Κλιματική αλλαγή, πολλοί μύθοι και λίγες αλήθειες

Η παγκόσμια υπερθέρμανση έχει τρυπώσει για τα καλά στην πολιτική ατζέντα. Η τελευταία εκλεγμένη κυβέρνηση στην Αυστραλία, κέρδισε την υποστήριξη της κοινής γνώμης και των ψηφοφόρων με την υπόσχεση ότι θα σταματούσε την κλιματική αλλαγή.

Στα σχολεία ντοκιμαντερ προβάλλονται με τη κλιματική αλλαγή όπως παλιότερα με τα ποσοστά CFC και την τρύπα του Όζοντος ( αλήθεια τι έγινε με αυτό το θέμα ;). Αρρώστιες μεταδίδονται ευκολότερα μέσω της κλιματικής αλλαγής ( βέβαια) ενω ο πρόεδρος Ομπαμα - ο άνθρωπος που τα drones του σε 90% των περιπτώσεων σκοτώνουν αθώους πολίτες - , όπου σταθεί κι όπου βρεθεί μιλάει για τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής .

Όλα ξεκίνησαν με έναν άλλον υποψήφιο πρόεδρο , πλέον νομπελίστα , τον κ. Al Gore όπου σε σε μια αμφιλεγόμενη παραγωγή της Paramount Classics με στημένες γιγαντοοθόνες και δραματικές αφηγήσεις παραθέτει την παγκόσμια θέρμανση εξαιτίας του ανθρώπου σαν μία απλουστεμένη θεωρία. Είναι όντως έτσι;

Το να προβλέψεις τον καιρό σε μια περιοχή ακόμα και για λίγες μέρες αποτελεί ένα από τα πιο σύνθετα προβλήματα στην επιστήμη. Το πρόβλημα πηγάζει από το γεγονός ότι ο καιρός αποτελεί ένα δυναμικό σύστημα , μη γραμμικό το οποίο μπορεί να αλλάξει από λεπτό σε λεπτό.

Πόσες φορές η Ε.Μ.Υ. ανακοινώνει έκτακτα καιρικά φαινόμενα και την άλλη μέρα έχει ηλιοφάνεια. Ο γενικευμένος όρος κλιματική αλλαγή ο οποίος πλέον δημιουργεί άκρως αρνητικούς συνειρμούς είναι παραπλανητικός. Η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί ανθρωπογενή φαινόμενο , αλλά αποτελεί το κανόνα εδώ στη Γη αφού απο τα 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια που υπάρχει ο πλανήτης το κλίμα αλλάζει συνεχώς τα τελευταια 2.5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Έτσι επινοήθηκε ο όρος ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή. Ναι ο άνθρωπος επηρεάζει το περιβάλλον της γης κανείς δε μπορεί να το αρνηθεί αυτό. Ακόμα και τα μυρμήγκια και οι τερμίτες με το οξύ που απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα καταφέρνουν και συμβάλουν στο τροπικό κλίμαστα δάση του Αμαζονίου και στη δημιουργία όξινης βροχής(link εδώ )

Έτσι λοιπόν , μόνο ένας τρελός θα μπορούσε να υποστηρίξει πως ο άνθρωπος με τόσες παρεμβάσεις που πραγματοποιεί στο φυσικό περιβάλλον δεν επηρεάζει το μικροκλίμα της εκάστοτε περιοχής. Τι γίνεται όμως με το παγκόσμιο κλίμα ; Είναι το διοξείδιο του άνθρακα οδηγός της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής ή απλά έχουμε να κάνουμε με ένα μικρό εως ασήμαντο παράγοντα;

Γεγονότα γύρω απο το CO2

Το CO2 έχει εντυπωθεί πλέον στη συλλογική συνείδηση ως ένα "κακό" αέριο. Ας ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα.

Κατ αρχήν όλοι οι οργανισμοί είναι φτιαγμένοι απο Διοξειδιο του άνθρακα , εφόσον έχουμε να κάνουμε με ένα απο τα θεμελιώδη στοιχεία της ζωής. Όλοι οι άνθρωποι σε κάθε εκπνοή τους αποβάλλουν διοξείδιο του άνθρακα. Το CΟ2 υπάρχει και εκπέμπεται απο δεκάδες λειτουργίες και μηχανισμούς της φύσης

Τα ηφαίστεια παράγουν περισσότερο CO2 κάθε χρόνο απο όλα τα εργοστάσια μαζί . Ακόμα περισσότερο προέρχεται απο τα ζώα , τη βλάστηση και τα βακτήρια που παράγουν περίπου 150 γιγατόνους CO2 ετησίως.

