Ὁ κλοιός.

Ὁ κλοιὸς γύρω ἀπὸ τὴν βουλή ξεκίνησε πρὸ μερικῶν ἠμερῶν νὰ σφίγγῃ.
Δὲν ξέρω ἐὰν θὰ παραιτηθῇ ἡ κυβέρνησις, ἐὰν θὰ προλάβῃ νὰ φύγῃ μὲ ἐλικόπτερα, ἐὰν θὰ πᾶμε σὲ ἐκλογὲς ἢ ἐὰν θὰ ξυπνήσουμε αὔριο καὶ δὲν θὰ ἔχῃ ἀλλάξῃ κάτι σημαντικό στὴν ζωή μας.
Ἐπίσης βλέπω πὼς ὁ κόσμος πλέον, σηκώθηκε ἀπὸ τὸν καναπέ του καὶ ξεχύθηκε στοὺς δρόμους… Ἑτοιμάζεται.
Ἴσως ὅλοι νὰ πιστεύουν πὼς τὸ κίνητρο γιὰ αὐτὲς τὶς κινητοποιήσεις εἶναι τὸ μνημόνιον.


Λᾶθος!!!
Τὸ μνημόνιον εἶναι ἡ σταγόνα ποὺ ξεχείλισε τὸ ποτήρι.
Εἶναι τόσα πολλά ἄλλως τε…
Καὶ μαζεύονται τὸ ἕνα ἐπάνω στὸ ἄλλο, τόσους πολλούς χρόνους…
Εἶναι μεγάλος ὁ θυμὸς ποὺ συσσωρεύεται στὴν σκέψι τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας, πολλὲς δεκαετίες τώρα.
Εἶναι οἱ ἀσυλίες ποὺ ῥεζιλεύουν τὴν ἠθική…
Εἶναι οἱ προμήθειες ποῦ καταστρέφουν τὴν οἰκονομία…
Εἶναι τὰ ῥουσφέτια ποὺ καταστρέφουν τὴν τάξι..
Εἶναι οἱ δουλικότητες ποὺ καταστρέφουν τὸ σθένος…
Εἶναι οἱ παραχωρήσεις καὶ οἱ ἐκχωρήσεις ποὺ καταστρέφουν τὸ φρόνημα…
Εἶναι ἡ ΛΑΘΡΟκατάληψις ποὺ καταστρέφουν τὶς δομές καὶ τὶς ἰσορροπίες…

Γιὰ τίποτα δὲν ἐρωτηθήκαμε.
Γιὰ τίποτα δὲν μᾶς ἐπέτρεψαν νὰ ὁμιλήσουμε.
Γιὰ τίποτα δὲν μᾶς σεβάστηκαν…

Θρᾶσος θρασύτατον… Καλαμοκαβαλημένοι… Ἔβλεπα τὸν Πεταλωτὴ πρὸ ἡμερῶν νὰ ἐνοχλεῖται ἀπὸ τὴν παρέμβασι τοῦ Κεφολογιάννη διότι ὁ πολὺς καὶ θρασὺς Πεταλωτὴς δὲν τοῦ ἀναγνωρίζει ἴση ἀξία μὲ τὴν δική του..
Θρᾶσος θρασύτατον….. Ἠλίθιοι… Κουδουνίστρες… Βρῆκαν μία καρέκλα κι ἀντί νὰ τὴν ὑπηρετήσουν μὲ σεβασμό τὴν χρησιμοποίησαν γιὰ νὰ χορεύουν στὴν πλάτη μας. Τρῶνε μὲ σαράντα μασέλες. Τρῶνε ἀκόμη κι ἀπὸ τὶς δικές μας δολοφονίες. Τόσο ἠλίθιοι κι ὁλίγιστοι… Τόσο μικροί καὶ μικρόνοες…
Θρᾶσος θρασύτατον…. Ἀνθέλληνες ἐκ γενετῆς. Ὅλοι τους. Ἀπὸ τοὺς βιβλιοπῶλες ποὺ ἀνέλαβαν ἐργολαβικῶς τὴν διαφώτησι μας καὶ μᾶς ξεπούλησαν μὲ τὰ μνημόνια, ἔως τοὺς ἄλλους πατριδοκαπήλους ποὺ χαρίζουν τὸ πανάρχαιο ὄνομα τῆς Μακεδονίας στοὺς Σλαύους. Κάτι πορτοκαλί ἀριστερόφρονες, κάτι κόκκινοι ποὺ κάνουν ΠΑΜΕ κι ΕΛΑ στὴν πλατεία Συντάγματος καὶ κάτι Οἰκολόγοι τοῦ κώλου. Πατριδέμποροι ὅλοι τους μὲ πρωτεργᾶτες τοὺς ἐργολάβους τῆς πολιτικῆς. Αὐτοὺς ποὺ ἐξαργύρωσαν τὶς Πολυτεχνειακές τους «ἐπαναστάσεις» μὲ τὴν ἐκποίησι τῆς Ἑλλάδος. Αὐτοὺς ποὺ γέμισαν τὸν τόπο μὲ 200 διαφορετικὲς φυλὲς, ἀπὸ κάθε μεριὰ τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ἀφρικῆς, καὶ οἱ ἴδιοι κρύβονται πίσω ἀπὸ διμοιρίες τῶν ΜΑΤ καὶ κατηγοροῦν ἐμᾶς γιὰ ῥατσιστικὲς τάσεις, τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ἴδιοι μὲ τὰ δικά μας χρήματα ἔχουν διασφαλίσει τὴν ἀσφάλειά τους. Πατριδέμποροι….

