30 Αυγούστου 1949... Ιστορική Νίκη Ελευθερίας και Ανεκτίμητης Αξίας

''Ευγενεις Μαχητες του Ιερου Πολεμου''

Η πολιτεία κάποτε θα πρέπει να σεβασθή τους ηρωικούς μαχητές και να τιμήση όπως αρμόζη σε Ιστορική Νίκη Ελευθερίας και Ανεκτίμητης Αξίας, τον ιερό και νικηφόρο αγώνα των, κατά των στασιαστών, δογματικών οπαδών του ερυθρού ολοκληρωτισμού, οι οποίοι, με σημαία το αιμοσταγές σφυροδρέπανο του διεθνούς κομμουνισμού, αντιπαρατάχθησαν στους σημαιοφόρους της Ελληνικής Σημαίας και τον Ελληνικό Στρατό.

Δολοφόνησαν ανυπεράσπιστους, απορφάνισαν οικογένειες, ξερρίζωσαν με το παιδομάζωμα 28.000 Ελληνόπουλα, παρεμπόδισαν την ιστορική δικαίωση της νικήτριας Ελλάδος στο πέρας του 2ου Παγκοσμίου πολέμου και ολίγον έλειψε να επιτύχουν τον διαμελισμόν της. Ενώ σήμερα εξακολουθούν γραμμοφωνικά θρασύτατα χωρίς ίχνος αιδούς ή μεταμελειας να υποστηρίζουν την προδοτική δράσιν των, κυριολεκτικώς αμετανόητοι δια τα εγκλήματα και τις καταστροφές που άφησαν πίσω τους .

Όμως ο εφιαλτης τελειωσε την αυγη της 30ης Αυγουστου 1949. Οταν οι κατσαπλιαδες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ /ΚΚΕ οι ορδες των αρνησιπατριδων του αυτοαποκαλουμενου «Δημοκρατικυ Στρατου Ελλαδας» ηττηθησαν οριστικα και τα υπολειμματα του διεφυγον στις "όμαιμες-φίλιες" γειτονικες κομμουνιστικες χωρες...

Η ανασυγκροτηση της εκ βαθρων κατεστραμμενης Ελλαδος θα ξεκινουσε πεντε χρονια μετα απο το τελος του 2ου Παγκοσμιου πολεμου...Ελληνικη ιδιοτυπια; Καμμια αλλη χωρα δεν πληρωσε με τοσο αδελφικο φορο αιματος, με τοση αυτοκαταστροφη, για να μεινη ελευθερη...

Η Ιστορια ομιλει και αποκαλυπτει:

Ο Τακης Λαζαριδης σε επιστολη του προς τον Μικη Θεοδωρακη γραφει τα εξης σχετικα :

« Αγαπητε Μικη,

Είμαι παλιός συναγωνιστής σου στους αγώνες για «λαϊκή δημοκρατία», «ειρήνη» και «σοσιαλισμό». Καταδικασμένος σε θάνατο μαζί με τον Μπελογιάννη και εν συνεχεία τρόφιμος, επί δεκαπενταετία, των εγκληματικών φυλακών της χώρας..
Στη φυλακή, Μίκη, είχα το χρόνο να διαβάσω αρκετά, να σκεφτώ πολλά και να καταλάβω περισσότερα. Και μετά τη φυλακή, διαπιστώνοντας τη σκληρή πραγματικότητα στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού», βλέποντας τις αλλεπάλληλες λαϊκές εξεγέρσεις στις χώρες αυτές και τις ισάριθμες επεμβάσεις των σοβιετικών τανκς στους δρόμους της Βουδαπέστης, του Βερολίνου και της Πράγας, κατάλαβα τη φοβερή αλήθεια. Ενώ νομίζαμε ότι πολεμούσαμε για τα ανώτερα ιδανικά της «ελευθερίας», της «δημοκρατίας» και του «σοσιαλισμού», στην πραγματικότητα πολεμούσαμε και θυσιαζόμασταν για την επιβολή της στυγνής δικτατορίας των Ζαχαριάδη - Ιωαννίδη, για τη μετατροπή της πατρίδας μας σε σοβιετικό προτεκτοράτο...

