Αντίλογος για την ξενοφοβία

Κείμενο του Μάριου Πλωρίτη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΟ ΒΗΜΑ” στις 27/5/2001

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ του αναγνώστη μας κ. Αχ. Τριανταφυλλίδη, που δημοσίευσα σ’ αυτή τη σελίδα, με τίτλο «Πρωτιά ξενοφοβίας» (4.3), ενόχλησε πολλούς αναγνώστες, που διαμαρτυρήθηκαν (μερικοί, βίαια) για τις απόψεις του.

Θυμίζω πως ο κ. Τριανταφυλλίδης είχε δυσφορήσει, επειδή μια έρευνα του «Ευρωβαρομέτρου» κατά παραγγελία του «Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία», έδειχνε πως, απ’ όλους τους Ευρωπαίους, οι Ελληνες έχουν την πρωτιά στην ξενοφοβία (52%). Και ο επιστολογράφος αναρωτιόταν πώς εμείς, οι άλλοτε τόσο φιλόξενοι, γίναμε μισόξενοι, σε σημείο που να δίνουμε το δικαίωμα να μας κατηγορούν ακόμα και για ρατσισμό.

Για ν’ ακουστεί, λοιπόν, και η άλλη πλευρά ­ των διαμαρτυρομένων κατά του διαμαρτυρομένου ­ δημοσιεύω ένα από τα γράμματά τους: της κ. Αλεξάνδρας Λιώτση, από τη Φλώρινα, που είναι και το πιο νηφάλιο:

ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ πάψαμε (που δεν το πιστεύω) να είμαστε φιλόξενοι και γίναμε ξενόφοβοι, η αιτία δεν βρίσκεται ούτε στην υπεροψία ούτε στο ρατσισμό. Ποτέ οι Ελληνες δεν αισθάνθηκαν πως είναι ο περιούσιος λαός. Κάθε άλλο.Πάντα θεωρούσαμε ότι οι ξένοι είναι κάτι ανώτερο από μας, φημιζόμαστε μάλιστα για την ξενομανία μας. Ως προς τους έγχρωμους οικονομικούς μετανάστες που είναι στη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια, δεν είχαμε ούτε εμείς, ούτε αυτοί κανένα πρόβλημα. Απόδειξη, ότι είμαστε τόσο ήσυχοι, που αφήναμε τις πόρτες μας ξεκλείδωτες, όπως το συνηθίζαμε όλα τα χρόνια.

Αυτά μέχρι το 1988, αν θυμάμαι καλά, που άνοιξαν τα σύνορα και μπήκε στην πατρίδα μας αυτό το είδος των Αλβανών, που έσπειρε από τότε τον φόβο και τον τρόμο σε όλους μας. Και λέω αυτό το είδος, επειδή λέγεται, και πρέπει να είναι σωστό, ότι αυτοί που ήρθαν και κάνουν όλες αυτές τις κλοπές και τα εγκλήματα, είναι τ’ αποβράσματα των αλβανικών φυλακών που τους άφησαν ελεύθερους και βγάζουν επάνω μας όλα τους τα κακά ένστικτα.

Κι όμως, όταν πρωτοήρθαν (μη ξέροντας, βέβαια, τι μας περιμένει), θελήσαμε να τους βοηθήσουμε με κάθε τρόπο. Κι επειδή συμβαίνει να ζω για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην ακριτική πόλη της Φλώρινας, ξέρω πολύ καλά πόσο αγκάλιασαν πραγματικά οι Φλωρινιώτες τους «καημένους» τους Αλβανούς, που δεινοπάθησαν στη χώρα τους απ’ το δικτατορικό καθεστώς. Με την καλύτερη διάθεση, τους έδιναν τα πάντα, ρούχα, τρόφιμα, οικιακές συσκευές,ακόμα και δωμάτιο για να μείνουν. Κι αυτό δεν έγινε μόνο στη Φλώρινα, αλλά και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας.

