Σαράντος Καργάκος: Ένας Σύγχρονος Δάσκαλος του Γένους

Συνέντευξη στη Μάρω Κορομήλη

Ως νἐο δάσκαλο του γένους χαρακτηρίζουν τον Σαράντο Καργάκο. Και ως τέτοιος διατρέχει τον ελληνισμό και στέκεται κόντρα στο ρεύμα. Στο ρεύμα της υποτέλειας, της απελπισίας, της αμαχητί παράδοσης.

Ως δάσκαλος του γένους ήλθε πριν λίγο καιρό στη Ράχη Πιερίας και μίλησε για τους Έλληνες στις συμπληγάδες της ιστορίας. Και απάντησε στο δίλημμα που έθετε το ΚΓ' Συνέδριο των Πάτριων στις 16-21 Οκτωβρίου 2010, «Ευρωέλληνες ή Ελληνορθόδοξοι;»
Οι Έλληνες, είπε, έπλασαν τη συγκεκριμένη λέξη και την άπλωσαν σε όλο το χώρο που σεμνύνεται να ονομάζεται Ευρώπη. Η παρουσία των Ελλήνων δεν περιορίζεται στον σημερινό ελληνικό χώρο, «απλώνεται στις αμμουδιές του Ομήρου», που δεν είναι μόνο αυτές της Μικρασίας ή της Μαύρης θάλασσας, ούτε μόνο του Αιγαίου ή του Ιονίου, αλλά εκτείνονται ως εκεί που έδρασε το πολυμήχανο και πολύτροπο ελληνικό πνεύμα. Στην Αδριατική, τη Νότιο Ιταλία και Σικελία, στην πολυθρύλητη Μεγάλη Ελλάδα, στην Τυρρηνική Θάλασσα και τη Μασσαλία, περί το Λυβικό πέλαγος, μέχρι τις Ηράκλειες στήλες.

Για τον Σαράντο Καργάκο δεν υφίσταται το συγκεκριμένο δίλημμα γιατί στερείται αντικειμένου, γιατί... Εμείς που ανακαλύψαμε, ονοματίσαμε και εξανθρωπίσαμε την Ευρώπη, πώς είναι δυνατόν να μην λεγόμαστε Ευρωπαίοι και να λέγονται Ευρωπαίοι αυτοί που έφτασαν τον 4ο και 5ο μ.Χ. αιώνα στην Ευρώπη και τους οποίους νεώτεροι ευρωπαίοι ιστορικοί με πρώτο τον πάντα ρέποντα στην υπερβολή Εδουάρδο Γίβωνα τους ονόμασε βαρβάρους;





- Κύριε Καργάκο η ιστορική συνείδηση των Ελλήνων λένε ότι ξεθωριάζει. Πόσο αυτό είναι αληθινό;

Επιφανειακά ναι. Αλλά αν σκάψουμε βαθιά όχι. Γιατί διαπιστώνω ότι παντού υπάρχουν εστίες αντιστάσεως, με μία διαφορά, ότι στην προκειμένη περίπτωση ισχύει ο στίχος του Σεφέρη, οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά. Οι Έλληνες αυτή τη στιγμή προχωρούν στα σκοτεινά, ή τους αφήνουμε στα σκοτεινά, διότι την προβολή κερδίζουν όχι οι Έλληνες, αλλά οι ανθέλληνες. Οι σημερινοί Έλληνες νοιώθουμε αμήχανα γι αυτά που συζητούνται σχετικά με το έθνος των Ελλήνων.

- Γιατί επανέρχεται κατά καιρούς η συζήτηση αυτή; Ποια κέντρα τη διακινούν;

Είναι πάρα πολλοί αυτοί οι οποίοι θα ήθελαν να εξαφανιστεί το έθνος των Ελλήνων και το κράτος των Ελλήνων. Είναι 25 χρόνια τώρα που για πρώτη φορά έγραψα στο βιβλίο μου «Αλαλία», ότι επιχειρείται η αποεθνικοποίηση και αποθρησκιοποίηση των Ελλήνων. Διότι οι Έλληνες είναι παράδειγμα προς αποφυγήν για τους ισχυρούς της γης. Διότι το να είσαι Έλληνας σημαίνει ότι είσαι ο άνθρωπος του ΟΧΙ, που σημαίνει ο απροσκύνητος με άλλα λόγια, ο άνθρωπος ο οποίος αγωνίζεται για να μην σκύψει το κεφάλι. Η παγκόσμια εξουσία η οποία πάει να επιβληθεί δεν θέλει ανθρώπους με όρθιο ανάστημα.

- Πώς εξηγείτε την πολεμική ενάντια σε κάθε τι εθνικό και γιατί πρέπει να φτάσουμε στην αντίπερα όχθη και να δεχόμαστε κάθε τι ευρωπαϊκό ως ανώτερο;

Διότι δεν έχουμε καταλάβει ότι η πραγματική Ευρώπη είναι μια ελληνική δημιουργία. Και μοιάζουμε με τη Μαντάμ Σουσού, η οποία πιστεύει ότι θα γίνει, αριστοκράτισσα, εάν παρουσιάζεται ως Ευρωπαία, αγνοώντας ότι και η λέξη Ευρώπη, αλλά και αυτό που λέγεται Ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι μια ελληνική ζύμη. Στην πραγματικότητα αυτό που λέγεται ευρωπαϊσμός, είναι αρχοντοχωριατισμός.

