Όχι άλλα κόμπλεξ έναντι της Τουρκίας.

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Δύο είναι τα βασικά λάθη που μονίμως και ανεξαρτήτως κυβερνήσεων κάνει η Αθήνα στα λεγόμενα ελληνοτουρκικά. Τα επανέλαβε ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Πάνος Μπεγλίτης,έμπειρος διπλωμάτης, σε συνέντευξή του.Ποια είναι –κατά τη γνώμη μας- αυτά τα λάθη;
«Στόχος είναι να φέρουμε την Τουρκία στο χώρο του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου για την ειρηνική επίλυση των προβλημάτων μας», είπε ο κ.Μπεγλίτης,όπως μονότονα,λένε και ξαναλένε οι ελληνικές κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων. Πως θα φέρουμε στον ...ίσιο δρόμο μια χώρα η οποία επί της ουσίας αμφισβητεί το status quo της ευρύτερης περιοχής και τώρα τελευταία διεκδικεί το ρόλο της περιφερειακής υπερδύναμης;
Είναι δυνατόν να υπάρξει έστω και σκέψη συμβιβασμού σ΄ αυτά που ουσιαστικά ζητάει η Τουρκία,τα οποία συνοψίζονται στο εξής ένα:το Αιγαίο μισό-μισό. Τίποτα λιγότερο.
〉 «Η εναλλακτική λύση θα ήταν ο πόλεμος.
Όχι ότι φοβόμαστε τη σύγκρουση. Δεν τη φοβόμαστε, αλλά πρέπει ν’ αναρωτηθούμε όλοι ποιο είναι το συμφέρον των δυο λαών. Αν έχουμε δηλαδή να κερδίσουμε από μια ένοπλη σύγκρουση ή από την παράταση μιας μη ένοπλης σύγκρουσης, πλην όμως μιας έντασης που εξαντλεί οικονομικά και τις δυο χώρες σε οικονομικό, κοινωνικό, αναπτυξιακό επίπεδο»,είπε ο αναπληρωτής ΥΕΘΑ.
Το δεύτερο μόνιμο λάθος . Όχι η εναλλακτική λύση δεν είναι ο πόλεμος και έχει αποδειχτεί σε πάρα πολλές εξαιρετικά δύσκολες συγκυρίες στο Αιγαίο και δεν εννοούμε τα Ίμια! Ο κ.Μπεγλίτης γνωρίζει. Η «τουρκο-φοβία» που έχουμε μόνοι μας προκαλέσει και μεγαλοποιήσει, πρέπει να εκλείψει ως διπλωματική λογική. Η Τουρκία δεν είναι τόσο ανόητη ,ούτε τόσο δυνατή,όσο κι αν με πράξεις και παραλείψεις τους οι ελληνικές κυβερνήσεις, προσπαθούν να τη κάνουν!

Από τις παράλογες ανεξήγητες τουρκικές διεκδικήσεις ,μέχρι το πόλεμο υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση που παραδόξως οι κυβερνήσεις μας δεν βλέπουν ή κάνουν πως δεν βλέπουν. Ακόμη και τις εποχές που η ισσοροπία δυνάμεων –οικονομική και στρατιωτική- ήταν σαφώς υπέρ μας,προτιμούσαμε να ακολουθούμε την πολιτική της «εξημέρωσης του θηρίου», αντί να το δαμάσουμε πάντα με τα διπλωματικά μέσα που διαθέταμε.

Αντί να προσδιορίσουμε ακριβώς την απειλή που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει η χώρα και να την εξοπλίσουμε μ΄ ότι πραγματικά ήταν αναγκαίο για πραγματικά αξιόπιστες Ένοπλες Δυνάμεις ,αγοράζαμε και δυστυχώς εξακολουθούμε να αγοράζουμε ότι μας επιβάλλουν «σύμμαχοι» και «φίλοι». Η «ψαλίδα» στον εναέριο χώρο του Αιγαίου άνοιγε κι εμείς αγοράζαμε άρματα μάχης. Κι όχι μόνο.

Ιδιαίτερες επιφυλάξεις έχουμε και για την άποψη που θέλει τους στρατιωτικούς της Τουρκίας να λειτουργούν εντελώς αυτόνομα σε σχέση με τη κυβέρνηση.

Η Τουρκία δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ακόμη κι αν δώσουμε ,όπως κάποιοι υποστηρίζουν στην Αθήνα "κάτι στην Άγκυρα",φωτογραφίζοντας τη μείωση του εύρους του εναέριου χώρου μας.

Μία είναι η λύση .Να χαράξουμε τη δική μας πολιτική στη περιοχή,να αποφασίσουμε τι ρόλο μπορούμε να παίξουμε σ΄ αυτή, να προχωρήσουμε στην υλοποίηση όσων με βάση το Διεθνές Δίκαιο δικαιούμαστε,όπως για παράδειγμα τον καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής μας Ζώνης.Να βάλουμε μία τάξη στη Θράκη όπου το τουρκικό Προεξενείο λειτουργεί ως κέντρο απόλυτης αποσταθεροποίησης κι να αφήσουμε στην άκρη τα συμπλέγματα απέναντι στην Τουρκία. Ας αποκτήσουμε αυτή τη πολύ δύσκολη περίοδο λίγη αυτοπεποίθηση και ας αναλάβουμε εμείς πρωτοβουλίες. Όπως έδειξε και η παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού στο Ερζερούμ,δεν είναι δα και τόσο δύσκολο.

http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=6&art_id=2376


http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/01/blog-post_4274.html