Η μεγαλύτερη πηγή όμως μακράν είναι οι ωκεανοί καθώς αποτελούν τη μεγαλύτερη δεξαμενή αποθήκευσης CO2 . Η ανθρωπογενής παραγωγή CO2 είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι σε σχέση με το CO2 που παράγεται απο τους μηχανισμούς του πλανήτη.

 
Ποια είναι τα αέρια του θερμοκηπίου και ποιά η θέση του CO2 σε αυτά ;

Το CO2 κατέχει ένα πολύ μικρό ποσοστό κάτω του 5% στο συνολικό ποσοστό των αέριων του θερμοκηπίου που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα. Το ποσοστό μάλιστα του C02 σε σχέση με τη συνολική ποσότητα αερίων στην ατμόσφαιρα είναι 0.054%

Έτσι λοιπόν έχουμε τους ωκεανούς όπου η διαδικασία της εξάτμισης του νερού μας δίνει το ισχυρότερο αέριο του θερμοκηπίου , τους υδρατμούς, το ποσοστό τους κυμαίνεται ,οποιαδήποτε εποχή του χρόνου , απο 36% μέχρι 72% των συνολικών αερίων του θερμοκηπίου , αν συμπεριληφθούν και τα σύννεφα αγγίζει το 90%.

Το CO2 είναι το κατά μακράν τρίτο αέριο. Αν αφαιρούταν η ανθρώπινη παραγωγή διοξειδίου θα είχαμε λιγότερο 3% του συνολικού CO2, άρα συνολικά ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για λιγότερο απο 1% του πιθανού δυναμικού όλων των αεριών θερμοκηπίου.

Πηγή: The Warming of the Global Oceans - Are Manmade Greenhouse Gases Important or Impotent? (Bob Tisdale, Climate Observations. September 16, 2012)

Πηγή: The Resilient Earth (Book. Doug L. Hoffman & Allen Simmons, 2008)

Πηγή: http://www.co2science.org/about/position/globalwarming.php

Αδυναμία πρόβλεψης ακόμα και του τοπικού καιρού

Οι μηχανισμοί που διέπουν το παγκόσμιο κλίμα αποτελούν ακόμα ένα ανεξιχνίαστο πεδίο, Ο λόγος είναι πως υπάρχουν ΠΟΛΛΟΙ παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν το κλίμα της Γης.

Όπως είπαμε το κλίμα του πλανήτη είναι ένα μη γραμμικό σύστημα επομένως η μακροπρόθεσμη πρόβλεψη των μελλοντικών κλίματικών καταστάσεων δεν είναι δυνατή. Οι προβλέψεις που μπορούν να γίνουν αφορούν μόνο στατιστικές πιθανότητες πιθανών μελλοντικών κλιματικών συνθηκών. Το σύστημα του γήινου κλίματος είναι ιδιαίτερα μη γραμμικό και οι εξισώσεις του κατατάσσονται στα χαοτικά μαθηματικά.Αυτό σημαίνει πως ακόμα και πλέον μικρός η ασήμαντος παράγοντας εαν εξαληφθει απο το κλιματολογικό μοντέλο, τα αποτελέσματα θα είναι πέρα για πέρα λάθος.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της μη γραμμικότητας του παγκόσμιου κλίματος είναι πως οι αλλαγές είναι συχνά προσωρινές και απότομες, παρά αργές και βαθμιαίες.

Η πρόβλεψη του καιρού για μια συγκεκριμένη περιοχή, ακόμα και για λίγες μέρες εκ των προτέρων, είναι ένα από τα πιο σύνθετα προβλήματα στην επιστήμη. Μια βάση για αυτές τις προβλέψεις είναι ότι ο καθημερινός καιρός αλλάζει αργά, τόσο ο αυριανός καιρός θα είναι παρόμοιος με το σημερινό καιρό και ούτω καθεξής (αλλά με τη λιγότερη βεβαιότητα ο περαιτέρω συνεχιζόμαστε, επειδή ο καιρός είναι από μαθηματική άποψη χαοτικός). Επίσης, που ο καιρός τείνει να επαναλάβει εποχιακά, για κάθε περιοχή, που αλλάζει με τα έτη, μερικές φορές απότομα. IPCC - IPCC Third Assessment Report (TAR) 2001 - 14.2.2 Predictability in a Chaotic System

Κατόπιν υπάρχει ο κύκλος της δραστηριότητας ο ίδιος ήλιου, περίπου 11 ετών, αλλά όχι πολύ σταθερός στο μήκος ή την ένταση. Μερικά από τα αποτελέσματα της ηλιακής δραστηριότητας στη γήινη ατμόσφαιρα τώρα ακριβώς αρχίζουν να μελετώνται. Οι αναδημιουργίες των παρελθοντικών κλιμάτων αποκαλύπτουν έναν στενό συσχετισμό μεταξύ της ηλιακών δραστηριότητας και των θερμοκρασιών στη γη.

