Οκτώ προτάσεις σωτηρίας από την οικονομική καταστροφή

Πριν από ένα ή δύο χρόνια, θα είχα κάτι ψύχραιμο να πω για την οικονομική πολιτική που πίστευα ότι θα έπρεπε να ακολουθήσουμε για να βγούμε από το τέλμα της μεταπολίτευσης. Λίγο πριν από τις εκλογές, είχα γράψει μία πρόταση στους τότε υποψήφιους, ΚΚ β’ και ΓΑΠ. Μία πρόταση για ειλικρινή αποτύπωση της κατάστασης και δωδεκάμηνη διαχείριση της ελληνικής κρίσης που 1) θα έκανε μία αναδιάρθρωση του χρέους, 2) θα έβαζε τα δημοσιονομικά και τα φορολογικά σε μία τάξη, και 3) θα έκανε συνταγματικές μεταρρυθμίσεις να φεύγαμε επί τέλους από την τσιφλικοκρατία και την οικογενειοκρατία. Είχα προτείνει ότι όποιος αναλάμβανε αυτό το εγχείρημα, θα έπρεπε να ανακοινώσει από την αρχή την μετά από 12μηνο παραίτησή του και την προκήρυξη εκ νέου εκλογών. Αν κατάφερνε ο 12μηνος Πρωθυπουργός να κάνει τα παραπάνω θα ήταν ο ήρωας της νέας χιλιετίας. Προφανώς, κανείς δεν τα πήρε σοβαρά αυτά τα ουτοπιστικά.

Η Κυβέρνηση πέταξε επτά ολόκληρους μήνες. Το αν το έκανε συνειδητά, με σκοπό, ή της …ξέφυγε, θα το δείξει η νεκροψία. Πιστεύω επίσης ότι η Κυβέρνηση το παρακάνει με το «επικοινωνιακό» και τα παραμύθια, αλλά για αυτό είναι …Κυβέρνηση, και εγώ είμαι ένας φτωχός Αρχαιοπτέρυξ.

Ειλικρινά δεν έχω πλέον πρόταση για «αναπτυξιακές προοπτικές» ή εναλλακτικές προτάσεις, ιδεολογικές, ή πρακτικές. Τώρα είμαστε στον φαύλο κύκλο που διαφήμιζε ότι θέλει να αποφύγει ο κύριος ΓΑΠ, στην ομιλία του στην ΔΕΘ. Και εννέα μήνες αργότερα, το μόνο που έχει προκύψει είναι ότι είμαστε πουλημένοι σε όλα τα επίπεδα, και οι υπουργοί και οι βουλευτές τους φοβούνται να κυκλοφορήσουν στην οδό Αθηνάς, ή την Πανεπιστημίου, χωρίς ΜΑΤ, μεταξύ 11 και 12 το πρωί.

Όσο για την Αντιπολίτευση, με κίνδυνο να με χλευάσουν πάλι κάποιοι, οι απόψεις μου για από εδώ και πέρα είναι οι εξής:

1. Ειλικρίνεια προς τον λαό. Ομολογία του προβλήματος και των αριθμών του. Παραδοχή του που είμαστε.

2. Παραδοχή ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι κατά τουλάχιστον 50% κρατικοδίαιτος. Ο κρατικοδίαιτος ιδιωτικός τομέας δεν είναι βιώσιμος και βαφτίζοντάς τον ΣΔΙΤ, απλά μας κοροϊδεύετε. Αν δεν ξέρετε τι είναι «κρατικοδίαιτο», ρωτήστε, και θα σας πω.

3. Παραδοχή ότι ο δημόσιος τομέας είναι κατά χ% ένα μεγάλο ταμείο ανεργίας (το χ ας το συμπληρώσει κάποιος που ξέρει). Μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση το χ γίνεται χ +ψ. Δεν έχουμε μέλλον σαν λαός αν οι μισοί από εμάς σφραγίζουν χαρτιά και κόβουν παράβολα στους υπόλοιπους. Και όλοι συγκεντρωμένοι σε μία τσιμεντούπολη με φαντασιώσεις για επιδοτούμενους ποδηλατοδρόμους και πεζοδρομήσεις.

4. Παραδοχή ότι πολλοί από εμάς είμαστε ανασφάλιστοι. Δεν μπορείς να δανείζεσαι δανεικά και αγύριστα για να πληρώνεις συντάξεις, όπως είσαι.

Οι περικοπές και τα δύσκολα στα παραπάνω 3 πράγματα είναι αναπόφευκτα. Πείτε τα και καν’τε τα και βεβαιωθείτε ότι δεν θα χρειάζεται να λιμοκτονία ή να αυτοκτονεί ο κόσμος. Μόνο αυτό εξασφαλίστε, τίποτε άλλο.

