Πράσινο φως της Ευρώπης στα νέο-Οθωμανικά σχέδια του ισλαμιστή Σουλτάνου της Άγκυρας

Να το πούμε ξεκάθαρα. Την ώρα που η Τουρκία δηλώνει ευθέως ότι επιδιώκει να ανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι Ευρωπαίοι την θωπεύουν και στέλνουν το μπαλάκι των κυρώσεων στο απώτερο μέλλον. Κι αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα του Συμβουλίου Αρχηγών στις Βρυξέλλες.

Την ώρα που οι «27» μετά από μια πολύωρη συνεδρίαση αποφάσισαν για μια ακόμη φορά να χαϊδέψουν την Τουρκία, ο Ερντογάν από το Μπακού μιλούσε για ιμπεριαλιστική Ευρώπη και εμφανίστηκε ως κήρυκας του παντουρκισμού, γιορτάζοντας τα επινίκια επί της Αρμενίας, με τον ομοεθνή του Αλίγιεφ, με στρατιωτικές παρελάσεις, παρουσιάζοντας με υπερηφάνεια τα drones, που συνέβαλαν αποφασιστικά επί του πεδίου στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Και δεν έμεινε μόνο εκεί ο Ερντογάν, στην ομιλία του αναφέρθηκε με κομπασμό στον Εμβέρ Πασά, τον πρωταγωνιστή και σφαγέα των Αρμενίων, που ούτε ο Κεμάλ Ατατούρκ δεν τόλμησε να υμνήσει.
Αλλά πιο προχωρημένος εμφανίστηκε ο υπουργός πολέμου του Ερντογάν, ο στρατηγός Ακάρ, που ζήτησε από την Ελλάδα να καθίσει στο τραπέζι για μια εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση, νησιά, εναέριος χώρος κλπ, επισημαίνοντας ότι η Τουρκία έχει την δύναμη να επιβάλλει τις απόψεις της, γράφε συνομιλίες με το πιστόλι στον κρόταφο της Ελλάδας.

Δυστυχώς για μια ακόμη φορά τα οικονομικά συμφέροντα στάθηκαν υπεράνω των αρχών και των αξιών της Ευρώπης. Που είναι η αλληλεγγύη, που είναι οι αρχές και οι αξίες που υποτίθεται ότι διέπουν την Ενωμένη Ευρώπη. Όλα αυτά τα περισπούδαστα πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων.

Με αυτή την Ευρώπη θα τρίζουν τα κόκκαλα των Σούμαν, Αντενάουερ, Μιτεράν, Κολ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το μείζον θέμα των κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας συζητήθηκε στη διάρκεια του δείπνου, μεταξύ δηλ. τυρού και αχλαδίου, συνοδεία κρασιού και γεμάτου στομάχου.

Στο όλο σκηνικό, είχαμε και παρέμβαση του γ.γ. του ΝΑΤΟ, που ως μη όφειλε, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της Τουρκίας, υπενθυμίζοντας στους Ευρωπαίους, το πόσο σημαντική είναι η χώρα αυτή, για την Βορειοατλαντική Συμμαχία, που σημαίνει μην την ενοχλείται, γιατί αποτελεί σπουδαίο μέλος του club, στο αμυντικό σύστημα της Δύσης.

Τώρα αν αυτό το μέλος της περιβόητης Συμμαχίας, απειλεί ευθέως με πόλεμο ένα άλλο μέλος, λίγο ενδιαφέρει τον Γ. Στόλτενμπεργκ, μια και αυτές οι επιθετικές ενέργειες, κατά τον επικεφαλής του ΝΑΤΟ, είναι άλλου κατ’ αυτόν παπά Ευαγγέλιο.

