-->

Header Ads

Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα. σκηνή 6η

Το βιβλίο που δεν υπήρχε

Ν. Λυγερός

από το θεατρικό δράμα του Νίκου Λυγερού : Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα. σκηνή σκηνή  6η

Σ’ ένα βιβλιοπωλείο, δύο γυναίκες.

Μυρσίνη: Δεν υπάρχει ελληνική έκδοση του βιβλίου.
Αγαθή: Συγνώμη;
Μυρσίνη: Σας άκουσα που ζητούσατε τους Δίκαιους του Καμύ.
Αγαθή: Είναι για τον φίλο μου.
Μυρσίνη: Αυτό το βιβλίο δεν υπάρχει στα ελληνικά.
Αγαθή: Ολόκληρο βραβείο Νόμπελ πήρε ο άνθρωπος, κανείς δεν σκέφτηκε να μεταφράσει το έργο του;
Μυρσίνη: Υπάρχει μια μετάφραση… Την έχω σπίτι…. Αν θέλετε…
Αγαθή: Δεν ξέρω, τι να σας πω. Χρόνος. Το βιβλίο το θέλει ο φίλος μου. Είναι πιανίστας και κάτι θα σκέφτηκε…
Μυρσίνη: Θα δώσει συναυλία;
Αγαθή: Ναι, ναι, μεθαύριο. Αν μπορείτε…
Μυρσίνη: Μεθαύριο. Τι σύμπτωση!
Αγαθή: Γιατί το λέτε αυτό;
Μυρσίνη: Ο φίλος μου κανόνισε να βγούμε έξω το ίδιο βράδυ, για ν’ ακούσουμε την Ελληνική Σονάτα.
Αγαθή: Χαρούμενη. Ο δικός μου τη δίνει!
Μυρσίνη: Χαίρομαι. Τότε θα ξαναβρεθούμε.
Αγαθή: Σίγουρα. Με λένε Αγαθή.
Μυρσίνη: Κι εμένα, Μυρσίνη.
Αγαθή: Ο δικός μου λέγεται Άγγελος.
Μυρσίνη: Ο Μιχάλης μου δεν ήξερε να μου πει τ’ όνομά του.
Αγαθή: Αχ, αυτοί οι άντρες δεν προσέχουν τίποτα.
Μυρσίνη: Θα σας φέρω τη μετάφραση εκείνο το βράδυ.
Αγαθή: Στον ενικό, στον ενικό…
Μυρσίνη: Εντάξει.
Αγαθή: Πού πας τώρα;
Μυρσίνη: Στην αγορά, ήθελα να πάρω ένα καπέλο και να του κάνω έκπληξη.
Αγαθή: Καλή ιδέα. Πάμε μαζί.

Βγαίνουν μαζί από το βιβλιοπωλείο. Περπατούν στο πεζοδρόμιο.


Μυρσίνη: Είσαι πολύ γλυκιά.
Αγαθή: Μόνο μ’ αυτούς που μ’ αρέσουν. Εσύ φαίνεσαι καλός άνθρωπος.
Μυρσίνη: Έτσι λέει κι ο Μιχάλης!
Αγαθή: Είμαι σίγουρη ότι έχει δίκιο. Χρόνος. Πάντως έχει γούστο.
Μυρσίνη: Να ΄σαι καλά. Κι ο δικός σου δεν πάει πίσω.
Αγαθή: Αχ, αυτή η καλοσύνη σου.
Μυρσίνη: Έχεις καμιά ιδέα για καπέλα;
Αγαθή: Έχει ένα μαγαζί πιο πάνω στην Ερμού.
Μυρσίνη: Α, το ξέρω. Χρόνος. Και θα τα πούμε στο δρόμο.
Αγαθή: Αυτές οι μέρες είναι λίγο δύσκολες με τις πρόβες.
Μυρσίνη: Έχει άγχος;
Αγαθή: Αστειεύεσαι! Εγώ το έχω. Αυτός και η μουσική είναι ένα. Ο κόσμος είναι που τον… Ξέρεις…
Μυρσίνη: Θα ΄μαστε κι εμείς εκεί αυτή τη φορά.
Αγαθή: Θα του το πω να το χαρεί.
Μυρσίνη: Είσαι κι εσύ μουσικός;
Αγαθή: Όχι, δασκάλα.
Μυρσίνη: Τι ωραία θα είναι με τα παιδιά!
Αγαθή: Έχω και κάτι τερατάκια! Αλλά είναι γλυκούλια….
Μυρσίνη: Φαντάζομαι!
Αγαθή: Εσύ τι κάνεις;
Μυρσίνη: Είμαι ζωγράφος.
Αγαθή: Τέλεια! Θέλω να δω τα έργα σου.
Μυρσίνη: Θα σου τα δείξω, μην ανησυχείς.
Αγαθή: Φθάσαμε!

Μπαίνουν μες στο μαγαζί.



http://www.lygeros.org/3294-gr.html

Δεν υπάρχουν σχόλια

Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.

Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε

Από το Blogger.