5. Δώστε ένα ελάχιστο κίνητρο, να πάει ο κόσμος στα χωριά από όπου ξεκίνησαν οι παππούδες του την δεκαετία του 50 και του 60. Χωρίς Αυτοδιοίκηση και Μαφίες, χωρίς καμία χρηματοδότηση των ΟΤΑ. Στα χωριά του, ο κόσμος θα οργανωθεί από μόνος του, είμαστε πιο έξυπνοι από όσο νομίζετε. Εγώ θα πήγαινα στο χωριό μου, αλλά έχει ΟΤΑ.

6. Ζητήστε και μαζέψτε ένα «εφ’ άπαξ», σίγουρα με κριτήρια «ποιος μπορεί» αλλά από όλους κάτι, για την μείωση του χρέους. Προσοχή: Εφ’ άπαξ και μόνο για αποπληρωμή σε διαπραγμάτευση αναδιάρθρωσης. Με μετρητά, ζεστά, έχετε ατού να διαπραγματευτείτε κάποια αναδιάρθρωση. Αναδιαρθρώστε το ρημάδι το χρέος, κάθε μέρα που λέτε ότι δεν θα το κάνετε, (α) δεν σας πιστεύω και (β) γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Ρωτήστε την Lazard, θα σας το επιβεβαιώσει.

7. Είμαι υπέρ της μείωσης φόρων. Όταν ο συντελεστής είναι μικρός, μειώνεται το κίνητρο για φοροδιαφυγή, και γλυτώνεις ένα σωρό μη παραγωγικούς ανθρώπους από το Δημόσιο. Δύο συντελεστές: 15% μέχρι 30.000, 25% για πάνω από 30.000. Συνδέστε τον ανώτατο συντελεστή φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων με αυτόν των νομικών προσώπων ορίζοντας ταυτοχρόνως ότι αυτοί θα αποκλιμακώνονται ετησίως ώστε να φθάσουν τελικά σε επίπεδα ανταγωνιστικά με αυτά που ισχύουν σε γειτονικές χώρες .

8. Άρετε το πόθεν έσχες για επαναπατρισμούς κεφαλαίων για επενδύσεις ή αγορά ακινήτων. Μην μπερδεύεστε με τους απατεώνες, φωνάξτε με εμένα, να σας λέω ποιοι είναι οι απατεώνες. Μην στραγγαλίζετε την ροή του κεφαλαίου, γιατί απλά δίνετε έτσι κίνητρο για περισσότερους απατεώνες. Θυμηθείτε την ανωμαλία του ανελεύθερου συναλλάγματος, τι αποτελέσματα είχε. Και καταργήστε κάθε φορολογία στο Χρηματιστήριο. Τώρα, ξέρω είναι πιο δύσκολα από ότι πριν 12 ή 9 μήνες, αλλά επιμένω. Λιγότεροι φόροι, λιγότερα κρατικά έξοδα.. Βάλτε μία ενιαία κλίμακα στον ΦΠΑ.

Καταλάβετέ το, εάν δεν ντρέπεστε, ότι πλούσιους θέλετε για να επιζήσει η χώρα. Εάν έχετε μόνο φτωχούς, είναι σαν να την παραδίδετε στους Γερμανούς. Σταματήστε να κάνετε ό,τι σας λένε οι Γερμανοί (και τα περί ΔΝΤ να τα λέτε μεταξύ σας, φαίνεται ποιος κάνει κουμάντο). Για την Νέα Δημοκρατία, ειδικά, μιλήστε με κανένα συντηρητικό Γερμανό πολιτικό, μια χαρά άνθρωποι είναι, και αφήστε τους Πασόκους να μιλάνε με Πράσινους και Σοσιαλίζοντες. Μάθετε να ξεχωρίζετε επί τέλους την φτηνή διαφήμιση που μας πουλάνε σαν ιδεολογία, από την ιδεολογία και την πολιτική. Η ιδεολογία και η πολιτική των Γερμανών είναι θαυμάσια, αλλά την έχουν για πάρτη τους. Αυτή θέλουμε, όχι την διαφήμιση.

Ξέρω ότι σε δύσκολους καιρούς, όλοι ψάχνονται για ιδεολογίες. Στο Πασόκ ανακάλυψαν το Ψέμα και την Πρασινάδα. Δεν ξέρω αν το «Νέα Δημοκρατία» είναι καλό όνομα, αλλά ανακαλύψτε την Αλήθεια και την Ελευθερία.

Archaeopteryx.