Τα παπαγαλάκια του ενδοτισμού

Τα παπαγαλάκια είναι εδώ και έχουν ήδη αναλάβει τον ρόλο τους, αυτόν της Κασσάνδρας. Της Κασσάνδρας που υπάρχει για να φέρνει τις κακές ειδήσεις και να τρομάζει τους υπηκόους. Μάλιστα, δεν κρύβουν τον σκοπό και τις προθέσεις τους, αλλά αντίθετα με θράσος δηλώνουν τις απόψεις τους. Δείτε για παράδειγμα το editorial του «Επενδυτή» το προηγούμενο Σάββατο και θα καταλάβετε αυτό που σας λέω. Σε αυτό, μας θυμίζει την ταπεινωτική ήττα του 1897 και περιγράφει την οικονομική κατάσταση χρεοκοπίας στην οποία βρέθηκε η Ελλάδα τότε, πριν αλλά και μετά τον πόλεμο.

Ο λόγος για αυτήν την ιστορική αναδρομή προφανής και μας τον εξηγεί ο ίδιος στην συνέχεια. «Αφήστε τους λεονταρισμούς οι υπερπατριώτες στα εθνικά θέματα. Δεν βλέπετε τα χάλια της οικονομίας; Δεν είναι καιρός για εθνικές περιπέτειες. Σώστε την οικονομία. Αυτά λέει ο εκπρόσωπος της ενδοτικής παράταξης και μας συμβουλεύει να τα βρούμε με τους Σκοπιανούς σε μία σύνθετη ονομασία, να κλείσουμε όπως - όπως το Κυπριακό και να προωθήσουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας ως μόνη διέξοδο στα μεταξύ των δύο χωρών προβλήματα. «Γιατί με μία χρεωμένη και απαξιωμένη οικονομικά Πατρίδα, πώς είναι δυνατόν να σταθούμε διεθνώς και να διεκδικήσουμε τα εθνικά μας δίκαια»;
Αυτά αναρωτιέται η σύγχρονη Κασσάνδρα και αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλές ημέρες ώστε να επαληθευτεί ως προς το ένα τουλάχιστον σκέλος των προβλέψεων της. Μέσα στην εβδομάδα είδαμε αύξηση των επιτοκίων στα ομόλογα κρατικού δανεισμού, κερδοσκοπική κατάρρευση του χρηματιστηρίου, διεθνή δημοσιεύματα ειρωνικά και κινδυνολογικά για τον προϋπολογισμό και το μέλλον της εθνικής μας οικονομίας. Μένει να δούμε και το δεύτερο σκέλος, αυτό δηλαδή που αφορά τον συμβιβασμό στο Σκοπιανό, στο Κυπριακό και φυσικά την Ελλαδική στήριξη της Τουρκίας για τον εμβολισμό της Ευρώπης. Ο Δεκέμβριος έφτασε και η κυβέρνηση θα κληθεί τις επόμενες εβδομάδες να δώσει λύσεις αν όχι σε όλα τα παραπάνω, τουλάχιστον σε πολλά από αυτά τα εθνικά ζητήματα. Το ποια θα είναι αυτή, δυστυχώς δεν είναι δύσκολο να το προβλέψουμε ειδικά αν αναλογιστούμε και το ενδεχόμενο ενός «εξεγερτικού Δεκέμβρη» όπως ήταν αυτός του προηγούμενου έτους.
Δεν αισθανόμαστε καθόλου κινδυνολόγοι σημειώνοντας όλα αυτά. Οι διάφοροι δημοσιογράφοι, πολιτικοί και αναλυτές έχουν φροντίσει να μας προετοιμάσουν, να μας κάνουν απαισιόδοξους και κυρίως να μας κάνουν να αισθανθούμε ανήμποροι για τις άμυνες που μπορούμε να προβάλλουμε ως έθνος και ως κράτος. Βλέπετε φταίει η οικονομία και με τέτοια οικονομία, τι μπορούμε να κάνουμε;
Εδώ όμως βρίσκεται και η λύση. Στην οικονομία που μας φόρτωσαν όλες οι άθλιες κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης με την πολιτική τους και το κομματικό κράτος που έστησαν. Γιατί μας χρέωσαν υπέρογκα. Και μπορεί οι δανειστές μας να μας πιέσουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον αλλά κάποια στιγμή θέλουν και να αποπληρωθούν. Και θέλουν να υπάρχει ελληνικό κράτος για να συνεχίσουν να το δανείζουν και να πληρώνονται και για να κάνουν επενδύσεις οι πολυεθνικές τους. Στην ανάγκη τους αυτή μπορεί κάλλιστα η Ελλάδα να «παίξει» και να φανεί ανυποχώρητη στα αιτήματα της προς τα εθνικά ζητήματα. Για την αποφυγή «εθνικών παροξυσμών» που θα οδηγήσουν και σε κοινωνικές εντάσεις και σε γενικότερη διάλυση που δεν την θέλει κανένας και κυρίως όσοι μιλούν με οικονομικούς όρους.
Ας μην μας πουλούν κουτόχορτο λοιπόν λέγοντας ότι η οικονομία μας οδηγεί μαθηματικά σε υποχωρήσεις. Ας μην μας παραμυθιάζουν με τον μπαμπούλα της επιτήρησης, κρύβοντας έτσι την δική τους ενδοτική διάθεση οι διάφοροι «λογικοί» της ημεδαπής πολιτικής. Άλλο πράγμα είναι η δειλία και άλλο ο ρεαλισμός. Γιατί ακόμα και ο τελευταίος είναι υπέρ της Πατρίδας μας. Μακάρι να μην ήταν έτσι και να μην τον είχαμε ανάγκη. Μακάρι να είχαμε εθνικά υπερήφανες κυβερνήσεις ή ένα λαϊκό και εθνικό κίνημα που να τις αναγκάζει να δρουν εθνικά.

Δημήτρης Ζαφειρόπουλος