Απολύσεις μόνο στον ιδιωτικό τομέα

Του Γιώργου Κράλογλου

Μόλις τώρα, με όλα αυτά που συμβαίνουν στην οικονομία της χώρας, κατάλαβα γιατί ο νεαρός ταλαντούχος ψυκτικός την κοπάνησε (κυριολεκτικά) από την μεγάλη κλιματιστική εταιρεία μέσα σε λίγους μήνες από τότε που με παρακάλεσε και μεσολάβησα να τον βολέψουν. Τον είχα παρεξηγήσει τότε που τον ρώτησα γιατί έφυγε και μου είπε: « Ξέρετε δεν έψαχνα τόσο για δουλειά. Για θέση να βολευτώ έψαχνα...». Και ο νεαρός ταλαντούχος ψυκτικός είχε πράγματι βολευτεί (με δόντι που λένε) σε θέση κηπουρού... στο Δήμο της περιοχής του.



Σήμερα δικαιώνεται. Η μεγάλη κλιματιστική εταιρεία έχει κλείσει αλλά ο νεαρός είναι ακόμη βολεμένος στο Δήμο ως υδραυλικός με ωράριο δικής του... επιλογής συν τις υπερωρίες.

Άργησα να το καταλάβω γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ αυτό που ήδη ήξερε ο ταλαντούχος ψυκτικός που είχε το πολιτικό μέσον να τοποθετηθεί στο Δήμο του. Ότι και αν η χώρα πατήσει με το ένα πόδι της στο στάδιο της χρεοκοπίας θα συζητάμε ακόμη για το πώς θα «ανακυκλώσουμε» την εκλογική πελατεία όλων των κομμάτων που τοποθετήθηκε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσω των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Γιατί περί αυτού πρόκειται. Για την εκλογική πελατεία 500.000 ατόμων και πλέον που τοποθετήθηκαν, κατά 85% τουλάχιστον με κομματικά σημειώματα, σε κρατικές υπηρεσίες από το 1978 μέχρι και το 2009. Αυτή τη στιγμή οι «πολιτικοί εγκέφαλοι» κυβερνήσεως και αντιπολίτευσης ψάχνουν να βρουν τρόπο ανακύκλωσης των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα που θα πέσουν θύματα των μεταρρυθμίσεων που θα υποχρεωθούμε να κάνουμε για να εξασφαλίσουμε χαμηλότοκα δανεικά να πληρώσουμε τις κρατικές σπατάλες των προηγουμένων 30 ετών.

Το μαρτυρούν οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις «σε πλάγιο ήχο» προς την εκλογική πελατεία ΠΑΣΟΚ ότι «θα βρούμε τη λύση με μετατάξεις και μεταθέσεις». Το μαρτυρούν οι δήθεν αντιπολιτευτικές θέσεις της Νέας Δημοκρατίας ότι «συμφωνούμε σε μετατάξεις αλλά θα μας βρουν απέναντί τους αν κάνουν απολύσεις». Το βεβαιώνουν τέλος και οι ανοικτές θέσεις των αριστερών κομμάτων υπέρ της διατήρησης του κρατικού τομέα ως έχει .

Ποιος λοιπόν θα πληρώσει την νύφη της ανεργίας που θα προκαλέσει η οικονομική κρίση η οποία είναι ακόμη μπροστά; Θα την πληρώσουν, με κάθε βεβαιότητα, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που τον επόμενο χρόνο θα μετρούν ακόμη 250.000 άνεργους από μεγάλες, μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις, από τεχνικές εταιρείες από ξενοδοχεία και καταστήματα από βενζινάδικα , φορτηγά, ταξί και άλλα μέσα μεταφοράς.

Και όταν οι ομάδες των απολυμένων των ιδιωτικών επιχειρήσεων θα κάνουν συγκεντρώσεις έξω από την Βουλή ζητώντας δουλειά, οι περίπου 2.000 βολεμένοι εντός της Βουλής θα προσπαθούν να κρατήσουν τα δικά τους κεκτημένα. Τους 16 μισθούς και όσο μπορούν και τις φοροαπαλλαγές τους.

Επειδή στο σημείο αυτό φοβάμαι ότι θα παρεξηγηθώ ως προβοκάτορας των απολύσεων των κρατικών υπαλλήλων σπεύδω να εξηγηθώ. Δεν είναι ούτε δική μου δουλειά ούτε εκείνων που πιθανών θα με παρεξηγήσουν να προτείνουμε ιδέες απόλυσης ή απασχόλησης των εργαζομένων. Και ασφαλώς σε καμία περίπτωση δεν είναι ευχάριστο να μιλάς για απολύσεις εργαζομένων όπου και αν απασχολούνται.

Είναι πολύ δυσάρεστο. Αλλά δεν παύει να αποτελεί μια πραγματικότητα το «θρίλερ» που εξελίσσεται χωρίς να ακούγεται τίποτε για όλους αυτούς τους πολιτικούς «πάτρωνες» που βόλεψαν τους σταυρούς «προτίμησης» τους με διορισμούς και σήμερα σφυρίζουν στον αέρα αδιάφοροι λέγοντας (προφανώς) στους ψηφοφόρους τους ότι «αυτά έχει η οικονομική κρίση».

Και διερωτώμαι: Δεν είναι τεράστιο πολιτικό σκάνδαλο το ότι όλα αυτά τα χρόνια που εργάτες, τεχνίτες και υπάλληλοι με εντυπωσιακά τυπικά προσόντα ή ακόμη και χωρίς αυτά έβρισκαν δουλειά μόνο μέσα από τις μικρές αγγελίες ενώ την ίδια στιγμή οι «πολιτικοί φίλοι» βολευόντουσαν με ένα σημείωμα πότε στον ΟΣΕ, πότε στην ΕΥΔΑΠ, πότε στην Ολυμπιακή, πότε στον ΟΤΕ, πότε στην ΔΕΗ, πότε στον ΟΛΠ, στα ΕΛΤΑ, και σε άλλες ΔΕΚΟ;

Ασφαλώς και δεν είναι δεύτερης ποιότητας οι κρατικοί υπάλληλοι που βολεύονται με κομματικά σημειώματα. Ασφαλώς και δικαιούνται απασχόλησης αλλά και διατήρησης της θέσεώς τους. Αλλά αυτό το σκάνδαλο των εκατοντάδων χιλιάδων τοποθετήσεων δεν θα το χρεωθεί καμία κυβέρνηση των τελευταίων 30 χρόνων;

Και μην μου προβάλλετε ως αντίλογο ότι πάντα έτσι γινόταν και ότι τώρα θα υπάρξει μείωση θέσεων και στον κρατικό τομέα. Γιατί η αλήθεια είναι πικρή.

Πάντα έτσι γινόταν αλλά ποτέ δεν υπήρξε βιομηχανία πολιτικών διορισμών όπως τα τελευταία χρόνια. Και όσον αφορά τις μειώσεις θέσεων στο κράτος με την δήθεν αποκρατικοποίηση που θα κάνει η κυβέρνηση περιμένετε και θα δείτε.

Το κράτος θα παραμείνει κράτος σε τεράστια έκταση «αναβαπτιζόμενο» με διαφόρους τρόπους. Και αν γκρεμιστεί θα γκρεμιστεί μόνο από τους δανειστές μας όχι γιατί θέλουν το καλό μας αλλά για να πάρουν πίσω τα χρωστούμενα.

george.kraloglou@capital.gr
capital.gr

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/04/blog-post_6478.html