H σχέση κλίματος και ηλιακής δραστηριότητας συν την ωκεάνια μεταφορά θερμότητας είναι αρκετά πιο ισχυρή από τη σχέση κλίματος και άύξησης ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και ατμόσφαιρας

Οκτώ ερευνητές από την Κίνα (1), τη Φινλανδία (1), τη Ρωσία (4) και την Ελβετία (2) πραγματοποίησαν μια άκρως ενδιαφέρουσα έρευνα για τη σχέση του ήλιου και των ηλιακών ανέμων και του κλίματος τη γης , απο : Solar Forcing of Multiple Climatic Parameters (Sherwood, Keith and Craig Idso. CO2 Science. June 4, 2008)

Ηλιακή δραστηρίοτητα και κηλίδες

Η ηλιακή δραστηριότητα καθορίζει τη ζωή στο πλανήτη ωστόσο η δραστηρίοτητα του δε κυμαίνεται σε σταθερά πλαίσια με αποτέλεσμα διάφορες κλιματολογικές διακυμάνσεις. Η πιο πρόσφατη είναι η μίνι περίοδος παγετώνων του 17ου αίωνα ή αλλιως γνωστή ώς :«The Maunder minimum» : Τα παρελθοντικά αρχεία των ηλιακών κηλίδων υποδεικνύουν ότι ο ήλιος πέρασε από μια περίοδο αδράνειας προς το τέλος του 17ου αιώνα. Ελάχιστες ηλιακές κηλίδες παρατηρήθηκαν στον ήλιο στο διάστημα μεατξύ 1645 και 1715 , περίοδος που ανήκει στη λεγόμενη μικρή Παγετώνια Περίοδο . Για να καταλάβουμε για τι μέγεθος μιλάμε , οι ηλιακές κηλίδες ξεπερνούν κατά πολύ σε μέγεθος και το γίγαντα του ηλιακού συστήματος, το Δία!

Αναλύοντας τα στοιχεία όσον αφορά την ηλιακή δραστηριότητα, ο Αμερικάνος αστροφυσικός John Eddy σημείωσε το 1976 έναν συσχετισμό μεταξύ των περιόδων σημαντικής αλλαγής στον αριθμό των κηλίδων στην προηγούμενη χιλιετία και των μεγάλων αλλαγών στο κλίμα της γης, αλλαγές επηρέασαν βαθιά τη ζωή των λαών και των κρατών, και ξεκίνησαν αρκετές οικονομικές και δημογραφικές κρίσεις.

Αργότερα, ο γεωφυσικός Eugene Borisenkov της Αγία Πετρούπολης παρουσίασε (1988) ότι σε κάθε μία από τις 18 ισχυρές μειώσεις της ηλιακής δραστηριότητας , ελάχιστα που έχουν εμφανιστεί για κάθε 200 έτη τα τελευταία 7.500 χρόνια , έχουν υπάρξει περίοδοι βαθιάς πτώσης της θερμοκρασίας, ενώ στις περιόδους υψηλής συχνότητας ηλιακών κηλίδων, υπήρξαν περίοδοι παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας. Τέτοιες αλλαγές στο κλίμα της γης θα μπορούσαν να προκληθούν μόνο από σημαντικές αλλαγές στον ήλιο, καθώς δεν υπήρξε απολύτως καμία βιομηχανική επίδραση στη φύση σε εκείνα τα χρόνια

Ο ηλιακός κύκλος

Τα τελευταία χρόνια, μια ανορθόδοξη ιδέα έχει κερδίσει έδαφος στο χώρο της αστρονομίας. Έρχεται σε αντίθεση με τις καθεστηκυίες απόψεις και τους ειδικούς κλιματολόγους

Ο ήλιος, εξηγεί η Lika Guhathakurta της έδρας της NASA στο Washington DC, «είναι ένα μεταβλητό αστέρι».

« Ο ηλιακός κύκλος δεν είναι ακριβώς 11 έτη», λέει η Guhathakurtha. «Ο κύκλος κυμαίνεται στο μήκος από 9 έως 12 έτη. Μερικοί κύκλοι είναι έντονοι, με πολλές ηλιακές κηλίδες και ηλιακές εκλάμψεις άλλοι είναι ήπιοι, με σχετικά μικρή ηλιακή δραστηριότητα.

