Αρον-άρον στο Μεσοπρόθεσμο
της Ελίνας Γαληνού
Μετά την παρωδία του ανασχηματισμού, ο οποίος επιχείρησε μια εικονική αλλαγή για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, τα αίματα άναψαν πάλι. Οι μέρες είναι δύσκολες και τα διλήμματα σκληρά. Η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, τρέχει με ρυθμούς fast-truck, εν αντιθέσει προς την αδράνεια ενός σχεδόν χρόνου. Αλλωστε οι εταίροι μας ήταν σαφείς "If not, if not, if not....δεν παίρνετε δεκάρα...
Μετά την παρωδία του ανασχηματισμού, ο οποίος επιχείρησε μια εικονική αλλαγή για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, τα αίματα άναψαν πάλι. Οι μέρες είναι δύσκολες και τα διλήμματα σκληρά. Η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, τρέχει με ρυθμούς fast-truck, εν αντιθέσει προς την αδράνεια ενός σχεδόν χρόνου. Αλλωστε οι εταίροι μας ήταν σαφείς "If not, if not, if not....δεν παίρνετε δεκάρα...
Το μήνυμα ελήφθη φίλτατοι. Στηρίζετε την Ελλάδα για να σωθεί η ευρωζώνη, και κοντά σ΄αυτήν, οι ΗΠΑ από την πτώχευση που αιωρείται απειλητικά πάνω από το κεφάλι τους. Ορος απαρέγκλιτος όμως για την βοήθεια προς υμάς, η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου που (υποτίθεται) διασφαλίζει τους δανειστές από τυχόν παρασπονδίες της οικονομικής μας διαχείρισης. Λογικά οι δανειστές δικαιούνται να ζητούν κάποιες εγγυήσεις βέβαια, ενώ το ΔΝΤ έχει την δικαιοδοσία να ορίζει προγράμματα "εξυγίανσης" μιας προβληματικής Οικονομίας, περιορίζοντας τους κινδύνους μετάδοσης μιας χρεωκοπίας.
Ομως τώρα, στο σκηνικό αυτών των ημερών με επίκεντρο το ελληνικό ζήτημα, εμφανίζονται αντιφάσεις. Από τη μια μεριά, η πίεση που ασκείται στην Ελλάδα εκ των έξω για γρήγορη ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, μοιάζει σπασμωδική. Από την άλλη, η εμμονή των ξένων στη συναίνεση της αντιπολίτευσης για το πρόγραμμα που κατάρτισε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, είναι παράξενη. Δεν είναι ούτε δύο μήνες που αποφάνθηκαν ότι "η ελληνική κυβέρνηση για τον πρώτο χρόνο, έφερε αποτέλεσμα μηδέν". Ακούσαμε και την κα Λαγκάρντ να το λέει, ομόφωνα με τον κ. Τόμσεν-στέλεχος του ΔΝΤ. Ακούσαμε και απειλές εξόδου μας από το ευρώ ακόμα! Και όλα αυτά, επειδή ο τρόπος που εφάρμοσε η κυβέρνηση το περυσινό Μνημόνιο, πολλαπλασίασε την ύφεση αποτυγχάνοντας παταγωδώς να συγκεντρώσει έσοδα.
Μετά απ΄αυτό, ζητούνται από τους δανειστές μας νέα επιπλέον μέτρα, βάσει συγκεκριμένων στόχων. Η κυβέρνηση "πειθήνια" καταρτίζει πρόγραμμα με ακόμα σκληρότερα μέτρα, τα οποία εξολοθρεύουν κυριολεκτικά την οικονομική ανεξαρτησία της μεσαίας τάξης. Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι οι νέες περικοπές με τους φόρους που επιβάλλονται, θα μηδενίσουν την φορολογητέα ύλη της επόμενης χρονιάς, ενώ θα προκαλέσουν άλλα τόσα λουκέτα και ανεργία. Αρα, γιατί να συνεχίζεται μια τακτική που αποδείχτηκε κατά γενική ομολογία, εντελώς ατελέσφορη και μάλλον επιζήμια; Απορία πρώτη...