Εἶναι τόσο ἠλίθιοι ποὺ δὲν βλέπουν αὐτὸ ποὺ ἔρχεται…
Εἶναι τόσο ἀνόητοι ποὺ δὲν ἀντιλαμβάνονται πὼς τὸ παιχνίδι τὸ ἔχασαν..
Εἶναι τόσο μακρὰν τῆς πραγματικότητος ποὺ τοὺς φτύνουν κι αὐτοὶ νομίζουν πὼς βρέχει…

Ὁ κλοιὸς σφίγγει. Βλέπω, ἀντιλαμβάνομαι, κατανοῶ πὼς εἶναι ἕνας κλοιὸς ποὺ στήθηκε ἀπὸ πορτοκαλὶ καὶ ῥόζ διοργανωτὲς ἐπαναστάσεων. Ὅπως βλέπω καὶ τὸν ἀγώνα ποὺ κάνουν γιὰ νὰ μὴν χάσουν τὸν ἔλεγχο. Ὅπως βλέπω καὶ τὴν λύσσα τους γιὰ ἐξουσία..
Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ὅμως τίποτα ἀπὸ ὅσα κάνουν. Ἔτσι ἔμαθαν. Ἔτσι καταλαβαίνουν. Ἔτσι μόνον ἀντιλαμβάνονται τὸν κόσμο. Μισό!!
Αὐτὸ ποὺ μὲ ἐνδιαφέρει εἶναι αὐτὸ ποὺ ἔρχεται καὶ κρύβεται ἀπὸ κάτω. Αὐτὸ ποὺ δὲν μπορεῖ κανεῖς ἐξ ὅλων αὐτῶν τὴν ἄφιξί του. Αὐτὸ ποὺ οὔτε θὰ μποροῦσαν ποτέ τους νὰ διανοηθοῦν.
Ὁ κλοιὸς ἴσως νὰ ξεκίνησε ἀπὸ αὐτοὺς γιὰ νὰ στηθῇ. Διότι ἕνας κλοιὸς στημένος ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι κι ἔνας κλοιὸς ποὺ θὰ τοὺς δόσῃ ἐξουσία. Προσπάθησαν νὰ χρησιμοποιήσουν τὴν ὀργὴ τοῦ λαοῦ καὶ νὰ τὴν κατευθύνουν. Στὴν ἀρχὴ ἔδειξαν νὰ κερδίζουν ἔδαφος.

Καὶ ξαφνικά, κάτι ἄλλαξε.
Κάτι δὲν τοὺς πάει καλά.
Κάτι ἱκανὸ νὰ ἀνατρέψῃ τὰ πάντα.
Χάνουν τὸν ἔλεγχο. Τὸ ξέρουν. Τὸ τρέμουν.

Ἡ ὀργὴ ποὺ ἀφησε τὸν καναπὲ καὶ κύλησε στὶς πλατεῖες γιὰ νὰ τὶς γεμίσῃ σὲ λίγο δὲν θὰ ἐλέγχεται. Δὲν θὰ μπορῇ κανεῖς νὰ τὴν ἐλέγξῃ καὶ νὰ τὴν κατευθύνῃ. Τὸ ξέρουν. Τὸ τρέμουν.

Ὁ κλοιὸς σφίγγει.

Σφίγγει γύρω ἀπὸ κάθε ἔναν, μικρὸ ἤ μεγάλο δοσίλογο. Τί κι ἐὰν τὸν κλοιὸ θὰ στήσουν πρόσωπα ποὺ ἔως πρὸ τινος ἦταν αὐτοὶ ποὺ στήριζαν τοὺς δοσιλόγους; Ποὺ τοὺς ψήφιζαν; Ποὺ τοὺς ὑπηρετοῦσαν; Δὲν ξεκίνησαν νὰ στήσουν κλοιό γιατί κατάλαβαν ἀλλὰ γιατί τοὺς ὤθησαν σὲ αὐτό. Δὲν πειράζει.. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς, τὸ ξέρουν δὲν τὸ ξέρουν, ὑπάρχει θεία δίκη. Τὴν μυρίζω… Ἔρχεται…

Ὁ κλοιὸς σφίγγει. Σφίγγει πολύ…

Σὲ λίγο γιὰ κάποιους θὰ εἶναι πάρα πολύ ἀργά.


Φιλονόη.