Τι συζητήθηκε στο Ερζερούμ πίσω από τις κλειστές πόρτες

Oυάσιγκτον, Μιχάλης Ιγνατίου

Οταν τελείωνε τη δημόσια ενημέρωση, ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ ζητούσε να κλείσουν τα μαγνητόφωνα και έλεγε: «Τώρα πάρτε σημειώσεις»... Τότε ξεκινούσε η πραγματική ενημέρωση και οι δημοσιογράφοι γνώριζαν σχεδόν με ακρίβεια όσα είχαν συζητηθεί πίσω από τις κλειστές πόρτες. Τις πλείστες φορές οι δημοσιογράφοι αντιλαμβάνονταν ότι αρκετά από αυτά που δήλωνε δημόσια ήταν διαφορετικά από το περιεχόμενο της off the record ενημέρωσης. Προσωπικά έδινα -και συνεχίζω να δίνω- σημασία μόνο στην κεκλεισμένων των θυρών ενημέρωση καθώς η εμπειρία μου απέδειξε ότι οι δημόσιες δηλώσεις γίνονται για τις «ατάκες» του τηλεοπτικού ρεπορτάζ. Είναι ανούσιες και άνευ σημασίας.
Οι δημόσιες δηλώσεις δεν περιέχουν ίχνος αλήθειας. Και μπορώ να αναφέρω πολλά παραδείγματα, αν και το πλέον τρανταχτό ήταν στη σύνοδο της Μαδρίτης τον Ιούλιο του 1997, όταν ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Ρέππας δήλωσε με κάθε επισημότητα ότι δεν προβλεπόταν καμία συνάντηση με την τουρκική πλευρά, για να διαψευστεί μέσα σε λίγες ώρες. Και συναντήσεις έγιναν μεταξύ του προέδρου της Τουρκίας και του πρωθυπουργού της Ελλάδας αλλά και των υπουργών Εξωτερικών, και κοινό ανακοινωθέν υπεγράφη υπό τον εκβιασμό της Μαντλίν Ολμπράιτ.

Εκανα την εισαγωγή επειδή προσωπικά δεν πιστεύω τίποτα απ' όσα δηλώθηκαν δημόσια στο Ερζερούμ από τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας και της Τουρκίας. Πρώτα απ' όλα ουδείς γνωρίζει το περιεχόμενο των συζητήσεων εκτός των κ. Παπανδρέου και Ερντογάν και των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών. Οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι συνομιλούν σε τακτά χρονικά διαστήματα από το τέλος του 2009 μέχρι σήμερα, συζητούν για όλα τα προβλήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων που δημιουργήθηκαν λόγω της επιθετικότητας της Τουρκίας και δεν έχουν ενημερώσει κανένα στον ελληνικό χώρο. Είναι ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο να μη γνωρίζουν το παραμικρό ο αρμόδιος υπουργός Αμυνας και ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Αμυνας και την ίδια στιγμή να έχουν γνώση των συζητήσεων ξένοι παράγοντες.

Είναι μεγάλη υπόθεση η ειρήνη και όσοι προτιμούν ως λύση τον πόλεμο είναι τρελοί. Είναι μία θέση που υποστηρίζω σταθερά για πολλά χρόνια επειδή πιστεύω πως ο πόλεμος είναι η έσχατη των λύσεων. Υποστηρίζω συνεπώς και την ειρηνική διευθέτηση των προβλημάτων που δημιουργούν οι Τούρκοι, αλλά μόνο στα θέματα όπου υπάρχει αντικείμενο συζήτησης. Διότι δεν είναι δυνατόν -αντίθετα ξεπερνά τα όρια του παράλογου και του απαράδεκτου- να συνομιλούν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός των Εξωτερικών για τα θέματα εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας.

Και καλά κάνουν να τερματίσουν κάθε συζήτηση, διότι η συζήτηση και μόνο νομιμοποιεί τις απαράδεκτες απαιτήσεις της Τουρκίας. Στο θέμα αυτό, ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Δρούτσας ακολουθούν την τακτική των Ελληνοκυπρίων ηγετών που έφτασαν στο σημείο να δικαιώνουν με τις βλακώδεις εισηγήσεις τους τον κατακτητή με αποτέλεσμα να ποδοπατούνται τα δίκαια της Κύπρου.

Οι δημόσιες δηλώσεις του πρωθυπουργού εξέπληξαν ευχάριστα τον λαό αλλά προβλημάτισαν τους υποψιασμένους που αρνούνται να ξεχάσουν την τυφλή υποστήριξή του στο αντιδημοκρατικό και φιλοτουρκικό Σχέδιο Ανάν. Οι δηλώσεις για την κατοχή στην Κύπρο γίνονται δημόσια και ηχούν όμορφα στ' αφτιά του λαού. Ομως η με πάθος στήριξη του σχεδίου Ανάν είναι ένα γεγονός που πονάει πολύ και μας αναγκάζει να μην έχουμε εμπιστοσύνη. Η άνευ όρων συζήτηση των πάντων που θέτει η Τουρκία δημιουργεί δικαιολογημένους φόβους και κινδύνους σε μία εποχή που ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να ασχολείται κάθε λεπτό με τη σωτηρία της οικονομίας. Αυτό πρέπει να είναι το πρώτο εθνικό θέμα της Ελλάδας. Τίποτα άλλο...

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/01/blog-post_11.html