Στο 17ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της μίνι εποχής παγετώνων - «Maunder Μinimum»-, ο κύκλος σταμάτησε για περίπου 70 έτη και κανένας δε μπορεί να εξηγήσει το λόγο

Βλέπουμε λοιπόν πως η απρόβλεπτη συμπεριφορά του ήλιου αποτελεί αρκετά μεγαλύτερο κίνδυνο από οτιδήποτε άλλο καθώς υπάρχει άμεση συσχέτιση με την ατμόσφαιρα. Ο ήλιος όμως δυστυχώς δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ίδιο καλά στη πολιτική ατζέντα όσο η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή...

Βέβαια αυτό δεν είναι και τόσο αληθές καθώς αμα εξαλείψουμε για λίγο τη μνήμη χρυσόψαρου που μας διακατέχει και ξεφυλλίσουμε εφημερίδες της δεκαετίας του 80 θα δούμε πως η θεωρία μια νέα εποχή παγετώνων που απειλεί το πλανήτη ήταν η καθολική πρόβλεψη των κλιματολόγων.

Νομίζετε λοιπόν πως οι κλιματολόγοι συμφωνούν στις προβλέψεις τους; Φυσικα και όχι!

Το παγκόσμιο λίμα επηρεάζεται απο πολλαπλούς παράγοντες και ένας απο τους κύριους είναι η ηλιακή δραστηριότητα.Οι έρευνες κάνουν λόγο για μείωση της ηλιακής δραστηριότητας κατά 60% στη δεκαετία του 2030, κάτι που θα οδηγήσει σε πτώση της μέσης θερμοκρασίας στον πλανήτη. Δεν είναι απίθανο, δε, να οδηγήσει σε φαινόμενα που θα θυμίσουν πολύ όλα όσα έγιναν 300 χρόνια πριν στην Ευρώπη.

Υπάρχουν στοιχεία ότι ο ήλιος είχε παρόμοιες περιόδους αδράνειας και στο πιο απόμακρο παρελθόν. Η σύνδεση μεταξύ της ηλιακής δραστηριότητας και του επίγειου κλίματος είναι ένας τομέας έρευνας που εξελίσσεται.»

Απο :The Sunspot Cycle and Solar Cycle Prediction (NASA Solar Physics, Marshall Space Flight Center)

Aπο : Diminishing solar activity may bring new ice age by 2030

Γιατί λιώνουν οι πάγοι στο νότιο πόλο του Άρη ;

μήπως είναι ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή λόγω του CO2 που εκπέμπουν τα ρομπότ της NASA ;

Μια αύξηση στη θερμοκρασία έχει πραγματοποιηθεί επίσης και στον Άρη. Οι ερευνητές της NASA, παρατήρησαν από το 1999 μέχρι το 2005 αλλαγές στην επιφάνεια του πλανήτη καθώς οι πάγοι απο το νότιο πόλο άρχισαν να λιώνουν . Επίσης η μέση θερμοκρασία του πλανήτη ανέβηκε . Η αύξηση αυτή λοιπόν συνιστά ένα φυσικό γεγονός το οποίο εμφανίστηκε χωρίς οποιαδήποτε συμβολή από Αρειανούς ή το φαινόμενο του θερμοκηπίου που προκλήθηκε από τους Αρειανούς.

Ανάλογες διαδικασίες έχουν παρατηρηθεί επίσης σε Δία, Ποσειδώνα, Τρίτωνα, Πλούτωνα και άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Αυτές μπορούν να είναι μόνο οι άμεσες συνέπειες της δράσης ενός μόνο παράγοντα - της παρατεταμένης και εξαιρετικά υψηλού επιπέδου ενέργειας που ακτινοβολείται από τον ήλιο.

Πηγή: The Sun Defines the Climate (Dr. Habibullo Abdussamatov, 2009. Translated from Russian by Lucy Hancock, )

Κοσμική ακτινοβολία

Πολλοί έχουν την άποψη για την επιστήμη και όχι άδικα αφού αυτή η αντίληψη προβάλλεται κατά κόρον , πως έχει καταφέρει πλέον να εξηγήσει τα πάντα και πως μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τα πάντα . Έχει περάσει επίσης η αντίληψη ότι η ατμόσφαιρα είναι κάτι το προβλέψιμο και καθόλα εξηγήσιμο. Κάτι τέτοιο ελάχιστη σχέση έχει με τη πραγματικότητα ..

