Ο Σημίτης έστρωσε τον δρόμο στην Τουρκία να ζητά “αποστρατιωτικοποίηση”

Υπό κανονικές συνθήκες θα επρόκειτο για το ιστορικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ δύο πρώην πρωθυπουργών. Ο κύριος Κώστας Σημίτης νιώθει άγχος για την μεταχείριση που θα του επιφυλάξει η ιστορία όσον αφορά στην στάση του την βραδιά των Ιμίων και την ημέρα της Συνόδου της Μαδρίτης για αυτό και πασχίζει επί είκοσι χρόνια να αποσυνδέσει το όνομα του από το άγος της μειοδοσίας που του αποδίδει διαχρονικώς ο ελληνικός λαός στις δημοσκοπήσεις.

Το γεγονός όμως ότι επανέρχεται με βιβλίο του (εκδόσεις Σιδέρης) για να επιτεθεί στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και στον πρώην Υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη για την εγκατάλειψη της εθνικώς ολέθριας συμφωνίας στο Ελσίνκι το 1999 (όπου η Ελλάς ανεγνώρισε ότι έχει «συνοριακές διάφορές και συναφή θέματα» με την Τουρκία- γκρίζες ζώνες δηλαδή) και το γεγονός ότι συμμετέχει στο βιβλίο αυτό,απαραδέκτως με κείμενό του, ο νυν επί κεφαλής στις διερευνητικές συνομιλίες Παύλος Αποστολίδης δείχνει πως ο κύριος Σημίτης δεν ενδιαφέρεται απλώς για την τρωθείσα φήμη του.

Κάνει κάτι παραπάνω: Επιχειρηματολογώντας για το Ελσίνκι 1 στρώνει το έδαφος για το Ελσίνκι 2 προς τέρψιν των ημετέρων συμμάχων. Και βεβαίως επιτιθέμενος στους κυρίους Καραμανλή και Μολυβιάτη κάνει την «βρώμικη» πολιτική δουλειά για λογαριασμό τρίτων. Προσπαθεί ματαίως να απαξιώσει πατριωτικές φωνές οι οποίες θα εμπόδιζαν ένα Ελσίνκι 2 που θα τον δικαίωνε αναδρομικά για τις εθνικές του αμαρτίες.Πατριωτικές φωνές που κάποιοι τρέμουν.

Η «Εστία» δημοσιεύει σε άλλες σελίδες τα βασικά σημεία της παρεμβάσεως Σημίτη στα «Νέα» του κυρίου Μαρινάκη η οποία συνοψίζεται στην εξής κατηγορία κατά Καραμανλή για το Ελσίνκι: «Απεδέχθη έτσι την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία με ανεπίλυτες τις ελληνοτουρκικές διαφορές ως προς τα όρια των υφαλοκρηπίδων και των αιγιαλίτιδων ζωνών τους. Η Τουρκία βγήκε από τη στενωπό χωρίς καμία αντίδραση».

Ωστόσο πριν τεθεί θέμα απαντήσεως από τον κύριο Καραμανλή ο οποίος πρέπει κάποτε βεβαίως να μιλήσει,ο κύριος Σημίτης πρέπει προηγουμένως να απαντήσει σε δύο ερωτήματα που έχουν προκύψει από την ιστορική έρευνα και, τα οποία προσπερνά συστηματικώς!Θα παρέπεμπε βάσει του Ελσίνκι το ζήτημα της ελληνικής κυριαρχίας στα Ίμια στην Χάγη με βάση το Ελσίνκι; Ναι ή ου; Θα παρέπεμπε το ζήτημα της αποστρατιωτικοποιήσεως των νήσων του Αιγαίου στην Χάγη; Ναι η ου; Αυτό προκύπτει από τα απόρρητα τηλεγραφήματα της 20ης Ιανουαρίου 1998, του Αμερικανού πρέσβεως Νίκολας Μπερνς που δημοσιεύει στο βιβλίο του ο Μιχάλης Ιγνατίου. Από αυτά-τα δημοσίευσε η Εστία το 2020- προκύπτει ότι:

Πρώτον ότι«η Ελλάς συζητούσε να κριθεί η κυριαρχία των Ιμίων στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αλλά υπό τξν προϋπόθεση, ότι θα προσέφευγε η Τουρκία σε αυτά για να αμφισβητήσει την κυριαρχία τους! Σύμφωνα με τον Μπερνς, «η ελληνική κυβέρνηση θέλει να αναγνωριστεί ότι είναι η Τουρκία που αμφισβητεί το εδαφικό στάτους κβο. Και έπειτα η Ελλάδα θα αποδέχονταν την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης».

Δεύτερον, η κυβέρνηση Σημίτη «απέρριπτε την ιδέα ότι τα Ίμια μπορούν να διασυνδεθούν με προϋπάρχουσες διαφορές για τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα». Σύμφωνα με τον Μπερνς, ο Σημίτης επεδείκνυε «επιμονή» για τον διαχωρισμό των θεμάτων «αν και δεν είναι σαφές για πόσο» (σημείωνε δηκτικώς.)»

Σύμφωνα με τα ίδια τηλεγραφήματα Μπερνς, τρίτον, «Από την άποψη της ελληνικής πλευράς η αποστρατιωτικοποίησις των νησιών μπορεί να ακολουθήσει ή να αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος αλλά όχι να προηγηθεί μιας συμφωνίας για τις βασικές πολιτικές καί νομικές διαφορές στο Αιγαίο».

Επειδή σε αυτό ακριβώς το σημείο ευρισκόμεθα τώρα, και οι Τοῦρκοι επιμένουν να παραπεμφθούν στη Χάγη θέματα κυριαρχίας νησιών και αποστρατιωτικοποιήσεως –έστω με την πρακτική του τεμαχισμού– ερωτούμε τον κύριο Σημίτη: Αυτήν την δικαίωση του Ελσίνκι ονειρεύεστε; Με παραπομπή ζητημάτων εθνικής κυριαρχίας και εθνικής ασφάλειας στην κρίση της Χάγης; Για αυτό επιτίθεσθε στον Κώστα Καραμανλή; Έτσι βγήκε η Τουρκία από την «στενωπό». Απαντήσατε κύριε Σημίτη!

ΠΗΓΗ: ΕΣΤΙΑ