Δύο θέματα που αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής, είναι η στροφή της Γαλλίας και η ταύτισή της με το Βερολίνο. Αξιοσημείωτο είναι ότι υπήρξε ένα τηλεφώνημα του Τσαβούσογλου την Τρίτη αργά το βράδυ, στον Γάλλο ομόλογό του. Το δεύτερο αφορά την αναβολή των εξαγγελιών Ερντογάν, για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, αποφυλακίσεις και κανόνες δικαίου, που συνάδουν με τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Για το πρώτο δεν μάθαμε τι διημείφθη ανάμεσα στους δύο, μια και απ’ ότι φαίνεται οι Γάλλοι «ξέχασαν» τα περί ψυχοπαθούς Μακρόν. Για το δεύτερο που ο Ερντογάν έριξε στο καλάθι των αχρήστων ήταν οι μεταρρυθμίσεις στις οποίες δεν προχώρησε μια και είχε ήδη επιτυχώς κινηθεί στο παρασκήνιο. Έτσι προτίμησε να στείλει ένα μήνυμα ισχύος από το Μπακού, αντί της εξαγγελίας κάποιων μέτρων εκδημοκρατισμού.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανίσει τη Συμφωνία ως την καλύτερη δυνατή και να επισημάνει παραμέτρους, όπως αυτή της εντολής στον Μπορέλ να ετοιμάσει κατάλογο μέτρων για την Σύνοδο του Μαρτίου, ζήσε Μάη να φας τριφύλλι που λένε, καθώς η Ευρώπη με σαφήνεια αναφέρει στα συμπεράσματα, ότι ο συντονισμός των επόμενων βημάτων, θα γίνει με τη νέα Διοίκηση των ΗΠΑ.

Έκαναν πάντως ότι δεν άκουσαν, μολονότι η Ουάσιγκτον προχωράει, ανεξαρτήτως αλλαγών, σε κυρώσεις προς την Τουρκία, με αφορμή την προμήθεια των S-400, μια και πολύ απλά έριξαν την μπάλα στην εξέδρα που λένε και οι ποδοσφαιρόφιλοι.

Μέτρα που θα πονούσαν την Άγκυρα θα ήταν το πάγωμα της τελωνειακής ένωσης, το πάγωμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων, που εκτελούν Βερολίνο, Μαδρίτη και Ρώμη και μέτρα, που ακούγαμε και δεν είδαμε, όπως κυρώσεις κατά οντοτήτων και συγκεκριμένα η διακοπή των δανειοδοτήσεων κρατικών τραπεζών της Ευρώπης, στην Τουρκία.

Από την άλλη πλευρά η Αντιπολίτευση στην Αθήνα και κυρίως ο Σύριζα αλλά και το ΚΙΝ.ΑΛ, δεν κούνησαν το δαχτυλάκι τους και δεν επικοινώνησαν με όμορα κόμματα σε Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία, προκειμένου να τους πιέσουν να συνταχθούν με την Ελλάδα και την Κύπρο και να δουν πέρα από τα στενά οικονομικά συμφέροντα τους.

Η Ελλάδα διαχρονικά και εν μέσω ανόητων ιδεολογημάτων, δεν φρόντισε να ενισχύσει σημαντικά την δύναμη αποτροπής της. Βλέποντας αυτά η Άγκυρα αποθρασύνθηκε στέλνοντας το Oruc Reis για 82 ημέρες να βολτάρει στην Α. Μεσόγειο, με προκλητικές δηλώσεις, όπως αυτή του Ακάρ του τύπου, ότι η Ελλάδα δεν είναι για τους Τούρκους παρά ένας μεζές.

Με δυο λόγια, η απόφαση των Ευρωπαίων δίνει το πράσινο φως στην Τουρκία να προχωρήσει ανενόχλητη στις γεωτρήσεις της στην Α. Μεσόγειο, γράφοντάς στα παλαιότερα των υποδημάτων της το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, που έχει επικυρωθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όλα τα άλλα είναι κουβέντες του αέρα των πολιτικών, που μικρή σημασία έχουν…

Τάσος Παπαδόπουλος
HellasJournal