Aπο το 1990 όταν ξεκίνησε η οικολογική καμπάνια του Al Gore περί εκπομπής CO2 , αρκετοί επιστήμονες τόνισαν το γεγονός , ότι αγνοείται πλήρως η επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας στους παράγοντες της κλιματικής αλλαγής.

Επίσης τόνισαν το σημαντικό ρόλο που παίζουν στο σχηματισμό των σύννεφων τα οποία αποτελούν νο1 παράγοντα διαμόρφωσης του κλίματος. Τότε αγνοήθηκαν πλήρως καθώς άλλη ήταν η επιστημονική τάση ή καλύτερα η επιστημονική γραμμή.

Βέβαια από το περιθώριο και το σκεπτικισμό, η σχέση κλίματος και κοσμικών ακτινών επανήλθε στο επίκεντρο και μάλιστα στη καρδιά των γεγονότων του επιστημονικού κόσμου, στο ερευνητικό κέντρο CERN , της Ελβετίας. Βλέπε : The Other Climate Theory (The Wall Street Journal (WSJ), Anne Jolis, Sep. 7, 2011)

Να λοιπόν μερικές ειδήσεις που καταστρέφουν μερικώς το προφίλ του αδιαμφισβήτητου ειδικού μελλοντολόγου κωδωνοκρούστη που με τόσο κόπο έχουν φτιάξει οι κλιματολόγοι και λοιποί ειδικοί

«Οι επιστήμονες μόνο πρόσφατα έχουν αρχίσει να υποψιάζονται τη σημαντική επιρροή που ασκεί η κοσμική ακτινοβολία στο γήινο κλίμα. Οι κοσμικές ακτίνες αποτελούν ένα είδος ακτινοβολίας από σωματίδια υψηλών ενεργειών τα οποία παράγονται σε κάποιο μέρος του Σύμπαντος μακριά από τη Γη και προσκρούουν στην ατμόσφαιρα της Γης»

«Οι επιστήμονες έχουν βρει σύνδεση μεταξύ των επιπέδων των κοσμικών ακτινών και των καταιγίδων. Βρέθηκε επίσης θετικός συσχετισμός μεταξύ της ροής κοσμικών ακτινών (CRF) και τον σχηματισμό σύννεφων χαμηλού ύψους. »

«Τα ιόντα που δημιουργούνται στην τροπόσφαιρα από τις κοσμικές ακτίνες μπορούν να παρέχουν μηχανισμό για το σχηματισμό σύννεφων.»

Φαινόμενο του Θερμοκηπίου

Ο Svante Arrhenius , ένας άνθρωπος με πλούσιο ερευνητικό πνεύμα , που καταπιάστηκε με αρκετές επιστήμες υπήρξε μεταξύ των άλλων και ο πρώτος φυσικός ο οποίος διατύπωσε το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Πρότεινε ότι η ανθρώπινη εκπομπή του CO2 θα ήταν αρκετά ισχυρή να αποτρέψει τον κόσμο από την είσοδο σε μια νέα εποχή παγετώνων, και ότι μια θερμότερη γη αποτελεί προϋπόθεση για να ταΐσει το γρήγορα αυξανόμενο πληθυσμό.

Με βάση τα παραπάνω καθώς και την ιστορία του πλανήτη, ας δούμε αυτή την εικόνα με τη πορεία των παγετώνων , βλέπουμε πως η αύξηση της θερμοκρασίας δεν είναι απαραίτητα ένα αναγκαία καταστροφικό φαινόμενο. Σίγουρα αρκετοί λαοί χάθηκαν από τους παγετώνες που αναπτύχθηκαν στη Γη τη περίοδο μεταξύ 20.000 και 10.000 π.Χ.

Μη ξεχνάμε πως το CO2 είναι απαραίτητο στοιχείο για την ύπαρξη της ζωής τόσο του ανθρώπου όσο και των φυτών . Η απουσία του φαινόμενου του θερμοκηπίου από την ατμόσφαιρα θα ήταν καταστρεπτική τόσο για τα έμβια όντα όσο και για την ίδια την ατμόσφαιρα καθώς δεν θα υπήρχε καιρός ! Η ύπαρξη αερίων του θερμοκηπίου είναι απαραίτητη καθώς όχι μόνο κρατούν τη θερμοκρασία στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας αλλά χάρη στην ιδιότητα τους να απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία , ψυχραίνουν τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Eπίσης καθιστούν εφικτή τη ζωή αφού αποτελούν την αιτία για τη μείωση της διαφοράς των ακραίων θερμοκρασιών που θα υπήρχαν μεταξύ ημέρας και νύχτας

