«27» υπό επιτήρηση

Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ
Ηταν μια ήσυχη σύνοδος κορυφής, αυτή της περασμένης Πέμπτης, χωρίς τις εντάσεις και τις αγωνίες των δύο προηγούμενων, από το ξέσπασμα της ελληνικής οικονομικής κρίσης μέχρι τη συμφωνία για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης.



Δεν ήταν όμως λιγότερο σοβαρή από τις προηγούμενες, καθώς οι «27» κατέληξαν σε συμφωνίες για τις οικονομικές πολιτικές τους και την τήρηση της δημοσιονομικής επιτήρησης και πειθαρχίας που βάζουν «τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι» ιδίως στις «αδύναμες» χώρες, όπως είναι η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία.

Με στόχο να ησυχάσουν τις διεθνείς αγορές που αντιδρούν βίαια πολλές φορές απέναντι στα υπερβολικά δημόσια χρέη ευρωπαϊκών χωρών, οι «27» αποφάσισαν την πλήρη και αυστηρή τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας που απαγορεύει στις χώρες-μέλη να εμφανίζουν δημόσιο χρέος μεγαλύτερο του 60% του ΑΕΠ τους. Ετσι, οι χώρες της Ε.Ε. δεσμεύθηκαν να υποβάλουν την άνοιξη κάθε χρόνου τα σχέδια των προϋπολογισμών τους στο Ecofin και την Κομισιόν προς έλεγχο.

Μόνο ύστερα από θετική έγκριση της Κομισιόν θα μπορούν τα εθνικά κοινοβούλια των χωρών να ψηφίζουν τους προϋπολογισμούς τους. Στην πραγματικότητα δηλαδή, τα κράτη-μέλη δέχθηκαν να εκχωρήσουν ένα ακόμα κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας τους, για να αντιμετωπίσουν επιθέσεις των διεθνών αγορών και κακόβουλες υποβαθμίσεις από διεθνείς οίκους αξιολόγησης.

Δεσμεύθηκαν ακόμα να θεσπίσουν νόμο που δεν θα επιτρέπει αποκλίσεις για τα δημόσια ελλείμματα και για πρώτη φορά και για το δημόσιο χρέος.

Αν μια χώρα παρουσιάζει εκτροπή από το Σύμφωνο Σταθερότητας και στα δύο αυτά μεγέθη (π.χ. περίπτωση της Ελλάδας), τότε θα ενεργοποιούνται βαρύτατες κυρώσεις σε βάρος της, όπως είναι:

*Η αναστολή κοινοτικών χρηματοδοτήσεων από το Ταμείο Συνοχής ή και από τα άλλα διαρθρωτικά ταμεία.

*Η αναστολή του δικαιώματος ψήφου μιας χώρας ή ακόμα και η έξοδός της από την ευρωζώνη.

Είναι προφανές ότι για όλα αυτά απαιτούνται αλλαγές στη Συνθήκη. Οι προτάσεις αυτές ανήκουν στη Μέρκελ, η οποία όμως δεν θέλησε να επιμείνει στο προχθεσινό Συμβούλιο.

Ετσι, η Επιτροπή ανέλαβε την υποχρέωση να παρουσιάσει συγκεκριμένες προτάσεις μέχρι το τέλος Ιουνίου. Οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν στο συμβούλιο κορυφής του Οκτωβρίου, το οποίο προβλέπεται θυελλώδες.

Ο Γ. Παπανδρέου στη συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλλες εμφανίστηκε σε άλλο μήκος κύματος και δεν μίλησε καθόλου για τα προαναφερθέντα, που εκ των πραγμάτων θα δυσκολέψουν τη ζωή της Ελλάδας μέσα στην ευρωζώνη. Ηταν εμφανής η προσπάθειά του να αποκαταστήσει την επαφή του με την ελληνική κοινή γνώμη, ώστε να την παρασύρει μακριά από τις αρνητικές για την κυβέρνηση επιπτώσεις από την εφαρμογή των σκληρών μέτρων στο ασφαλιστικό και το εργασιακό, με βάση την πιστή τήρηση του μνημονίου και να της δώσει μια «πνοή αισιοδοξίας», με τις μεγάλες αλλαγές «που ζήτησε ο λαός προεκλογικά».

Ο Γ. Παπανδρέου έδειξε ότι βιάζεται να κλείσει το πρόσφατο παρελθόν και να κοιτάξει προς το μέλλον: «Το θετικό», είπε, «είναι ότι είμαστε σε καλό δρόμο, αποδείξαμε τη βούλησή μας για μεγάλες αλλαγές, άρα η κυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει τώρα σε θεσμικές αλλαγές για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας.

Εάν δεν είχαμε την πίεση των αγορών και την αρχική αρνητική στάση της Ε.Ε. θα μπορούσαμε με θεσμικές αλλαγές να αντιμετωπίσουμε τον μεγάλο ασθενή της χώρας που είναι το κράτος. Γι' αυτό και πήραμε τα μέτρα για να διασώσουμε τη χώρα... Είχαμε την τεράστια ευθύνη να σώσουμε την οικονομία. Αν δεν είχαμε πάρει τα μέτρα θα ήμασταν σε πολύ χειρότερη κατάσταση. Τώρα πάμε για αλλαγές που εγγυώνται ότι δεν χρειάζονται πρόσθετα μέτρα. Απαιτείται όμως η συνεργασία όλων των κοινωνικών φορέων...».

Ο Γ. Παπανδρέου υπερασπίστηκε «τη μάχη» που έδωσε η κυβέρνηση για τη διατήρηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα και εξωραΐζοντας το νέο εργασιακό νόμο υποστήριξε ότι στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει προστασία του εισοδήματος με επιδότηση μισθού και εισφορών για την πρώτη εργασία». Υποσχέθηκε επιπλέον ότι η κυβέρνηση θα στραφεί τώρα προς τον στόχο της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, με μοχλό την πράσινη ανάπτυξη και τις τεχνολογίες.
Ελευθεροτυπια

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/06/27.html