Οκτώ αναπάντητα ερωτήματα για την «αναδιάρθρωση»

Λοιπόν, οικονομολόγοι δεν είμαστε, αλλά κάποια κρίσιμα θέματα πρέπει να τεθούν και κάποιος από την κυβέρνηση πρέπει να απαντήσει σχετικά με τα σενάρια αναδιάρθρωσης με επαναγορά ομολόγων κι άλλα τέτοια σχέδια που κατακλύζουν την επικαιρότητα.

1. 
   Κατ’ αρχάς, από τα λίγα που γνωρίζουμε όταν λέμε για αναδιάρθρωση χρέους, όπως κι αν αυτή γίνει, ουσιαστικά ομολογούμε αδυναμία να πληρώσουμε το χρέος μας, επομένως πτώχευση.  Άρα η κυβέρνηση ας μην κάνει την έκπληκτη από τα σενάρια που διαρρέονται τεχνηέντως από τους ξένους και διαψεύδονται στο εσωτερικό. Μιλάμε για πτώχευση, ας το καταλάβουμε όλοι καλά αφού και «κούρεμα» προβλέπεται και νέα μέτρα.
2. Μιλάμε για επαναγορά ομολόγων με χρήματα που θα μας δοθούν με την μορφή δανείου από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στήριξης. Αρα πρόκειται για έναν ακόμη δανεισμό, πέραν των 110 δις. Θα πληρώνουμε επιτόκιο, δε θα μας δοθεί άτοκα. Επίσης, έχει νόημα να μιλάμε για μείωση του χρέους όταν θα πάρουμε γι άλλο δάνειο για να «αγοράσουμε» αυτό το χρέος;
3. Λένε ότι θα αγοράσουμε από τη δευτερογενή αγορά ομόλογα σε τιμές πολύ χαμηλότερες από τις ονομαστικές. Αν π.χ. η Ελλάδα είχε εκδώσει ένα ομόλογο αξίας 1.000 ευρώ σήμερα θα το αγοράσει στο 70% της αξίας του, ήτοι 700 ευρώ. Ετσι, λένε οι φωστήρες, θα μειώσει το χρέος της κατά 30%. Γιατί, όμως, δεν υπολογίζουν στο χρέος και το δάνειο που θα πάρουμε για να κάνουμε την αγορά;
4. Όταν ο Πάγκαλος μιλούσε για αναδιάρθρωση του συνόλου του χρέους κι όχι των 110 δις τον περάσαμε για τρελό και η κυβέρνηση τον αποδοκίμασε. Τώρα, όλοι ξαφνικά μιλούν για επαναγορά ομολόγων ώστε να μειωθεί το σύνολο του χρέους κι όχι τα 110 δις. Επομένως, ο Πάγκαλος κάτι ήξερε, η κυβέρνηση το κρύβει διότι κάτι τέτοιο συνιστά ξεκάθαρη χρεοκοπία της χώρας και πώς να το πεις αυτό στον κόσμο μετά από τις θυσίες που έχει κάνει;
5. Λένε ότι θα επαναγοράσουμε ομόλογα. Ποιος τα έχει αυτά τα ομόλογα είναι το ερώτημα. Πολλές ξένες (Γερμανικές και Γαλλικές) τράπεζες, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα περί τα 40-50 δις, ελληνικές τράπεζες, κυρίως η Εθνική, και θεσμικοί επενδυτές. Είναι όλοι αυτοί πρόθυμοι να πουλήσουν σε χαμηλή τιμή ή θα ρισκάρουν μια στάση πληρωμών; Ας υποθέσουμε ότι πουλάει μόνο η ΕΚΤ σε τιμή 20% χαμηλότερα από την ονομαστική αξία των ομολόγων, δηλαδή αντί για 50 δις να εισπράξει 40 δις και η Ελλάδα να γλιτώσει 10 δις. Μα αυτό το ποσό δεν είναι ούτε το 3% του ελληνικού χρέους το οποίο ανέρχεται σε 325 δις; Ετσι θα μειωθεί ή σκέφτονται και κάτι άλλο;
6. Ας υποθέσουμε ότι πουλάνε οι ξένες τράπεζες. Εχουν εγγράψει τις ζημιές που θα υποστούν στους ισολογισμούς τους και πώς θα το δικαιολογήσουν στους μετόχους τους; Και το βασικό: Πώς θα ξαναεμπιστευτούν τα ελληνικά ομόλογα, επομένως, πότε και αν θα ξαναδανείσουν την Ελλάδα;
7. Οσο για τις ελληνικές τράπεζες και κυρίως την Εθνική, είναι πρόθυμη να χάσει από το «κούρεμα» μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια;
8. Γιατί τώρα τελευταία έχει μείνει πίσω το σενάριο του ευρω-ομολόγου και προκρίνεται αυτό της αναδιάρθρωσης με κούρεμα και χωρίς έξοδο από την ευρωζώνη; Εχουν κάποιοι συμφέροντα για να κρατήσουν την Ελλάδα όμηρο για δεκαετίες; Διότι άλλο μειώνω στα χαρτιά το χρέος κι άλλο στην πράξη. Βεβαίως, η Ελλάδα θα κερδίζει αν μειωθεί το χρέος κι αυτό τη μείωση των τοκοχρεολυσίων όμως, είναι αυτό αρκετό για να θεωρηθεί επιτυχημένο το σενάριο;

Τέλος, μας φαίνεται πολύ ύποπτο το «πουσάρισμα» που δέχεται η λύσης της ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης. Δηλαδή, γιατί ενώ οι αγορές υποτίθεται ότι θα χάσουν χρήματα επιδιώκουν μέσω των εφημερίδων που ελέγχουν στην Ευρώπη να προωθούν το ζήτημα. Μήπως κάποιο λάκκο έχει η φάβα της πτώχευσης όπως κι αν οι ειδικοί της βαφτίζουν;

http://www.antinews.gr/2011/01/24/81644/