Αστε κάτω την Παράγκα...

http://listonplace.blogspot.com/

Εμείς είμαστε παράγκα, αλλά μπορούμε να επιβιώσουμε μια χαρά στο χαμόσπιτο. Το θέμα είναι τι ζόρι θα τραβήξουν οι υπόλοιποι, όταν η παράγκα θα πει αρκετά!

Γράφει ο Κούκος που Μιλάει

Μό­νο αυτό μπορεί να σταθεί σαν επιχείρημα απέναντι στην σπέκουλα που εξελίσσεται διεθνώς σε βάρος της χώρα μας. ΚάΘε μέρα κάθε λογής σοβαρός ή τυχαίος, βγάζει τα εσώψυχά του σε βάρος μας. Ακόμα και τα μαθητού­δια, που δεν πέρασαν καλά σε κά­ποια από τις εκδρομές τους στην Ελλάδα ή τους κεράτωσε η γκόμε­να θα βγαίνει και θα λέει το μακρύ και το κοντό του για τη χώρα μας.

Δεν θα κάτσω να σκάσω για τις πολιτικές δηλώσεις των γερμανών, διότι έχουν τα δικά τους προβλή­ματα να λύσουν και μια κακή Ελλά­δα προφανώς είναι πολύ βολική για να μην συζητήσουν εσωτερικά τις πομπές των κραταιών γερμανικών εταιριών που είναι βουτηγμένες μέ­σα στη διαφθορά και το λάδωμα. Αλήθεια, πολύ θα ή9ελα να ξέρω, τι θα έκαναν όλες αυτές οι εταιρίες που μιζάρανε τους γελοίους "συ­μπατριώτες μας" για να κάνουν τις δουλειές τους, αν έλειπε η εγχώρια παράγκα;
Αξίζει όμως να ασχοληθώ με το παλικάρι που πήρε σβάρνα την Αθήνα για να γράψει αυτό το εκπλη­κτικό δείγμα δημοσιογραφικού ρε­πορτάζ. Φαντάζομαι ότι αυτή τη λογική του τη δίδαξαν οι σχολές στη Γερμανία, που προφανώς ειδι­κεύονται εδώ και χρόνια στη δια­μόρφωση της προπαγάνδας. Κά­ποια ψήγματα σοφίας θα έχουν κρατήσει οι άνθρωποι μετά από τό­σα μαθήματα που έλαβαν στο πα­ρελθόν. Αυτό λοιπόν που κάνει εντύπωση είναι ότι η γερμανική κουλτούρα, η πανεπι­στημιακή τους ποιότητα, διδάσκει το απόλυ­το δίκαιο και την ακρίβεια. Φαντά­ζομαι ότι κάποιοι καθηγητές στη Χαϊλδεμβέργη ή στο Τύμπιγκεν θα ψάχνουν να αναγνωρίσουν από πού προέρχεται αυτή η έξαρση της υποκουλτούρας που διαχέεται στην Γερμανία των γκασταμπάιτερς. Ψάχνω να ανακαλύψω που ο Νί­τσε δίδαξε ή ομολόγησε κάτι από τον σημερινό ψυχισμό που κατα­λαμβάνει τη Γερμανία. Δεν ξέρω αν βέβαια ο Λούθηρος, μπορεί να δι­καιολογήσει αυτή τη σκληρότητα ή την αυτιστική πολιτική κατά ενός άλλου λαού. Αναζητώ αληθινά στα κείμενα του Τόμας Μαν κάποια εξήγηση για την στροφή στη ματαιοδοξία που επιδεικνύει η Γερμανία απέναντι στο λαό μας.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να βρω εξήγηση. Ίσως βέβαια, να πρέπει να ψάξω στους απολογητές των ανατολικών συνό­ρων και των κειμένων που προέρ­χονται στη μετά ενοποίηση Γερμανία. Ίσως πραγματικά εκεί να βρούμε μια εξήγηση που να μας διευκολύνει να καταλάβουμε, όμως κι εκεί θα περίμενα ο δογματισμός να έχει ξεπεραστεί. Αυτή η Γερμα­νία δεν είναι το κράτος που γνωρί­ζω. Δεν είναι η χώρα που ένοιωσε το διχασμό και την εχθρότητα. Δεν είναι προφανώς ούτε η χώρα του Αντενάουερ, ούτε του Βίλλυ Μπρά-ντ, ούτε του Χέλμουτ Κολ, πόσο μάλλον του Σρέιντερ.Δεν ξέρω αν μεταλλάχθηκε αλλά ομολογώ ότι θα περιμένω να τη δω μετά από τις εκλογές που μας έχουν ζαλίσει τα μυαλά, τα επιτόκια και την επιβί­ωση μας...
