Αυτό το ιστορικό κτίριο είχαν καταλάβει οι λαθρομετανάστες

Το κτίριο το οποίο εκκενώνεται από το πρωί στην συμβολή των οδών Αχαρνών και Σουρμελή στο κέντρο της Αθήνας είναι ένα άλλο κτίριο – κόσμημα το οποίο είχε χτισθεί από τον Ερνέστο Τσίλλερ και ήταν μέχρι το 1933 το σπίτι του Γ. Αργυρόπουλου. Τελούσε υπό κατάληψη από το 2016.

Το 1933 μετά την εγκατάσταση των Σχολείων στο Αρσάκειο Ψυχικού, μεγάλος αριθμός μαθητριών παρέμεινε στο κεντρικό κτήριο. Επιθυμία τού Δ.Σ. τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας ήταν να μεταστεγασθούν τα Σχολεία από το κέντρο τής πόλης, ώστε ολόκληρο το κτήριο να ενοικιασθεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Έτσι, προτάθηκε η αγορά του κτιρίου σε σχέδια του Τσίλλερ οικίας τού Γ. Αργυρόπουλου στη γωνία των οδών Αχαρνών και Σουρμελή. Το κτίριο αγοράστηκε τότε από το Δ.Σ. των σχολείων αλλά και το οικόπεδο 2.591 τ.μ. έναντι του ποσού των 7. 500.000 δραχμών. Το συμβόλαιο υπ’ αριθμ. 13330, που συνέταξε ο συμβολαιογράφος Αθηνών Κ. Δ. Γιαννίτσης, υπέγραψε εκ μέρους τής Φ.Ε. ο Πρόεδρος Κωνσταντίνος Κυριακός και οι κληρονόμοι τού Γ. Αργυρόπουλου Σοφία και Αλέξανδρος.

Το Σχολείο που θα στεγαζόταν εκεί θα ονομαζόταν «Τοσίτσειο» προς τιμήν της ευεργέτιδος Ελένης Τοσίτσα, που είχε κτίσει το πρώτο Τοσίτσειο Σχολείο για να στεγαστεί εκεί το Εξωτερικό Σχολείο της Εταιρείας.

Στις 6 Οκτωβρίου 1937 έγιναν τα εγκαίνια. Ο πόλεμος που ξέσπασε το 1940 έγινε αιτία το κτήριο να επιταχθεί για να στεγασθεί εκεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία. Τότε τα Σχολεία στεγάστηκαν σε νοικιασμένα κτήρια, όπως αυτό της οδού Ρεθύμνης και τής οδού Μαυρομιχάλη και Ακαδημίας. Όπως ακριβώς συνέβη και με το Αρσάκειο Ψυχικού έτσι και το Τοσίτσειο παραδόθηκε στη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία λίγα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου.

Το Σχολείο επαναλειτούργησε έως το 1972. Μαθήτριες από όλα τα σημεία τής Αθήνας αποφοίτησαν από το Τοσίτσειο τής οδού Αχαρνών. Τη δεκαετία του 1960 κατά μήκος της οδού Σουρμελή κτίστηκε νέο κτήριο για να στεγάσει τις τάξεις τού Γυμνασίου. Το 1968 μάλιστα προστέθηκε και 3ος όροφος (4 διδακτικές αίθουσες) σε σχέδια τού Χ. Πολυχρονόπουλου. Όσο ο αριθμός των μαθητριών ήταν μικρός το κτήριο ήταν λειτουργικό.



Όμως όσο τα χρόνια περνούσαν και παρά τις προσπάθειες ανακαίνισης, πολύ γρήγορα ο θόρυβος, οι κακές συνθήκες στο κέντρο της Αθήνας αλλά και η αδυναμία επέκτασης του Σχολείου δυσχέραναν πολύ τη σωστή λειτουργία του, με αποτέλεσμα το κτήριο να γίνεται όλο και πιο ακατάλληλο.



Έτσι το Δ.Σ. της Φ.Ε. αποφάσισε την οικοδόμηση νέου Σχολείου σε οικόπεδο 200 στρεμμάτων που είχε αγοράσει η Εταιρεία με απόφαση τού Δ.Σ. στις 26 Νοεμβρίου 1926 σε περιοχή μεταξύ Εκάλης, Δροσιάς και Άνοιξης, το οποίο αποτελούσε τμήμα τού αγροκτήματος «Μπογιάτι», που ανήκε στους αδελφούς Λεωνίδα και Μαρή Εμπειρίκο. Εκεί το 1969 άρχισε να κτίζεται το νέο κτήριο που στέγασε τα Αρσάκεια – Τοσίτσεια Σχολεία από τον Σεπτέμβριο τού 1972.