Η επιστολή του δημοσιογράφου και πρώην υπουργού εξωτερικών (1982-1989) Γιάννη Καψή στο γερμανικό περιοδικό Focus

Κύριε διευθυντά,

Θα ήθελα να συγχαρώ τούς συναδέλφους του περιοδικού σας για την τόσο επιτυχημένη προβοκάτσια τους με το περιβόητο πλέον, εξώφυλλο σας. Κατόρθωσε να παρασύρει τους αδιόρθωτα παρορμητικούς συμπατριώτες μου, σε συναισθηματικές αντιδράσεις, αδιανόητες για ένα καθεστώς ελευθερίας του Τύπου (;) και ν’ αποτρέψει μια ψύχραιμη απάντηση στην πραγματική πρόκληση ότι «ο Γερμανός φορολογούμενος δεν θα βάλει το χέρι βαθειά στην τσέπη για να βοηθήσει τους Έλληνες». Δεν θα αμφισβητήσω τις βαρύτατες ευθύνες όλων των κατοίκων αυτής της χώρας και την υποχρέωση μας να προχωρήσουμε σε οδυνηρές θυσίες για την ανασύνταξη της οικονομίας μας. Ούτε είμαι απ’ αυτούς που θέλουν να βάλει ο Γερμανός φορολογούμενος το χέρι στην τσέπη για να μας βοηθήσει. Θα μου αρκούσε να βγάλει ο Γερμανός εταίρος το χέρι του, που έχει χωθεί βαθύτερα, από την δική μου τσέπη και λεηλατεί την ελληνική Οικονομία όπως συνέβη και κατά την ναζιστική κατοχή - λεηλασία για την οποίαν μας οφείλετε ακόμη τις περιβόητες πολεμικές επανορθώσεις.

Θα σας θυμίσω ότι την παραμονή της εισδοχής μας στην ευρωζώνη η ισοτιμία της δραχμής προς το μάρκο ήταν 174:1, αλλά η ισοτιμία δραχμής:ευρώ ορίσθηκε σε 340,75:1 που σημαίνει ότι η αγοραστική αξία του μάρκου, στην Ελλάδα, τριπλασιάσθηκε.

Υπεραπλουστευμένα εάν ο Γερμανός φορολογούμενος - που σήμερα αρνείται και ορθά, να βάλει το χέρι στην τσέπη - αγόραζε ένα κιλό λάδι με ένα μάρκο την επομένη με το ίδιο μάρκο, που είχε βαφτίσει ευρώ, αγόραζε τρία κιλά λάδι περίπου. Πως έγινε αυτό; Θα συνιστούσα να μην επιδιώξετε δικαστική διερεύνηση γιατί στο εδώλιο του κατηγορουμένου δεν θα καθόντουσαν μόνον Έλληνες. Το αποτέλεσμα έχει σημασία.

Σήμερα το γερμανικό κεφάλαιο έχει εξαγοράσει το 38% της παραγωγικής βάσης της Ελλάδας, χωρίς να υπολογίσουμε την γιγαντιαία εξαγορά του ΟΤΕ από την D.T. ενώ υφιστάμεθα διάφορους εκβιασμούς όπως ν΄ αγοράσουμε τα ελαττωματικά υποβρύχια σας.

Η προβοκάτσια, λοιπόν, του περιοδικού σας επέτυχε. Ένα μόνον λάθος έγινε, γεγονός που με που με κάνει ν’ ανησυχώ προσωπικά. Αυτό το «απατεώνες» και «αλήτες» μου θύμισε τον στίχο του νομπελίστα μας Ελύτη για την μεγάλη εξέγερση την ημέρα της εθνικής μας επετείου το ‘43. Απέναντι στα μουσκέτα του κατακτητή γράφει στάθηκαν «παιδιά με γυμνά γόνατα, που τους έλεγαν αλήτες». Συγγνώμη που το θυμήθηκα, αλλά ήμουν ένας από τους «αλήτες» εκείνους. Δεν μνησικακώ. Προσωπικά γλύτωσα με ένα σημάδι στο πετσί μου. Ο διπλανός μου τέλειωσε στο Άουσβιτς.

Δεν μνησικακώ. Ανησυχώ...

Γιάννης Καψής
Δημοσιογράφος - πρώην υπουργός των εξωτερικών και... αείποτε «αλήτης».

http://lomak.blogspot.com/2010/03/1982-1989-focus.html