Απορρίπτει τις πιστώσεις του ΔΝΤ η Ουγγαρία

Η Ουγγαρία ευελπιστεί να βαδίσει στα βήματα των λίγων εκείνων χωρών, που είπαν «όχι» στη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τα μέτρα λιτότητας, που αυτή συνεπάγεται, και εξήλθαν από την κρίση στηριζόμενες στις δικές τους πολιτικές και δυνάμεις. Αναλυτές, ωστόσο, αμφισβητούν τη δυνατότητά της να πετύχει κάτι τέτοιο.

Η ουγγρική κυβέρνηση φαίνεται να ακολουθεί το παράδειγμα της Τουρκίας, που πολύ πρόσφατα απέρριψε την προοπτική μίας νέας δανειοδοτικής συμφωνίας με το ΔΝΤ και της Μαλαισίας, που είχε πρώτη δείξει το δρόμο, αρνούμενη να ακολουθήσει τις συστάσεις του διεθνούς οργανισμού κατά την ασιατική κρίση της δεκαετίας του ΄90.
Ο υπουργός Εσωτερικών της χώρας, Μιχάλι Βάργκα, αν και δήλωσε ότι η κυβέρνηση θέλει να διατηρήσει ανοιχτή την πόρτα του διαλόγου με το ΔΝΤ, δεν προτίθεται να υποκύψει στις πιέσεις για αυστηρή λιτότητα. «Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας υποδείξει τι οικονομική πολιτική θα πρέπει να ακολουθήσουμε» υπογράμμισε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο κ. Βάργκα. «Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι πολίτες περιμένουν από την κυβέρνηση, και όχι από τους πιστωτές, να λύσει τα προβλήματα της οικονομίας» συμπλήρωσε.

Η ουγγρική οικονομία, ωστόσο, διαφέρει αρκετά από τα δύο προαναφερθέντα παραδείγματα και θυμίζει περισσότερο εκείνη της Λετονίας ή της Ελλάδας, των οποίων το υψηλό χρέος και δημοσιονομικό έλλειμμα και η εξάρτηση από τον εξωτερικό δανεισμό υπερίσχυσαν της αντίθεσής τους στην πολιτική της αυστηρής λιτότητας.

Όπως σχολιάζουν αναλυτές στο Reuters ακόμη και αν επιμείνει στην άρνησή της για μία συμφωνία με το ΔΝΤ, η Ουγγαρία θα αναγκαστεί να θέσει εφαρμογή το δικό της πρόγραμμα λιτότητας. Οι περικοπές δημοσίων δαπανών και οι μεταρρυθμίσεις θα είναι αναπόφευκτες.

Το χρέος της Βουδαπέστης κυμαίνεται κοντά στο 80% του ΑΕΠ και είναι αρκετό μικρότερο από το ελληνικό και οριακά υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Είναι, ωστόσο, κατά πολύ υψηλότερο από το τουρκικό χρέος, το οποίο κυμαίνεται στο 45% του ΑΕΠ.

Η χώρα, η οποία το 2008 αποδέχθηκε τη συμφωνία με το ΔΝΤ και την Ε.Ε., για να αποφύγει τη χρεοκοπία, έχει παράλληλα αυξημένες ανάγκες για δανεισμό. Εξαρτάται επομένως άμεσα από τις διαθέσεις των διεθνών αγορών, οι οποίες και μπορεί σύντομα να αλλάξουν προς το χειρότερο, εάν τα δημοσιονομικά μεγέθη επιδεινωθούν.


http://www.naftemporiki.gr/