Ο “μαζί τα φάγαμε”, ο Αλαβάνος και ο υποβόσκων φασισμός

Μια υπέροχη φαρσοκωμωδία ζήσαμε στην… υπέροχη εκπομπή με οικοδεσπότη τον Γ. Πρετεντέρη. Πρωταγωνιστές ο Θ. Πάγκαλος και ο Αλ. Αλαβάνος με θέμα τα επεισόδια εναντίον του αντιπροέδρου της κυβέρνησης στο Παρίσι.
Ο κ. Πάγκαλος λοιπόν, μετά τις αλησμόνητες δηλώσεις του περί του «μαζί τα φάγαμε» «κοπρίτες δημόσιου υπάλληλοι», «αντιπαραγωγικοί στρατιωτικοί» κ.λπ., αποφάσισε να βγει να πει τον πόνο του και να διδάξει πολιτικό πολιτισμό. Επανέλαβε ότι όλα αυτά που έγιναν ήταν φασιστικά, ότι τον απείλησαν πως θα τον σκοτώσουν και ότι μια εκδήλωση που ήταν αφιερωμένη στον Κ. Γαβρά, διαλύθηκε από νεαρούς που ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ ή είναι Γάλλοι αναρχικοί.
Από την άλλη, ο Αλ. Αλαβάνος ξαναθυμήθηκε το ηρωϊκό του παρελθόν, ξαναμίλησε για την οργή του κόσμου (λες και αυτός μόνο τη γνωρίζει και μπορεί να την εκφράσει) και ξανακατηγόρησε τον κ. Πάγκαλο ότι υποδαυλίζει με τις δηλώσεις του τα πάθη.
Στη μέση φυσικά ο πάντα politically correct κ. Πρετεντέρης που μας έκανε από τηλεοράσεως μαθήματα πώς να συμπεριφερόμαστε και μίλησε σαν στοργικός πατέρας για τα… παραστρατημένα νιάτα.
Κι όλη αυτή η κουβέντα είναι φαρσοκωμωδία, όχι γιατί μπορεί να διαφωνούμε με κάποιον από τους παραπάνω αλλά διότι οι συγκεκριμένοι πολιτικοί δεν έχουν δικαίωμα να ομιλούν. Ο καθένας έχει γράψει τη δική του ιστορία, έχει προσφέρει ή όχι σ’ αυτό τον τόπο, τους ξέρουν καλά και τους έχουν κρίνει οι πολίτες. Το να κάνουν φροντιστήριο πολιτικού πολιτισμού οι συγκεκριμένοι (και ο οικοδεσπότης) είναι αν μη τι άλλο αστείο. Αυτό που δεν είναι αστείο, πράγματι είναι πως οι συγκεκριμένες φραστικές επιθέσεις κατά του πρωθυπουργού στο Βερολίνο ή του Πάγκαλου στο Παρίσι, δημιουργούν ένα πολύ καλό άλλοθι για την κυβέρνηση. Διότι είναι σαν όλους αυτούς που υποστηρίζουν ότι πρέπει να καεί το μπ….λο η Βουλή και στηρίζουν έτσι μια λογική που λέει ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι, επομένως, ας αφήσουμε την κυβέρνηση να κάνει ότι θέλει. Έτσι κι αλλιώς αφού όλοι είναι ίδιοι θα κάνουν και τα ίδια, άρα που να πηγαίνουμε τώρα σε εκλογές….
Αυτή είναι η νοοτροπία όσων πιστεύουν ότι με τον να βρίσουν ή να χειροδικήσουν επί δικαίων και αδίκων πολιτικών, θα ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική.
Όμως, πρέπει όλοι να αντισταθούμε στην ισοπεδωτική λογική του «όλοι ίδιοι είναι». Διότι σε αντίθετη περίπτωση όλη η κατάσταση είναι αδιέξοδη, θα απογοητευτεί ο κόσμος και θα περιμένει καμιά θεία παρέμβαση για να σωθεί αυτός ο τόπος. Όχι, δεν είναι όλοι ίδιοι, υπάρχουν εξαιρέσεις παντού, μπορούν να γεννηθούν ηγέτες που θα πάρουν την πατρίδα από το χέρι αρκεί κάθε Έλληνας να βάλει καλά στο μυαλό του, ότι η τακτική της αδράνειας δεν οδηγεί πουθενά. Και η ενεργοποίηση δε σημαίνει να σηκώνουμε το χέρι και να χτυπάμε ή να βρίζουμε όποιον βλέπουμε μπροστά μας. Αυτή η γενίκευση είναι φασισμός.
Αντίσταση είναι οι 100.000 και πλέον που μαζεύτηκαν να διαδηλώσουν κατά της κυβέρνησης, μακριά από επεισόδια προβοκατόρων. Κι όταν ο κόσμος δε θα φοβάται μήπως κάποιοι «στημένοι» από συγκεκριμένους χώρους δε θα κάνουν κάθε φορά την Αθήνα μπάχαλο, τότε θα βγαίνει κάθε μέρα στους δρόμους μέχρι η κυβέρνηση να αλλάξει πολιτική ή να αλλάξει η ίδια.
Ωραία τα τηλεοπτικά σόου με τις ύβρεις ή τους ξυλοδαρμούς (βλέπε Χατζηδάκης) αλλά αυτός είναι ο υποβόσκων φασισμός που βολεύει, όπως είπαμε την κυβέρνηση.

Αριστερός Ψάλτης