Δυστυχώς, όμως, πολύ γρήγορα έδειξαν το ποιόν τους. Στην καλοσύνη απάντησαν με αφάνταστη κακία. Το πρωτοφανές και εξωφρενικό είναι, ότι λήστεψαν και κακοποίησαν αυτούς ακριβώς που τους περιέθαλψαν. Αυτό δεν νομίζω πως είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Τα περιστατικά που περιγράφουν οι παθόντες είναι άφθονα. Ιδίως έχουν ρημάξει τα εξοχικά. Και το επίσης πρωτοφανές είναι, ότι όταν μπαίνουν στα σπίτια δεν κλέβουν μόνο, αλλά κάνουν κανιβαλίστικες πράξεις, καταστρέφουν ό,τι βρουν μπροστά τους, έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, τα είδη υγιεινής (μέχρι που αφοδεύουν πάνω στα στρώματα), ξεριζώνουν τα κηπευτικά και δεν είναι λίγες οι φορές που φέρθηκαν κτηνωδώς σε ηλικιωμένους ανθρώπους, λήστεψαν, βίασαν, σκότωσαν. Αυτού του είδους οι πράξεις συμβαίνουν,όπως ξέραμε μέχρι τώρα, μόνο σε ανώμαλες καταστάσεις, όταν οι επιτιθέμενοι τυφλώνονται από μίσος.

Κι αναρωτιέται κανείς: γιατί τόση μοχθηρία, γιατί εχθρεύονται τόσο έναν φιλήσυχο λαό, που μόνο καλό τους έκανε;Μήπως είναι αυτοί οι ρατσιστές; Εμείς μόνο φοβισμένοι είμαστε, όχι ρατσιστές. Και πώς να μη φοβόμαστε με όλ’ αυτά που μας κάνουν; Τώρα αποφεύγουμε και να τους αναθέσουμε κάποια δουλειά στο σπίτι ή στον κήπο, γιατί όσοι τους πήραν το χιλιομετάνοιωσαν, αφού μετά μερικές μέρες το βρήκαν λεηλατημένο και όχι μόνο μια φορά. Σε κάποιο εξοχικό εδώ, μπήκαν επτά φορές, μέχρι και τις κουρτίνες πήραν στο τέλος. Επειτα μιλάμε για ρατσισμό των Ελλήνων. Φαίνεται πως δεν τα ξέρει καλά τα πράγματα ο επιστολογράφος σας.

Το μπέρδεμα, όμως, μεταξύ ρατσισμού και φόβου το κάνουν πολλοί και πρέπει κάποτε να ξεκαθαρίσει. Ο φόβος έχει βέβαια σαν συνέπεια να μην εμπιστευόμαστε πια τους αλλοδαπούς εργάτες, έχουμε γίνει καχύποπτοι. Χάσαμε την εμπιστοσύνη μας σε όλους, παρ’ όλο που οι έγχρωμοι δεν μας έχουν τόσο τρομάξει. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε πολύ και η εγχώρια εγκληματικότητα. Οπως άκουσα, όμως, απ’ τον αρμόδιο υπουργό, υπάρχει μια διαφορά: Ναι μεν το ποσοστό των Ελλήνων σε αξιόποινες πράξεις γενικά είναι μεγαλύτερο, αλλά όχι σε ειδεχθή εγκλήματα. Σ’ αυτά, άλλοι έχουν την πρωτιά.

Οσο για το DNA, μπορεί τα γονίδια όλων των ανθρώπων να είναι παρόμοια όσον αφορά τη βιολογική τους κατασκευή, αλλά δεν είναι βέβαια κι ο χαρακτήρας τους. Κάθε άτομο και κάθε λαός έχει τη δική του ξεχωριστή συμπεριφορά, με την οποία χαρακτηρίζεται. Κι ο αλβανικός λαός (όχι βέβαια στο σύνολό του αλλά στην πλειοψηφία του) δεν έχει τόσο καλή φήμη. Αυτό φαίνεται καθαρά, όταν πάει κανείς σ’ αυτή τη χώρα. Θα κουραστεί να ψάχνει για προτερήματα. Οι κάτοικοι εδώ της Φλώρινας έχουν συχνή επαφή μαζί τους και δεν έχουν τις καλύτερες εντυπώσεις.Και δεν φταίει η καταπίεσή τους από το δικτατορικό καθεστώς. Κι άλλοι λαοί έζησαν κάτω από ανάλογα καθεστώτα αλλά δεν έχασαν τον ανθρωπισμό και την εντιμότητά τους.

Αυτά, για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, επειδή είναι πολύ εκνευριστικό, ξέρετε, για τους παθόντες να κατηγορούνται κι από πάνω για ρατσισμό.

Σας ευχαριστώ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΛΙΩΤΣΗ

Πρεσπών 16 Φλώρινα

Και για την αντιγραφή

ΜΑΡΙΟΣ ΠΛΩΡΙΤΗΣ

http://olympia.gr