ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΠΙΛΑΛ ΜΠΟΥΝΤΟΥΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

...Έτσι ο καθένας παίρνει τον δρόμο του. Εμείς με την Τουρκοισλαμική μας ταυτότητα με επιμονή και πείσμα θα συνεχίσουμε να αποτελούμε τον σημαιοφόρο της Τουρκοισλαμικής κουλτούρας σε αυτή τη χώρα. Και πράττοντας αυτό με την τιμή και την αξιοπρέπεια που μας δίνει ο Τουρκισμός μας, η αγάπη και η δέσμευση μας για την χώρα στην οποία ζούμε, θα είναι πάντα μεγάλη....

Εφ. Μιλλέτ 13-5-2010 Αρθρογράφος Μπιλάλ Μπουντούρ
Πίσω από μια διαδικασία
Στις 6 Μαΐου ημέρα Πέμπτη, εκδικάστηκε στην Ξάνθη η αγωγή ύψους 1 εκ. ευρώ που υπέβαλε στην εφημερίδα μας η Χαρά Νικοπούλου. Το σενάριο με την εικόνα της διαδικασίας, την πορεία της, οι ερωτήσεις που έγιναν και οι τόνοι της φωνής δεν διέφεραν από αυτά που έχουμε δει.

Πιστεύω πως αξίζει να καταγράψουμε αυτά που ζήσαμε πριν και μετά το δικαστήριο αυτό.
Ας αρχίσουμε αν θέλετε πριν το δικαστήριο. Η Χαρά Νικοπούλου μας υπέβαλε μήνυση διότι δημοσιεύσαμε την είδηση πως ¨ζήτησε από τους μαθητές της να ζωγραφίσουν την εικόνα του Αλλάχ¨. Ζητά αποζημίωση 1 εκ. ευρώ από κάθε μία από τις εφημερίδες Γκιουντέμ, Μπιρλίκ και Μιλλέτ. Στην πραγματικότητα η είδηση δημοσιεύτηκε πρώτα στην ιστοσελίδα του περιοδικού Rodop Rüzgari (αυτή τη στιγμή η είδηση έχει αφαιρεθεί από την ιστοσελίδα του Rodop Rüzgari). Και εμείς σαν μειονοτικός τύπος από εδώ πήραμε την είδηση και αφού το επιβεβαιώσαμε από χωρικούς του Μ.Δερείου, το κάναμε είδηση. Εμείς κατά την γνώμη μας πιστεύουμε πως πράξαμε το σωστό. Όταν ακούστηκε ότι η Χαρά μας υπέβαλε μήνυση, συναντηθήκαμε επανειλημμένα , με γονείς μαθητών. Παρά το ότι στην πρώτη μας συνάντηση μας είπαν πως θα καταθέσουν υπέρ του μειονοτικού τύπου, αργότερα εκφράζοντας κάποιες επιφυλάξεις και δικαιολογίες, είπαν πως δεν θα μπορούσαν να καταθέσουν. Εμείς το αντιμετωπίσαμε με κατανόηση. Αντιμετωπίσαμε με κατανόηση αυτούς τους ομογενείς μας που ζούνε για χρόνια σε μια περιοχή υπό πίεση. Άλλοι φίλοι που ζούνε στο Μέγα Δέρειο και ξέρουνε την υπόθεση με λεπτομέρειες, δίνοντας υπεύθυνες δηλώσεις προσπάθησαν να μας βοηθήσουν. Όσο και αν τους ευχαριστήσουμε λίγο θα είναι.

Όσον αφορά την ημέρα της εκδίκασης, ιδιαίτερα σημαντικό για εμάς ήταν το σημείο ότι εκτός από τις εφημερίδες Γκιουντέμ και Μπιρλίκ (που και σε αυτές έχει κάνει μήνυση η Χαρά) και τον ανταποκριτή του πρακτορείου Anadolu Μεχμέτ Χατίπογλου, κανένας άλλος φίλος από τον μειονοτικό τύπο δεν ήρθε να παρακολουθήσει την διαδικασία.

Όταν μπήκαμε στην αίθουσα του δικαστηρίου οι ακραίοι εθνικιστές άρχισαν να κάνουν τα εθνικιστικά. Πολλές φορές έπαιζαν στα κινητά τους τον εθνικό ύμνο. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου μόνο μετά από μερικές φορές παιξίματος είχε την ευγένεια να επέμβει. Τέλος πάντων, είναι και αυτό μια εξέλιξη.

Μετά το δικαστήριο η ομάδα αυτή του ¨Συλλόγου Ελλήνων Εθνικιστών¨ , άνοιξαν λάβαρο και τραγούδησαν τον ελληνικό εθνικό ύμνο. Φώναξαν συνθήματα όπως ¨Ζήτω η Ελλάδα, Έλληνες ξυπνήστε¨. Φυσικά όλα αυτά προσπάθησαν να τα κάνουν για να στείλουν σε εμάς μήνυμα. Τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο προσπάθησαν να μας δείξουν πόσο μεγάλοι πατριώτες είναι. Μάλιστα ένας από αυτούς φορώντας μπλούζα που έγραφε πως ¨Πας μη Έλλην βάρβαρος¨ φανέρωνε την ¨ανθρώπινη διάσταση¨ αυτής της ιδεολογίας. Αυτά που έκανε αυτή η ακραία ομάδα δεν μου φαίνονται και πολύ παράξενα, για αυτό δε θέλω να σταθώ περαιτέρω σε αυτό. Αν έτσι είναι η αγάπη τους για την πατρίδα, αισθάνομαι απόλυτο σεβασμό για αυτό. Να προσθέσω όμως πως οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης, αγαπάνε την πατρίδα πιο πολύ από αυτούς τους ακραίους εθνικιστές. Και αυτό μέσα στα 80 και παραπάνω χρόνια το απέδειξαν επανειλημμένα. Ο Τουρκισμός μας αποτελεί εγγύηση πως δεν θα πουλήσουμε ποτέ την χώρα μας. Δυστυχώς όμως δεν εμφανίζονται στην Ελλάδα νοοτροπίες ικανές να μπορέσουν αυτό να το καταλάβουν, να το αντιληφθούνε και να το ενστερνιστούνε. Αν και υπάρχουν κάποιοι έξυπνοι και καλοπροαίρετοι Έλληνες διστάζουν λόγω των αντιδράσεων και προτιμούνε να παραμείνουν άφωνοι.

Έτσι ο καθένας παίρνει τον δρόμο του. Εμείς με την Τουρκοισλαμική μας ταυτότητα με επιμονή και πείσμα θα συνεχίσουμε να αποτελούμε τον σημαιοφόρο της Τουρκοισλαμικής κουλτούρας σε αυτή τη χώρα. Και πράττοντας αυτό με την τιμή και την αξιοπρέπεια που μας δίνει ο Τουρκισμός μας, η αγάπη και η δέσμευση μας για την χώρα στην οποία ζούμε, θα είναι πάντα μεγάλη.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/05/blog-post_5260.html