Ποιος είναι τελικά ο George Soros;

George Soros, φιλάνθρωπος, χρηματιστής, δισεκατομμυριούχος, και το αρχέτυπο του «μετά-καπιταλιστή» κερδοσκόπου και προφήτη. Ένας άνθρωπος που όλοι φοβούνται, και όλοι κολακεύουν.

Υπεύθυνος για καταρρεύσεις χρηματιστηρίων σε τουλάχιστον 50 χώρες. Σήμερα, με βάση εκτιμήσεις, η περιουσία του ανέρχεται στα $7 δισ.
Όπως είχε δηλώσει κάποτε ο ίδιος, χρηματοδότησε εκστρατείες με σκοπό την αποτροπή επανεκλογής του George W. Bush, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος τον είχε σώσει από τη χρεοκοπία το 1990, και συνεχίζει και σήμερα να συνεργάζεται με τον πατέρα του στα πλαίσια του Carlyle Group, ενός πανίσχυρου χρηματοοικονομικού ομίλου. Πολλοί τον θεωρούν όργανο της CIA, και λέγεται πως έχει εμπλακεί σε ουκ ολίγες ανατροπές κυβερνήσεων ανεξάρτητων κρατών.

Ο Soros γεννήθηκε το 1930 στην Ουγγαρία. Μετανάστευσε στην Αγγλία το 1947. Εκεί γνώρισε τον αντικομουνιστή φιλόσοφο Karl Popper, του οποίου έγινε μαθητής. και έκτοτε συνεχίζει το έργο του. Το 1956 μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου δημιούργησε το πρώτο hedge fund με σκοπό την εξυπηρέτηση των μεγάλων επιχειρηματικών περιουσιών. Από το 1960, η κύρια εταιρία του Quantum Fund, του επιφέρει ένα μέσο ετήσιο εισόδημα αντίστοιχο του 34.5% των επενδύσεων του.

Ο Soros δεν δημιούργησε ποτέ πλούτο, αλλά πλούτισε από τις χρηματιστηριακές δραστηριότητες. Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, η προσωπική του περιουσία τον κατατάσσει στους 25 πιο πλούσιους ανθρώπους της Αμερικής. Τον έχουν αποκαλέσει ως «τον άνθρωπο που προκάλεσε τη κατάρρευση της Τράπεζας της Αγγλίας», όταν το 1992 εξαπέλυσε μια μελετημένη επίθεση εις βάρος της στερλίνας, αποκομίζοντας πολλά δισεκατομμύρια εις βάρος των φορολογουμένων της Βρετανίας.

Πρόκειται για τον κατ εξοχήν κερδοσκόπο. Και παρά το γεγονός ότι υπέστη απώλειες στη κατάρρευση του χρηματιστηρίου το 1987, τη κρίση στη Ρωσία το 1998, και τις εταιρίες φούσκες του ίντερνετ, έχει κερδίσει πολλά χρήματα από την οικονομική κρίση που έπληξε την Ασία από το 1997 και μετά.

Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος πολλών οργανισμών, στους οποίους έχει δωρίσει περισσότερα από 300 εκατομμύρια δολάρια, ο Soros θεωρείται από τους μεγαλύτερους σύγχρονους φιλάνθρωπους ευεργέτες. Το βασικό του ίδρυμα είναι το Open Society Institute, που βασισμένο στις διδαχές του Karl Popper, έχει σκοπό του την ανοιχτή κοινωνία που «θα φέρει έναν καλύτερο κόσμο».

Το βασικό έργο του ιδρύματος είναι «η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η καταπολέμηση των ναρκωτικών, η εκπαίδευση των πολιτικών ηγετών, και η ελευθερία της πληροφόρησης». Παράλληλα, χρηματοδοτούνται εκστρατείες για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, και την εφαρμογή προγραμμάτων με υποκατάστατα για τους τοξικομανείς. Αυτή του η φιλανθρωπική δράση, βοηθά στη βελτίωση της άσχημης εικόνας του Soros, ως αδίστακτου κερδοσκόπου.

Παρόλα αυτά, πολλοί είναι εκείνοι που τον θεωρούν ως αχυράνθρωπο της CIA και του Ισραήλ, λέγοντας ότι η περιουσία του οφείλεται σε οικονομικά και άλλα εγκλήματα, και όχι στα μαγικά του κόλπα. Τα πρώτα χρόνια, το Quantum Fund διοικούνταν από εκπροσώπους του Jacob Rothschild, και του Edmond Safra, Ισραηλινού μεγαλέμπορου όπλων.

