Ολοκαύτωμα Ντόρας υπέρ του ΔΝΤ!

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Ραγδαίες ήταν προχθες οι πολιτικές εξελίξεις, σαφώς επηρεασμένες και από τη συγκλονιστική προχθεσινή διαδήλωση 150.000 ατόμων εναντίον των μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου κατ' εντολήν του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Διαπιστώνοντας εμπράκτως την έκταση και τη σφοδρότητα της αντίθεσης του ελληνικού λαού στα σχέδια εξοντωτικής λιτότητας, ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς αντιστάθηκε μέχρι τέλους στις πιέσεις και επέμεινε στην αρχική του θέση: "Ψάχνετε για συνενόχους στην καταστροφή ... Δεν πρόκειται να ψηφίσουμε το νομοσχέδιό σας" δήλωσε στη Βουλή, καταψηφίζοντας τα μέτρα και καταφέροντας καίριο πολιτικό πλήγμα κατά του Γιώργου Παπανδρέου, τον οποίον έτσι απομόνωσε πολιτικά.

Η συμπαράταξη στο Κοινοβούλιο του ΛΑΟΣ με την κυβέρνηση κάθε άλλο παρά βοηθάει τον πρωθυπουργό, ο οποίος μάλλον να κρύψει αυτό το γεγονός θα προτιμούσε παρά να το διαφημίσει.

Η κατάσταση έγινε ακόμη πιο δυσάρεστη για το ΠΑΣΟΚ και τον Γ. Παπανδρέου καθώς τρεις βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος -η Σοφία Σακοράφα, ο Γιάννης Δημαράς και ο Βασίλης Οικονόμου- αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν τα μέτρα του ΔΝΤ και της ΕΕ, με αποτέλεσμα ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να τους καρατομήσει ακαριαία, διαγράφοντάς τους επί τόπου! Οι διαγραφές αυτές, όπως είναι ευνόητο, έριξαν ακόμη πιο κάτω το ηθικό της κυβερνητικής παράταξης, που βρίσκεται ήδη σε πολύ χαμηλό επίπεδο.

Αντιθέτως, μετά βίας κρυπτόμενοι πανηγυρισμοί στους κόλπους της ΝΔ συνόδευσαν την απόφαση της Ντόρας Μπακογιάννη να παραβιάσει την κομματική γραμμή της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να ψηφίσει, μόνη αυτή από τη ΝΔ, υπέρ των μέτρων του ΔΝΤ! Παρέσχε έτσι στον Αντώνη Σαμαρά ένα εξαιρετικό πρόσχημα να τη διαγράψει αμέσως από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ με αφορμή τη στάση της σε ένα θέμα, όπου η συντριπτική πλειονότητα των μελών, οπαδών και ψηφοφόρων της ΝΔ διαφωνεί ριζικά μαζί της.

Δεν ήταν φυσικά παρορμητική η απόφαση της Ντ. Μπακογιάννη να γίνει... πολιτικό ολοκαύτωμα για χάρη του ΔΝΤ και των μέτρων εξοντωτικής λιτότητας εναντίον του ελληνικού λαού. Αντανακλά όμως το προσωπικό πολιτικό της αδιέξοδο. Μετά την οδυνηρή ήττα της από τον Αντ. Σαμαρά για την αρχηγία της ΝΔ, δεν είχε πια καμιά ελπίδα να γίνει πρωθυπουργός με όχημα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αναγκαστικά, λοιπόν, η Ντόρα επενδύει πολιτικά στην ελπίδα κατάρρευσης της κυβέρνησης Παπανδρέου υπό το βάρος των συνεπειών της εφαρμογής των μέτρων του ΔΝΤ και τον εξαναγκασμό του πρωθυπουργού να σχηματίσει μια ευρύτερη, εντός ή εκτός εισαγωγικών, κυβέρνηση, στην οποία θα μπορούσε να συμπεριλάβει πολιτικούς "παρελθούσης χρήσεως" σαν π.χ. την Ντόρα, τον Μάνο, τον Ανδριανόπουλο, τον Νίκο Κωνσταντόπουλο και άλλους.

Μόνο τέτοιας ποιότητας "ευρύτερη" κυβέρνηση θα μπορούσε πιθανόν να σχηματίσει ο Γ. Παπανδρέου, καθώς η χθεσινή στάση του Αντ. Σαμαρά δείχνει ότι ο πρόεδρος της ΝΔ είναι αποφασισμένος να μην επωμισθεί σε καμιά περίπτωση πολιτικές ευθύνες για την πολιτική του ΔΝΤ και της ΕΕ, συγκυβερνώντας με το ΠΑΣΟΚ κατά άμεσο ή έμμεσο τρόπο, παρέχοντάς του στήριξη. Η Ντόρα, λοιπόν, αναλαμβάνει τον απεχθή ρόλο του "Ηρακλειδέως" του ΔΝΤ, παρά τις βαρύτατες απαξιωτικές συνέπειες για το προφίλ της στα μάτια των Ελλήνων ψηφοφόρων.

Εκτιμά σωστά ότι έτσι αυξάνονται οι πιθανότητές της να επιλεγεί ως εκπρόσωπος της Δεξιάς σε κάποια κυβέρνηση του προαναφερθέντος τύπου, αν η χώρα βρεθεί στη δίνη πολιτικής ανωμαλίας. Ιδωμεν...

ΣΑΜΑΡΑΣ
Μια λύση μέσα από το σύστημα

Υπολογισμένη και με προοπτική προσφοράς στο σύστημα της δυνατότητας εναλλακτικής λύσης μέσα από τους κόλπους του, χωρίς κλυδωνισμούς, ήταν η απόφαση του Αντ. Σαμαρά να μην ψηφίσει τα μέτρα του ΔΝΤ και της ΕΕ. Λέγοντας "Οχι" και εναρμονιζόμενος με τις λαϊκές διαθέσεις, ο Αντ. Σαμαράς διατηρεί τη ΝΔ ως ασφαλή εναλλακτική λύση, αν η κυβέρνηση Παπανδρέου καταρρεύσει.

Ενδεχόμενη συμπαράταξη με το ΠΑΣΟΚ στα μέτρα ίσως εξυπηρετούσε καλύτερα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα, θα οδηγούσε όμως αναπότρεπτα σε ταυτόχρονη κατάρρευση και τα δύο κόμματα - πυλώνες του συστήματος σε περίπτωση αποτυχίας, προκαλώντας εκ θεμελίων ανατροπή του πολιτικού σκηνικού.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/05/blog-post_9647.html