Για περισότερα δες : What if there was no greenhouse effect

Λίγοι αμφισβητούν το γεγονός ότι η συγκέντρωση CO2 έχει αυξηθεί στην ατμόσφαιρα. Σίγουρα από τη βιομηχανική περίοδο τα ποσοστά CO2 έχουν ανέβει ωστόσο και εδώ τα αποτελέσματα των ερευνών για το κατά πόσο έχουν ανέβει είναι πλήρως αντιφατικά . Το τι συμβάλει στην αύξηση της θερμοκρασίας αποτελεί αντικείμενο προς διερεύνηση. Υπάρχουν αρκετά προβλήματα στη σχέση μεταξύ ποσοστών CO2 και θερμότητας

Ένας αδύναμος βραχυπρόθεσμος συσχετισμός μεταξύ CO2 και θερμοκρασίας δεν αποδεικνύει τίποτα για την αιτιολογία της αύξησης. Οι υπερασπιστές της θέσης αυτής ότι η αύξηση CO2 συμβάλει παγκόσμια υπερθέρμανση καταδεικνύοντας τη σχέση του προηγούμενου αιώνα μεταξύ αύξησης θερμοκρασίας και CO2 δεν αποδυκνείει τίποτα καθώς αγνοούν το γεγονός ότι η υπαρξη συσχέτισης δεν αποτελεί τεκμήριο ότι το CO2 έχει ρόλο οδηγού στη διαδικασία θέρμανσης του πλανήτη. Για να γίνει πιο κατανοητό το γεγονός οτι η συσχέτιση δύο γεγονότων δεν οδηγεί σε στερεά συμπεράσματα ας δούμε ένα παράδειγμα : Υπάρχει 100% συσχέτιση ότι όποιος αναπνέει αέρα θα πεθάνει , αυτό όμως δεν αποδεικνύει οτι η αναπνοή του αέρα οδηγεί τους ανθρώπους σε θάνατο. Ούτως η άλλως οι έρευνες δείχνουν πως το CO2 ποτέ δεν έπαιξε ρόλο οδηγού στη διαμόρφωση του κλίματος . Πάντα ακολουθούσε τις κλιματικές αλλαγές. Πρώτα ανέβαινε η παγκόσμια θερμοκρασία και με καθυστέρηση 800 χρόνων ανέβαιναν και τα ποσοστά του CO2

Για να καθιερώσει μια αιτιώδη σχέση πρέπει να αποδειχθεί ότι η θεωρούμενη αιτία προηγείται της θεωρούμενης επίδρασης. Επιπλέον, αυτή η σχέση πρέπει να είναι αποδείξιμη πέρα από διάφορους κύκλους των αυξομειώσεων και στις δύο παραμέτρους. Και ακόμα και όταν ικανοποιούνται αυτά τα κριτήρια, όπως στην περίπτωση των ηλιακών - κλιματικών σχέσεων πολλοί είναι απρόθυμοι να αναγνωρίσουν ότι οι διαφοροποίησεις στη θεωρούμενη αιτία παρήγαγαν αληθινά τις ανάλογες διακυμάνσεις στη θεωρούμενη επίδραση.

Έαν εξετάσουμε λοιπόν τις επτά μέγιστες αλλαγές θερμοκρασίας/κλίματος των προηγούμενων 500.000 ετών - τρεις τερματισμοί παγετώνων και τέσσερις ενάρξεις παγετώνων - βρίσκουμε ότι οι αυξήσεις και οι μειώσεις στην ατμοσφαιρική συγκέντρωση του CO2 όχι μόνο δεν προηγήθηκαν των αλλαγών στη θερμοκρασία αέρα, αλλά τις ακολούθησαν, και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις έπειτα από απο εκατοντάδες μέχρι χιλιάδες έτη!