Οι διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτούν οι εταίροι μας, είναι το δεύτερο σκέλος. Λογικά, για να αποδώσει ένα πρόγραμμα τέτοιο σε μια χειμαζόμενη οικονομία, θα έπρεπε να γίνει εξαιρετικά στοχευμένα και μελετημένα, αλλά γι΄αυτά χρειάζεται χρόνος που όταν υπήρχε, δεν αξιοποιήθηκε.
Ομως τώρα, στο σκηνικό αυτών των ημερών με επίκεντρο το ελληνικό ζήτημα, εμφανίζονται αντιφάσεις. Από τη μια μεριά, η πίεση που ασκείται στην Ελλάδα εκ των έξω για γρήγορη ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, μοιάζει σπασμωδική. Από την άλλη, η εμμονή των ξένων στη συναίνεση της αντιπολίτευσης για το πρόγραμμα που κατάρτισε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, είναι παράξενη. Δεν είναι ούτε δύο μήνες που αποφάνθηκαν ότι "η ελληνική κυβέρνηση για τον πρώτο χρόνο, έφερε αποτέλεσμα μηδέν". Ακούσαμε και την κα Λαγκάρντ να το λέει, ομόφωνα με τον κ. Τόμσεν-στέλεχος του ΔΝΤ. Ακούσαμε και απειλές εξόδου μας από το ευρώ ακόμα! Και όλα αυτά, επειδή ο τρόπος που εφάρμοσε η κυβέρνηση το περυσινό Μνημόνιο, πολλαπλασίασε την ύφεση αποτυγχάνοντας παταγωδώς να συγκεντρώσει έσοδα.
Μετά απ΄αυτό, ζητούνται από τους δανειστές μας νέα επιπλέον μέτρα, βάσει συγκεκριμένων στόχων. Η κυβέρνηση "πειθήνια" καταρτίζει πρόγραμμα με ακόμα σκληρότερα μέτρα, τα οποία εξολοθρεύουν κυριολεκτικά την οικονομική ανεξαρτησία της μεσαίας τάξης. Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι οι νέες περικοπές με τους φόρους που επιβάλλονται, θα μηδενίσουν την φορολογητέα ύλη της επόμενης χρονιάς, ενώ θα προκαλέσουν άλλα τόσα λουκέτα και ανεργία. Αρα, γιατί να συνεχίζεται μια τακτική που αποδείχτηκε κατά γενική ομολογία, εντελώς ατελέσφορη και μάλλον επιζήμια; Απορία πρώτη...
Οι διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτούν οι εταίροι μας, είναι το δεύτερο σκέλος. Λογικά, για να αποδώσει ένα πρόγραμμα τέτοιο σε μια χειμαζόμενη οικονομία, θα έπρεπε να γίνει εξαιρετικά στοχευμένα και μελετημένα, αλλά γι΄αυτά χρειάζεται χρόνος που όταν υπήρχε, δεν αξιοποιήθηκε.
Τώρα, ακόμα και αν βαφτίσουμε τις αποκρατικοποιήσεις "αξιοποίηση" το ξεπούλημα της Ελλάδας είναι πλέον κοινό μυστικό. Μας το λένε κατάμουτρα και στα διεθνή ΜΜΕ, αλλά κυρίως, μας το φωνάζει η ίδια η λίστα αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου. Ιδού και μερικά παραδείγματα. Εγνατία οδός // Μεταλλευτικά Δικαιώματα 1, 2,// Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, Περιφερειακά Αεροδρόμια, ΟΔΙΕ, Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, Λιμάνια 1,2, είναι μερικά παραδείγματα όπου το δημόσιο κατέχει ποσοστό 100%, και θα πουληθεί 100%. Ακολουθούν η ΔΕΣΦΑ, ΔΕΠΑ, ΟΠΑΠ, ΟΛΘ, όπου το δημόσιο έχει μερική συμμετοχή, αλλά και εκεί το ποσοστό του θα πωληθεί εξ ολοκλήρου.