Το πραγματικό ερώτημα λοιπόν δεν είναι ποιος ευθύνεται για τις αγριότητες του Εμφυλίου αλλά ποιος ευθύνεται για τον ίδιο τον Εμφύλιο και συνεπώς και για τις αγριότητές του.
Και οι μεγάλοι ένοχοι, Μίκη, είμαστε εμείς.
Αυτή είναι η οριστική και τελεσίδικη κρίση της Ιστορίας.
Και την κρίση αυτή έρχεται να επικυρώσει με τον πιο έγκυρο και αδιαμφισβήτητο τρόπο ο ίδιος ο «μεγάλος αρχηγός», ο Νίκος Ζαχαριάδης.
Δεν μας έσπρωξαν λοιπόν οι Αγγλοι στον Εμφύλιο, Μίκη. Μόνοι μας μπήκαμε στο σφαγείο! «Για να σώσουμε την τιμή του ΚΚΕ», καμαρώνει ο Ζαχαριάδης!...»

Ο γηραιός Θεμιστοκλής Σοφούλης ( διάδοχος του Ελευθερίου Βενιζέλου στην αρχηγία του κόμματος των Φιλελευθέρων, πολεμιος της δεξιας και αντιβασιλικος, γνωστος και για την συμμετοχη στο ΠΑλλαικο Μετωπο αλλα και για το συμφωνο '' Σκλάβαινα–Σοφούλη'') κατά την τρίτην πρωθυπουργία του στον λόγο του της 25ης Ιουνίου 1948 στην Κοζάνη, έδρα του Β. Σώματος Στρατού, ενώπιον των αξιωματικών και οπλιτών του Στρατηγείου του Σώματος, καταγράφει, την αμείλικτη πραγματικότητα, που τα σημερινά μαρξιστοκρατουμενα Μεσα Διαστρεβλωσεως, οι νεο-δημοκρατικοί πολιτικοί μας συστηματικώς αποκρύπτουν και παραποιούν.

«...Εχω το αίσθημα», λέγει ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, «οτι εκφράζω την συνείδησιν ολοκλήρου του Εθνους εκδηλώνων προς σας τους λαμπρούς Μαχητάς του Ιερού πολέμου που διεξάγομεν, τον θαυμασμό μου δια τον ηρωισμό σας και την ορμητικότητά σας εις την επιδίωξιν της τελικής νίκης....
Ο σημερινός εχθρός εξυπηρετεί τας κατακτητικάς βλέψεις των γειτόνων εις βάρος των εδαφών αυτών, ως μερικόν σκοπόν της ενόπλου εξεγέρσεως...Ο σημερινός εχθρός είναι φορεύς ενός ασφυκτικού καθεστώτος, που κατ' ουδέν διαφέρει απο τον φαιόν φασισμόν... Ο εχθρός που αντιμετωπίζετε και που συντρίβετε είναι ο πλέον ύπουλος του ιστορικού βίου εχθρός.Γνωρίζετε τώρα τελείως την φυσιογνωμία του. Μισεί θανασίμως την Δημοκρατίαν και κραυγάζει αναισχύντως υπέρ αυτής. Απεργάζεται την στυγνοτέραν δουλείαν και δημοκοπεί εν ονόματι της Ελευθερίας. Περιφρονεί τον άνθρωπον, προς τον οποίον συμπεριφέρετια με τερατώδη σκληρότητα και ομιλεί περί Ανθρωπισμού.
Υποκρίνεται τον πονούντα δια τα δεινά του λαού και οραματίζεται μια κοινωνία κατέργων. Πλήξατε τον εις την καρδίαν με σταθεράν χείραν.Το Εθνος ολόκληρον σας παρακολουθεί κρατώντας την αναπνοή του.Σας παρακολουθεί όμως και η πολιτισμένη ανθρωπότης ολόκληρη και θαυμάζει δια μίαν ακόμη φοράν την προνομιούχον μοίραν μας που ηθέλησε κάθε έργο μας να είναι ταυτοχρόνως αγών δια τον ευαυτόν μας και αγών δια τα υψηλότερα ιδανικά της ανθρωπότητος.»