- Πώς θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε την ιστορική κληρονομιά μας που τόσο απλόχερα μας πρόσφεραν οι πρόγονοί μας;

Με την κατάργηση του Υπουργείου Μη Εθνικής, η αφαίρεση δεν είναι δική μου, είναι της νυν υπουργού, παραπαιδείας, υποπαιδείας και πνευματικής ημιπληγίας και δια βίου παθήσεως. Διότι πρόξενος παντός κακού στην Ελλάδα, είναι το αμαρτωλό αυτό υπουργείο, το οποίο έχει αναλάβει εργολαβικά, τον ενταφιασμό της ελληνικότητας ξεκινώντας από τη γλώσσα. Προτείνω σχολείο να γίνει η οικογένεια, να γίνουν όμιλοι πνευματικοί, όπως αυτός που με έχει καλεσμένο σήμερα. Να γίνει κάθε ενορία, αλλά κατά πρώτο λόγο η οικογένεια. Πρέπει να διώξει το διαφθορέα που υπάρχει μέσα στο σπίτι, αυτό που λέγεται τηλοψία, αυτό που λέμε τηλεόραση. Και κάθε βράδυ η οικογένεια να συγκεντρώνεται, να ανταλλάσσει απόψεις για διάφορα θέματα και να αρχίσει μια μελέτη της ελληνικής ιστορίας, της ελληνικής γλώσσας, της ελληνικής παραδόσεως. Εάν υπάρχουν αμφιβολίες για το εάν υπήρξε ή όχι κρυφό σχολειό στο παρελθόν, μπορώ να σας πω ότι το κρυφό σχολειό πρέπει να λειτουργήσει στο παρόν και στο μέλλον, για να μπορέσουμε να σώσουμε τουλάχιστον την ψυχή των παιδιών μας. Πριν χρόνια ο Διονύσης Σαββόπουλος μας περιέγραψε με ένα τραγούδι του: «Ας Κρατήσουν οι χοροί» «Είτε με αρχαιότητες/ είτε με Ορθοδοξία /των Ελλήνων οι κοινότητες/φτιάχνουν άλλο γαλαξία/... Αλλά η δικιά μου έχει όνομα / έχει σώμα και θρησκεία / και παππού σε μέρη αυτόνομα / μέσα στην Τουρκοκρατία».

- Έχουμε σήμερα ξεπεράσει την Τουρκοκρατία;

Είναι πάρα πολλοί που τη νοσταλγούν. Γιατί νομίζουν ότι δεν θα γίνουν ραγιάδες, αλλά θα γίνουν φαναριώτες. Στην πραγματικότητα θα γίνουν γενίτσαροι. Εμείς αγωνιστήκαμε, θυσιαστήκαμε για να αποτινάξουμε τον τουρκικό ζυγό, ή τον οθωμανικό ζυγό. Τώρα γίνεται μόδα ο νεοθωμανισμός. Από τον Ευρωπαϊσμό περνάμε στον Οθωμανισμό. Πρέπει να έχετε υπόψη ότι απογόνους δεν άφησε μόνο ο Κολοκοτρώνης αλλά και ο Νενέκος. Και φαίνεται ότι στέρεψαν οι απόγονοι του Κολοκοτρώνη και κυριαρχούν οι απόγονοι του Νενέκου. Πάντως το επ' εμοί, για να μεταχειριστώ μια φράση του Παπαδιαμάντη, «εφόσον φρονώ και αναπνέω δεν θα πάψω να αγωνίζομαι γι αυτά τα οποία εδίδασκα επί ζωής». Ούτε να κάνω τούμπες όπως κάνουν μερικοί για να γίνονται αρεστοί στους εκάστοτε ισχυρούς της γης.

- Μήπως μας συνέτριψαν οι συμπληγάδες της ιστορίας; Μήπως η ιστορία μας είναι βαρύ φορτίο;

Απεναντίας η μελέτη της ιστορίας κάνει το φορτίο της ζωής πιο ελαφρό.

- Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη καμπή ως ελληνική κοινωνία, δεν είναι όμως η πρώτη φορά. Είστε αισιόδοξος για την Ελλάδα που αντιστέκεται και την Ελλάδα που επιμένει;

Οι όροι αισιόδοξος και απαισιόδοξος δεν με βρίσκουν σύμφωνο γιατί και οι δύο είναι όροι καταληκτικοί. Μ' αρέσει η λέξη ελπίδα. Αλλά η ελπίδα είναι πάλη. Μόνο εφόσον παλεύουμε έχουμε δικαίωμα να ελπίζουμε. Εάν δεν παλεύουμε δεν έχουμε δικαίωμα στην ελπίδα.

- Και μήπως το σοκ της οικονομικής κρίσης μας κάνει τελικά καλό;

Η κρίση για μένα είναι τεχνητή και στόχος της δεν είναι τόσο το οικονομικό βάλτωμα, γιατί σε χειρότερη κατάσταση από μας βρίσκονται και άλλα κράτη της Ευρώπης. Στόχος οικονομικής κρίσης είναι να δεχτεί η Ελλάδα να υποταχτεί σε θέματα που έχουν σχέση με την εθνική της υπόσταση. Σχετικά με τη Μακεδονία, σχετικά την Κύπρο και σχετικά με τη Θράκη.

- Βλέπετε δηλαδή ότι κινδυνεύουμε;

Σαφώς κινδυνεύουμε.

- Και τι πρέπει να κάνουμε;

Αυτό που έκαναν πάντα οι πρόγονοι μας. Αντίσταση. Ήρθε η ώρα να ξεκινήσει μια νέα εθνική Αντίσταση για να μπορέσουμε να ξαναβρούμε τον εαυτό μας.

- Ποιο είναι το όραμα του σημερινού Έλληνα, σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης;

Το ότι δεν έχει κανένα όραμα. Απυξίδωτοι οι νέοι κολυμπούν σε μία θάλασσα ανιδανισμού.

http://www.sarantoskargakos.gr/

http://lomak.blogspot.com/2011/01/blog-post_31.html