Υπήρξαν επίσης μεγάλες χρονικές περίοδοι όταν το ατμοσφαιρικό CO2 παρέμεινε αμετάβλητο, ενώ η θερμοκρασία αέρα μειώθηκε, καθώς επίσης και περίοδοι όπου μειώθηκε η περιεκτικότητα σε CO2 του αέρα, ενώ η θερμοκρασία αέρα παρέμεινε αμετάβλητη ή και αυξήθηκε . Ως εκ τούτου, η ιστορία του κλίματος των προηγούμενων 500.000 ετών δεν παρέχει απολύτως κανένα στοιχείο ώστε να στηριχθεί ότι η τρέχουσα άνοδος στο CO2 θα οδηγήσει σε σημαντική παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου.

http://www.co2science.org/about/position/globalwarming.php

Διακυβερνητική επιτροπή για τη αλλαγή κλίματος (IPCC)

Σήμερα πάνω από 400 διακεκριμένοι επιστήμονες – και όχι μόνο – από περισσότερες από 24 χώρες σε μία κοινή έκθεση (U.S. Senate Report: Over 400 Prominent Scientists Disputed Man-Made Global Warming Claims in 2007 Senate Report Debunks «Consensus«) εξέφρασαν πρόσφατα σημαντικές αντιρρήσεις σε σημαντικές πτυχές της θεωρίας που ισχυρίζεται την προκαλούμενη από τον άνθρωπο παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου. Αυτοί οι επιστήμονες, πολλοί από τους οποίους ήδη συμμετείχαν στο παρελθόν στη διακυβερνητική επιτροπή για τη αλλαγή κλίματος (IPCC), εξέφρασαν τις αντιρρήσεις στους ισχυρισμούς περί κλιματικών αλλαγών όπως αυτές παρουσιάζονται από την ομάδα UN-IPCC και τον κ. Al Gore.

Αρκετές μαρτυρίες υπάρχουν απο επιστήμονες οι οποίοι δηλώνουν πως όσοι διαφωνούν με τη θεωρία της κλιματικής αλλαγής απομονώνονται απο την επιστημονική κοινότητα κάθως και χάνουν τις χορηγήσεις χρημάτων. Επίσης αρκετοί που διαφώνησαν με τα πορίσματα της IPCC και απο αποχώρησαν , τα ονόματα τους περιλαμβάνονται ακόμα στις λίστες της IPCC ως επιστήμονες που συνηγορούν υπέρ της θεωρίας της κλιματικής αλλαγής. Περισσότερα για τα μαγείρεμα της IPCC και των κλιματολογικών μοντέλων της στο ακόλουθο ντοκιμαντέρ

«Η επιρροή της γαλαξιακών κοσμικών ακτινών είναι ισχυρότερη στα χαμηλού επιπέδου σύννεφα.»

«Όταν ο ήλιος είναι ενεργός, το μαγνητικό πεδίο του είναι ισχυρότερο και κατά συνέπεια λιγότερες κοσμικές ακτίνες (GCR) φθάνουν κοντά στη γη.»

«Η αντίστροφη σχέση μεταξύ της θερμοκρασίας και CRF είναι σαφής όταν η CRF αυξάνεται, h θερμοκρασία πέφτει, όταν η CRF μειώνεται, η θερμοκρασία σκαρφαλώνει.»

«Η μετακίνηση του ηλιακού συστήματος μέσα και έξω από τους σπειροειδής βραχίονες του γαλαξία μας Milky way , είναι υπεύθυνη για τις αλλαγές στη ποσότητα των κοσμικών ακτινών που προσκρούουν στη γήινη ατμόσφαιρα.»

«Οι παραλλαγές ροής κοσμικών ακτινών εξηγούν περισσότερο από τα δύο τρίτα της διαφοράς στην αναδημιουργημένη θερμοκρασία, που κάνει τη μεταβλητότητα CRF τον κυρίαρχο οδηγό κλίματος πέρα από τα γεωλογικά χρονικά διαστήματα.»

«Πρόσφατα, έχει προταθεί ότι ο κύκλος που προκαλείται από τη διαμόρφωση CRF λόγω της κάθετης ταλάντωσης του ηλιακού συστήματος στο γαλαξία, ο οποίος έχει μια περίοδο περίπου 64 εκατομμύριο ετών. Η ταλάντωση του ηλιακού συστήματος και η επιρροή της κοσμικής ακτινοβολίας φαίνεται πως επηρεάζει και τις εποχές των παγετώνων στο πλανήτη»

Πηγή: The Resilient Earth (Book. Doug L. Hoffman & Allen Simmons, 2008). Chapter 11, Cosmic Rays.

