεν υπάρχει η αστυνομία, τότε ποιος θα περιφρουρεί την τήρηση του νόμου; Και ποιος θα προφυλάσσει τον φιλήσυχους πολίτες από ληστές, δολοφόνους απαγωγείς και βιαστές;
* Και ποιος θα εμποδίσει τους ανυπεράσπιστους πολίτες από το να αρχίσουν να οπλοφορούν οι ίδιοι και να καταφεύγουν στην αυτοδικία, πυροβολώντας ό,τι κινείται «περίεργα»;
Μια κοινωνία χωρίς σοβαρούς δεσμοφύλακες, χωρίς φυλακές, χωρίς δικαστήρια και χωρίς ένοπλους αστυνομικούς, είναι ζούγκλα πλήρους ανομίας και γενικευμένης αυτοδικίας. Μια τέτοια κοινωνία είναι Τυραννία του φόβου, είναι «παράδεισος» για πάσης φύσεως συμμορίες, αλλά ευνομούμενη δημοκρατία δεν είναι…
Γι’ αυτό και σε όλες τις σοβαρές δημοκρατίες, σε όλες τις ευνομούμενες χώρες, οι δεσμοφύλακες οπλοφορούν και χρησιμοποιούν τα όπλα τους όταν υπάρχει απόπειρα απόδρασης επικίνδυνων κακοποιών. Δεν πυροβολούν «για ψύλλου πήδημα», έχουν κι αυτοί περιορισμούς, αλλά δεν δικαιούνται να επικαλεστούν a priori «συνειδησιακά προβλήματα».
Το μόνο «ανάχωμα» ανάμεσα στον πολίτη και τον κακοποιό είναι ο οπλισμένος αστυνομικός και ο οπλισμένος δεσμοφύλακας. Η μόνη εγγύηση ασφάλειας της κοινωνίας είναι μια αστυνομία έτοιμη να χρησιμοποιήσει τα όπλα της ως μέσο έσχατης ανάγκης για να προστατέψει τον άοπλο πολίτη και για να διαφυλάξει τη νομιμότητα.

Τελικά από Αρχιφύλακα κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.
Το πρόβλημα δεν είναι απλώς αν οι αστυνομικοί είναι «εκπαιδευμένοι», αν ξέρουν να πυροβολούν, αν έχουν σύγχρονα όπλα κι αν διαθέτουν αλεξίσφαιρα γιλέκα.
Ακόμα κι αν είχαμε τους καλύτερα εκπαιδευμένους κι εξοπλισμένους φύλακες, τι να τους κάνουμε, όταν έχουν … «συνειδησιακά προβλήματα» να πυροβολήσουν;
Κι εδώ αγγίζουμε το πραγματικό πρόβλημα, για το οποίο δεν μιλάει κανείς:
Ότι δεν υπάρχουν σαφείς «κανόνες εμπλοκής» ούτε για τους αστυνομικούς ούτε για τους δεσμοφύλακες. Διότι αν υπήρχαν, ο «πεπειραμένος Αρχιφύλακας» δεν θα τολμούσε να πει δημόσια ότι «δεν γίνεται δολοφόνος για 800 ευρώ»! Κι αν το έλεγε, την άλλη μέρα θα ήταν σπίτι του απολυμένος οριστικά.
Μια κοινωνία που ανέχεται τους Αρχιφύλακές της να κραυγάζουν δημόσια «δεν γίνομαι δολοφόνος για 800 ευρώ», είναι καταδικασμένη να γεμίσει περιστατικά αυτοδικία, όπου οι άνθρωποι θα αλληλοσκοτώνονται για ψύλλου πήδημα.
Έτσι παιδιά: Χαλαρά, πιο χαλαρά.
Λίγο να χαλαρώσουμε ακόμα, την πάθαμε την… ακράτεια!
Ήδη οι ακαθαρσίες βγήκαν στους δρόμους, κολυμπάνε στα κανάλια και μας κάνουν και μάθημα… «ανθρωπισμού»!
Κάθε βράδυ στις οκτώ…
παρμένο από εδώ