Mε κάθε θυσία να σωθεί η Κυπριακή Δημοκρατία

Nικίας Λειβαδάς
Η βασική πρόταση που καταθέτουν οι Τούρκοι στο τραπέζι είναι να συνεταιρισθούν οι δυο πλευρές (τουρκοκυπριακό κράτος και ελληνοκυπριακή διοίκηση) για δημιουργία ενός νέου κράτους εις αντικατάσταση της «εκλιπούσης» Κυπριακής Δημοκρατίας, και επιμένουν ότι η πρότασή τους είναι σύμφωνη με το πρωτόκολλο που υπέγραψαν ο κ. Αναστασιάδης με τον κ. Έρογλου.

Επί σαράντα χρόνια πέφτουμε στις παγίδες των Άγγλων και των Τούρκων και αναζητούμε λύσεις μέσα από «δρόμους παγίδες» που απεδείχθη πια εκ των αποτελεσμάτων ότι οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε εδραίωση των σχεδίων της Τουρκίας, όπως αυτά καταγράφονται με σαφήνεια στις εκθέσεις Ερίμ (της 24.11.1956 και 22.12.1956). Αυτές τις εκθέσεις θεωρεί η Τουρκία σαν βίβλο, και πανω τους στηρίζει τη λύση του Κυπριακού. Όσοι τις διαβάσουν θα δουν ότι αυτό είναι ένα σχέδιο «επανάκτησης» της Κύπρου, που η Τουρκία επιδιώκει να πετύχει έστω και σταδιακά μέσα από διχοτομικά σχέδια λύσης είτε σχέδια επισφαλούς ανεξαρτησίας.

Οι διαδικασίες που ακολουθούμε όλα τα τελευταία 40 χρόνια, οι τάχα «κυπριακής ιδιοκτησίας συνομιλίες», δεν ανατρέπουν αλλά εμπεδώνουν τους στόχους της Τουρκίας, που είναι η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η αντικατάστασή της από ένα διχοτομημένο κράτος τύπου Ανάν ή διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ή συνεταιρισμού δύο ανεξάρτητων κρατών, που όλα οδηγούν σταδιακά στον σταθερό στόχο της για επανάκτηση της Κύπρου.

Εμείς, διαπραγματευόμενοι πάνω στις ολισθηρές αυτές βάσεις, έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο. Είχαμε αυξημένες δυνατότητες να ανατρέψουμε τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής από τη στιγμή που γίναμε μέλος της ΕΕ και του γιούρογκρουπ, αν καλλιεργούσαμε με επιμονή και σοφία αυτά τα πλεονεκτήματα. Τώρα που οι υδρογονάνθρακες της κυπριακής ΑΟΖ έχουν διαφοροποιήσει τα γεωπολιτικά συμφέροντα υπέρ μας, είναι η κατάλληλη στιγμή να προχωρήσουμε στα δύσκολα και να επανατοποθετήσουμε το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Τώρα έχουμε τη δυνατότητα περισσότερο παρά ποτέ να ανατρέψουμε τους στόχους της Τουρκίας. Γιατί τώρα έχουν αλλάξει τα συμφέροντα των ισχυρών στην περιοχή μας.

Οι Αμερικανοί δηλώνουν «στρατηγικοί εταίροι» και μας βεβαιώνουν ότι βλέπουν την Κυπριακή Δημοκρατία ως «ενεργειακό κέντρο» από το οποίο περιμένουν να δημιουργηθεί ένας άξονας ειρηνικών συνεργασιών, ώστε να ωφεληθούν τόσο η Ευρώπη όσο και οι λοιπές φίλες χώρες στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Δηλώνουν ότι θεωρούν την ΚΔ κρίκο μιας αλυσίδας που δένει Ισραήλ, Κύπρο, Αίγυπτο, Ελλάδα. Τα εκδηλωθέντα συμφέροντα της Αμερικής, του Ισραήλ και της ΕΕ υπόσχονται μια ασπίδα προστασίας για την ασφαλή εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της κυπριακής ΑΟΖ, που θα αποτρέπει μελλοντικές ενέργειες της Ρωσίας, της Τουρκίας και όποιων άλλων επιβουλεύονται τους υδρογονάνθρακες της Μεσογείου.

Δημιουργήθηκαν λοιπόν κοινά συμφέροντα με ισχυρές δυνάμεις, που πάνω τους μπορούμε να καλλιεργήσουμε συμμαχίες και να χαράξουμε μια καινούρια εθνική στρατηγική, ώστε να ανατρέψουμε τα τουρκικά σχέδια. Έχουμε τις προϋποθέσεις, ας τις εκμεταλλευτούμε. Αν υποχωρήσουμε και αυτή τη φορά και δεχτούμε μια λύση που θα καταλύει την ΚΔ, είναι φανερό ότι θα οδηγηθούμε σε χειρότερο αδιέξοδο από το σημερινό στάτους κβο, αφού έτσι θα αναγνωρισθεί επίσημα πια - με τη υπογραφή μας - το ψευδοκράτος, και αυτό θα ισχύει για πάντα. Και αν μελλοντικά δεν λειτουργήσει αυτό το συνεταιρικό κράτος, είτε ένεκα δυσλειτουργίας του συντάγματος είτε από τεχνητές παρεμβάσεις της Τουρκίας που εξυπηρετούν τους σκοπούς της (συνέβη και με την Κυπριακή Δημοκρατία) τότε φυσικό είναι να διασπαστεί ο συνεταιρισμός και να παραμείνουν τα δύο κράτη ως ανεξάρτητα, με ό,τι αυτό σημαίνει για τους Ελληνοκυπρίους. Από την άλλη πλευρά, η μη αποδοχή μιας λύσης που θα σημάνει την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας μπορεί να μας οδηγήσει στο βιώσιμο κράτος που επιδιώκουμε, μέσα από τη χρονικά ορατή εξέλιξη της ΕΕ σε Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Αν αυτή η εξέλιξη πραγματοποιηθεί μέσα στα επόμενα 10-30 χρόνια, είναι βέβαιο ότι θα συμπεριλάβει ολόκληρη την Κυπριακή Δημοκρατία σαν μια πολιτεία της, με ό,τι αυτό θα σημαίνει για τ ην Τουρκία και τους Τουρκοκυπρίους.
Φιλελεύθερος