Ναι λοιπόν αγαπητοί Γερμανοί η Ελλάδα είναι μια παράγκα. Γιατί έτσι την καταφέραμε εμείς οι έλληνες. Σε αυτό έχετε δίκιο. Μόνο που πα­ράγκα ήμασταν κι όταν θέλαμε να απελευθερωθούμε από τους Τούρ­κους και ο Μέτερνιχ διέταζε να στραγγαλιστούν οι λόγιοί μας. Πα­ράγκα ήμασταν κι όταν βγήκαμε α­πό δύο παγκόσμιους πολέμους και δεν μας επέτρεψε κανείς να ζήσου­με ήσυχοι στη γωνιά μας. Παράγκα ήμασταν κι όταν διέλυαν τα Βαλκά­νια. Και παράγκα ήμασταν όταν κά­ναμε Ολυμπιακούς αγώνες κι όταν πίνουμε το ουζάκι μας ακούγοντας τις νότες από ένα μπουζούκι που τραγουδά πόνους ή ένα κλαρίνο που κλαίει.
Παράγκα είμαστε, αλλά είναι αλή­θεια ότι αυτή η παράγκα αξίζει πολ­λά για να την εκποιήσουμε.
Θα περιμένω λοιπόν να τελειώ­σουν οι εκλογές στη Γερμανία για να δω τι σημαίνουν Γερμανοί πραγματικά. Αλλωστε εμείς στη Παράγκα μας σαν σήμα το έμβλημα της Μερσεντές έχουμε και δεν το κάνουμε καν θέμα, αν ο πλούτος μας οδεύει υποχρεωτικά στα ταμεί­α της κραταιάς Γερμανίας. Το ίδιο επίσης συμβαίνει και με τα κανόνια μας, τα τεθωρακισμένα μας ή τα υ­ποβρύχια μας και τις φρεγάτες μας. Μια χαρά γερμανικά προϊόντα είναι (έστω κι αν έχουν τα κουσούρια τους). Πάλι δεν το κάνουμε θέμα. Και δεν το κάνουμε θέμα, γιατί ε­μείς είμαστε παστρικές και δεν έ­χουμε πρόβλημα να το παραδε­χτούμε, αντίθετα είναι δυσάρεστο να είσαι νταβατζής και να μην θέ­λεις να το ομολογήσεις!
Αυτά λοιπόν είναι τα κουμπιά της Αλέξαινας... Όπως λένε και στο χω­ριό μου. Εμείς είμαστε παράγκα, αλλά μπορούμε να επιβιώσουμε μια χαρά στο χαμόσπιτο. Το θέμα είναι τι ζόρι θα τραβήξουν οι υπόλοιποι, όταν η παράγκα θα πει αρκετά!
Και για να μην στεναχωριόμαστε η Γερμανία δεν είναι αυτή που θέ­λει να πουλήσει η Bild και η σκοπι­μότητα της πολιτικής νομεγκλατούρας της χώρας τους. Η Γερμανία εί­ναι αυτή που εξεγείρεται όταν βλέ­πει να συκοφαντούν τη χώρα της ι­στορίας και των πολλών ιδεών. Η Γερμανία είναι χώρα που τιμά το χώρο που έβαλε τη βάση του ευ­ρωπαϊκού πολιτισμού, είναι η χώρα που οι λόγιοι της ζητάνε να πληρώ­σουν φόρο για κάθε ελληνική λέξη που χρησιμοποιούν, όπως η ιδέα, η δημοκρατία, η ψυχή και τόσες άλ­λες που λειτουργούν στην καθημε­ρινότητα της δυτικής κουλτούρας. Αυτή είναι η Γερμανία που αναμέ­νω να ξαναδώ κι όχι τη στερημένη και αυτή που λειτουργεί υπό το στερητικό ρεβιζιονισμό του ανατο­λικού της χάντικαπ.
listonplace