«Πέσαμε σε πέσιμο πρωτάκουστο»

Βίαιο κυριακάτικο ξύπνημα χθες, ύστερα από λήθαργο δεκαετιών, για μια κοινωνία που χρηματοδότησε με δανεικά ένα επίπεδο ζωής πάνω από τα μέσα της.

Αλλεπάλληλες κυβερνήσεις δανείστηκαν για να ικανοποιήσουν κοινωνικά αιτήματα, να καλύψουν τη διαχειριστική ανικανότητά τους, αλλά και να εκθρέψουν άνομο πλουτισμό. Και αυτό σε συνενοχή με ολόκληρες ομάδες πολιτών.
Η έκταση και αποτελεσματικότητα των μέτρων, που εξήγγειλε χθες ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομίας, δεν έχουν καταγραφεί
ακόμα στο σύνολό τους. Θα περάσουν μήνες μέχρι να «χωνευτούν». Τότε θα καταγραφούν και οι πλήρεις συνέπειες της μακρόχρονης αβελτηρίας.
Το κρίσιμο ζήτημα όμως δεν είναι αν τα μέτρα θα γίνουν αποδεκτά ή όχι από την κοινωνία. Αλίμονο αν οι διοικούντες δεν έχουν σκεφτεί ότι οι πολιτικές πρέπει να υποστηρίζονται και από την ανάλογη αποφασιστικότητα. Αλλιώς οι λύσεις θα γίνουν χειρότερες από το πρόβλημα. Η λυσιτέλεια των μέτρων αποτελεί μοναδική διέξοδο.
Και ενώ ο άμεσος στόχος είναι προφανώς η βραχυπρόθεσμη σωτηρία -δηλαδή η μη πτώχευση-, η μακροπρόθεσμη ανάταξη απαιτεί ακόμα περισσότερα. Και τούτο αφορά οπωσδήποτε την πραγματική οικονομία.
Μόνο από εκεί μπορεί να προέλθει η ποθούμενη οριστική αποκατάσταση της ισορροπίας μας, ως ανεξάρτητης οικονομίας και πολιτείας. Αλλά γιατί μέχρι σήμερα οι παραγωγικές δυνάμεις δεν έπαιξαν αποτελεσματικά τον κεντρικό αυτό ρόλο; Η απάντηση στο ερώτημα δίνει προφανώς και τη λύση. Πού σκοντάφτει λοιπόν η διαδικασία δημιουργίας πραγματικού νέου πλούτου; Εχει η κοινωνία κίνητρα και ευνοϊκό περιβάλλον για δημιουργία;
Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά έχουν περιγραφεί όμως με λεπτομέρειες από πολλούς. Το ζήτημα είναι αν το πολιτικό μας σύστημα μπορεί να τις ενστερνιστεί.
Αλλά αφού η κυβέρνηση ήταν σε θέση να πάρει τα δρακόντεια μέτρα που ανακοίνωσε χθες, γιατί ο πολιτικός κόσμος να μη συναινέσει και στην αποκατάσταση ενός αποτελεσματικού και διάφανου θεσμικού περιβάλλοντος στην οικονομία; Τώρα είναι η ευκαιρία.
Αυτό είναι το «μυστικό» που κρύβουν μέσα τους οι κρίσεις και που πολλοί το αναφέρουν ως ευκαιρία, αλλά δεν έχουν μάθει να το αναγνωρίζουν όταν παρουσιάζεται. Ισως τώρα αυτό αλλάξει, γιατί πλέον έχουμε «πέσει σε πέσιμο πρωτάκουστο».
Nαυτεμπορική

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/05/blog-post_03.html