Πηγή: Cosmic Rays vs. CO2: The Battle for Climate Change Primacy (Center for the Study of Carbon Dioxide and Global Change, Sherwood, Keith and Craig Idso, September 24, 2003)

Πηγή: Cosmic Rays and Climate (Prof. Nir J. Shaviv, Hebrew University of Jerusalem, ScienceBits, April 28, 2006)

Πηγή: Indirect Solar Forcing of Climate by Galactic Cosmic Rays: An Observational Estimate A Primer on Our Claim that Clouds Cause

Πηγή: Probing the cosmic-ray-climate link (physicsworld.com, Institute of Physics, Aug. 24, 2011)

Πηγή: CERN's CLOUD experiment provides unprecedented insight into cloud formation (CERN Press Release, Aug. 25 '11)

Πηγή: CERN Finds "Significant" Cosmic Ray Cloud Effect (Science and Public Policy, Dr. David Whitehouse, Aug. 25, 2011)

Βλέπουμε λοιπόν πως τώρα αρχίζουμε και αντιλαμβανόμαστε την επίδραση των κοσμικών ακτινών στο κλιματικό σύστημα του πλανήτη.

Αν και οι παρατηρήσεις δεν ήταν τόσο εκτενείς όσο στα τελευταία έτη, ο ήλιος στην πραγματικότητα παρατηρούταν τακτικότητα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και αυτή η έλλειψη ηλιακών κηλίδων είναι καλά τεκμηριωμένη. Αυτή η περίοδος ηλιακής αδράνειας Αντιστοιχεί επίσης σε μια κλιματολογική περίοδο αποκαλούμενη η «μικρή εποχή των παγετώνων» όταν ποταμοί που ήταν κανονικά χωρίς πάγο άρχισαν να παγώνουν . Έτσι τα κανάλια της Βρετανίας και της Ολλανδίας μετατράπηκαν σε παγοδρόμια και φιλοξενούσαν όλο το χρόνο τα χειμερινά σπορ της εποχής. Αρκετά βόρεια λιμάνια στην Ευρώπη έκλεισαν για χρόνια καθώς υπήρχαν παντού παγόβουνα. Συχνές χιονοθύελλες άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους σε μεσογειακά λιμάνια

Αυτή είναι μία μίνι ιστορία του κλίματος τα τελευταία 15.000 χρόνια. Xωρίς ανθρωπογενής ρύπους , καμμένα δάση , υπερθερμανση του πλανήτη απο τον άνθρωπο θα έπρεπε να επικρατεί μία σχετική ισορροπία στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας σωστά ; Λάθος! και το παραπάνω γράφημα επιβεβαιώνει το κανόνα που αναφέραμε : Οι αλλαγές είναι απότομες και προσωρινές , όχι αργές και βαθμιαίες.

Η πρόβλεψη του κλίματος είναι απο τα πιο δύσκολα πράγματα. Κι αυτός είναι ο χάρτης των αλλαγών τα τελευταία 15.000 χρόνια. Τα τελευταία 500 εκατομμύρια χρόνια έχουν καταγραφεί πέντε μαζικοί αφανισμοί καθώς καταστροφές ρήμαξαν τη βιόσφαιρα του πλανήτη. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι εικασίες. Ποιος μπορεί να προβλέψει ένα τόσο πολυσύνθετο φαινόμενο ;







Ελευθεροτυπία 19.11.1992

Απογευματινή 2.8.1973

Ακρόπολις 30.11.1977: Όταν η νέα εποχή των παγετώνων ήταν το επιστημονικό trend... Οι προβλέψεις για την επερχόμενη 20ετία αποτελεί την αγαπημένη πρόβλεψη των ειδικών κωδωνοκρουστών και όπως πάντα συμβάινει , πέφτουν απελπιστικά έξω. Ακόμαι και οι σοβαρότερες ομάδες ερευνητών δε προσφέρουν παρά μόνο κάποιες επικρατέστερες στατιστικές εκδοχές των επερχόμενων κλιματικών μοντέλων


Αν πάμε πίσω στον χρόνο στην τελευταία περίοδο παγετώνων και τον χρόνο που τέλειωσε, περίπου πριν 14.000 ή 15.000 χρόνια, πέρασαν 2.000 με 3.000 χρόνια για να ζεσταθεί κατά 5 βαθμούς η Γη, και δεν έγινε ομαλά σαν τις καμπύλες που φτιάχνουν τα διάφορα [κλιματολογικά] μοντέλα, έγινε ανώμαλα, ανέβηκε η θερμοκρασία περίπου στην σημερινή, και μετά κατακρημνίσθηκε σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά της περιόδου των παγετώνων, για 1.000 χρόνια πριν αρχίσει να ανεβαίνει τους 5 βαθμούς που ανέβηκε. Η Γη δεν αλλάζει θερμοκρασία προβλέψιμα, για να συμμορφωθεί με μοντέλα, αλλάζει με ανεξιχνίαστους ακόμα τρόπους

Απο : Advancing our understanding about the climate system

πηγή: https://www.brainchange.gr/

Διαβάστε εδώ περισσότερα για την ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