Αρα, τι συμπέρασμα βγαίνει μετά απ΄αυτά; Οτι η αγελάδα στράγγιξε και μη έχοντας άλλο γάλα να δώσει, τη διατηρούμε ζωντανή ενώ αρχίζουμε να κόβουμε τα κομμάτια της και να πουλάμε φρέσκο κρέας. Οταν τελειώσουμε, εννοείται, ότι θα μείνουν μόνο τα κόκκαλα, για να τα θάψουμε για λίπασμα. Αυτό θέλουν οι εγχώριοι κυβερνώντες μας και οι ξένοι εταίροι που μας κουνάνε το δάχτυλο απειλητικά; Αν όχι, τότε γιατί πιέζουν με αυταρχισμό να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα που μόνο εξυγίανση δεν θα φέρει στην ελληνική οικονομία; Γιατί αντιστρέφονται οποιαδήποτε εναλλακτική προτείνεται, ακόμα και αν αυτή συμβαδίζει με τους στόχους του Μνημονίου; Γιατί και καλά και σώνει, επιμένουν να ακολουθήσει όλος ο πολιτικός κόσμος το πρόγραμμα της κυβέρνησης, το οποίο σίγουρα θα μας οδηγήσει στην πτώχευση το αργότερο, σε τρία χρόνια; Απορία δεύτερη.
Δεν ανησυχούν άραγε για το μέλλον της ευρωζώνης αν εμείς πτωχεύσουμε, ή ...το ευρώ δεν θα πάει μακριά και το ξέρουν; Απορία τρίτη.
Για το μόνο που δεν απορούμε πια, είναι γιατί συρόμαστε άρον-άρον στο Μεσοπρόθεσμο, χωρίς ανάσα. Αυτό το καταλάβαμε...
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/06/blog-post_2343.html
Αρα, τι συμπέρασμα βγαίνει μετά απ΄αυτά; Οτι η αγελάδα στράγγιξε και μη έχοντας άλλο γάλα να δώσει, τη διατηρούμε ζωντανή ενώ αρχίζουμε να κόβουμε τα κομμάτια της και να πουλάμε φρέσκο κρέας. Οταν τελειώσουμε, εννοείται, ότι θα μείνουν μόνο τα κόκκαλα, για να τα θάψουμε για λίπασμα. Αυτό θέλουν οι εγχώριοι κυβερνώντες μας και οι ξένοι εταίροι που μας κουνάνε το δάχτυλο απειλητικά; Αν όχι, τότε γιατί πιέζουν με αυταρχισμό να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα που μόνο εξυγίανση δεν θα φέρει στην ελληνική οικονομία; Γιατί αντιστρέφονται οποιαδήποτε εναλλακτική προτείνεται, ακόμα και αν αυτή συμβαδίζει με τους στόχους του Μνημονίου; Γιατί και καλά και σώνει, επιμένουν να ακολουθήσει όλος ο πολιτικός κόσμος το πρόγραμμα της κυβέρνησης, το οποίο σίγουρα θα μας οδηγήσει στην πτώχευση το αργότερο, σε τρία χρόνια; Απορία δεύτερη.
Δεν ανησυχούν άραγε για το μέλλον της ευρωζώνης αν εμείς πτωχεύσουμε, ή ...το ευρώ δεν θα πάει μακριά και το ξέρουν; Απορία τρίτη.
Για το μόνο που δεν απορούμε πια, είναι γιατί συρόμαστε άρον-άρον στο Μεσοπρόθεσμο, χωρίς ανάσα. Αυτό το καταλάβαμε...
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/06/blog-post_2343.html
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε