Εκλογολογούμε την ώρα που χρεοκοπούμε

Μπορεί για ορισμένους η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες να είναι διέξοδος από την βαθιά πολιτική κρίση που βιώνουν ή διέξοδο από τις πιέσεις των μεγαλοεργολάβων και των νταβατζήδων (βλέπε Νέα Δημοκρατία).

Μπορεί, επίσης, να είναι η τελευταία ευκαιρία για να ανέλθει στην εξουσία η Οικογένεια των Παπανδρέου παίρνοντας ρεβάνς από την Οικογένεια των Καραμανλήδων και προετοιμάζοντας το έδαφος για την άλλη Οικογένεια των Μητσοτάκηδων (βλέπε ΠΑΣΟΚ).

Όμως οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, και πιθανότατα νέες κάλπες το Νοέμβριο, δεν είναι παιχνίδια στα χέρια ταχυδακτυλουργών της πολιτικής που ήλθαν στα πράγματα επειδή ανήκουν στα γνωστά τζάκια που κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια.

Η επίκληση του Κ. Καραμανλή της κακής κατάστασης της οικονομίας είναι άκρως υποκριτική, ενώ το ίδιο ισχύει και για τον κ. Παπανδρέου. Δημιουργία των τελευταίων 20 ετών είναι αυτο το χάλι της οικονομίας, έργο των κυβερνήσεων από τον Μητσοτάκη μέχρι και σήμερα. Κι έρχονται σήμερα όλοι σαν «κλαίουσες παρθένες» να εκλογολογούν. Και όλοι μας θα εκλογολογούμε την ίδια ώρα που θα χρεοκοπούμε. Δεν πρόκειται για κινδυνολογική προσέγγιση της κατάστασης της οικονομίας, αλλά για μια πραγματικότητα που κινδυνεύουμε να βιώσουμε όλοι στην καθημερινότητά μας.

Όποτε κι αν προκύψει μια αυτοδύναμη και ισχυρή κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να προχωρήσει σε πολύ σκληρά μέτρα λιτότητας. Το… φάντασμα του Χαρ. Τρικούπη και της περίφημης φράσης του «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» θα πλανάται πάνω από την Ελλάδα τους επόμενους μήνες. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα και το μεγάλο στοίχημα για τη χώρα, όχι ποιος θα φέρει στην εξουσία το δικό του βιλαέτι. Λίγα μόνο στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας είναι ενδεικτικά του τι μας περιμένει:

Το έλλειμμα κινείται πάνω από το 8% με την ΕΕ να πιέζει για μείωσή του κάτω από το 3%, δηλαδή 5 μονάδες του ΑΕΠ κάτω. Αυτό σημαίνει περίπου 15 δις ευρώ που πρέπει να βρεθούν στα κρατικά ταμεία.

Η ανεργία κινείται στο 9% ενώ κάποιοι μιλούν για ποσοστά κοντά στο 14%.

Το δημόσιο χρέος μπορεί να ξεπεράσει το 100% του ΑΕΠ.

ΟΙ δημόσιες δαπάνες δε μαζεύονται με τίποτε και έχουν φτάσει τα 55 δις ευρώ

Η ανάπτυξη για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια κινείται σταθερά κάτω από το 0, και μάλιστα στο -0,3%

Η φοροδιαφυγή έχει χτυπήσει κόκκινο και η προεκλογική περίοδος ευνοεί τους φοροφυγάδες. Η κρατική μηχανή παγώνει, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ατονού, τα πάντα είναι εν υπνώσει.

Οι ακάλυπτες επιταγές αναμένεται να ξεπεράσουν τα 3 δις ευρω, δηλαδή η αγορά βρίσκεται ένα βήμα πριν από το γενικό λουκέτο.

Η Κομισιόν πιέζει για διαρθωτικές αλλαγές μόνιμου χαρακτήρα, δηλαδή νέο ασφαλιστικό σύστημα, άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, κατάργηση βαρέων κ.λπ. Και μαζί μ’ αυτά και νέοι φόροι.

Αν όλα αυτά δεν μας κάνουν όλους να τρέμουμε για το τι πρόκειται να συμβεί τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας….

Οικονομικός

antinews