UNCLOS και εθνική ασφάλεια

Του Θεόδωρου Στάθη*

Η Ελλάδα, πολλά χρόνια, αγωνίζεται να πείσει τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ και τους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) ότι η Τουρκία ασκεί επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο, χωρίς όμως να έχει καταφέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ανάμεσα στους άπιστους Θωμάδες είναι και οι πιο ισχυρές χώρες με πρώτη και καλύτερη τις ΗΠΑ.

Θυμάμαι τις δηλώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου την περίοδο πριν ακόμα την απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, στην οποία ο Κίσινγκερ έκλεισε το μάτι, που έλεγε ότι η απειλή εναντίον της Ελλάδος προέρχεται από την ανατολή και όχι από το βορρά. Οι απειλές της Τουρκίας ανάγκασαν την Ελλάδα να εξοπλίζεται με ακριβά μέσα (6% του προϋπολογισμού συν τα εκτός προϋπολογισμού αμερικανικά FMS με 11% επιτόκιο). Για την εξέλιξη αυτή η ευθύνη των συμμάχων και εταίρων είναι μεγάλη.

Αναφέρομαι στην ευθύνη γιατί στο τελευταίο άρθρο μου κάποιος Ελληνοαμερικανικός ονόματι Μιλτιάδης ……., κρίμα, φέρει και το όνομα του στρατηγού που νίκησε τους Πέρσες στον Μαραθώνα, ζητάει ανταποδοτικά από την Ελλάδα προς την Ομογένεια για να βοηθήσει, επειδή τόλμησα να ζητήσω βοήθεια στην προσπάθεια της Ελλάδος, ώστε να περιοριστεί η επιθετικότητα της Τουρκίας. Η Ελλάδα, ως αποτέλεσμα της αδιαφορίας των μεγάλων, έχει υποφέρει και προσφέρει. Οι γονείς μου 6 ετών με χιλιάδες άλλους Ελληνες εκδιώχθηκαν το 1906 από την Ανατολική Ρωμυλία (ανήκει σήμερα στη Βουλγαρία),τα θύματα της Μικρασιατικής καταστροφής, ο καταπιεσμένος Ελληνισμός και οι διωγμένοι στα ξένα – Τουρκία, Αλβανία, Αίγυπτος, Σοβιετική Ενωση κ.τ.λ. βρήκαν υποστήριξη και καταφύγιο στην Ελλάδα απ’ όπου ξανάρχισαν τη ζωή τους. Το παράδειγμα των Εβραίων της Αμερικής ταιριάζει για τους Ομογενείς. Αυτοί δεν ξεχνούν.

Η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, που οφείλεται στην ενθάρρυνση συμμάχων μας, άρχισε να αποκαλύπτεται ιδίως μετά την ψήφιση του Δικαίου της Θάλασσας (United Nations Convention on the Law of the Sea (UNCLOS) – Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας), όταν απείλησε την Ελλάδα με πόλεμο εάν τολμούσε να κάνει χρήση του δικαιώματός της να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα από 6 στα 12 μίλια. Τότε κανενός αυτί δεν ίδρωσε. Και πώς να ιδρώσει; Αφού οι ΗΠΑ, η Τουρκία και άλλες χώρες, παρά του ότι το εφαρμόζουν στα δικά τους χωρικά θαλάσσια ύδατα, δεν το έχουν ακόμα υπογράψει. Το δε ανατολικό κομμουνιστικό μπλοκ, όπως είχα διαπιστώσει συνομιλώντας με τους διπλωμάτες τους στην Αθήνα ως μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΣΟΚ, θεωρούσε ότι μια τέτοια ενέργεια της Ελλάδος θα μετέτρεπε το Αιγαίο σε ΝΑΤΟϊκή λίμνη και προφανώς γι’ αυτούς τους λόγους δεν έβλεπε την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια με καλό μάτι.

Τώρα τελευταία, βέβαια, η Τουρκία έχει εντελώς ξεσαλώσει με τις προκλητικές έρευνες και γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αγνοώντας εντελώς το Διεθνές Δίκαιο, και συγχρόνως απειλώντας την Ελλάδα και την Κύπρο. Και ενώ οι ΗΠΑ για ίδιες πράξεις της Κίνας στα δικά της μέρη διαμαρτύρεται και απειλεί, για την Τουρκία που μιμείται την Κίνα σιωπά. Αυτό ονομάζεται: Δυο μέτρα και δυο σταθμά.

Η στάση αυτή θα ενθαρρύνει την Τουρκία να συνεχίσει να κάνει στρατιωτικές παρεμβάσεις στη Λιβύη, στη Συρία, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, και αλλού. Οι τελευταίες δηλώσεις του Ερντογάν, για το ρόλο του ναυτικού τους στο παρελθόν, όταν το Αιγαίο και η Νοτιοανατολική Μεσόγειος ήταν μια τουρκική λίμνη, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το πού το πάει ο Σουλτάνος με τα νέο-οθωμανικά του σχέδια. Επαίρεται, μάλιστα, για την ειρήνη και την ασφάλεια που επικρατούσε τότε σε όλη την περιοχή, βεβαίως, με τη βαρβαρότητα και τη χαντζάρα. Καλά θα κάνουν οι δυτικοί να θυμηθούν πώς φτάσαμε στην πτώση του Βυζαντίου και στο χτύπημα των τειχών της Βιέννης από τους ισλαμιστές, οι οποίοι δεν το κρύβουν ότι προς τα εκεί το πάνε.

Εχω αναφερθεί επανειλημμένως στο Δίκαιο της Θάλασσας, και ίσως να αποτελεί για την Ομογένεια ψιλά γράμματα. Στους Ελλαδίτες όλα τα περί UNCLOS τα δίδαξε ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης από την Ουάσιγκτον και διαπιστώσαμε πόσο σημαντικό θέμα είναι, γιατί όχι μόνο έχει σχέση με την ασφάλειά μας αλλά, με την επέκταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μέχρι και τα 200 μίλια, ότι υπάρχει στο υπέδαφος της υφαλοκρηπίδας (υδρογονάνθρακες κ.τ.λ.), πάνω από αυτήν, – νερό (ψάρια κ.τ.λ.) ή αέρα (windenergy κ.τ.λ.), η χώρα έχει αποκλειστικά δικαιώματα εκμετάλλευσης στη λεγόμενη Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)! Οι ΗΠΑ πρέπει να υπογράψουν τη σύμβαση, γιατί πολλές ωφέλειες θα προκύψουν για τις ίδιες. Και βέβαια με άλλο ηθικό ανάστημα θα μπορούν να ζητούν την επίλυση των διαφορών βάσει του Διεθνούς Δικαίου και να προκύψουν οφέλη και για την Ελλάδα τα οποία προκλητικά η Τουρκία αγνοεί. Και δεν τα λέω εγώ αυτά. Ο Hank Johnson (Χανκ Τζόνσον), σε άρθρο του (στην «Washington Post») αναφέρει τι λένε στρατηγοί των ΗΠΑ για την ενίσχυση της εθνικής ασφάλειάς τους και όχι μόνον. Να ένα έργο για την Ομογένεια να πειστούν οι ΗΠΑ να υπογράψουν τη σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο.

* Ο Θεόδωρος Στάθης έζησε για χρόνια στις ΗΠΑ. Είναι πρώην βουλευτής Λάρισας με το ΠΑΣΟΚ, ενώ διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και υπουργός Γεωργίας

Πηγή: Εθνικός Κήρυξ