Και καταλήγει:

«Ευγενείς Μαχηταί του Ιερού Πολέμου υπερ όλων των αξιών,εμπρός δια την τελικήν νίκην»

*******************************************
Η σημερινη προδοσια

Βεβαια, αν σημερα, οι τοτε, «Ευγενείς Μαχηταί του Ιερού Πολέμου υπέρ όλων των αξιών» με αγνωμοσυνη, δειλια, αχαριστια καιροσκοπισμο λησμονούνται και καταπροδίδονται απο την σημερινήν καθεύδουσα μακαρίως πολιτειακη και πολιτικη ηγεσια, εν ονοματι μιας επιλεκτικης ληθης που τιμα τους δολοφονους και λησμονει τα θυματα, τούτο δεν σημαίνει.Ούτε οτι η ιστορία ξαναγράφεται ούτε ότι η α-λήθεια έπαψε να υπάρχη. Μονο την έλλειψι ανδρείας και δικαιοσύνης, με την πληθώρικη ασυνέπεια, που χαρακτηρίζει τους πολιτικούς μας... Είτε η σταλινικη ηγεσία του αταφου ΚΚΕ εξακολουθεί ανερυθρίαστη σημερα να διαφημίζει την πτωμαινη του και το εγκληματικο νεανικο του παρελθόν αντί να σιωπά. Είτε τα (νέα και μη ) δημοκρατικά κόμματα κληρονομων, «κινήματα» και «κουνηματα» αφελώς αλλά εξ' ίσου εγκληματικώς και δουλικως, συνεπικουρούν. Με την επιλεκτική λήθη και την σκόπιμη απεμπόληση των ευθυνών των, απέναντι των ηρωικών μαχητών. Οι Ελληνες Τιμουν, Θυμουνται, Ευγνωμονουν και Μνημονευουν, τους ''Ευγενεις Μαχητες του Ιερου Πολεμου''. Διοτι ηταν η αυταπαρνησι, η εθελοθυσια τους, την νικηφόρα αυγή της 30ης Αυγούστου 1949 στο Γράμμο, οταν ο εφιαλτικός «Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας» έπαψε οριστικώς να υπάρχη, που εδωσαν την δυνατότητα εις όλους τους Προεδρους μας, τους κοινοβουλευτικούς μας, κυβερνητικους και αντιπολιτευσεως , τους Υπουργους μας, τους συνδικαλιστες μας σήμερα, να κατέχουν τους οποιους θώκους εξουσίας. Στους Ελληνες να ειναι Ελευθεροι.Στην Ελλαδα να υπαρχει...

**************************************

Επιλογος:

Θά αρκουσε μία λέξις μόνο. Η ειλικρινής συγγνώμη. Η αναγνώρισις των ευθυνων καί η αποδοκιμασία των εγκληματων πού διεπράχθησαν εις βάρος των Ελλήνων καί της προδοσίας της Ελλάδος εν ονόματι του διεθνισμου καί του κομματικου χρέους ..εκ μερους του ΚΚΕ. Ενος δογματικου, δουλοποιητικου, ανελευθερου, κομματος (του Εγκληματος και της Προδοσιας κατα τον Γεωργιο Παπανδρεου) που παραμενει τυφλα σταλινικο. Ευαγγελιζεται την τυραννια στην πιο μεθοδικη εκφανσι της, ενω παρουσιαζεται ως το απαυγασμα της Δημοκρατιας. Μαζι και διπλα αυτους τους αμετανοητους εγκληματιες,οι σημερινοι ανανδροι δειλοι ανιστορητοι , λαικιζοντες πολιτικοι των «αστικων»κομματων.. .Μιά στρουθοκαμηλική τυφλότητα. Μιά ατελείωτη βουγκαμαρα. Ακρα του τάφου σιωπή, γιά τούς βασανιστικά απάνθρωπα κομμουνιστικά δολοφονηθεντες. Ειτε παραμένουν γνωστοί ομως μηδέποτε αναγνωρισθέντες , σέ απροσπέλαστους τάφους. Ή παραπεταμένοι, Ανεύρετοι αγνωστοι στίς χαράδρες τά νταμάρια καί τίς πηγάδες. Και ολοι, συνεργοι, συμετοχοι σ ενα ατελείωτο ψευδος. Την συνεχη διαστροφή της αλήθειας, την παραχάραξι της ιστορίας, την περιφρονησι των θυμάτων.

Ιασων