Η εφημερίδα The Nation αποκάλυψε κάποτε πως ο George Soros έσωσε το 1990 τον George W. Bush από τη χρεοκοπία αναλαμβάνοντας τα χρέη του. Όταν ρωτήθηκε για αυτό, απάντησε πως το έκανε για να αγοράσει «πολιτική επιρροή».

Σήμερα, μεταξύ άλλων, είναι μέλος της Carlyle Group, που αποτελεί το οικονομικό καταφύγιο πολλών πρώην συντηρητικών Αμερικανών πολιτικών, και που είναι ίσως η σημαντικότερη χρηματοοικονομική εταιρία στο πλανήτη. Το 2002, ο Soros καταδικάστηκε σε πρόστιμο $2.2 δισ. για οικονομικά εγκλήματα, όταν προσπάθησε να επιτεθεί στη γαλλική Societe Generale, μέσω του χρηματιστηρίου.

Πέρα από το Open Society Institute, ο Soros έχει δημιουργήσει ή χρηματοδοτήσει μια σειρά από σημαντικές οργανώσεις και ιδρύματα όπως είναι το Human Rights Watch και το International Crisis Group. Το πρώτο έπαιξε σημαντικό ρόλο στη συλλογή στοιχείων εναντίον του καθεστώτος Milosevic, και την ως εκ τούτου Νατοϊκή επέμβαση στη Σερβία.

Ο George Soros έχει παίξει σημαντικό ρόλο στις αλλαγές κυβερνήσεων, και πιο πολύ στη Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος στη Πολωνία, όπου ήταν φίλος (ταυτόχρονα) με τον στρατηγό Jaruselski και του βασικού στελέχους της συνδικαλιστικής οργάνωσης Solidarnoc, του Bronislaw Geremek που σήμερα είναι στο ΔΣ της International Crisis Group.
Είναι επίσης σχεδόν σίγουρο ότι ενεπλάκη στη προετοιμασία της «βελούδινης επανάστασης» της Τσεχίας, που κατέληξε στην ανάληψη της προεδρίας της χώρας από τον Vaclav Havel. Κάτι ανάλογο έκανε και στη Σερβία εναντίον του Slobodan Milosevic, αλλά και στη Γεωργία εναντίον του Edouard Shevarnardze. Σε κάθε περίπτωση, στηρίζεται από διάφορες οργανώσεις νεολαίας. Λέγεται ότι αυτός προκάλεσε σημαντικές κοινωνικές αναταραχές στην Ουκρανία και στη Λευκορωσία. Μάλιστα, οι ρωσικές αρχές, για να τον ξεφορτωθούν, χρησιμοποίησαν ως πρόσχημα ότι δεν είχαν πληρωθεί κάποια ενοίκια, και έδιωξαν από τη χώρα το Open Society Institute, ενώ έθεσαν υπό κράτηση τον Mijaíl Khodorkovsky.

Αν προσπαθήσουμε να ακτινογραφήσουμε τα κίνητρα του «ανθρώπου που προκάλεσε τη κατάρρευση της Τράπεζας της Αγγλίας», ενώ παράλληλα διέθεσε $12 εκατομμύρια για να μην επανεκλεγεί ο George W. Bush, συναντούμε πολλές αντιφάσεις. Σε ένα ενδιαφέρον άρθρο του στο New Statesman, ο δημοσιογράφος Neil Clark υποστηρίζει ότι ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, και ο δισεκατομμυριούχος Soros, συμφωνούσαν στη δημιουργία μιας νεοφιλελεύθερης παγκόσμιας αυτοκρατορίας, αλλά όχι στους τρόπους με τους οποίους αυτή θα έπαιρνε μορφή. Ο Soros, που επί πολλά χρόνια προσπαθεί να δώσει ένα ανθρώπινο πρόσωπο στον καπιταλισμό, μάλλον θεωρεί πως η σκληρότητα των μεθόδων του Bush κάνει τους λαούς να απαξιώνουν το ιδανικό για αυτόν παγκόσμιο σύστημα. Άλλοι πάλι απλά θεωρούν ότι οι δραστηριότητες του Soros δεν είναι παρά μια παραπλάνηση του κόσμου, ώστε να θεωρεί ότι στην Αμερική υπάρχει κάποια δημοκρατική ανταλλαγή απόψεων.

Το 2002, ο George Soros είχε δηλώσει δημοσίως ότι «επί αρχαίας Ρώμης, μόνο οι Ρωμαίοι δικαιούντο να ψηφίζουν. Σήμερα, με τον σύγχρονο παγκόσμιο καπιταλισμό, μόνο οι Αμερικανοί ψηφίζουν. Οι Βραζιλιάνοι δεν ψηφίζουν…».

S.A.- Voltaire International (Focus)


http://www.antinews.gr/2011/03/01/88275/