Να βάλουμε τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Ποιός ευθύνεται γι' αυτή την ξευτίλα. Ποιός εξέθρεψε τον συνδικαλισμό που διέλυσε το κράτος;

Τι είδε το ΔΝΤ στα υπουργεία
Η ώρα επτά, κι εκείνη αντί να κατηφορίζει την Ομήρου προς τον παράδεισο των αλτήρων που ονομάζεται Holmes Place, να είναι κλεισμένη στη μικρή, υπουργική της κόλαση. Η Δευτέρα ήταν μία από τις ελάχιστες ημέρες που η Τίνα Μπιρμπίλη έμεινε άνευ γυμναστηρίου. Περίμενε βλέπετε να της χτυπήσουν την πόρτα του υπουργείου τα επτά γκρίζα κοστούμια του ΔΝΤ. Και όταν πλέον

κατέφθασαν, γύρω στις 9 μ.μ., φρόντισαν να της βάλουν τέτοιες ασκήσεις που να ιδρώσει επαρκώς για να μην της λείψουν οι αντίστοιχες του γυμναστηρίου.
Η μικρή ανακριτική διαδικασία ξεκίνησε σε φιλικό κλίμα, κάπου μεταξύ ημιυπαίθριων, ενεργειακών θεμάτων και φυσικού αερίου. Και παρά το αρχικό τρακ, τελικώς, όλα πήγαν καλά. Γιατί η κυρία Μπιρμπίλη τόσα χρόνια έγραφε τους λόγους του Γ. Παπανδρέου - οπότε ξέρει να ακροβατεί στο όριο μεταξύ ανάλυσης και χασμουρητού. Κι έτσι, οι ελεγκτές του ΔΝΤ έφυγαν χωρίς καν να ζητήσουν διευκρινίσεις. Και πήγαν να πάρουν λίγο καθαρό αέρα πριν βρουν τον επόμενο υπουργό.
Πού να φαντάζονταν πως εκείνος θα είχε ειδικό σχέδιο για την αντιμετώπισή τους; Στο υπουργείο Υποδομών ο Μιχάλης Ρέππας αξιοποιώντας το χάρισμα που χρόνια τώρα απολαμβάνουν οι Aρκάδες ψηφοφόροι, επιχείρησε να υπνωτίσει το κλιμάκιο βγάζοντάς του απνευστί ένα λόγο διάρκειας τριών ολόκληρων τετάρτων. «Περικοπές επιδομάτων», «αλλαγές στη διοίκηση οργανισμών», «μείωση αποδοχών στελεχών»… και, περιέργως, το σχέδιο πέτυχε: στο νοητό παλαμάκι που σήμανε το τέλος της ομιλίας, οι ελεγκτές βρίσκονταν σε τέτοια κατάσταση ζεν, που για ν’ απαντήσει ο κ. Ρέππας στις ερωτήσεις τους θα έπρεπε να έχει στο γραφείο κρυστάλλινη μπάλα. «Ποια νομίζετε θα είναι η πιο δύσκολη χρονιά; Το 2010, το 2011 ή το 2012;», ρωτούσαν.
Αλλά καθώς στο υπουργείο του κ. Ρέππα εντάσσονται και οι μεταφορές, αργά ή γρήγορα θα ερχόταν η ώρα να σφυρίξει το τρένο του ΟΣΕ . Το «πού θα βρείτε τα 10 δισ. για το έλλειμμα;» ήταν η εύκολη ερώτηση. Διότι αμέσως μετά, ξεκίνησε η πρώτη παρτίδα trivial pursuit σε υπουργείο. «Και πόσα χιλιόμετρα ράγες έχει ο ΟΣΕ;», να ρωτά το κλιμάκιο… «Τι καλά που θα ήταν να ήμασταν κάπου πιο ευχάριστα, και να συζητάμε πράγματα πιο χαρούμενα!», μονολόγησε ο κ. Ρέππας όταν πια εδέησαν να σηκωθούν απ’ τις καρέκλες τους. Και μ’ αυτό το συμπαθητικό νούμερο αποχαιρετισμού που σίγουρα έκανε τους ελεγκτές να σκεφτούν μήπως καλέσουν τον χαριτωμένο αυτό υπουργό στο «Κεντρικόν», να φάει κι αυτός μαζί τους αρακά και αγκινάρες με 11 ευρώ, ο κ. Ρέππας ξεπροβόδισε το ΔΝΤ.
Μετά τη συνάντηση μαζί του, πάντως, οι ελεγκτές απέκτησαν και δεύτερο αγαπημένο υπουργό εκτός από τον Γ. Ραγκούση, που με το υπουργείο του κόντεψαν να αντικαταστήσουν τα δωμάτια της Μεγάλης Βρεταννίας. Τι κι αν το επισκέφθηκαν Σαββατοκύριακο που το κράτος ησυχάζει; Οι γραβατωμένοι κύριοι έκατσαν στο υπουργείο σχεδόν τρεις ώρες, κι έτσι πρόλαβαν και γέμισαν τη μέρα των άτυχων υπαλλήλων που βρήκαν στο δρόμο τους με ερωτήματα. Σαν να παίζουν σε τηλεπαιχνίδι με έπαθλο το ευρωπαϊκό δάνειο, τα δυστυχή στελέχη του υπουργείου αναγκάστηκαν να απαντήσουν ακόμη και «πόσα κρατικά αυτοκίνητα είχατε πριν;», «πόσα τώρα;», «πόσα αργότερα;»... Κι όταν μπήκαμε στην κατηγορία «Καλλικράτης» μόνο βιογραφικές ερωτήσεις για τον αρχαίο αρχιτέκτονα δεν απάντησαν.
Οι υπάλληλοι υπέμειναν τη μοίρα τους στωικά, κι ας μην αξιώθηκαν ούτε μια φορά τον έπαινο «Good answer!» που περηφανεύεται πως εισέπραξε η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου στο δικό της ραντεβού με το ΔΝΤ. Γιατί όπως θα σας διαβεβαιώσει η Φώφη Γεννηματά που είχε την κυρία Ξενογιαννακοπούλου συμμαθήτρια απ’ όταν ήταν κοριτσόπουλα στο Κολέγιο, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που γεννήθηκαν καλοί μαθητές. Κι έτσι, για τα 40 λεπτά που κράτησε η διδακτική ώρα στο υπουργείο Υγείας, οι ελεγκτές παρακολουθούσαν την υπουργό να λέει το μάθημα «νεράκι»: για το πώς θα μειωθούν 10% οι λειτουργικές δαπάνες του ΕΣΥ, για τους δύο ορκωτούς λογιστές που ελέγχουν τα νοσοκομεία, για το πώς βλέπουν οι πολίτες το ΕΣΥ… κατόπιν αυτού, αν οι ελεγκτές είχαν απουσιολόγιο δημοσίων υπαλλήλων, σίγουρα θα το εμπιστεύονταν στην κυρία Ξενογιαννακοπούλου. Μόνο που, όταν έρχεται το ΔΝΤ, όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι εκεί. Το θέμα είναι, όταν φύγει ποιος θα έχει μείνει στη θέση του;
KAΘΗΜΕΡΙΝΗ

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/05/blog-post_3571.html